Cechy, rodzaje i rodzaje irlandzkiego piwa

Piwowarstwo jest ważną częścią kultury irlandzkiej. Spieniony napój stanowi prawie połowę całego alkoholu spożywanego w kraju, 60% produkcji piwa jest lager, 34% - gruby, a 6% - irlandzkiego piwa. Irlandia zajmuje piąte miejsce na świecie pod względem konsumpcji piwa, ustępując jedynie Czechom, Austrii, Niemcom i Estonii.

Historia

Irlandczycy woleli piwo bez chmielu, ale w XVIII wieku Brytyjczycy przywieźli chmiel do kraju i od tego momentu rozpoczęła się produkcja nowoczesnego piwa. Ponadto Anglia aktywnie importowała głównie własne piwo do Irlandii portier.

W XVIII wieku irlandzki parlament uchwalił ustawę obniżającą podatki dla browarów, podnosząc podatki dla producentów whisky, aw 1760 roku Royal Dublin Society wprowadziło specjalne nagrody za najlepsze próbki irlandzkiego piwa.

Do 1814 r. Irlandia eksportowała więcej piwa niż importowała. Na początku XIX wieku w kraju działało ponad 200 browarów, w tym 55 w Dublinie. Do połowy wieku ich liczba zmniejszyła się czterokrotnie, aw 2007 r. Piwo w Irlandii zostało wyprodukowane tylko w 12 fabrykach (od tego czasu otwarto jeszcze kilka mikrobrowarów, a ich liczba osiągnęła 19).

Tendencja ta związana jest z faktem, że po pierwsze w XIX wieku Guinness ugruntowana na rynku, wypychająca większość konkurentów. Po drugie, małe browary ostatecznie połączyły się w większe zakłady produkcyjne..

Odmiany piwa irlandzkiego

Gruby

W 1756 r. Arthur Guinness założył browar, o którym dziś nie słyszał tylko człowiek całkowicie oddalony od świata napojów alkoholowych. W 1759 roku produkcja została przeniesiona do Dublina. Guinness początkowo warzył piwo, ale ostatecznie przeszedł na portiera w Londynie, a potem na tęgiego.

Piwo Guinness od dawna jest liderem sprzedaży na lokalnym rynku, ma gęstą „kremową” strukturę, bogaty smak i jasny posmak.

Guinness jest najbardziej znanym, ale nie jedynym producentem stouta. To ciemne irlandzkie piwo znajduje się w asortymencie browarów rzemieślniczych, takich jak Franciscan Well, Carlow Brewing Company, Dungarvan Brewing Company, Galway Hooker Brewery.

Czerwone piwo

Większość piw z Irlandii produkowanych jest w tym stylu. Napój ma czerwonawy odcień i ma moc 3,8-4,4%, chociaż wersje eksportowe mogą być mocniejsze. Najbardziej znaną marką jest Smithwick`s z browaru Diageo. Inne popularne marki: Rebel Red, Irish Red O’Hara, Messrs Maguire Rusty, Copper Coast.

Lager

Pierwszy browar specjalizujący się w tym stylu pojawił się w Dublinie w 1891 roku, ale nie trwał długo. Następnie lager wszedł na linię browaru Regal, a od 1968 r. - Guinness.

Dziś lwia część rynku irlandzkiego zajmują marki importowe, takie jak Heineken i Amstel.

Piwo rzemieślnicze

Browarnictwo rzemieślnicze rozwija się w Irlandii od lat 90. Znani producenci: Porterhouse, Hilden Brewery, Carlow Brewing Company, Beoir Chorca Dhuibhne, Galway Hooker, Dungarvan Brewing Company itp. Wielu z nich otrzymuje dotacje państwowe i finansowanie, ponieważ kraj aktywnie wspiera przemysł piwowarski.

Perspektywy warzenia piwa w Irlandii

Pomimo wyrażenia „pije się jak Irlandczyk” w Anglii, wielkość produkcji alkoholu w tym kraju spada. Po pierwsze wynika to z mody na zdrowy styl życia, a po drugie, nie jest jeszcze jasne, w jaki sposób wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej wpłynie na rynek piwa.

Jednocześnie poprawia się jakość piwa: Irlandczycy piją mniej, ale coraz częściej preferują produkty premium. Liderem rynku krajowego jest Browar Diageo.

Jak pić irlandzkie piwo

Podobnie jak w sąsiedniej Anglii kultura pubowa jest bardzo rozwinięta w Irlandii. Piwnice są prawdziwymi centrami życia towarzyskiego, tutaj obchodzą ważne wydarzenia, spędzają czas z przyjaciółmi i rodziną, zbierają się przed i po pracy, kibicują swoim ulubionym drużynom sportowym.

Puby mają swoje własne zasady zachowania, które różnią się od naszych..

1. „Kręgi”. Jeśli wszyscy płacą za nas napoje, to w Irlandii zwyczajowo przyjmuje się piwo dla całej firmy. Następnie następna jest „przymocowana”, potem kolejna. I tak z kolei, dopóki wszyscy nie traktują wszystkich innych. Nie można wyjść bez czekania na „krąg”, odpowiednio, im większa firma, tym bardziej pijani uczestnicy na koniec imprezy.

Kochającą się parę uważa się za dwie oddzielne osoby, a nie za jedną całość, należy je odłożyć w dwa koła.

1. Napiwki W pubach zdarza się to bardzo rzadko i tylko wtedy, gdy gość zamawia jedzenie, a kelner podaje stolik. Rozmiar końcówki nie przekracza 5% rachunku.
2. Dzieci Ponownie, w przeciwieństwie do Rosji i większości krajów europejskich, w Irlandii i Wielkiej Brytanii można przychodzić do pubów z dziećmi i zwierzętami.
3. Czas pracy Ogromna większość pubów irlandzkich jest zamykana o godzinie 23:30 w dni powszednie, o 00:30 w piątek i sobotę oraz o 23:00 w niedzielę. Niektóre licencjonowane puby i kluby nocne zamykane są o godzinie 2.30, ale nic nie działa przez całą noc. Jednak wielu właścicieli pubów pozwala zwykłym gościom pozostać nawet po zamknięciu - za zamkniętymi drzwiami, z wyłączonymi światłami i zasłoniętymi zasłonami, dzięki czemu z ulicy wydaje się pusty.

W 1920 r. Minister sprawiedliwości Kevin O’Higgins wprowadził tak zwaną „świętą godzinę” w niedziele - przerwę od 14 do 16, kiedy pubom nie wolno było wpuszczać gości. Pan O’Higgins zwalczył więc pijaństwo klasy robotniczej i starał się, aby irlandzki napój przynajmniej nie rano. Ustawa została uchylona w 2000 r. Po wejściu w życie ustawy alkoholowej. Irlandczycy jednak dość oficjalnie przestrzegali „świętej godziny” - właśnie zamknęli drzwi lokali, a goście, którym udało się wejść przed przerwą, mogli zostać i dalej pić.

1. Zatrucie. Picie w Irlandii nie jest zabronione, ale bycie pijanym w miejscu publicznym - tak, grozi mu grzywna, dlatego niedoświadczeni degustatorzy powinni dokładnie rozważyć swoją siłę.