Krótka historia koktajli

Historia koktajli ma niespełna 200 lat. Sądząc po książce Jerry`ego Thomasa (Jeremiah P. Thomas, 1830-1885) „How to Mixs Drinks” („How to Mixss or The Bon Vivant`s Companion”, 1862), w połowie XIX wieku koktajle były mieszanka spirytusów, cukru, wody i gorzkiej (likier ziołowy), dopiero później zaczęto dodawać do niej składniki niskoalkoholowe.

Książka Jerry`ego Thomasa odegrała ważną rolę w historii koktajli - była pierwszym „przewodnikiem barmańskim”, w którym oficjalnie pojawiło się słowo „koktajl”. To obowiązkowa obecność gorzkości odróżniała go od procy (proca, od niemieckiego schlingen - „połykać jednym haustem” - prekursor koktajli). Today Old Fashioned (whisky, sugar, bitter), Sazerac (koniak, absynt, cukier, bitter), Manhattan (żytnia whisky, wermut, angostura).

Termin Old Fashioned został ukuty, aby odróżnić staromodne alkohole i gorzki od nowoczesnych odmian mieszanek..

Etymologia terminu

Najbardziej prawdopodobne jest następujące wyjaśnienie pochodzenia tego terminu: konie z przyciętym ogonem nazywano koktajlami. Znak ten oznaczał, że koń nie był czystej krwi, ale półrasy. Potem zaczęli mówić o ludziach, którzy starają się dostać do wyższych sfer, ale nie mają odpowiedniego pochodzenia i wychowania. Być może alkohol rozcieńczony wodą również stał się „pół-rasą”, utraconą „czystością pochodzenia”, dla której otrzymał odpowiednią nazwę.

Inna wersja mówi, że słowo „koktajl” można nazwać modyfikowanym cock ale - tak w Anglii w XVII-XVIII wieku nazywano piwo warzone z dodatkiem owoców, przypraw i parzonego koguta (koguta)..

Mniej popularne wersje

1. Słowo to pochodzi z Nowego Orleanu od francuskiej kokieterii - tak nazywała się jajecznica, w której czasem podawano napoje, jak w kieliszku.
2. Z ogona koguta - „ogon koguta”. Podobno taki ogon służył do ozdabiania napojów na specjalne okazje.
3. Ta sama etymologia jak w poprzednim akapicie, ale wyjaśnienie jest inne: uważa się, że w Meksyku zwyczajowo miesza się napoje ogonem koguta.

Pojawienie się koktajli

Koktajle uważane są za amerykański wynalazek, ale inspiracją były brytyjskie ponczaki, popularne w XVIII wieku: owoce, przyprawy, różne dodatkowe składniki dodawano do alkoholu i podawano w dużych misach..

Pierwsze użycie słowa koktajl w znaczeniu innym niż „koń z obciętym ogonem” pojawiło się w angielskiej gazecie w 1798 roku i oznacza imbir. Być może dlatego, że (według niektórych badaczy) świece imbirowe zostały umieszczone na starych koniach, po czym zwierzę stało się figlarne i dziarskie, okresowo podskakując z zadem (ogonem koguta).

Według Oxford English Dictionary, Amerykanie zaczęli nazywać napoje mieszane koktajlem w 1803 roku. Trzy lata później w Nowym Jorku ukazała się książka „The Balance, and Columbian repository”, w której w potocznej mowie przyjęto definicję „pobudzającego napoju alkoholowego z dodatkiem cukru, wody i gorzkich w dowolnych proporcjach - „proca z gorzką”.

Początkowo koktajle miały działać orzeźwiająco, to była ich główna funkcja. Jednak amerykański barman z Connecticut Jerry „Professor” Thomas, autor wspomnianego przewodnika, wyniósł sztukę miksowania drinków na zupełnie nowy poziom, sprawiając, że mikstury są nie tylko „praktyczne”, ale też pyszne i piękne..

Innym ważnym imieniem w historii koktajli jest Frederick „King of Ice” Tudor: to on wprowadził do kompozycji kluczowy składnik, bez którego dziś nie sposób wyobrazić sobie prawdziwie stylowego drinka - lodu.

Rozwój kultury koktajlowej

W latach 90-tych XIX wieku pojawił się termin „highball” - tak określano koktajle na bazie dowolnego destylatu (mocnego alkoholu) oraz bezalkoholowego „rozcieńczalnika”. Pierwszy koktajl zorganizowano w maju 1917 roku w Stanach Zjednoczonych i trwał zaledwie godzinę - do momentu podania gościom obiadu.

W okresie amerykańskiego prohibicji (1919-1933) szczególną popularnością cieszyły się koktajle: w podziemnych barach nielegalnie nalewano alkohol, często jakość kontrabandy i domowego alkoholu pozostawiała wiele do życzenia, więc nieprzyjemny smak zamaskowano sokami owocowymi, miodem i innymi smakami. . Z drugiej strony o koktajlach „licealnych” prawie zapomniano: nie było na nie składników, a wielu dobrych barmanów opuściło USA.

Od lat sześćdziesiątych do końca XX wieku, na fali rozwoju nieformalnych subkultur, na pierwszy plan wysunął się alkohol niezmieszany, ale w latach 2000. rozpoczął się prawdziwy „koktajlowy odrodzenie” - pojawiło się wiele oryginalnych i skomplikowanych połączeń. Ważnym nazwiskiem w tamtych czasach był amerykański barman Dale Degroff, który włożył wiele wysiłku w odtworzenie starych receptur i nienaganne przestrzeganie standardów jakości..

Teraz słowo „koktajl” odnosi się do każdego napoju mieszanego - z alkoholem lub bez - niezależnie od jego „specjalizacji”. Ta kategoria obejmuje ciosy, procy, highballs i wszystkie inne odmiany..