Jak pić sake - tradycje i zasady użytkowania

Sake to napój alkoholowy wytwarzany w Krainie Wschodzącego Słońca przez dwa tysiące lat. Ze względu na swoje właściwości organoleptyczne nie ma analogów. Wino ryżowe może mieć bukiet, w którym wyróżniają się nuty jabłka, winogron, świeżych grzybów, bananów, sosu sojowego.

Aby docenić smak napoju i cieszyć się jego użyciem, musisz wiedzieć, jak pić sake.

Jest to ważne w przypadkach, gdy ceremonia odbywa się w warunkach wymagających przestrzegania japońskich tradycji narodowych: sake jest rytuałem z wieloma subtelnościami.

Jak pić tanie i drogie odmiany sake?

Surowcem dla dobra jest ryż, który poddaje się fermentacji za pomocą spleśniałego koji. Ryż jest wcześniej mielony, aby pozbyć się olejków eterycznych i uprzyjemnić smak napoju. Im wyższy stopień polerowania, tym droższe wino w przyszłości. W przypadku drogich odmian sake powierzchnia ziaren ryżu jest czyszczona w 60–70%.

Fermentacja trwa od 18 do 40 dni w temperaturze 15–20 stopni, czasem niższej. Im dłużej napój wędruje, tym lepiej smakuje. Następnie napój jest wolny od osadów - ta część służy do produkcji elitarnych odmian sake. Po wytłoczeniu osadu uzyskuje się podstawę tanich odmian wina ryżowego.

Pozostaje do filtrowania, sterylizacji i używania zgodnie z przeznaczeniem.

Wino gotowe ma siłę od 14 do 20 stopni, ale częściej niż nie więcej niż 16 stopni.

Nie ma większego sensu zastanawianie się nad technologią wytwarzania ze względu na samą zasadę, gdyby nie była związana z subtelnością jej zastosowania. Z opisanego wynika, że ​​w wyniku tego uzyskuje się różne rodzaje sake w produkcji: niektóre odmiany można przypisać elitarnemu alkoholowi, inne nie mają bogatego bukietu i często mają nieprzyjemne nuty.

  • Zwykle pije się drogie odmiany sake schłodzone do 5-6 stopni. Możesz je również schłodzić kostkami lodu. Szczególnie przyjemnie jest cieszyć się ich smakiem w upalne dni. Te odmiany alkoholu można również wykorzystać do przygotowania orzeźwiających koktajli. W ciepłej formie nie zaleca się picia wysokiej jakości sake, ponieważ w tym przypadku wyrafinowany bukiet napoju będzie słabo rozpoznawalny.
  • Natomiast tani sake jest podawany na ciepło. Pozwala to ukryć nieprzyjemne nuty: po podgrzaniu estry znikają. Temperatura zależy od rodzaju napoju i osobistych preferencji osoby pijącej..

Rozróżnia się następujące stopnie ogrzewania:

  • hinatakan - 30 stopni;
  • itohadakan - 35 stopni;
  • nurukan - 40 stopni;
  • dzekan - 45 stopni;
  • atsukan - 50 stopni;
  • tobikyrikan - 55 stopni.

Podgrzewany sake w specjalnym piekarniku lub w kąpieli wodnej, wypełniając je specjalnymi dzbankami o małej objętości ze zwężającą się szyją, które są nazywane tokkuri. Czasami wino ryżowe podaje się w naczyniach przypominających małe czajniki (katakuchi).

Ciepły sake pozwala ogrzewać w pochmurne i chłodne dni, Japończycy wolą pić go w chłodnych porach roku.

Pozostałe zasady dotyczące picia ze względu na picie nie zależą od jakości i różnorodności napoju.

Podstawowe zasady korzystania z sake

Japończycy ściśle przestrzegają tradycji, a dokładność wykonywania rytuałów ma dla nich ogromne znaczenie. Dotyczy to również korzystania ze sake..

  • Sake podaje się w specjalnych dzbankach opisanych powyżej. Piją go z małych szklanek, których objętość to tylko 2-3 łyki. Najczęściej są wykonane z porcelany lub ceramiki, rzadziej drewniane lub szklane. Ich kształt może być inny. Najczęściej kubki podaje się bez uchwytu, zwanego pokochok (lub choko). Można je zastąpić małymi miseczkami, które przypominają kształt głębokiego spodka (sakazuki) lub miseczki w kształcie miseczki (masu). Jeśli nie przestrzegasz japońskiej tradycji i zależy ci tylko na tym, jak najlepiej spróbować sake, możesz wypić go ze zwykłych kieliszków do wina.
  • Kubki właściciela są najczęściej napełniane przez właściciela, a jeden z gości siedzących obok niego nalewa sake. Wlewanie sobie alkoholu w Japonii jest uważane za nieprzyzwoite. Załóżmy, że wszyscy uczestnicy święta wylewają sake obok siedzącej osoby, poruszając się w kółko. Trzymaj dzban podczas nalewania sake dwiema rękami lub przynajmniej dotknij jedną ręką drugiej ręki, która trzyma dzban. Jeśli wylejesz drinka jedną ręką, osoby wokół ciebie mogą pomyśleć, że stawiasz się nad nimi: zgodnie z japońskimi tradycjami jedną ręką sake, zgodnie z japońskimi tradycjami, tylko osoba o wyższym statusie ma prawo niż ten, którego kubek wypełnia. Kubek, w którym nalewany jest sake, powinien być obciążony. Jeśli twój status jest niższy niż ten, który wypełnia twój kubek, umieść pod nim dłoń drugiej dłoni.

  • Po napełnieniu miseczek podnosi się je do poziomu oczu i wymawia: „Kanpai!” Następnie możesz dotknąć filiżanek, ale tutaj liczy się status uczestników uczty: krawędź kielicha osoby, której status jest niższy, powinna być również niższa niż krawędź naczynia bawiącego się z nim wysokiego rangi gościa.
  • Pomimo faktu, że „kanpai” w tłumaczeniu oznacza „do dna”, w Japonii zwyczajowo nie opróżnia się kubka jednym łykiem. Należy to zrobić tylko jeden mały łyk lub, jeśli naprawdę chcesz, kilka łyków. Nic dziwnego, że z tego powodu proces picia sake trwa długo.

Sake nie jest zalecany na obiad. Proces jego używania jest niezależnym rytuałem. Można jednak zaoferować przekąskę do tego napoju, a nawet go potrzebować.

Jak ugryźć sake

Sake jest zalecane japońskie potrawy, które nie mają pikantnego smaku. Najbardziej odpowiednie są:

  • sashimi (cienkie plastry surowej ryby);
  • owoce morza;
  • marynowane warzywa;
  • ikra rybna.

Niektórzy polecają sake sushi lub bułki. Sami Japończycy tego nie robią, biorąc pod uwagę, że napój zrobiony z ryżu jest wyjątkowo nieracjonalny do przekąsek na daniach z ryżu..

https://youtube.com/embed/aMuEG6MzCvc

Jeśli Twoim celem jest docenienie smaku sake i nie przestrzeganie tradycji, możesz delektować się winem ryżowym z serem lub oliwkami..

Nie możesz pić sake, ale próba włączenia go do koktajli to dobry pomysł. Ponadto istnieje wiele sprawdzonych przepisów.

Koktajl gejszy z sokiem pomidorowym

Skład:

  • sake - 40 ml;
  • sok pomidorowy - 90 ml;
  • sok z cytryny - 1 ml;
  • sos sojowy - 1 ml;
  • wasabi - na czubku noża;
  • limonka - 1 sztuka;
  • łodyga selera - 1 szt..

Metoda gotowania:

  • Wymieszaj wasabi z sokiem z cytryny i sosem sojowym.
  • Rozcieńczyć powstałą mieszaninę sokiem pomidorowym.
  • Wlać do pojemności shakera, dodać sake, wstrząsnąć.
  • Wlać do kieliszka koktajlowego, udekorować plasterkiem limonki i łodygą selera.

Koktajl jest lekki, o przyjemnym orzeźwiającym i jednocześnie pikantnym smaku. Podawaj schłodzone.

Koktajl Zen

Skład:

  • sake - 60 ml;
  • wódka - 60 ml;
  • zielona herbata - 30 ml;
  • sok z cytryny - 20 ml;
  • lód do smaku.

Metoda gotowania:

  • Łącz napoje alkoholowe i bezalkoholowe.
  • Wstrząsnąć w wytrząsarce do lodu.
  • Wlać do specjalnych kubków sake lub kieliszków do wódki.

Ten napój spodoba się osobom, które uważają, że sake nie jest wystarczająco silny, aby rozcieńczyć go napojami bezalkoholowymi..

Koktajl „Sunny Sake”

Skład:

  • sake - 40 ml;
  • sok jabłkowy - 50 ml;
  • sok brzoskwiniowy - 30 ml;
  • sok z cytryny - 10 ml;
  • kardamon - szczypta;
  • kruszony lód do smaku.

Metoda gotowania:

  • Wymieszaj składniki w shakerze..

  • Odcedź i wlej do kieliszka koktajlowego.

Napój podaje się ze słomką. Spodoba się tym, którzy nie lubią mocnych napojów, preferujących soki owocowe.

Sake to napój alkoholowy wykonany z ryżu. Odnosi się do kuchni japońskiej. W Japonii obowiązuje rytualny rytuał sake. Europejczyk nie musi tego dokładnie wykonywać, ale warto trzymać się niektórych kanonów: jeśli właściwie używasz sake, możesz najlepiej docenić jego wyjątkowy smak.

Cechy japońskiej uczty

Wlewaj, pij i jedz przekąskę - tu nie chodzi o Japończyków. Każda czynność, którą zamieniają w rytuał, obfituje w legendy i symbole. Więc picie narodowego wina ryżowego - ze względu na - stało się ściśle rygorystyczną ceremonią.

Oczywiście w średniowieczu rytuał serwowania sake był o wiele bardziej skomplikowany, dziś gospodyni recepcji już nie ogrzewa butelki sake ciepłem swojego ciała, ale nadal istnieje wiele konwencji. Jeśli chcesz zrobić prawdziwy japoński posiłek lub zostałeś zaproszony do wypicia sialka japońskiego z japońskim - przygotowanie jest konieczne.

Odmiany sake

Najpierw musisz zdecydować, co wypijemy. Napój sake jest wieloaspektowy i istnieje wiele jego rodzajów. Słodkawy sake o owocowym, kwiatowym aromacie - półwytrawny sake o świeżym smaku - sake o lekkim miętowym zapachu i bogatym łagodnym smaku - pikantny sake o jasnozłotym kolorze, o smaku orzechowym, o zapachu sherry.

W najlepszych odmianach smakuje starzony ser, sos sojowy i świeże grzyby. Najbardziej rozpowszechnione odmiany sake rafinowanego - „seishu”.

Jest bezbarwny i smakuje jak sherry, jednak niektórzy wolą starsze nieoczyszczone sake „nigoridzake” - żółtawy kolor i nieco gorzki smak.

Istnieje wiele odmian sake, a głównym kryterium dla początkującego będzie prawdopodobnie to, co będzie na stole, rozgrzany lub schłodzony. Zwykle w czasie upałów piją chłodne słodkie sake, a gdy jest poza pogodą - ciepłe pikantne sake.

Subtelności ogrzewania

Temperatura sake może wynosić od 5 do 55 stopni, w zależności od rodzaju napoju i pragnień tego, kto go pije.

Aby ogrzać sake, wlewa się je do specjalnego ceramicznego naczynia - „tokkuri”, dzbanka z wąską szyjką o pojemności 180 lub 360 ml, i umieszcza w łaźni wodnej. Niektóre bardzo zaawansowane restauracje używają do tego celu kuchenki mikrofalowej..

Tutaj główną sztuczką nie jest przegrzanie napoju, w przeciwnym razie istnieje niebezpieczeństwo, że sake straci swój wyrafinowany smak i aromat.

Istnieje kilka stopni ogrzewania

  • „Hinatakan” („słoneczny”) - 30 ° С
  • „Itohadakan” („ludzka skóra”) - 35 ° C
  • „Nurukan” („lekko ciepły”) - 40 ° С
  • „Jokan” („ciepły”) - 45 ° С
  • „Atsukan” („cieplej”) - 50 ° С
  • „Tobikirikan” („ekstra”) - 55 ° C

Okulary pod mikroskopem

Piją sake z małych specjalnych misek - „sakazuki” wykonanych z gliny, szkła lub drewna. Niektórzy skrajni ludzie wolą pić z małych drewnianych wanien; są one wykonane z kryptomerii, wiecznie zielonego drzewa iglastego. Uważa się, że igły korzystnie podkreślają smak i aromat sake.

Ale niezwykle trudno jest je pić z tych wanien, wymaga lat treningu, aby robić to z wdziękiem i powoli. Istnieje trzeci rodzaj zastawy stołowej dla dobra, najbardziej znany Europejczykom - małe szklane kielichy, z których zaczęli pić sake dopiero w XX wieku. Wszystkie potrawy są małe, na przykład najpopularniejsze - sakazuki - o pojemności 30-40 ml.

A pojemnik nie jest całkowicie wypełniony - na 2-3 małe łyki.

Jak lać

Tak więc sake jest podgrzewany, naczynia są na stole. Możesz zacząć Ale wcześniej musisz wlać sake do misek.

Niezbędnie dwa są zaangażowane w ten proces. Jeden nalewa, a drugi podnosi kubek i stawia go pod cienkim strumieniem sake. Samo napełnianie szklanki jest uważane za nieprzyzwoite.

Butelkę należy trzymać obiema rękami, nie można jej wziąć za szyję, ale nie można podnieść jej pod spód. Na tokkuri zwykle są małe wycięcia z boków, więc skup się na nich.

W żadnym wypadku nie należy rozlewać kropli podczas butelkowania. I musisz wlać cienki strumień, powoli, powoli, potem trochę szybciej, a na końcu znowu powoli. I jeszcze jedno: po wlaniu sake do filiżanki prawidłowo opuść butelkę. Konieczne jest obniżenie dna butelki bez podnoszenia szyjki do góry. I jednocześnie obróć go, prowadząc do pozycji pionowej. Wtedy nie będzie kropli z szyi.

Wszystko jest bardzo wolne

Na ceremonię picia sake wszystko jest powolne, ciągliwe, niespieszne. Powolne małe łyki z kubka, płynne ruchy, niespieszne napełnianie misek ... Japończycy mogą sake sake godzinami, jedząc owoce morza. Zwykle jest to suszona kałamarnica, potrawy z węgorza, tuńczyka, kawioru i jeżowców. Niezbędny atrybut - małe japońskie kanapki z sushi.

Przyczyną niespiesznej uczty mogą być rzeczy, które nie są do końca jasne dla Europejczyków, na przykład podziwianie księżyca, kwitnące wiosną kwiaty, pierwsze opady śniegu ...

Grzanki

Pijąc sake, Japończycy odnotowują pomyślną myśl rozmówcy, wypełniają niezręczne przerwy, oferta wypicia kolejnego kubka pozwala zmienić temat rozmowy. Robiąc tosty, kiedy nadchodzi kolej, pamiętaj, aby życzyć obecnym, a zwłaszcza właścicielowi, zdrowiu i dobremu samopoczuciu. A wykrzyknik „Campai!” Jest obowiązkowy, co oznacza „do dna!”

Dla dużej firmy

Istnieje również rytuał. Kiedy gromadzi się wielu gości, rozwija się cała beczka sake, która staje się również główną ozdobą uroczystości. Trzej najbardziej szanowani goście biorą specjalny drewniany trzepak z długim uchwytem i wybijają beczkę.

Jak przechowywać sake

Od długotrwałego starzenia się w szafce ściennej sake nie staje się lepszy i szlachetniejszy. Napój należy spożyć tak szybko, jak to możliwe, a mianowicie w ciągu roku po butelkowaniu. Sake jest przechowywany w temperaturze 1-8 ° C.

W przypadku wystawienia na bezpośrednie działanie promieni słonecznych światło lamp fluorescencyjnych lub kwarcowych może być śmiertelne. Nadmierna wilgotność jest też dla niego bezużyteczna..

Mówiąc najprościej, ten delikatny napój najlepiej przechowywać w lodówce i często tam nie zagląda..

Skład i użyteczne właściwości japońskiego napoju

Sake - Tradycyjny japoński mocny napój alkoholowy. W Japonii nazywa się to nie tylko „sake”, ale także „o-sake” i „nihonshu”.

Smak sake jest bardzo harmonijny, przy dobrym drinku można wyczuć tony sherry i nuty owoców. Degustatorzy mogą rozróżnić do 90 odcieni sake. Siła napoju mieści się w przedziale 14% -20%.

Istnieje specyficzny problem z klasyfikacją sake. Japoński napój alkoholowy okazał się tak odmienny od klasyfikacji przyjętej w europejskim świecie, że niektórzy nadal nazywają go „wódką ryżową”, co nadal nie jest bardzo poprawne.

Chodzi o to, że sake powstaje w wyniku destylacji, ale w tym przypadku destylacja oznacza technologię pasteryzacji, więc błędem byłoby nazywanie wódki sake.

Błędem jest również nazywać wino do picia, ponieważ powstaje w wyniku fermentacji pleśni, której nie można przypisać tradycyjnej fermentacji..

W Japonii ten niesamowity napój pojawił się dwa tysiące lat temu. Wzmianka o saka została znaleziona w kronikach z 720 pne, które mówią, że mieszkańcy Japonii czcili bóstwo wina ryżowego.

Według legendy wymyślili sake, aby poświęcić je bogom, ułagodzić ich, co oznacza zapewnienie sobie dobrego plonu ryżu. Na początku swojej historii sake był robiony wyłącznie na dworze cesarza, a także w sanktuariach sintoistycznych.

W średniowieczu społeczności zaczęły pić drinki.

Sake przygotowano w najprostszy sposób: ryż dokładnie przeżuwano i pluć w pojemniku przygotowanym do fermentacji. Wkrótce technologia uległa zmianie dzięki odkryciu „koji” lub Aspergillus oryzae, specjalnej pleśni w Japonii, która jest obecnie nazywana „narodową japońską pleśnią”..

Od tego czasu grzyb koji zaczął zastępować ludzką ślinę w procesie fermentacji ryżu. Grzyb Aspergillus oryzae odgrywa ważną rolę nie tylko w przygotowywaniu narodowego alkoholu, ale także w przygotowywaniu tradycyjnych potraw. Sfermentowane produkty spożywcze są bardzo popularne w kuchni japońskiej..

Miso, sake, sos sojowy i inne produkty zostały uzyskane dzięki koji.

Sake jest produkowany w Japonii w dużych ilościach. Obecnie istnieje około 2 tysięcy przedsiębiorstw. Nawet w najmniejszym japońskim mieście produkują około stu różnych rodzajów tego napoju. Szczególnie popularne są wyrafinowane sake lub „seishu”, napój o smaku najbardziej przypominającym sherry. Nierafinowany napój często można znaleźć pod nazwą „nigoridzake”.

W Japonii jest nawet tak zwany „dzień sake” lub „Nihon-shu-no Hi”. Ten dzień przypada 1 października. Czas zbiega się w czasie z nowym sezonem winiarskim, ponieważ w tym czasie zbiory ryżu dojrzewają.

Funkcje produkcyjne

W Japonii napój produkowany jest od wielu tysięcy lat. Rozkwit jego produkcji przypada na okres Edo. Wcześniej uważano, że korzystnym okresem do produkcji tego napoju jest styczeń. Współczesny sake został po raz pierwszy przyjęty w XII wieku.

Gotowanie sake zawsze zaczyna się od przygotowania ryżu. Jedną czwartą ziarna pozostawia się do przygotowania specjalnych drożdży. Aby to zrobić, ryż jest wysyłany do wilgotnego pokoju na 35 godzin, dodając do niego pleśń. Otrzymaną brzeczkę i drożdże dodaje się następnie do gotowanego ryżu. Następnie następuje proces fermentacji, który zwykle trwa 3 miesiące.

Sake dzieli się na typy według takich znaków, jak słodkość / cierpkość, lekkość / siła (tutaj szacuje się suchość napoju: im silniejszy, tym bardziej suchy).

Sztuka jest tak ostra, że ​​napój pali usta jak pieprz. Jeśli chodzi o kolor, młody sake ma odcień cytryny, stary napój jest często bursztynowy.

Nadal nie wiadomo, co przyczynia się do pojawienia się różnych odcieni owoców w napoju.

Przydatne właściwości

Korzystne właściwości sake wynikają z jego składu. Prawdziwy japoński napój jest wytwarzany z naturalnych produktów. Obejmuje wodę i ryż.

Sake przy umiarkowanym użyciu ma korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, normalizuje ciśnienie krwi i poprawia pamięć.

Kolejną zaletą tego napoju jest jego niskokaloryczna zawartość (ogółem 134 kilokalorii na 100 g).

Gotowanie

W gotowaniu sake jest szeroko stosowane do przygotowania wielu potraw. Napój dobrze komponuje się z rybami. Na przykład, aby pozbyć się nieprzyjemnego posmaku, zaleca się podlewanie ryb przed smażeniem z rozcieńczonym sake. Również sake jest stosowany do przygotowania egzotycznych ryb rozdymkowych..

Na przykład możesz gotować ryba miso. Do tego potrzebny jest filet z ryby, 120 g pasty miso, 2 łyżki. l sake, wino deserowe. Głównym składnikiem tego dania jest pasta miso, którą można przygotować w domu..

To zajmie 1 szklankę soi, którą trzeba będzie namoczyć w wodzie przez 3 dni.

Pół godziny przed gotowaniem dodaj kilka kropli octu do namoczonej soi, a następnie posiekaj fasolę w blenderze i gotuj na małym ogniu przez 30 minut, lekko soląc. W rezultacie pasta powinna być jednorodna.

Sos wlewa się na patelnię, dodaje 2 łyżki. l sake i 2 łyżki. l wino zmieszane. Następnie połóż warstwę ryb i pozostaw patelnię owiniętą w ręcznik na noc. Marynowany filet zawiązuje się na szpikulcu i grilluje. Podawany z ryżem.

Ponadto sake doskonale nadaje się do przygotowywania potraw z kurczaka. Japoński jest uważany za prawdziwe arcydzieło frytki z kurczaka, gotowane w domu. Do tego dania potrzebujemy kurczaka, imbiru, sake, sezamu i oleju roślinnego, skrobi.

Kurczak jest krojony na małe kawałki i podlewany świeżo wyciśniętym sokiem imbirowym. Następnie kurczak jest marynowany w sosie sojowym, sake i oleju sezamowym. Marynowany kurczak zanurzony w skrobi i smażyć na patelni z dużą warstwą oleju roślinnego na złoty kolor.

Aby danie było mniej tłuste, zaleca się poklepać plasterki po „głębokim tłuszczu” serwetką.

Sake ma własną kulturę konsumpcji. Zwyczajowo podaje się go w dzbanku zwanym „tokkuri”, skąd sake wlewa się do filiżanek „choko”. Zgodnie z japońskimi tradycjami część napoju wlewa się do gościa przed każdym tostem. Zanim wypijesz filiżankę sake, Japończycy zawsze mówią „Compai”, co oznacza „do dna”.

Jeśli chodzi o temperaturę użytkowania, to sake można pić zarówno w formie podgrzewanej, jak i schłodzonej. Napój jest najostrzej postrzegany w temperaturze 15-30 stopni Celsjusza. Niektórzy ludzie wolą podgrzewany sake, niektórzy piją schłodzony napój z kostką lodu - wszystko zależy od indywidualnych preferencji smakowych.

W zależności od rodzaju napoju zmieniają się również metody jego używania. Tak więc latem zaleca się pić lekki napój, a zimą lepiej jest preferować mocne sake, które jest również lekko rozgrzane..

Ta metoda nazywa się „kanzake”. Bardzo ważne jest, aby nie przegrzewać sake, w przeciwnym razie nie będzie tak pachnący.

Zaleca się wypić drinka w japońskich potrawach, a także przekąski bardziej tradycyjne dla Europejczyków, takie jak orzechy, frytki, ser.

Jak zrobić w domu?

Sake można również zrobić w domu. Proces gotowania ma pewne trudności.

Przede wszystkim musisz znaleźć niezbędne składniki: ryż okrągły (800 g), ryż gotowany na parze (187,5 g), ryż koji (75 g), drożdże (5 g).

Jeśli te składniki można kupić w sklepie, nasiona koji-kin (1 łyżeczka) będą trudniejsze do znalezienia, ale można je kupić w japońskich sklepach lub w Internecie..

Najpierw musisz zdobyć zakwas ryżowy, jest on potrzebny, aby sake zaczął właściwie wędrować. Będziesz potrzebował 75 g koji, którą możesz przygotować w domu. Aby to zrobić, 400 g ryżu jest gotowane na parze.

Następnie musisz rozproszyć zarodniki koji-kin nad schłodzonym ryżem. Następnie ryż przykrywa się wilgotną ściereczką, aby nie wyschł, i pozostawia na 15 godzin.

Jeśli wszystko zrobiłeś dobrze, ryż będzie pachniał serem..

Kolejnym etapem produkcji sake będzie przygotowanie ryżu. 187,5 g ryżu gotuje się w podwójnym bojlerze, po schłodzeniu miesza się go z wodą, drożdżami, ryżem koji. Mieszaninę umieszcza się w lodówce na 10 dni. Okresowo wstrząsaj masą. Rezultatem jest tak zwany sake starter.

Teraz możesz przejść bezpośrednio do produkcji napoju. Pierwszego dnia należy wymieszać 375 g ryżu z 450 ml wody, dodać cały przygotowany zakwas i 150 g koji. Masę ryżową miesza się i pozostawia do fermentacji na 15 godzin. Drugiego dnia masa jest ponownie mieszana.

Następnego dnia dodaj kolejne 750 g ryżu gotowanego na parze, 225 g koji i 1170 ml wody. Po 10 godzinach masę ponownie miesza się, a następnie interweniuje co 2-3 godziny. Czwartego dnia dodaj kolejne 1125 g ryżu gotowanego na parze i 335 g koji, 2250 ml wody, dobrze wymieszaj.

Przez następne dwa dni masa ryżowa jest dokładnie mieszana. Następnie sake wędruje. Dwudziestego dnia drożdże stają się nieaktywne, a siła napoju wynosi 18,5%. Napój należy teraz przefiltrować i butelkować w sterylnych butelkach.

Aby otrzymać tradycyjny stary napój sake, należy go pasteryzować i dojrzewać przez rok.

Korzyści ze sake i leczenia

Korzyści płynące ze sake od dawna są przedmiotem zainteresowania naukowców z Tokio. Doszli do wniosku, że stosowanie tego napoju w małych ilościach przyczynia się do poprawy aktywności mózgu. Tak więc u ludzi, którzy pili sake, iloraz inteligencji był nieco wyższy.

Ponadto napój zawiera aminokwasy, które pomagają wzmocnić odporność, zapobiegają rozwojowi raka. Również sake, podobnie jak inne napoje alkoholowe, poprawia krążenie krwi, obniża zły cholesterol. W Japonii zapaśnicy sumo leczą się kompresami zwilżonymi napojem, licznymi siniakami, siniakami i ranami.

Szkoda dla dobra i przeciwwskazań

Napój może wyrządzić szkodę ciału z indywidualną nietolerancją, a także z nadmiernym użyciem. Nie zaleca się picia napoju dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, dzieci.

Sake należy spożywać wyłącznie na gorąco - mit kulturowy

Fakt, że sake należy spożywać wyłącznie w gorącej formie, jest mitem kulturowym. Sake ma dość szeroki zakres temperatur picia. Japończycy chętnie piją napój narodowy i rozgrzewają go, a także trochę ciepłe, a nawet lodowate, chłodząc je kostkami lodu. Ich wybór zależy od pory roku, marki i po prostu od osobistych preferencji.

Sake jest podgrzewany w specjalnych porcelanowych dzbankach z wąską szyjką o pojemności 180 lub 360 ml. Dzbany te nazywane są „tokkuri”. W starożytnych książkach mówi się, że podczas wlewania sake do kubka z tej butelki powstał dźwięk „Tokkuri, Tokkuri ...”, stąd nazwa.

Jednak obecnie powszechnie przyjmuje się, że nazwa „Tokkuri” jest oparta na staro-koreańskim słowie „Tokkuru”, oznaczającym pojemnik z litej gliny. Wiadomo, że porcelanowe butelki były używane już o zachodzie słońca z epoki Muromachi (1336-1573).

W domu „tokkuri” najłatwiej jest przez kilka minut opuścić na patelni z gorącą wodą, aw restauracjach używa się do tego specjalnego pieca.

Istnieje kilka stopni ogrzewania

  • Hinatakan (słoneczna) - 30oC;
  • Itohadakan (ludzka skóra) - 35oC;
  • Nurukan (lekko ciepły) - 40oC;
  • Jokan (ciepły) - 45oC;
  • Atsukan (gorący) - 50oC;
  • Tobikyrikan (bardzo gorący) - 55oC.

Ale jeśli tylko zaangażujesz się w sake, możesz bezpiecznie eksperymentować tylko z podgrzewaniem zwykłych napojów. W przypadku droższych odmian („ginjo-shu” lub „dyginju-shu”) lepiej najpierw skonsultować się ze specjalistami, w przeciwnym razie ryzykujesz zrujnowaniem wyśmienitego aromatu i smaku sake.

Podkreślamy raz jeszcze - nie trzeba rozgrzewać sake. Jest dobrze i zimno. Wszystko ma swój czas i miejsce. W ważnym pytaniu, dlaczego w ogóle piec, jest kilka wersji.

Podstawowa, czysto użytkowa, czyli dostosowująca się wyłącznie do korzyści lub korzyści praktycznych, jest oczywista - korzyść z czegoś gorącego podczas zimowego chłodu nie ulega wątpliwości.

Nie było to doświadczenie, które każdy mógł zweryfikować na podstawie własnego doświadczenia, ale sam japoński cesarz Saga, którego panowanie w pierwszej połowie IX wieku można naprawdę nazwać erą pokoju i ciszy.

Raz ten Syn Niebios poszedł na polowanie i nagle poczuł chłód. Towarzyszący mu minister Fujiwara Fuyutsugu nie był zagubiony, podgrzał sake i podał go cesarzowi. Dobry nastrój powrócił, a dreszcze zostały całkowicie zapomniane. Jest to pierwszy udokumentowany przypadek sake do podgrzewania w Japonii w Japonii..

Bez wątpienia Fujiwara Fuyutsugu (775-826) nie zawiódł swojego przodka Nakatomi Kamatari - wielkiego patriarchy domu Fujiwara, najsłynniejszej arystokratycznej rodziny Japonii, i przeszedł do historii, kładąc podwaliny pod rozkwit północnej gałęzi domu Fujiwara i rozprzestrzeniania się gorącej sake. Mówią, że od tego czasu wśród arystokracji zwyczajowo pije się zimne sake od lutego do września, a od października do lutego - ciepło.

Tak więc po osiągnięciu wymaganej temperatury „tokkuri” kładzie się na specjalnym ceramicznym stojaku - „tokkuri-hakama” - i podaje na stole.

W czasach starożytnych sake był pijany ze specjalnych dużych misek, które krążyły w czasie święta; dziś zwyczaj „okrągłej miski” istnieje w Japonii. Ogólnie rzecz biorąc, współczesna kultura konsumpcji sake jest ściśle powiązana ze starożytnymi zwyczajami.

Mówiąc o miejscu sake w dziedzictwie kulturowym Japonii, chciałbym podkreślić, że już pod koniec epoki Muromachi istniało kilka szkół shudo, które głosiły duchową jedność ludzi.

Były to szczególne zasady ściśle regulujące zachowanie ludzi podczas wakacji, metody nalewania i picia sake, serwowanie przekąsek.

Wiele z tych niepisanych reguł zachowało się w obecnym życiu Japończyków. Celowo lub nie, ale zgodnie z obyczajami nie nalewają go dla siebie, nie robią tostów i nie trzymają kubka w dłoni, gdy jest wypełniony sake.

Japończycy są bardzo zdyscyplinowanymi ludźmi, a jeśli istnieją zasady, należy ich przestrzegać. Na przykład, oto jak działała zasada wspomnianej już „okrągłej miski”. Właściciel domu siedział u szczytu stołu.

Przed nim, w dwóch rzędach (naprzeciw siebie), goście siedzieli również na podłodze. Przed każdym ustawiono stół z przekąskami. Sake wlano do miski o średnicy około 30 cm.

Właściciel wypił z kubka i podał go gościowi po jego prawej stronie.

To, po wypiciu go, przeszło do gościa naprzeciwko i tak dalej. Po zakończeniu rozgrzewki przeszliśmy do głównej części ceremonii. Właściciel nalał sake każdemu gościowi nie do kubka, ale do małej filiżanki - „sakazuki”.

Gość wypił sake na dno, sam napełnił „sakazuki” i zwrócił napełnioną filiżankę właścicielowi, a ten już ją opróżniał. I tak z każdym gościem. Wyobraź sobie, jak ciężko było właścicielowi, gdy gości było wielu. Dlatego był specjalny asystent, który podniósł filiżankę z osłabionej ręki właściciela i nadal traktował się z gośćmi zamiast niego.

Potem zaczęły się piosenki i tańce, goście już pili ze sobą (na dole), wymieniając kubek ze sake. Mężczyzna wziął kubek zaproponowany przez partnera i mówiąc „ona-gare idź” (pozwól mi pić z twojego kubka), pił sake. Następnie wlał sake do tego samego kubka i podał go swojemu partnerowi. I wszystko powtórzyło się od początku ...

Zwyczaj „okrągłej misy” zrodził się z poczucia duchowej solidarności Japończyków. W czasach starożytnych wspólne picie sake z nalewaniem się nawzajem oznaczało nie mniej - wymianę dusz.

Szczególnymi zwolennikami sake byli samurajowie, którzy w ogniu gwałtownych orgii często wykraczali poza, zapominając o prawdziwym celu ścieżki, którą weszli. I w wyniku takiego zapomnienia następnego dnia mieli szybkie bicie serca, wymioty, ból głowy i inne oznaki ciężkiego kaca.

Specjalnie dla wszystkich, którzy weszli na ścieżkę bushi, opublikowano książkę zatytułowaną „Zasady picia sake dla samurajów”.

Jest mało prawdopodobne, aby autor tej książki odgadł, że głównym powodem wszystkich tych udręk najlepszych przedstawicieli klasy samurajów jest acetaldehyd, toksyczny produkt rozkładu alkoholu, jednak jego poniższe zalecenia dotyczące zmniejszenia możliwego nasilenia kaca wydają się dziś aktualne.

  • musisz pić, prostować plecy i przyjmować prawidłową postawę;
  • aby usunąć resztkowe oznaki zatrucia, musisz się zrelaksować, uspokoić, wyprostować plecy i zaśpiewać długą piosenkę;
  • przed, w trakcie i po przyjęciu sake, musisz jeść słodycze (tutaj nadaje się siruko - słodka zupa z czerwonej fasoli z kluskami ryżowymi).

Co ciekawe, wszystkie te rekomendacje zostały potwierdzone przez współczesną medycynę. Prawidłowa postawa i długa piosenka zwiększają spożycie tlenu, co przyspiesza utlenianie alkoholu, a słodzenie przywraca cukier we krwi, który jest redukowany z powodu alkoholu.

Ciekawy fakt pochodził od samurajów, że miłośnicy sake w Japonii wciąż są często nazywani „lewicowcami”. Nie ma to nic wspólnego z preferencjami politycznymi.

Kiedy dominikański mnich Tommaso Campanella, będąc w więzieniu, położył podwaliny pod przyszły ruch lewicowy w swoim nieśmiertelnym eseju Miasto Słońca, mieszkańcy Miasta Wschodzącego Słońca - Edo (Tokio) - od dawna nazywani są „lewymi” samurajami, wielkimi pijakami.

W tamtej odległej erze samurajowie, ze względu na specyfikę ich istnienia, trzymali miskę ze sake w lewej dłoni, pozostawiając wolną rękę, aby mogła w każdej chwili chwycić miecz. Dalsza stabilizacja życia politycznego w kraju i ustanowienie przez Szoguna wielkiego cesarza Tokugawy Ieyasu o silnym porządku, stopniowo uwolniły prawą rękę „lewicy” od ciągłego napięcia.

W dzisiejszych czasach, podobnie jak za czasów Tokugawa Ieyasu, również ze względu na sake używane są miniaturowe kubki-sakazuki wykonane z gliny, szkła lub drewna lub małe kwadratowe „wanny” o pojemności 30-40 ml. Picie sake powinno odbywać się małymi łykami, w spokojnej rozmowie, rozciągając przyjemność na kilka godzin.

W restauracji indywidualny „tokkuri” jest wystawiany przed każdym, kto zamówił sake, ale nie spiesz się, aby samemu wypełnić swój „kieliszek” - nie jest to zwyczajowo picie sake. Podczas posiłku musisz uroczyście potraktować sąsiada drinkiem z dzbanka, który z kolei zadba o to, aby twój kubek nie był pusty.

Przed każdym tostem należy wlać sake, z których najczęstszym jest „kampania!” (Na dno!). Jeśli w towarzystwie znajdziesz się jako jedyny miłośnik sake, to w tym przypadku ktoś powinien się tobą zaopiekować, a twoja grzeczność przejawi się w tym, że utrzymasz swoją „sakazuki” na wadze.

Jeśli chodzi o przekąski, lekkie i harmonijne dania kuchni japońskiej najlepiej nadają się na japoński napój narodowy - ryby morskie, kalmary, węgorz, tuńczyk, jeżowce.

Najlepsze plastry surowej ryby - sashimi, a także marynowane i marynowane warzywa, kawior śledziowy są szczególnie dobre dla sake. Jeśli święto jest długie, Japończycy, podobnie jak ich przodkowie, zamawiają siruko.

Idealnie komponuje się z ukochaną sake i sushi w Rosji.

Kampai!

Jak się ugotować?

Mówią, że tam, gdzie sake jest pijany, rodzi się przyjaźń. I rzeczywiście tak jest. Ceremonia picia sake sprzyja ciepłej i poufnej komunikacji. Cała japońska grzeczność została wcielona w tę starożytną ceremonię..

Sake, sake - Słynny japoński napój alkoholowy na bazie ryżu. Pierwsza wzmianka o mocnym napoju ryżowym pojawiła się około 10 000 lat temu w Chinach, a jej potomek - sake - pojawił się w Japonii około 2000 lat temu, a w tym czasie pracowici i cierpliwi Japończycy byli w stanie osiągnąć doskonałość w swojej produkcji.

Technologia przygotowania jest związana z sake z piwem, ale czasami nazywa się to „winem ryżowym” lub „Wódka ryżowa”. Jednak sake nie jest wcale wódką, winem ani piwem, ale bardzo szczególnym rodzajem alkoholu. Sake jest tak wyjątkowy, że nazwy europejskie nie są do niego odpowiednie, podobnie jak metody gotowania.

Niezrównany smak uzyskuje się dzięki zastosowaniu specjalnych odmian ryżu, a gotowy napój pije się zarówno na ciepło (do 60 ° C), jak i na zimno (około 5 ° C). Sake jest stosowany w tradycyjnej kuchni japońskiej jako środek do usuwania silnych lub nieprzyjemnych zapachów.

Robiąc dobra

Początkowo sake nie było gotowane w całkowicie higieniczny sposób. - przeżuł ryż i wypluł tę masę do zbiornika fermentacyjnego. Oprócz żucia ryżu, żołędzi, prosa i kasztanów. Ta mieszanina zaczęła fermentować, ślina działała jako katalizator fermentacji i tworzenia cukru.

Ten sake nazywał się kuchikami bez sake, (dosłownie - sake przeżuwany w ustach), był ubogi w alkohol i był używany w postaci kleiku. Taki „napój” trwał kilka wieków, po czym Japończycy wprowadzili specjalny grzyb kojikin, który zamienił skrobię ryżową w cukier.

W tym przypadku ryż po wystawieniu na działanie grzyba stał się słodem, a wystarczyło dodać drożdże shubo, aby rozpocząć produkcję alkoholu. Po odkryciu kultury grzybowej proces żucia ryżu przestał być niezbędnym elementem przy przygotowywaniu sake, a znacznie zwiększony „stopień” napoju tylko zachęcił do poszukiwania nowych sposobów poprawy jego jakości.

W erze Heian, w wieku 8-12 lat, pojawił się kolejny etap w technologii przygotowywania sake, za pomocą którego siła napoju wzrosła jeszcze bardziej, a prawdopodobieństwo kwaśności zmalało.

Kolejne stulecia nie poszły na marne - w tym czasie mistrzowie przygotowania sake nauczyli się kontrolować proces fermentacji, a ponadto zaczęli stosować pasteryzację - kwaśny sake wlano do zbiorników i ogrzano. Ale Japończykom nie podobało się to zachowanie sake - jakość napoju znacznie się pogorszyła. I dopiero po 500 latach Francuz Louis Pasteur otworzy „pasteryzację”, co znacznie zmieni kuchnie wielu narodów ziemi, nie wyłączając Japończyków.

We współczesnej Japonii istnieje około 2000 producentów sake, z których każdy wytwarza swój własny napój lub całą serię odmian. Jeśli podzielisz sake na gatunki, najpopularniejszym teraz jest obrany sake seishu, przypominający smak sherry. Ten napój jest prawie bezbarwny i przezroczysty..

Starzy ludzie wolą nieobrane sake nigoridzake o gorzkim smaku i żółtawym odcieniu. Sake nie lubi światła, dlatego wlewa się go do nieprzezroczystych naczyń lub puszek aluminiowych. Różnice temperatur są również dla niego szkodliwe, po kilku takich skokach sake zaczyna się pogarszać, a jego smak traci oryginalną świeżość.

Sake rzadko jest utrzymywane, a raczej mniejsza część całości jest wykorzystywana do starzenia się. Japończycy uwielbiają pić świeże sake zaraz po ich oczyszczeniu. Ale stary napój jest ceniony za swój specyficzny smak i słodko-korzenny aromat. Nie oznacza to, że ze względu na starzenie się sake staje się lepszy - w tym przypadku standardy wina nie mają zastosowania.

Na przykład sake koshu dojrzewa w beczkach cedrowych przez kilka dziesięcioleci, podczas których ciemnieje lub żółknie, a aromat staje się pikantny i słodki. Do starzenia przyjmuje się sake średniej jakości, ponieważ cienki bukiet świeżego sake elitarnego zniknie, a na pierwszy plan wysuną się gęste i mocne aromaty drewna cedrowego.

Jeśli ocenimy różnice „gatunkowe” we współczesnym sake, możemy wywnioskować kilka z tych podstawowych gatunków, z których każdy ma wiele odmian lub odmian. Po pierwsze, sake dzieli się na 2 główne typy: futsu-shu - „zwykły sake” i tokutei meisoshu - „sake specjalny”. Futsu-shu, jako najczęstszy sake, produkowany jest w większej ilości niż specjalna.

Jest to analog zwykłych europejskich win. Inną rzeczą jest tokutei meisoshu. W tym celu inwestowane są wszystkie umiejętności mistrza, cała wiedza gromadzona przez stulecia. Charakterystyczną cechą tokutei meisoshu jest zwiększona zawartość alkoholu i wysoka jakość, a także wiele odmian.

Honjozo-shu - sake, w którym dodaje się niewielką ilość alkoholu, co pozwala odkryć nowe aromaty podczas fermentacji. Ten rodzaj sake pojawił się w Japonii w latach 60. XX wieku, a sam termin jest używany do odróżnienia sake wysokiej jakości z dodatkiem alkoholu w procesie produkcji od sake, w którym alkohol jest po prostu dodawany do objętości i siły.

Junmai-shu tłumaczy się jako „czyste wino ryżowe” i jest przygotowywane wyłącznie z ryżu. Ta charakterystyczna cecha odmiany nie jest kroplą alkoholu i do 30% wstępnie polerowanego ryżu. W ginjo-shu musi być co najmniej 50–60% polerowanego ryżu, aw daiginjo-shu udział takiego ryżu wynosi 50% lub mniej. Różne metody produkcji i produkcji.

Najpopularniejszy sake Kimoto jest przygotowywany według specjalnej receptury przez 300 lat z rzędu. Starannie zweryfikowane procesy pozwalają osiągnąć stabilny smak i napój wysokiej jakości. Aby go przygotować, zaczyn jest przygotowywany ręcznie - jest „zbijany” do pastowatego stanu i pozostawiany do fermentacji.

Yamahai jest przygotowywany w nieco inny sposób: zupy na zakwasie same i wędrują przez miesiąc. Jednocześnie twierdzi się, że aromat napoju będzie bogatszy. Sokujo to nowoczesny sake z przyspieszonym procesem fermentacji zakwasu, w którym dodaje się kwas mlekowy, a różni się od dwóch pierwszych bardziej wyraźnym i czystym aromatem.

Namazake - niepasteryzowany sake, przygotowany dowolną z trzech opisanych powyżej metod. Genshu - tak zwany „czysty sake” z 18-20% alkoholem. Nigorizake - niefiltrowany sake z niewielką ilością osadu w butelce. Przed wypiciem zwykle wstrząsa się i sączy przez gazę. Doburoku - domowej roboty sake z białawym osadem.

Główną różnicą jest dodanie ryżu gotowanego na parze po pierwszej fermentacji, dzięki czemu znacznie wzrasta siła napoju.

Sake uwielbia ciemność, dlatego najlepszym miejscem do przechowywania jest chłodne, wentylowane pomieszczenie, odizolowane od światła słonecznego.

Gotowe i zakorkowane butelki sake można przechowywać przez kilka miesięcy w temperaturze pokojowej, ale lepiej jest pić otwartą butelkę natychmiast lub w ciągu 2-3 godzin. Oczywiście w lodówce sake „wytrzyma” do rana, ale jego smak straci świeżość. Dlatego jest tak wiele różnorodnych szklanych i ceramicznych naczyń do rozlewania japońskiego napoju. Starzejące się odmiany sake muszą być przechowywane w chłodniejszych warunkach. Ważna jest dla nich stabilność temperatury i wilgotności. Po latach takiej ekspozycji kolor napoju ciemnieje i staje się nasycony, a smak nabiera odcieni sherry, co jest ogólnie zrozumiałe - chociaż napoje są zupełnie inne, w obu przypadkach praca obejmuje specjalne kultury grzybowe.

Jak podaje się sake?

Sake podaje się na stole w małych ceramicznych dzbankach (tokkuri) i wlewa do małych filiżanek (choko). W starożytnych książkach mówi się, że podczas wlewania sake do kubka z tej butelki powstał dźwięk „Tokkuri, Tokkuri ...”, stąd nazwa.

Jednak obecnie powszechnie przyjmuje się, że nazwa „Tokkuri” jest oparta na staro-koreańskim słowie „Tokkuru”, oznaczającym pojemnik z litej gliny. Na zewnątrz Tokkuri bardzo przypomina zwykłe rosyjskie szkło, ale są one większe i są przeznaczone do 2-3 łyków.

Tradycyjnie zwyczajowo nalewa się sake przed każdym tostem i ważne jest, aby pamiętać, że wypełnienie choko jest uważane za złą formę. Upewnij się, że twój pomocny japoński sąsiad będzie ściśle monitorował napełnianie twojego kubka, ale jednocześnie oczekuje tego samego od ciebie.

W czasach starożytnych sake był pijany ze specjalnych dużych misek, które krążyły w czasie święta; dziś zwyczaj „okrągłej miski” istnieje w Japonii. Ogólnie rzecz biorąc, współczesna kultura konsumpcji sake jest ściśle powiązana ze starożytnymi zwyczajami.

Mówiąc o miejscu sake w dziedzictwie kulturowym Japonii, chciałbym podkreślić, że już pod koniec epoki Muromachi istniało kilka szkół shudo, które głosiły duchową jedność ludzi poprzez sake. Były to szczególne zasady ściśle regulujące zachowanie ludzi podczas wakacji, metody nalewania i picia sake, serwowanie przekąsek.

Jak się czują Japończycy?

Japończycy chętnie piją napój narodowy i rozgrzewają go, a także trochę ciepłe, a nawet lodowate, chłodząc je kostkami lodu. Ich wybór zależy od pory roku, marki i po prostu od osobistych preferencji.

Sake jest podgrzewany w specjalnych porcelanowych dzbankach z wąską szyjką. Istnieje kilka stopni ogrzewania:

• „hinatakan” (słonecznie) - 30oC- • „itohadakan” (ludzka skóra) - 35oC- • „nurukan” (lekko ciepłe) - 40oC- • „jokan” (ciepłe) - 45oC- • „atsukan” (gorące) - 50oC- • „Tobikyrikan” (bardzo gorący) - 55oC.

Co jeść?

Sake to japoński napój alkoholowy, który ma ponad dwa tysiące lat. Dla Rosjan napój ten nie jest do końca znany, więc wielu nie wie, jak pić sake, jak go ugryźć i z jakimi produktami można łączyć. Ta wiedza pomoże Ci poczuć prawdziwy smak starożytnego napoju..

Technologia produkcji sake

Ten napój nazywa się wódką ryżową, chociaż w rzeczywistości technologia produkcji sprawia, że ​​bardziej przypomina wino, piwo lub zacier. Polerowany ryż łączy się z pleśnią i uzupełnia do fermentacji do 40 dni. Im lepiej wypolerowany ryż, tym lepszy i droższy sake. Następnie przefermentowaną mieszaninę sączy się i sączy przez węgiel aktywny.

Zasady sake

Japończycy są znani z silnego przywiązania do tradycji, więc nawet picie od nich alkoholu jest rytuałem.

  1. Drogie odmiany wódki ryżowej podaje się schłodzone z kostkami lodu do 5-6 stopni. A tanie odmiany są podgrzewane w łaźni wodnej. Ogrzewanie pozwala ukryć nieprzyjemny smak źle wypolerowanego ryżu. Sake różni się stopniem ogrzewania od 30 do 55 stopni.
  2. Podawanie wódki ryżowej jest zwyczajowe w glinianych dzbankach o wąskiej szyi, zwanych tokkuri. Naczynie umieszcza się na specjalnym stojaku ceramicznym, takim jak taca, zwanym hackami tokkuri. Również katakuchi, naczynia podobne do manekinów, są używane do serwowania sake. Wlej napój do małych filiżanek - sakazuki lub choco, 2-3 łyki objętości.
  3. Właściciel domu rozlewa sake dla gości, a osoba siedząca obok niego napełnia go kieliszkiem. Jeśli ktoś nalewa sobie wódkę, uważa się to za znak złego smaku. Trzymanie słoika ze względu na sake powinno być ściśle dwiema rękami, jedną ręką może trzymać tylko osoba o statusie wyższym niż inne obecne osoby. Kubek, do którego nalewa się wódkę ryżową, musi zostać zważony. Jeśli osoba o wysokim statusie wylewa sake, osoba, do której przeznaczony jest kubek, powinna trzymać go dłonią.
  4. Napełnione kubki należy podnieść do poziomu oczu i powiedzieć „Kanpai!” „, Co oznacza„ na dno! ”. Ale pomimo tego sake nie jest pijany w jednym łyku, kubek jest osuszany powolnymi łykami. Pijaniu wódki ryżowej towarzyszą długie rozmowy, uczta trwa kilka godzin.

Fakt Japońskie gejsze, wraz z poezją, muzyką i innymi formami sztuki i nauki, zostały wyszkolone do właściwego wlewania.

Skrupulatnie Japończycy odnoszą się do wyboru przystawek. Nie jedzą pikantnych ani pikantnych potraw, ponieważ to zagłusza smak napoju. Tradycyjne japońskie bułki i sushi nie nadają się do przekąsek, ponieważ są wykonane z ryżu, jak sake. Jako przystawkę Japończycy używają:

  • kawałki surowej ryby (sashimi);
  • miniaturowe kanapki z sushi;

  • owoce morza - kalmary, węgorze, kawior, jeżowce;
  • marynowane i marynowane warzywa;
  • dania rybne.

Interesujące fakty o sake

Nie mniej interesujące jest poznanie kilku faktów na temat tego starożytnego napoju:

  • początkowo ryż był żuty i pluć, ślina działała jako katalizator fermentacji;
  • kobiety mogły pić sake tylko w XIX wieku i był to słodki warkocz;
  • we współczesnej Japonii ponad 2000 firm zajmuje się produkcją sake;
  • w sylwestra wszystkie japońskie rodziny piją sake z jednego kubka, popijając nawet małe dzieci;
  • 1 października Japonia oficjalnie ogłosiła Dzień Sake.

Podobne

Menu