Jak kiełkować pszenicę na bimber

Kiełkowanie pszenicy na bimber w domu jest okazją do uzyskania lepszych surowców do fermentacji. W rezultacie smak i aromat napoju z takiego ziarna jest bardziej miękki i bardziej nasycony, co podnosi go do jakościowo nowego poziomu, porównywalnego do „naparu winogronowego” lub „jabłka”. Kiełkowanie pszenicy jest proste i niedrogie, wszystko odbywa się w trzech etapach: wybór ziarna, jego przygotowanie i faktyczne kiełkowanie.

Nie powinieneś od razu kupować całej partii w nowym punkcie. Lepiej kupić niewielką ilość ziarna, spróbować go wykiełkować, a jeśli pierwsze kiełki pojawiły się bez problemów, kup odpowiednią ilość w tym samym miejscu.

Działania przygotowawcze

Aby wykiełkować pszenicę w celu uzyskania jakości zacieru w domu, należy ją najpierw oczyścić z takich problemów, jak bakterie chorobotwórcze i pleśnie. Jeśli wejdą do brzeczki, mikroorganizmy te zaczną wchłaniać składniki odżywcze przeznaczone dla grzybów drożdżowych, oczywiście, bez uwalniania alkoholu. W rezultacie wydajność bimbru zostanie zmniejszona. Aby temu zapobiec, pszenicę należy przetwarzać w następujący sposób:

• Ziarno należy wypełnić w głębokim pojemniku i napełnić wodą o temperaturze 20–25 ° C. Jednocześnie pojemnik nie powinien być wykonany ze stali nierdzewnej; lepiej jest preferować pojemniki z tworzywa sztucznego, szkła lub ceramiki.

• Po dokładnym wymieszaniu usuń wszystkie wschodzące nasiona, łuski i inne zanieczyszczenia..
• Brudną wodę spuszcza się i zastępuje czystą, proces mycia powtarza się, aż spuszczona woda stanie się czysta.
• Teraz w wodzie musisz rozcieńczyć nadmanganian potasu w proporcji 2 g na 10 litrów wody, a następnie wlać roztwór do nasion, wymieszać i pozostawić do dezynfekcji na 3 godziny. W tym czasie wszystkie problematyczne mikroorganizmy umrą.
• Po upływie tego okresu musisz dokładnie przepłukać surowce, kilkakrotnie zmieniając wodę.

• Po umyciu zalej ziarno czystą miękką wodą. Twarda woda będzie hamować wzrost słodu, zwiększając ryzyko zakwaszenia, w przegotowanej wodzie nie ma tlenu - to też nie jest dobre. Przed użyciem surowej wody z systemu zaopatrzenia w wodę należy ją odfiltrować lub osadzić w ciągu dnia.
• Po namoczeniu surowców pojemnik z nimi należy przenieść do ciemnego miejsca o temperaturze 14–16 ° C i pozostawić na 6-8 godzin. Następnie wodę należy spuścić, a nasiona należy przenieść do ciemnego pokoju z dobrą wentylacją na 6-8 godzin. Ten cykl moczenia i suszenia należy wykonać jeszcze dwukrotnie. Najważniejsze jest, aby przestrzegać harmonogramu i nie przesadzić z pszenicą w wodzie, ponieważ da to część skrobi cieczy.

Jak kiełkować pszenicę na bimber

Pszenica kiełkuje wolniej niż inne zboża używane do produkcji słodu. W tym okresie szkodliwe mikroorganizmy mogą się w nim rozmnażać, co prowadzi do psucia się surowców. Aby tego uniknąć, należy przestrzegać reżimu temperatury i monitorować poziom wilgotności.

Prawidłowe kiełkowanie tego zboża może być zatem:

1. Spłaszcz ziarna na metalowych blachach do pieczenia. Lepiej jest użyć kratowanej - nie pozwoli stagnacji wilgoci. Grubość warstwy powinna wynosić od 3 do 5 cm.
2. Następnie musisz przykryć nasiona czystą bawełnianą szmatką. Ta technika pomaga chronić surowce przed kwaśnym i wysuszeniem: materia pochłania nadmiar wilgoci, a po wysuszeniu zwraca je z powrotem.
3. Teraz blachy do pieczenia należy umieścić w pomieszczeniu odizolowanym od bezpośredniego światła słonecznego, z dobrą wentylacją, warunkami temperaturowymi - od 14 do 16 ⁰С.
4. Trzy do czterech razy dziennie ziarna należy delikatnie wymieszać, nie uszkadzając kiełków. Do tych celów odpowiednia jest szpachelka lub łopatka kuchenna, która z łatwością wystaje całą warstwę surowców. W tym procesie musisz sprawdzić jego wilgotność dotykiem. Podczas suszenia surowce można rozpylać z pistoletu natryskowego..

Z zastrzeżeniem wszystkich zasad, białe pędy pojawią się drugiego lub trzeciego dnia.

Gotowość słodu

Klucz do całego procesu. Jeśli kiełki pszenicy nie są wystarczająco mocne, skrobia nie jest całkowicie sfermentowana. To pogorszy dalszą fermentację surowców. Jeśli wykiełkuje za dużo, kiełki zużyją trochę skrobi na drożdże. W rezultacie wydajność bimbru spadnie. Dlatego, aby poprawnie określić moment zakończenia kiełkowania, warto przestrzegać następujących kryteriów:

• Kiełki na nasionach nie powinny przekraczać 15 mm. Wizualnie staną się nieco dłuższe niż ziarna..
• Surowce zaczną wydzielać wyraźny aromat świeżych ogórków..
• Kiełki zaczną tkać się między sobą.

To kończy proces kiełkowania, a słód można dodawać do brzeczki przez następne trzy do czterech dni. Następnie pleśnie i bakterie kwasu mlekowego będą aktywnie namnażać się na wilgotnych surowcach, co sprawi, że nie będą odpowiednie.

Słód biały

Jeśli z jakiegoś powodu zielony słód nie został zużyty na czas, nie jest to powód, aby go wyrzucić. Po wyschnięciu wykiełkowane ziarna zwiększą ich trwałość do kilku lat. Ponadto suszenie poprawia fermentację amylolityczną, którą można następnie zastosować do scukrzania.

Suszenie słodu jest następujące:

1. Słód rozprzestrzenia się cienką warstwą w świetle słonecznym lub w pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Najlepszą opcją jest suszenie surowców na „ciepłej podłodze”.
2. Od czasu do czasu należy sprawdzić stopień odwodnienia.
3. Po wyschnięciu kiełków, na co wskazuje łatwość ich oddzielenia od nasion, proces można przyspieszyć.
4. Aby to zrobić, słód umieszcza się w piekarniku, ogrzanym do 50 ° C. Optymalne wykorzystanie trybu konwekcji.
5. Proces ten trwa średnio 12–24 godzin, w zależności od wyposażenia..
6. Po całkowitym wysuszeniu suszone kiełki należy usunąć, ponieważ w przyszłości będą nasycone wilgocią i zepsują słód.

Lniana torba jest idealna do przechowywania białego słodu..

Podczas suszenia nasiona doskonale pochłaniają zapach, który jest wykorzystywany przez szkockie gorzelnie do produkcji surowców do produkcji „whisky”. Tam, podczas suszenia nasion, są one fumigowane dymem torfowym, który daje zapach nut wędzonych z destylatu. Dlatego po pierwsze musisz chronić ziarna, aby nie były nasycone niepotrzebnym obcym zapachem. Po drugie, jest to okazja do eksperymentowania i stworzenia wyjątkowego napoju o delikatnym aromacie.

Jeśli porównamy poprawę smaku i aromatu bimberu słodu pszenicznego w porównaniu do niemodułów z zasobami przeznaczonymi na kiełkowanie surowców, możemy powiedzieć, że koszty są więcej niż opłacalne. Nie musisz płacić więcej za bimber o wyższej jakości i nie potrzeba dużo czasu osobistego na mycie i rozpakowywanie ziarna; w pozostałej części okresu kiełkowania pszenica jest pozostawiona własnemu sprzętowi. Jednocześnie niezbędna jest minimalna wiedza teoretyczna na temat techniki: w granicach przestrzegania harmonogramu i wykonywania kilku prostych operacji, co jest również znaczącym plusem.