Cechy francuskiego piwa

Francja, w przeciwieństwie do Belgii, Czech czy Niemiec, nie jest krajem piwnym, ale krajem winiarskim. Większość francuskiego piwa produkowana jest w dużych fabrykach, a nie w lokalnych browarach rzemieślniczych, 90% całej produkcji to klasyczny lager. Jednak Francja szczyci się wyjątkowymi stylami, takimi jak Bière de Garde.

Historia

Do początku XIX wieku piwo we Francji było produkowane w wiejskich browarach i rzadko było eksportowane poza ich wioskę lub region. XX wieku w kraju istniało ponad 1000 małych przedsiębiorstw, ale wraz z rozwojem urbanizacji liczba ludności wiejskiej zmniejszyła się odpowiednio, zaczęto otwierać duże browary miejskie. Główne czynniki, które wpłynęły na spadek lokalnego browarnictwa:

• urbanizacja;
• upadek górnictwa węgla kamiennego (górnicy byli jednym z głównych konsumentów tutejszego piwa);
• dwie wojny światowe.

W XXI wieku zainteresowanie piwem rzemieślniczym zaczęło odradzać się.

Regiony

Alzacja-Lotaryngia. Region kilkakrotnie przechodził z Francji do Niemiec i odwrotnie. Teraz, dzięki browarom w Strasburgu, jest to główny region „piwny” kraju. Tutaj produkowane są marki takie jak Karlsbräu, Kronenbourg, l`Espérance i inne.

Lille i Nord-Pas-de-Calais. Region ten nazywany jest również Flandrią Francuską, odziedziczył kulturowe tradycje Belgii, które wpłynęły na lokalne browarnictwo. Jest siedzibą słynnego browaru Pelforth (obecnie należącego do grupy Heineken), który produkuje linię mocnych ale. W regionie warzone są także piwa sezonowe i klasztorne..

Bretania. Kiedyś zamieszkiwany przez Celtów, zachował wiele starożytnych tradycji. Na przykład nadal warzone jest tu piwo gryczane, są też inne lokalne specjały..

Francuskie style piwa

Bière de Garde. Mocne jasne ale, tradycyjny styl piwa w regionie Nord-Pas-de-Calais. Dawniej warzono go na farmach zimą i wiosną. Kolor miedziany lub złoty, dobrze nadaje się do długotrwałego przechowywania. Najczęściej jest wytwarzany w drodze górnej fermentacji i nie jest filtrowany, ale możliwe są inne opcje. Znane marki: Brasserie de Saint-Sylvestre, Trois Monts, Brasseurs Duyck, Jenlain itp. Twierdza sięga 8,5%.

Piwo klasztorne. Produkowany w niektórych opactwach północnej Francji (tradycja zakorzeniona w belgijskim browarnictwie). Na przykład Sainte Marie du Mont des Cats warzenia piwa Trappist od 2011 roku, znane są również marki Abbaye de Vaucelles, Saint Landelin..

Piwo ekologiczne. Wykonane wyłącznie z surowców przyjaznych dla środowiska, znanego przedstawiciela - firmy Castelain`s Jade.

Piwo sezonowe. Prezentowane głównie przez March ale (~ 4,5% ABV, lekko chmielone, lekko pikantne ale) oraz Boże Narodzenie (mocne ciemne piwo z przyprawami).

Piwo pszeniczne. Typowymi przedstawicielami są Blanc z Kronenbourg, Ch`Ti Blanche, Pietra Colomba Biere Blanche z korsykańskimi ziołami, Grimbergen.

Piwo - „whisky”. W składzie znajduje się słód wędzony na torfie. „Przodkiem” stylu była Adelscott Bière au Malt á Whiskey (6,5%), wypuszczona na rynek w latach 80-tych. Później pojawił się Mortimer z The Meteor Brewey (8%) i inni przedstawiciele.

Również we Francji można znaleźć Bière du Démon na 12%, La Bière Amoureuse z afrodyzjakami, piwo kasztanowe Pietra i różne style rzemieślnicze..

Kultura piwa

We Francji działa sieć pubów „Frog and Rosbif” (żaba i rostbef), łącząca tradycje francuskie i angielskie. Lokale te serwują głównie piwa typu ale, stout i piwa pszeniczne. Na wsi są też restauracje piwne w stylu amerykańskim „Les 3 Brasseurs” (Trzech browarów).

W barach francuskich piwo mierzy się w kuflach, można zamówić małą porcję pół kufla, a jego cena będzie zwykle równa dokładnie połowie ceny, nie ma tutaj rabatów „hurtowych”. Piwo butelkowe jest nie tylko otwierane, jak w USA czy Kanadzie, ale także rozlewane do szklanki.

We francuskich restauracjach i pubach koszt zamówienia zależy również od wybranego miejsca. Najtańszą opcją jest pozostanie przy barze, stolik w holu będzie kosztował kilka euro więcej, a najdroższa opcja to miejsce na tarasie z widokiem na miasto. Jednak wiele placówek spędza „szczęśliwe godziny”, kiedy szklanka spienionego napoju może kosztować połowę ceny.

Podobnie jak Polacy, Francuzi lubią dodawać do swojego piwa słodkie syropy owocowe, przyprawy i jagody. Połączenie piwa z grenadyną jest tak popularne, że ma nawet własną nazwę - Tango. Syrop sporządzony ze spienionego napoju i dowolnego napoju gazowanego (w stosunku 1: 1) nazywany jest panaché, a aperitif na bazie mocnego destylatu, świeżych pomarańczy i piwa znany jest jako picon biére.