Bimber z cukinii

Bimber z cukinii to egzotyczny napój o lekkim ziołowym smaku, który jest popularny wśród koneserów niezwykłych trunków. Rozważymy prawidłową recepturę zacieru i technologię destylacji..
Teoria
Zawartość cukru w cukinii waha się w granicach 2-6% i zależy od odmiany, obszaru uprawy, a także sezonu wegetacyjnego. Najlepiej nadają się dojrzałe cukinie słodkich odmian (Kavili, Sangrum, Aral, Aeronaut itp.) Uprawiane w ciepłym klimacie.
Nawet przy maksymalnej zawartości cukru w miąższu, z 1 kg surowca, można uzyskać nawet 60 ml bimbru z cukinii o sile 40%, w praktyce wydajność to 15-30 ml. Dlatego dla normalnej fermentacji zacieru i uzyskania akceptowalnego plonu konieczne jest dodanie cukru, każdy dodany kilogram dodatkowo zwiększa plon o 1,1-1,2 litra (40%).
Ustalono eksperymentalnie, że optymalny stosunek ilości i jakości destylatu to 1 kg cukru na 4 kg cukinii..
Do przygotowania zacieru z cukinii można użyć dowolnego rodzaju drożdży: suchych lub prasowanych, alkoholowych, winnych lub na zakwasie. Pod względem szybkości fermentacji najlepiej nadają się alkohol i drożdże piekarskie (zacier zwróci się za 3-10 dni), ale mogą pogorszyć i tak już słabe właściwości organoleptyczne napoju. Dlatego jeśli nie masz się gdzie spieszyć, lepiej użyć kupionych w sklepie drożdży winiarskich lub domowego zakwasu z rodzynek lub innych jagód, ale fermentacja potrwa 30-60 dni.
Składniki:
- cukinia - 4 kg;
- cukier - 1 kg;
- kwas cytrynowy - 50 gramów;
- woda - 5 litrów;
- drożdże - 20 gramów wytrawnego (100 gram tłoczonego) lub wina (zakwas) na 10 litrów brzeczki.
Kwas cytrynowy jest potrzebny do stabilizacji kwasowości brzeczki, w przeciwnym razie fermentacja będzie bardzo powolna, a zacier może zostać zainfekowany patogennymi mikroorganizmami.
Przepis na zacier z cukinii
1. Dokładnie umyj cukinie, obierz, pokrój i usuń pestki. Pokrój miazgę na kawałki.
Skórka i kości dają gorycz, musisz się ich pozbyć.!
2. Doprowadź 4 litry wody do wrzenia. Miąższ dyni zalać wrzątkiem, przykryć, pozostawić na 4-6 godzin.
3. Wlej powstałą brzeczkę do zbiornika fermentacyjnego. Dodaj kwas cytrynowy, 1 litr świeżej, nie przegotowanej wody. Pojemnik należy wypełnić maksymalnie do 80% jego objętości. Dodać drożdże lub zakwas wstępnie aktywowany zgodnie z instrukcją na woreczku. Mieszać.
4. Na szyjkę pojemnika założyć dowolną uszczelkę wodną (można użyć rękawicy medycznej z otworem przebitym igłą w jednym z palców). Zacieru z cukinii przenieść do ciemnego pomieszczenia o temperaturze 20-28 ° C, pozostawić do końca fermentacji, która w zależności od wybranych drożdży i temperatury trwa od 3 do 60 dni.

Wyprany pranie nie uwalnia gazu z uszczelnienia wodnego (rękawica jest opróżniona), smak nie jest słodki i lekko gorzki, wyraźnie się rozjaśnia, a na dnie widoczna jest warstwa osadu.
Zdobycie bimberu z cukinii
5. Przefiltrowany zacier z cukinii przefiltrować przez 3-4 warstwy gazy (aby miazga nie przypaliła się po podgrzaniu i nie zepsuła smaku), następnie wlej do alembika.
6. Destylować po raz pierwszy z maksymalną prędkością bez podziału na frakcje. Zakończ zbieranie produktu, gdy siła w strumieniu spadnie poniżej 18-20%.
7. Zmierz moc destylatu. Określ ilość czystego alkoholu (stężenie w procentach, pomnóż przez objętość w litrach i podziel przez 100).
8. Rozcieńczyć bimber wodą do 18-20%. Wyprzedzaj po raz drugi. Zbierz oddzielnie pierwsze 10-12% plonu z ilości czystego alkoholu. Ta szkodliwa frakcja nazywana jest „głową” i nadaje się tylko do potrzeb technicznych..
9. Pobrać główny produkt („body”), aż siła w strumieniu spadnie poniżej 45%, następnie zakończyć destylację lub oddzielnie zebrać „ogony”.
10. Powstały bimber z cukinii (frakcja środkowa) rozcieńczyć wodą do pożądanej mocy pitnej (zwykle 40-45%), przelać do szklanych pojemników i szczelnie zamknąć. Pozostaw w chłodnym, ciemnym miejscu na 2-3 dni, aby ustabilizować smak - reakcja mieszania alkoholu z wodą powinna się zakończyć.