Charakterystyczne cechy rosyjskiego piwa

Pomimo tego, że rosyjskie piwo nie znajduje się na liście najpopularniejszych napojów alkoholowych na świecie, ma również swoje zalety, ciekawe cechy i cechy.

Historia

Dokładny wiek piwa w Rosji (wówczas jeszcze w Rosji) jest nieznany. Etymologia wskazuje na pokrewieństwo między słowami „pić” i „piwo”, z których lingwiści wyciągają wniosek, że przynajmniej w IX wieku n.e. piwo było głównym napojem na co dzień. W tym samym czasie gotowali odurzony miód i trawili - produkt na bazie miodu i piwa.

Litery z kory brzozy z XIV wieku zachowały wzmiankę o napoju „ol” - najwyraźniej był to analog europejski ale w średniowiecznym znaczeniu tego słowa - to znaczy oznaczało piwo warzone nie z chmielem, ale z ziołami.

Uważa się, że to miłość do alkoholu, a zwłaszcza piwa, stała się decydującym czynnikiem wyboru chrześcijaństwa jako religii państwowej. Faktem jest, że alkohol jest zabroniony w islamie, a „Rosja jest radością picia, nie możemy się bez niego obejść” (Tale of Bygone Years).

W XV wieku wydano dekret ustanawiający warzenie monopolu państwowego, chociaż w klasztorach i prywatnych gospodarstwach wciąż produkowano spieniony napój, wyłącznie na własny użytek, a nie na sprzedaż. Takie produkty nie były opodatkowane. W XVII wieku najbardziej gorliwym chłopom oficjalnie zezwolono na warzenie piwa podczas ważnych świąt kościelnych. W XVIII wieku reformator Piotr I europeizował Rosję i sprowadził piwowarów z Zachodu, aby wymienić się doświadczeniami. Od tego momentu w kraju zaczęły pojawiać się duże browary..

Jedną z czysto rosyjskich odmian napoju chmielowego jest pół piwa. Jest to piwo słabe (o sile do 1,5%), warzone na słodzie, które było już wykorzystywane do produkcji zwykłego mocnego piwa. Był popularny w XV-XVIII wieku..

W drugiej połowie XIX wieku rosyjska produkcja zaczęła się łączyć z zagranicznymi partnerami, dlatego pojawiły się firmy Bawarii, Wiednia itp. Na początku XIX wieku popularność piwa spadła wraz z pojawieniem się wódki.

Początek XX wieku wiązał się z niestabilnością polityczną, rewolucjami, wojnami, w tym pierwszą wojną światową i wojną domową. Wszystko to nie przyczyniło się do rozwoju piwowarstwa. Wraz z wprowadzeniem NEP przemysł piwowarski zaczął się odradzać. Najpierw gotowano przedrewolucyjne odmiany - Pilzno, Bawaria i inne, a następnie ZSRR opracował własną oficjalną linię produktów.

Pierwszy standard piwa został zdefiniowany w 1928 r. W nowym państwie sowieckim piwo może być tylko czterech rodzajów:

• Światło nr 1, siła 2,9%, z wyraźnym profilem chmielowym;
• Lekki nr 2, 2,9% siły, z dobrą równowagą słodu i chmielu;
• Ciemny, siła 3%, z wyraźnym profilem słodowym;
• Czarny, siła 1%, o wysokiej gęstości - 13%.

W 1936 roku krajową linię piwa uzupełnili Żigulevsky, Martovsky, Moskwa i inne ciemne i jasne odmiany. Wzrosła liczba marek, każda republika ZSRR wyprodukowała własne próbki (Niżny Nowogród, Ryga Original, Isetskoye itp.).

Po rozpadzie ZSRR Baltika zdobyła rynek, pod koniec lat 90. dołączyły do ​​niego zagraniczne marki: Carlsberg, Stella Artois, Heineken, pojawiły się nowe nazwy - „Korona Syberyjska”, „Klinskoe” itp..

W 1994 r. Rosyjska Federacja Miłośników Piwa (PLP) została zarejestrowana w Federacji Rosyjskiej, która trwała do 1998 r. Program imprez głosił swobodę wyboru każdej osoby - czy pić piwo, czy zaniedbywać ten pienisty napój. W wyborach do Dumy Państwowej w 1995 r. PLP zdobyła 0,62% głosów i zajęła 21 miejsce na 43.

Marki rosyjskiego piwa (duzi producenci)

Zarówno zagraniczne, jak i krajowe marki są szeroko reprezentowane na rosyjskim rynku piwa, rozwija się piwowarstwo rzemieślnicze. W dużych miastach popularne są angielskie i irlandzkie puby, w których można kupić prawdziwą Guinness, są też czeskie „browary” z klasycznym pilsnerem.

W 2016 r. W kraju działało 861 browarów. Główne problemy rynku to wprowadzenie EGAIS (Unified State Automated Information System) - zautomatyzowanego systemu zaprojektowanego do kontroli państwa nad wielkością produkcji i obrotu alkoholem etylowym, alkoholem i produktami zawierającymi alkohol, ograniczeniem reklamy alkoholu, siedmiokrotnym wzrostem podatków akcyzowych w ciągu ostatnich 8 lat, nowymi rachunkami, które komplikują sprzedaż alkoholu (na przykład zakaz sprzedaży piwa i podobnych produktów w plastikowych pojemnikach powyżej 1,5 l).

Największy browar to nadal Baltika, SAN InBev zajmuje drugie miejsce, Heineken zajmuje trzecie miejsce, Efes Group of Companies czwarte, SAB Miller RUS piąte miejsce i zamyka listę liderów Grupy Ochakovo. Pozostałe rosyjskie firmy nie odgrywają znaczącej roli i najczęściej sprzedają produkty w swoich regionach, nie osiągając poziomu całego kraju.

Rosyjskie style piwa

Najpopularniejszym stylem piwa w Rosji jest lekki lager. Uważa się, że smaki piwa Rosjan są zbliżone do czeskiego i niemieckiego. Podstawowe style:

• Światło. Standardowe obozy o sile 4-5%.
• Ciemno Twierdza 4-5%, słodkawa, bukiet ma smażony posmak, czasem przyprawy.
• Silny Silny lager o stopniu 6-8%. Charakteryzuje się wyraźnym profilem chmielowym, zwiększoną gęstością, słodkim posmakiem.
• Biała (pszenica). Wygląda jak niemiecki weissbier, ale trochę bardziej pikantny.
• Porter Ciemne piwo chmielowe o sile do 10%.

Kwas jest tego wart na twarzy. Technicznie jest to również piwo, choć nie na słodzie, ale na zakwasie, a siła napoju rzadko przekracza 1%.

Zhigulevskoe

Zhigulevskoe - Specjalna odmiana, ponieważ nie jest zarejestrowaną marką konkretnego producenta, nie jest znakiem towarowym ani nawet całkiem stylowym. W szczytowym okresie popularności Zhigulevskoye był produkowany w ponad 700 radzieckich fabrykach, teraz produkuje go około 200 producentów.

Aby nazywać się „Zhigulevsky”, piwo nie powinno być słabsze niż 2,8 stopnia, zawierać 42 kcal i nie więcej niż 4,6 g węglowodanów na 100 g produktu, gęstość napoju powinna wynosić 11%. Zhigulevskoye powstaje na jasnym słodzie jęczmiennym, obejmuje również wodę, jęczmień i chmiel. Standardy stylu nie są surowe, więc wielu piwowarów interpretuje je dość swobodnie, a próbki z różnych branż mogą się bardzo różnić od siebie.

Reklama piwa

W Rosji istnieje dwojakie podejście do reklamy piwa. Z jednej strony promocja piwa może teoretycznie zmniejszyć poziom spożycia alkoholu. Z drugiej strony lekarze uważają alkoholizm „piwny” za jeszcze bardziej niebezpieczny niż „tradycyjny”.

Jeśli w latach 90. reklama piwa była wszędzie, to już w 2004 r. Była dozwolona tylko wieczorem, aw 2012 r. Została całkowicie zakazana. Na lata 2014-2018, z powodu Mistrzostw Świata w Rosji, zakaz został tymczasowo zniesiony, ale od 1 stycznia 2019 r. Powinien ponownie wejść w życie.

Tradycje piwne w Rosji

1. Piwo w Rosji jest prawdopodobnie najpopularniejszym alkoholem. Jedną ze szczególnych cech narodowej kultury piwa jest to, że Rosjanie wolą kupować piwo w sklepie i pić je na podwórku (picie alkoholu w miejscach publicznych jest zabronione przez prawo) lub w domu, zamiast chodzić do pubów lub barów. Eksperci uważają, że wynika to przede wszystkim z różnicy cen - marża restauracji na alkoholu wynosi co najmniej 100%.
2. „Ruff ”. W Rosji piwo często łączy się z wódką - czasami mieszając w jednym koktajlu (ten sam Ruff) lub po prostu pijąc mocny alkohol z piwem.
3. Przystawka W carskiej Rosji piwo zjadano z gotowanych raków. Po rewolucji dobrobyt ludności spadł, a główną przekąską były suszone ryby, głównie płocie.
4. Kubki W czasach radzieckich piwo sprzedawano głównie w beczkach na ulicy i podawano w kubkach o kształcie dzbanka, również w kształcie beczki. Teraz w restauracjach piwa używają szklanek w stylu europejskim, aw domu i w firmie często piją piwo bezpośrednio z butelek.