Bimber z czarnego bzu
Bimber z czarnego bzu ma delikatny aromat jagód i lekki specyficzny smak charakterystyczny dla tego surowca. Przy zachowaniu prawidłowej technologii przygotowania zacieru i destylacji, gotowy destylat okazuje się bezpieczny dla zdrowia i nie ma gorzkiego smaku. Wymagane są dojrzałe owoce, zbierane w sierpniu-wrześniu, bez śladów psucia się, zgnilizny i pleśni.
Teoria
Zawartość cukru w dojrzałych jagodach czarnego bzu dochodzi do 11,4%. Oznacza to, że teoretycznie przy 1 kg surowca można dostać 120 ml bimbru o sile 40%. W praktyce wydajność będzie niższa o 15-20%, ponieważ jagody nie zawsze osiągają maksymalną zawartość cukru, a część destylatu jest tracona podczas destylacji..
Aby zwiększyć plon, zaleca się dodanie cukru do zacieru - 1 kg dodatkowo daje 1,1-1,2 litra czterdziestostopniowego destylatu. Ale zbyt dużo cukru niweczy aromat i smak bimbru z czarnego bzu, więc musisz znaleźć kompromis między ilością a jakością. Optymalna proporcja to 1 kg cukru na 5 kg jagód..
Najwyższej jakości zacier z czarnego bzu uzyskuje się poprzez fermentację brzeczki na drożdżach winiarskich: drożdże magazynowe, dzikie (żywe na powierzchni jagód) lub wstępnie przygotowany zakwas rodzynkowy. Wada - fermentacja potrwa do 50 dni. Drożdże alkoholowe, pieczone na sucho lub prasowane fermentują znacznie szybciej (w 4-10 dni), ale osłabiają aromat i smak zacieru. Jeśli czas ucieka, zaleca się użycie drożdży winiarskich.
Składniki:
- bzu czarnego - 5 kg;
- woda - 1 litr plus 4 litry na każdy kilogram cukru;
- cukier - 1-2 kg (opcjonalnie);
- drożdże - 10 gramów wytrawnego lub 40 gramów piekarza lub wina na 10 litrów brzeczki.
Przepis na zacier z czarnego bzu
1. Oddziel jagody od gałązek (nadaj silnej goryczy). Jeśli nie używasz dzikich drożdży, dodaj wodę do czarnego bzu, delikatnie zamieszaj, pozostaw na 10-15 minut, następnie usuń pływające resztki i spuść wodę.
2. Delikatnie wyciśnij jagody rękami, starając się nie zgnieść nasion, które zawierają szkodliwe substancje.
3. Umieść powstałą miazgę w naczyniu fermentacyjnym. Dodaj wodę i cukier, mieszaj, aż cukier całkowicie się rozpuści. Dodać drożdże (zakwas) aktywowane zgodnie z instrukcją na saszetce.
Wymieszaj ponownie. Napełnij pojemnik maksymalnie do 75-80% jego objętości, pozostawiając miejsce na pianę i dwutlenek węgla.
4. Zamknąć pojemnik uszczelką wodną (można użyć rękawicy medycznej z otworem przekłutym igłą w jednym palcu). Przenieś zacier do ciemnego pomieszczenia o temperaturze 20-28 ° C.
W zależności od wybranych drożdży, ilości cukru i temperatury fermentacja zacieru z czarnego bzu trwa od 4 do 50 dni. Sfermentowany zacier nie smakuje słodko z nutą goryczy, nie wydziela gazu z uszczelnienia wodnego (rękawica jest opróżniona), na dnie pojawia się warstwa osadu, a sama brzeczka staje się lżejsza.
Pierwsze bimber z czarnego bzu
5. Przecedzić zacier przez 2-3 warstwy gazy, wycisnąć miazgę do sucha (nie jest już potrzebna).
6. Pierwszą destylację przeprowadzić przy maksymalnej prędkości bez dzielenia na frakcje. Pobieraj destylat, aż siła w strumieniu spadnie poniżej 20%.
7. Zmierz siłę. Oblicz ilość czystego alkoholu w produkcie - pomnóż objętość w litrach przez siłę w procentach i podziel przez 100.
8. Rozcieńczyć bimber z czarnego bzu z pierwszej destylacji wodą i ponownie destylować. Zbierz osobno pierwsze 14-15% plonu z ilości czystego alkoholu. Tę szkodliwą frakcję („głowę”) można wykorzystać tylko do celów technicznych.
9. Zbierz główny produkt („bryłę”), aż siła w strumieniu spadnie poniżej 45%, następnie zakończ destylację lub weź ostatnią frakcję („frakcje”) do oddzielnego pojemnika.
10. Uzyskany bimber z czarnego bzu („body”) rozcieńcza się wodą do picia 40-45%, rozlewa do szklanych pojemników, hermetycznie zamykanych. Pozostaw w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu na co najmniej 2-3 dni w celu ustabilizowania smaku (koniec reakcji chemicznej zmieszania alkoholu z wodą).
