Jak pić sake: co to jest i czego używać

Japonia to kraj kontrastów. Cały świat podziwia jej odważnych samurajów i nie bez szacunku przypomina szalone kamikadze.

Jednocześnie tradycje Krainy Wschodzącego Słońca często wprawiają odwiedzających w osłupienie. Nawet japońskie napoje są dla nas cudem, tym samym.

Jak pić sake dobry gaikokujin

To prawda, że ​​problemy z piwem ryżowym powstają tylko dla tych, którzy niewiele wiedzą o tym napoju, a ponadto nie wiedzą, jak go właściwie wypić..

Jeśli przyjechałeś do Japonii, to jesteś gaikokujin (外国人 外国人, dosłownie „człowiek z obcego kraju”).

W przeciwieństwie do meksykańskiego gringo, które może nabierać negatywnej konotacji, na przykład, jeśli nie pijesz tequili poprawnie, gaikokujin to tylko wspólne słowo dla obcokrajowców. Jednak może łatwo przekształcić się w gaijin (外人 外人) - słowo dyskryminujące, sabetsuyugo, które ma charakter ofensywny. Z pewnością staniesz się gaijinem, jeśli nie będziesz szanował.

Być może warto zacząć od obalenia mitów kulturowych. Najstraszniejsze gaijiny uważają, że sake to wódka ryżowa. Jest to największe nieporozumienie, ponieważ napój ten jest wynikiem fermentacji ryżu i brzeczki słodowej.

Nie przewiduje się destylacji do jego produkcji. Błędem jest także uważanie sake za wino ryżowe - technologia jego produkcji obejmuje fermentację pleśni.

Ostatecznie w procesie fermentacji fruktoza nie bierze udziału w żaden sposób, tylko skrobia.

Sake to piwo ryżowe, nic więcej. Brzeczka jest wytwarzana z niektórych odmian ryżu, który jest następnie fermentowany za pomocą pleśni koji (Aspergillus oryzae) i drożdży. Styl i jakość tego japońskiego napoju alkoholowego zależą od dwóch składników: wody i ryżu.

Obecnie do produkcji sake używa się około 60 rodzajów ryżu o wysokiej zawartości skrobi. Najlepsze odmiany to Yamadanisiki z prefektury Hyogo i Omachi z prefektury Okayama. Style napoju zależą od stopnia zmielenia ziarna..

Uważa się, że im mniejszy jest wypolerowany ryż, tym bardziej interesujący jest napój..

Klasyfikacja sake jest dość obszerna. Ogólnie istnieją dwa główne typy: futsushu (普通 酒) i tokutei meissyushu (特定 名称 酒). Futsushu jest jak wino stołowe. Tokutei meisyoshu - sake premium, które zostaną omówione głównie później.

Być może powiem też kilka słów o wodzie i przejdę do tradycji picia tego niesamowitego napoju. Rola wody w produkcji sake jest bardzo ważna. Uważa się, że miękka woda wytwarza bardziej „kobiecy”, lżejszy sake - jest to przygotowane na przykład w Kioto.

Na twardszej wodzie, na przykład w Kobe, przygotowuje się gęstszy sake „męski”.

Nadal uważasz, że sake jest tylko ciepły? Możesz ryzykować, że zostaniesz gaijinem. To kolejny mit kulturowy. Ogólnie uważa się, że piją ciepłe wino o niskiej jakości z serii Futsushu, ale odmiany premium należy pić lekko schłodzone.

Jest to również częściowo błędne. Sami Japończycy nie mają nic przeciwko piciu zarówno zimnego nihonshu, jak i ogrzania do 55 ° C. Ale aby eksperymentować z drogimi odmianami, takimi jak „ginjo-shu” lub „daiginju-shu”, musisz być bardzo, bardzo ostrożny.

Najpierw musisz wiedzieć, do czego służy sake. Podają go w małych dzbankach, które łącznie nazywane są Tokkuri, ceramiczną kolbą o pojemności około 360 ml. Często nazywany także tokkuri „choshi”, chociaż choshi jest często wykonane z metalu. Tokkuri występują w wielu kształtach i rozmiarach. W życiu codziennym używają głównie Tsuru-cubi, Mentori, Rosoku, Henko i Kabura.

Tokkuri z sake podaje się na specjalnym ceramicznym stojaku, który potomkowie samuraja nazywają „tokkuri-hakama”.

Piją sake z małych kubków sakazuki wykonanych z gliny, szkła lub drewna. Istnieją również małe kwadratowe „tuby” o pojemności 30–40 ml. Wcześniej sake był pijany z dużych misek, które były przekazywane, ale dziś ten rytuał jest moralnie przestarzały. Z napoju sakazuki należy pić małymi łykami, rozciągając przyjemność na długie godziny.

Co jest bardzo ważne: wylewanie sake z tokkuri jest uważane za złą formę, robi to tylko głupi gaijin. Podczas posiłku powinieneś traktować sąsiada drinkiem z tokkuri, a on z kolei musi się tobą zaopiekować.

Kilka słów o ogrzewanym sake. W domu przygotowanie japońskiego napoju jest dość proste. Aby to zrobić, włóż toccuri do garnka lub czajnika z gorącą wodą na kilka minut. W zależności od temperatury zasilania ciepły sake dzieli się na:

• „Hinatakan” („słoneczny”) - 30 ° С,
• „Itohadakan” („ludzka skóra”) - 35 ° C,
• „Nurukan” („lekko ciepły”) - 40 ° С,
• „Jokan” („ciepły”) - 45 ° С,
• „Atsukan” („cieplej”) - 50 ° С
• „Tobikirikan” („ekstra”) - 55 ° C.

Eksperymentuj z ogrzewaniem, ale pamiętaj, że dobra sztuka nie potrzebuje go!

Z czym pije samuraj i dobry gaikokujin?

Niektóre style sake najlepiej podawać schłodzone, niektóre podaje się na ciepło lub prawie na gorąco. To samo dotyczy jedzenia. Na początek mogę powiedzieć, że sake można pić jako aperitif lub digestif, więc akompaniament gastronomiczny nie jest konieczny.

Najprostszym stylem jest honjozo („honjojo”) - do fermentowanej brzeczki dodaje się trochę destylatu podczas produkcji tego sake. Honjojo ma lekki, nieco szorstki cytrusowy smak.

Przyjemnie jest pić taki sake, zarówno w postaci schłodzonej, jak i w postaci ogrzanej do 50 ° C z dowolnymi owocami morza, w szczególności w sushi, sashimi i teriyaki.

Bardziej premium daiginjo („daiginjo”), które jest przygotowywane w środku zimy z polerowanego ryżu tylko 50-60%, zwykle pije się schłodzone lub w temperaturze pokojowej.

Taki sake nie potrzebuje przystawki, a jeśli jednak taka potrzeba pojawi się, wówczas dania z jagnięciny, kaczki lub sashimi będą idealnym dodatkiem.

Nawiasem mówiąc, w ojczyźnie tego napoju wolą pić junmai daiginjo („dzummai daiginjo”), jaśniejszego przedstawiciela daiginjo z wyraźnymi nutami melona, ​​pomarańczy i szałwii w aromacie.

Wreszcie, jeśli zdecydujesz się zdobyć reputację porządnego gaikokujin, polecam zamówić sake genmai („genmai”) w towarzystwie Japończyków. Ten styl sake wykonany jest z niepolerowanego brązowego ryżu, więc napój ma bardzo głęboki smak i aromat.

Genmai jest podobny do sherry, ale porównanie go do popularnego wina byłoby błędem. W szklance otwiera się nutami migdałowymi, limonką, a następnie karmelem i jałowcem.

Grzechem jest ogrzanie takiego sake, a tempura, starzony twardy ser i gorzka czekolada będą idealnymi przekąskami.

Wreszcie sake powinien być pijany w dobrym towarzystwie, i to może być najważniejsze. Przed każdym nowym tostem nie zapomnij dodać drinka sąsiadowi. Gdzie mogę pić sake bez głównego japońskiego tostu - „Campai!” (Dosłownie „Do dna!”). To prawda, że ​​to nie tylko toast, ale cały zwyczaj..

Jeśli chcesz okazać współczucie osobie siedzącej obok ciebie i przejść na fajne haikokujin, nalej pełną miskę sake i podaj ją tej osobie.

Powinien wyrazić swoją wdzięczność i wypić napój na dno, a następnie spłukać sakazuki, a także wlać sake na brzeg, a następnie podać miskę do ciebie.

Co to jest sake??

Sake to napój alkoholowy wytwarzany w Krainie Wschodzącego Słońca przez dwa tysiące lat. Ze względu na swoje właściwości organoleptyczne nie ma analogów. Wino ryżowe może mieć bukiet, w którym wyróżniają się nuty jabłka, winogron, świeżych grzybów, bananów, sosu sojowego.

Aby docenić smak napoju i cieszyć się jego użyciem, musisz wiedzieć, jak pić sake.

Jest to ważne w przypadkach, gdy ceremonia odbywa się w warunkach wymagających przestrzegania japońskich tradycji narodowych: sake jest rytuałem z wieloma subtelnościami.

Jak pić tanie i drogie odmiany sake

Surowcem dla dobra jest ryż, który poddaje się fermentacji za pomocą spleśniałego koji. Ryż jest wcześniej mielony, aby pozbyć się olejków eterycznych i uprzyjemnić smak napoju. Im wyższy stopień polerowania, tym droższe wino w przyszłości. W przypadku drogich odmian sake powierzchnia ziaren ryżu jest czyszczona w 60–70%.

Fermentacja trwa od 18 do 40 dni w temperaturze 15–20 stopni, czasem niższej. Im dłużej napój wędruje, tym lepiej smakuje. Następnie napój jest wolny od osadów - ta część służy do produkcji elitarnych odmian sake. Po wytłoczeniu osadu uzyskuje się podstawę tanich odmian wina ryżowego.

Pozostaje do filtrowania, sterylizacji i używania zgodnie z przeznaczeniem.

Wino gotowe ma siłę od 14 do 20 stopni, ale częściej niż nie więcej niż 16 stopni.

Nie ma większego sensu zastanawianie się nad technologią wytwarzania ze względu na samą zasadę, gdyby nie była związana z subtelnością jej zastosowania. Z opisanego wynika, że ​​w wyniku tego uzyskuje się różne rodzaje sake w produkcji: niektóre odmiany można przypisać elitarnemu alkoholowi, inne nie mają bogatego bukietu i często mają nieprzyjemne nuty.

• Zwykle pije się drogie odmiany sake schłodzone do 5-6 stopni. Możesz je również schłodzić kostkami lodu. Szczególnie przyjemnie jest cieszyć się ich smakiem w upalne dni. Te odmiany alkoholu można również wykorzystać do przygotowania orzeźwiających koktajli. W ciepłej formie nie zaleca się picia wysokiej jakości sake, ponieważ w tym przypadku wyrafinowany bukiet napoju będzie słabo rozpoznawalny.
• Natomiast tani sake jest podawany na ciepło. Pozwala to ukryć nieprzyjemne nuty: po podgrzaniu estry znikają. Temperatura zależy od rodzaju napoju i osobistych preferencji osoby pijącej..

Rozróżnia się następujące stopnie ogrzewania:

• hinatakan - 30 stopni;
• itohadakan - 35 stopni;
• nurukan - 40 stopni;
• dzekan - 45 stopni;
• atsukan - 50 stopni;
• tobikyrikan - 55 stopni.

Podgrzewany sake w specjalnym piekarniku lub w kąpieli wodnej, wypełniając je specjalnymi dzbankami o małej objętości ze zwężającą się szyją, które są nazywane tokkuri. Czasami wino ryżowe podaje się w naczyniach przypominających małe czajniki (katakuchi).

Ciepły sake pozwala ogrzewać w pochmurne i chłodne dni, Japończycy wolą pić go w chłodnych porach roku.

Pozostałe zasady dotyczące picia ze względu na picie nie zależą od jakości i różnorodności napoju.

Podstawowe zasady korzystania z sake

Japończycy ściśle przestrzegają tradycji, a dokładność wykonywania rytuałów ma dla nich ogromne znaczenie. Dotyczy to również korzystania ze sake..

• Sake podaje się w specjalnych dzbankach opisanych powyżej. Piją go z małych szklanek, których objętość to tylko 2-3 łyki. Najczęściej są wykonane z porcelany lub ceramiki, rzadziej drewniane lub szklane. Ich kształt może być inny. Najczęściej kubki podaje się bez uchwytu, zwanego pokochok (lub choko). Można je zastąpić małymi miseczkami, które przypominają kształt głębokiego spodka (sakazuki) lub miseczki w kształcie miseczki (masu). Jeśli nie przestrzegasz japońskiej tradycji i zależy ci tylko na tym, jak najlepiej spróbować sake, możesz wypić go ze zwykłych kieliszków do wina.
• Kubki właściciela są najczęściej napełniane przez właściciela, a jeden z gości siedzących obok niego nalewa sake. Wlewanie sobie alkoholu w Japonii jest uważane za nieprzyzwoite. Załóżmy, że wszyscy uczestnicy święta wylewają sake obok siedzącej osoby, poruszając się w kółko. Trzymaj dzban podczas nalewania sake dwiema rękami lub przynajmniej dotknij jedną ręką drugiej ręki, która trzyma dzban. Jeśli wylejesz drinka jedną ręką, osoby wokół ciebie mogą pomyśleć, że stawiasz się nad nimi: zgodnie z japońskimi tradycjami jedną ręką sake, zgodnie z japońskimi tradycjami, tylko osoba o wyższym statusie ma prawo niż ten, którego kubek wypełnia. Kubek, w którym nalewany jest sake, powinien być obciążony. Jeśli twój status jest niższy niż ten, który wypełnia twój kubek, umieść pod nim dłoń drugiej dłoni.
• Po napełnieniu miseczek podnosi się je do poziomu oczu i wymawia: „Kanpai!” Następnie możesz dotknąć filiżanek, ale tutaj liczy się status uczestników uczty: krawędź kielicha osoby, której status jest niższy, powinna być również niższa niż krawędź naczynia bawiącego się z nim wysokiego rangi gościa.
• Pomimo faktu, że „kanpai” w tłumaczeniu oznacza „do dna”, w Japonii zwyczajowo nie opróżnia się kubka jednym łykiem. Należy to zrobić tylko jeden mały łyk lub, jeśli naprawdę chcesz, kilka łyków. Nic dziwnego, że z tego powodu proces picia sake trwa długo.

Sake nie jest zalecany na obiad. Proces jego używania jest niezależnym rytuałem. Można jednak zaoferować przekąskę do tego napoju, a nawet go potrzebować.

Jak ugryźć sake

Sake jest zalecane japońskie potrawy, które nie mają pikantnego smaku. Najbardziej odpowiednie są:

• sashimi (cienkie plastry surowej ryby);
• owoce morza;
• marynowane warzywa;
• ikra rybna.

Niektórzy polecają sake sushi lub bułki. Sami Japończycy tego nie robią, biorąc pod uwagę, że napój zrobiony z ryżu jest wyjątkowo nieracjonalny do przekąsek na daniach z ryżu..

Jeśli Twoim celem jest docenienie smaku sake i nie przestrzeganie tradycji, możesz delektować się winem ryżowym z serem lub oliwkami..

Nie możesz pić sake, ale próba włączenia go do koktajli to dobry pomysł. Ponadto istnieje wiele sprawdzonych przepisów.

Koktajl gejszy z sokiem pomidorowym

Skład:

• sake - 40 ml;
• sok pomidorowy - 90 ml;
• sok z cytryny - 1 ml;
• sos sojowy - 1 ml;
• wasabi - na czubku noża;
• limonka - 1 sztuka;
• łodyga selera - 1 szt..

Metoda gotowania:

• Wymieszaj wasabi z sokiem z cytryny i sosem sojowym.
• Rozcieńczyć powstałą mieszaninę sokiem pomidorowym.
• Wlać do pojemności shakera, dodać sake, wstrząsnąć.
• Wlać do kieliszka koktajlowego, udekorować plasterkiem limonki i łodygą selera.

Koktajl jest lekki, o przyjemnym orzeźwiającym i jednocześnie pikantnym smaku. Podawaj schłodzone.

Koktajl Zen

Skład:

• sake - 60 ml;
• wódka - 60 ml;
• zielona herbata - 30 ml;
• sok z cytryny - 20 ml;
• lód do smaku.

Metoda gotowania:

• Łącz napoje alkoholowe i bezalkoholowe.
• Wstrząsnąć w wytrząsarce do lodu.
• Wlać do specjalnych kubków sake lub kieliszków do wódki.

Ten napój spodoba się osobom, które uważają, że sake nie jest wystarczająco silny, aby rozcieńczyć go napojami bezalkoholowymi..

Koktajl „Sunny Sake”

Skład:

• sake - 40 ml;
• sok jabłkowy - 50 ml;
• sok brzoskwiniowy - 30 ml;
• sok z cytryny - 10 ml;
• kardamon - szczypta;
• kruszony lód do smaku.

Metoda gotowania:

• Wymieszaj składniki w shakerze..
• Odcedź i wlej do kieliszka koktajlowego.

Napój podaje się ze słomką. Spodoba się tym, którzy nie lubią mocnych napojów, preferujących soki owocowe.

Sake to napój alkoholowy wykonany z ryżu. Odnosi się do kuchni japońskiej. W Japonii obowiązuje rytualny rytuał sake. Europejczyk nie musi tego dokładnie wykonywać, ale warto trzymać się niektórych kanonów: jeśli właściwie używasz sake, możesz najlepiej docenić jego wyjątkowy smak.

Ile stopni w związku

„Kwiaty Sakury - wiosną, gwiaździste niebo - latem, jesienią - pełnia księżyca, biały śnieg - zimą wszystkie te kolory mają smak sake.

Jeśli nie podoba ci się jego gust, coś jest z tobą nie tak ”, mówi włóczęga Kenshin ze słynnego mangaka Nobuhiro Watsuki..

Ten cytat bardzo poprawnie opisuje subtelności oryginalnych smaków najpopularniejszego i głęboko narodowego japońskiego napoju - sake. Nawiasem mówiąc, sake zawiera tylko 18-20 stopni alkoholu.

Fermentacja ryżu specjalnych odmian jest napojem alkoholowym, a nie wódką, jak się błędnie uważa, twierdza sake jest bliższa winu.

W przypadku najlepszych odmian sake występuje długi i delikatny posmak: nuty sosu sojowego są starannie przeplatane aromatami jabłek i winogron.

Smak doskonałego sera ozdobiony jest subtelnym smakiem świeżych grzybów i dojrzałej sherry, niektóre odmiany sake o różnych odcieniach wydają się nieco gorzkie.

Przejrzystość zimowego lodu zastępuje półtonów młodych liści i soczystości dojrzałych pomarańczy. Od pełnego kryształu do soczystych dojrzałych pomarańczy - mogą to być kolory sake.

Magazynowanie sake

Sake nie jest winem w klasycznym sensie, są to słowa; w jego fermentacji wykorzystuje się inne kultury grzybowe, dlatego nie można spotkać sake po wielu latach starzenia. Nawet rok może być śmiertelny dla tego napoju po przeniesieniu go z beczki do butelki.

Sake nie lubi światła i ciepła, bezpośrednie światło słoneczne „zabije” go w ciągu kilku godzin, a także wysokiej temperatury. Na cynamon, pożądana jest ciemność i chłód, do + 10 ° C, a także niska wilgotność, dlatego lepiej jest przechowywać go w lodówce, a nawet w głębi półek.

Jak pić sake

Używanie to niegrzeczne słowo. Nie nadaje się ze względu na „kulturę picia” wąskich szyjek ze szlachetnej porcelany i małych miseczek.

Dzbany Tokkuri są podgrzewane w specjalnych piecach, w szczypcie, w domu, na przykład w zbiornikach z gorącą wodą.

W toccuri jest trochę sake, z reguły 180 lub 360 ml, dlatego długie podgrzewanie nie jest wcale konieczne, aby „odsłonić” aromat napoju.

Miski są również bardzo małe, a nawet miniaturowe: kwadratowe „masu” z lakierowanego drewna są największe, cylindryczne „o-choko” są codzienne, „choko” ma zwykły kształt kieliszka, a płaskie „sakazuki” są odpowiednie na wakacje i dla każdego dni, ale wszystkie dosłownie trzymają trzy łyki, z wyjątkiem „masu”, które może być więcej.

Japończycy nie uznają ścisłej „ramy” temperaturowej, są miłośnicy sake lodowego i zwolennicy ciepła, wyznawcy gorących lub po prostu schłodzonych. Wszystko zależy od osobistych preferencji osoby i pory roku, rodzaju sake, jej marki lub atmosfery odbioru.

Prosta osoba znajdzie dla siebie pięć, dziesięć, piętnaście odcieni, podczas gdy sami Japończycy, szczególnie sake profesjonaliści, mogą łatwo odróżnić od 50, a nawet 90 owoców i innych tonów. Jednocześnie profesjonaliści twierdzą, że największą różnorodność smaków można wykryć tylko podczas przyjmowania zimnego drinka, bez całkowitego odrzucenia osobliwego uroku podgrzewanego.

Możesz ogrzać sake do stopnia „hinatakan” i będzie „słonecznie”, do 30 ° C, kolejne pięć stopni, a itohadakan, podobnie jak ludzka skóra, zostanie przetłumaczony. Kolejnym etapem ogrzewania w 5 ° C jest „nurukan” lub trochę ciepło, po prostu „ciepło”, + 45 ° C, to jest „jokan”, gorący sake „atsukan” ma temperaturę 50 ° C i „ekstra”, to znaczy „ Tobirikan ”, podgrzany do 55 ° C.

Początkujący w przyjmowaniu cudownego japońskiego napoju mogą odważnie eksperymentować, ale lepiej na prostych odmianach, na zwykłych i na degustacji, na przykład „ginjo-shu” i „dyginju-shu”, należy zaufać radom profesjonalistów: niedbałe ogrzewanie po prostu zabije cały ten wyjątkowy urok i smakowitość nektaru ryżowego.

„Campai!” - Japończycy najczęściej mówią zamiast długiego tostu, co oznacza „Do dna”.

Często przy stole brzmi „kapmay”, ponieważ to ten grzanka służy jako granica między oficjalnością a wyluzowaną częścią święta, gdzie każdy gość ma swój własny dzbanek-tokkuri.

Z tego musisz przelać do sąsiadów po prawej i lewej stronie iw żadnym wypadku - do siebie, sąsiad cię nie wyleje, a tym samym będziesz utrzymywać swoją miskę na wagę - jako znak szacunku i elementarnej grzeczności.

Pijąc sake małymi łykami, ciesząc się smakiem i aromatem, możesz cieszyć się czymś lekkim i wyrafinowanym: grillowana ośmiornica i zupa fasolowa siruko, kawior śledziowy i wędzony delikatny węgorz, sashimi z marynowanymi warzywami i tradycyjna japońska tempura - to właśnie doskonale odcień wdzięku smaku i subtelny urok niesamowitej sake z ryżu.

Sake - piwo ryżowe

Fakt, że sake należy spożywać wyłącznie w gorącej formie, jest mitem kulturowym. Sake ma dość szeroki zakres temperatur picia. Japończycy chętnie piją napój narodowy i rozgrzewają go, a także trochę ciepłe, a nawet lodowate, chłodząc je kostkami lodu. Ich wybór zależy od pory roku, marki i po prostu od osobistych preferencji.

Sake jest podgrzewany w specjalnych porcelanowych dzbankach z wąską szyjką o pojemności 180 lub 360 ml. Dzbany te nazywane są „tokkuri”. W starożytnych książkach mówi się, że podczas wlewania sake do kubka z tej butelki powstał dźwięk „Tokkuri, Tokkuri ...”, stąd nazwa.

Jednak obecnie powszechnie przyjmuje się, że nazwa „Tokkuri” jest oparta na staro-koreańskim słowie „Tokkuru”, oznaczającym pojemnik z litej gliny. Wiadomo, że porcelanowe butelki były używane już o zachodzie słońca z epoki Muromachi (1336-1573).

W domu „tokkuri” najłatwiej jest przez kilka minut opuścić na patelni z gorącą wodą, aw restauracjach używa się do tego specjalnego pieca.

Istnieje kilka stopni ogrzewania

• Hinatakan (słoneczna) - 30oC;
• Itohadakan (ludzka skóra) - 35oC;
• Nurukan (lekko ciepły) - 40oC;
• Jokan (ciepły) - 45oC;
• Atsukan (gorący) - 50oC;
• Tobikyrikan (bardzo gorący) - 55oC.

Ale jeśli tylko zaangażujesz się w sake, możesz bezpiecznie eksperymentować tylko z podgrzewaniem zwykłych napojów. W przypadku droższych odmian („ginjo-shu” lub „dyginju-shu”) lepiej najpierw skonsultować się ze specjalistami, w przeciwnym razie ryzykujesz zrujnowaniem wyśmienitego aromatu i smaku sake.

Podkreślamy raz jeszcze - nie trzeba rozgrzewać sake. Jest dobrze i zimno. Wszystko ma swój czas i miejsce. W ważnym pytaniu, dlaczego w ogóle piec, jest kilka wersji.

Podstawowa, czysto użytkowa, czyli dostosowująca się wyłącznie do korzyści lub korzyści praktycznych, jest oczywista - korzyść z czegoś gorącego podczas zimowego chłodu nie ulega wątpliwości.

Nie było to doświadczenie, które każdy mógł zweryfikować na podstawie własnego doświadczenia, ale sam japoński cesarz Saga, którego panowanie w pierwszej połowie IX wieku można naprawdę nazwać erą pokoju i ciszy.

Raz ten Syn Niebios poszedł na polowanie i nagle poczuł chłód. Towarzyszący mu minister Fujiwara Fuyutsugu nie był zagubiony, podgrzał sake i podał go cesarzowi. Dobry nastrój powrócił, a dreszcze zostały całkowicie zapomniane. Jest to pierwszy udokumentowany przypadek sake do podgrzewania w Japonii w Japonii..

Bez wątpienia Fujiwara Fuyutsugu (775-826) nie zawiódł swojego przodka Nakatomi Kamatari - wielkiego patriarchy domu Fujiwara, najsłynniejszej arystokratycznej rodziny Japonii, i przeszedł do historii, kładąc podwaliny pod rozkwit północnej gałęzi domu Fujiwara i rozprzestrzeniania się gorącej sake. Mówią, że od tego czasu wśród arystokracji zwyczajowo pije się zimne sake od lutego do września, a od października do lutego - ciepło.

Tak więc po osiągnięciu wymaganej temperatury „tokkuri” kładzie się na specjalnym ceramicznym stojaku - „tokkuri-hakama” - i podaje na stole.

W czasach starożytnych sake był pijany ze specjalnych dużych misek, które krążyły w czasie święta; dziś zwyczaj „okrągłej miski” istnieje w Japonii. Ogólnie rzecz biorąc, współczesna kultura konsumpcji sake jest ściśle powiązana ze starożytnymi zwyczajami.

Mówiąc o miejscu sake w dziedzictwie kulturowym Japonii, chciałbym podkreślić, że już pod koniec epoki Muromachi istniało kilka szkół shudo, które głosiły duchową jedność ludzi.

Były to szczególne zasady ściśle regulujące zachowanie ludzi podczas wakacji, metody nalewania i picia sake, serwowanie przekąsek.

Wiele z tych niepisanych reguł zachowało się w obecnym życiu Japończyków. Celowo lub nie, ale zgodnie z obyczajami nie nalewają go dla siebie, nie robią tostów i nie trzymają kubka w dłoni, gdy jest wypełniony sake.

Japończycy są bardzo zdyscyplinowanymi ludźmi, a jeśli istnieją zasady, należy ich przestrzegać. Na przykład, oto jak działała zasada wspomnianej już „okrągłej miski”. Właściciel domu siedział u szczytu stołu.

Przed nim, w dwóch rzędach (naprzeciw siebie), goście siedzieli również na podłodze. Przed każdym ustawiono stół z przekąskami. Sake wlano do miski o średnicy około 30 cm.

Właściciel wypił z kubka i podał go gościowi po jego prawej stronie.

To, po wypiciu go, przeszło do gościa naprzeciwko i tak dalej. Po zakończeniu rozgrzewki przeszliśmy do głównej części ceremonii. Właściciel nalał sake każdemu gościowi nie do kubka, ale do małej filiżanki - „sakazuki”.

Gość wypił sake na dno, sam napełnił „sakazuki” i zwrócił napełnioną filiżankę właścicielowi, a ten już ją opróżniał. I tak z każdym gościem. Wyobraź sobie, jak ciężko było właścicielowi, gdy gości było wielu. Dlatego był specjalny asystent, który podniósł filiżankę z osłabionej ręki właściciela i nadal traktował się z gośćmi zamiast niego.

Potem zaczęły się piosenki i tańce, goście już pili ze sobą (na dole), wymieniając kubek ze sake. Mężczyzna wziął kubek zaproponowany przez partnera i mówiąc „ona-gare idź” (pozwól mi pić z twojego kubka), pił sake. Następnie wlał sake do tego samego kubka i podał go swojemu partnerowi. I wszystko powtórzyło się od początku ...

Zwyczaj „okrągłej misy” zrodził się z poczucia duchowej solidarności Japończyków. W czasach starożytnych wspólne picie sake z nalewaniem się nawzajem oznaczało nie mniej - wymianę dusz.

Szczególnymi zwolennikami sake byli samurajowie, którzy w ogniu gwałtownych orgii często wykraczali poza, zapominając o prawdziwym celu ścieżki, którą weszli. I w wyniku takiego zapomnienia następnego dnia mieli szybkie bicie serca, wymioty, ból głowy i inne oznaki ciężkiego kaca.

Specjalnie dla wszystkich, którzy weszli na ścieżkę bushi, opublikowano książkę zatytułowaną „Zasady picia sake dla samurajów”.

Jest mało prawdopodobne, aby autor tej książki odgadł, że głównym powodem wszystkich tych udręk najlepszych przedstawicieli klasy samurajów jest acetaldehyd, toksyczny produkt rozkładu alkoholu, jednak jego poniższe zalecenia dotyczące zmniejszenia możliwego nasilenia kaca wydają się dziś aktualne.

• musisz pić, prostować plecy i przyjmować prawidłową postawę;
• aby usunąć resztkowe oznaki zatrucia, musisz się zrelaksować, uspokoić, wyprostować plecy i zaśpiewać długą piosenkę;
• przed, w trakcie i po przyjęciu sake, musisz jeść słodycze (tutaj nadaje się siruko - słodka zupa z czerwonej fasoli z kluskami ryżowymi).

Co ciekawe, wszystkie te rekomendacje zostały potwierdzone przez współczesną medycynę. Prawidłowa postawa i długa piosenka zwiększają spożycie tlenu, co przyspiesza utlenianie alkoholu, a słodzenie przywraca cukier we krwi, który jest redukowany z powodu alkoholu.

Ciekawy fakt pochodził od samurajów, że miłośnicy sake w Japonii wciąż są często nazywani „lewicowcami”. Nie ma to nic wspólnego z preferencjami politycznymi.

Kiedy dominikański mnich Tommaso Campanella, będąc w więzieniu, położył podwaliny pod przyszły ruch lewicowy w swoim nieśmiertelnym eseju Miasto Słońca, mieszkańcy Miasta Wschodzącego Słońca - Edo (Tokio) - od dawna nazywani są „lewymi” samurajami, wielkimi pijakami.

W tamtej odległej erze samurajowie, ze względu na specyfikę ich istnienia, trzymali miskę ze sake w lewej dłoni, pozostawiając wolną rękę, aby mogła w każdej chwili chwycić miecz. Dalsza stabilizacja życia politycznego w kraju i ustanowienie przez Szoguna wielkiego cesarza Tokugawy Ieyasu o silnym porządku, stopniowo uwolniły prawą rękę „lewicy” od ciągłego napięcia.

W dzisiejszych czasach, podobnie jak za czasów Tokugawa Ieyasu, również ze względu na sake używane są miniaturowe kubki-sakazuki wykonane z gliny, szkła lub drewna lub małe kwadratowe „wanny” o pojemności 30-40 ml. Picie sake powinno odbywać się małymi łykami, w spokojnej rozmowie, rozciągając przyjemność na kilka godzin.

W restauracji indywidualny „tokkuri” jest wystawiany przed każdym, kto zamówił sake, ale nie spiesz się, aby samemu wypełnić swój „kieliszek” - nie jest zwyczajowo pić sake. Podczas posiłku musisz uroczyście potraktować sąsiada drinkiem z dzbanka, który z kolei zadba o to, aby twój kubek nie był pusty.

Przed każdym tostem należy wlać sake, z których najczęstszym jest „kampania!” (Na dno!). Jeśli w towarzystwie znajdziesz się jako jedyny miłośnik sake, to w tym przypadku ktoś powinien się tobą zaopiekować, a twoja grzeczność przejawi się w tym, że utrzymasz swoją „sakazuki” na wadze.

Jeśli chodzi o przekąski, lekkie i harmonijne dania kuchni japońskiej najlepiej nadają się na japoński napój narodowy - ryby morskie, kalmary, węgorz, tuńczyk, jeżowce.

Najlepsze plastry surowej ryby - sashimi, a także marynowane i marynowane warzywa, kawior śledziowy są szczególnie dobre dla sake. Jeśli święto jest długie, Japończycy, podobnie jak ich przodkowie, zamawiają siruko.

Idealnie komponuje się z ukochaną sake i sushi w Rosji.

Kampai!

Japońska wódka: jak zrobić, forteca + przepis w domu

Sake - Jest to tradycyjny japoński napój alkoholowy, który jest przygotowywany z ryżu specjalnych odmian. Wokół nihonshu, które tak nazywają Japończycy, powstaje wiele kontrowersji. Kto twierdzi, że jest to wódka ryżowa, ktoś jest przekonany, że to wino ryżowe, istnieje również wersja, że ​​jest to proste piwo ryżowe.

W rzeczywistości sake nie przypomina tradycyjnych europejskich rodzajów alkoholu i bardzo trudno jest przypisać go dowolnej grupie napojów alkoholowych. Ale Japończycy są przekonani, że jest to samowystarczalny napój, który nie należy do żadnej z istniejących kategorii..

Jaka jest różnica między sake a wódką

Ponieważ już odkryliśmy, że nie ma czegoś takiego jak „wódka ryżowa sake”, pozostaje nam dowiedzieć się, jakie są między nimi główne różnice:

1. Różna moc napojów. Wódka - 40 stopni, a ze względu na moc napoju waha się od 14–20%.
2. Różna konsystencja. Sake jest gęsty i lepki, bardzo przypomina alkohol.
3. Sake różni się aromatem od wódki. Napój ryżowy przechwytuje nuty owoców, kwiatów, zbóż, orzechów, fasoli, ziół, przypraw, produktów mlecznych, miodu, karmelu, czekolady, ziemi, grzybów, siana, a nawet mięsa.
4. Klasyczna wódka ma krystalicznie czysty kolor, a sake, w zależności od stopnia dojrzałości, może zmieniać się od delikatnego odcienia cytryny do głębokiego bursztynu.
5. Inna technologia gotowania.

Jak zrobić sake w Japonii

W Japonii do produkcji sake używa się specjalnych rodzajów ryżu, który różni się od zwykłych dużymi ziarnami i wysoką zawartością skrobi. Najlepsze odmiany to Yamadanisiki i Omachi..

Sam proces produkcji napoju ryżowego można podzielić na 8 etapów:

1. Mielenie ryżu. Ten proces trwa 2-3 dni..
2. Mycie ryżu, moczenie i gotowanie na parze.
3. Gotowanie Ryżu Koji.
4. Przygotowanie pierwotnego zacieru moto.
5. Gotowanie głównego dżemu moromi.
6. Naciskając.
7. Filtrowanie Po sprasowaniu sake jest filtrowany przez węgiel aktywny.
8. Fragment.

Technologia produkcji zwykle prowadzi do twierdzy o około 18–20 stopniach alkoholu. Jednak sake rozcieńcza się wodą do około 15 stopni przed rozlaniem..

Jeśli chodzi o proces produkcji sake w domu, z pewnością różni się od fabryki, ale główne etapy są nadal zachowane.

Przepis na domowe sake

Produkcja sake jest bardzo podobna do technologii piwa, ale różni się sposobem przygotowania drożdży. Różnica polega na tym, że słód jest przygotowywany do piwa przez kiełkowanie ziarna. A ryż, który jest stosowany w przepisie na sake, nie kiełkuje, ale jest fermentowany.

Przed przystąpieniem bezpośrednio do samego przygotowania napoju musimy przygotować dwa rodzaje zakwasu. Oczywiście możesz używać analogów sklepowych, ale nie ma gwarancji, że wszystkie zasady dotyczące ich przechowywania były przestrzegane.

Zakwas Koji

Składniki

1. Nasiona Koji-kin - 1 łyżeczka.
2. Okrągły ryż - 800 g

Metoda gotowania

1. Najpierw musimy dokładnie spłukać ryż, aż woda będzie całkowicie czysta.
2. Następnie wyrzucamy ryż na sito i pozostawiamy na 1 godzinę, aby nadmiar wody był całkowicie szklany.
3. Teraz musisz gotować ryż. Aby to zrobić, możesz użyć podwójnego kotła lub powolnej kuchenki. Ryż gotowany w zwykły sposób nie nadaje się do zakwaszania.
4. Schłodź gotowy ryż do temperatury pokojowej, posyp go nasionami koji-kin i przykryj bawełnianą szmatką lub gazą dobrze zwilżoną wodą. Pozostaw na 14-16 godzin do fermentacji..
5. Gotowość kultury starterowej jest łatwa do ustalenia - ryż zmieni kolor na biały i będzie wyraźny zapach sera.

Moto Ferment na żywo

Składniki

1. Ryż Na Parze - 180 g
2. Fermentacja Koji - 75 g
3. Woda - 270 ml
4. Suche drożdże piekarnicze - 5 g

Metoda gotowania

1. W przypadku ryżu gotowanego na parze powtórz pierwsze 3 punkty z przepisu na zakwasie koji.
2. Gotowy ryż wymieszaj z zakwasem koji, dodaj ciepłą wodę, drożdże i wszystko dokładnie wymieszaj.
3. Przenosimy przygotowaną mieszaninę do szklanego pojemnika, przykrywamy pokrywką i wysyłamy do lodówki na 10 dni. W takim przypadku należy codziennie wstrząsać zawartością słoika.
4. Prawidłowo przygotowany zakwas powinien mieć kremową konsystencję.

Po przygotowaniu dwóch kultur startowych możemy przystąpić bezpośrednio do przygotowania sake.

Składniki dla dobra

1. Ryż na parze - 15 szklanek
2. Fermentacja Koji - 700 g
3. Moto na zakwasie - 500 ml
4. Woda - 4 l

Metoda gotowania

1. Gotowanie sake odbędzie się w kilku etapach. Najpierw musimy ugotować ryż.
2. Teraz schładzamy 375 g ryżu do temperatury pokojowej i mieszamy go z fermentem moto, 450 ml wody i szklanką fermentu koji. Powstałą mieszaninę przenosi się do szklanego pojemnika o pojemności 3 litrów i pozostawia na ciepło na jeden dzień. W ciągu dnia kilka razy wymieszaj zawartość słoika. W tym czasie ryż wchłania całą ciecz.
3. Trzeciego dnia dodaj kolejne 750 g ryżu, 225 g zakwasu koji i 6 szklanek wody. Pozostaw w tym samym miejscu na kolejne 12 godzin. I nie zapomnij miksować.
4. Czwartego dnia dodaj wszystkie pozostałe składniki, dokładnie wymieszaj i pozostaw ponownie w cieple.
5. Piątego dnia rozpocznie się aktywna fermentacja i będzie ona wytrzymywać aż do pożądanej siły. W dniu 10 siła napoju wyniesie średnio 15 stopni, aw dniu 20 około 19 stopni.
6. Gotowy napój należy przefiltrować, a następnie przepuścić przez filtr i butelkować.
7. Młode domowe sake można przechowywać w lodówce przez około 30 dni..

Jak pić sake

Sake jest pijany zgodnie z pewnymi zasadami, etykietą i tradycjami..

Zwyczajowo serwujemy w specjalnym dzbanku tokkuri. Zgodnie z japońskimi tradycjami przed każdym tostem napój wlewa się do małych filiżanek choco, a przed wypiciem obowiązkowo należy powiedzieć „Compai”, co oznacza „na dno”.

Jeśli chodzi o temperaturę użytkowania, zwykle pije się sake zarówno schłodzone do 5 stopni, jak i podgrzane do 60 stopni. Ale Japończycy przestrzegają jednej zasady: „Dobry sake jest pijany przeziębieniem. Zły sake jest ciepły. ” Wynika to z faktu, że po podgrzaniu napoju ryżowego cały bogaty aromat i smak staje się matowy lub całkowicie zanika. Dlatego zaleca się ogrzewanie sake niskiej jakości.

Jako przystawkę zaleca się podawanie japońskich potraw narodowych lub bardziej znanych orzechów, frytek lub serów.

Co to jest: ile stopni powinno być i jak pić

Witajcie moi drodzy czytelnicy, Connity Wa!

Zapytaj co to u mnie? Właściwie nic. Właśnie dzisiaj postanowiłem poświęcić swój następny post drinkowi, o którym wszyscy słyszeli, ale niewielu próbowało. Zgadłeś? To jest sake - japoński narodowy napój alkoholowy..

A Connity Wa to japońskie powitanie, którym was pozdrowiłem. W języku japońskim nazwa napoju brzmi jak sake, a raczej mówi się o sake, ale będę przestrzegać naszej reprymendy - sake.

Japończycy nazywają to słowo całą grupą napojów alkoholowych, których nie można nazwać ani wódką, ani winem, ani piwem, ale o tym później. I ten napój, który znamy jako sake, tam się nazywa nihonshu.

Czym więc jest sake i z czym jest „jedzony” - teraz zajmiemy się razem.

Historia splątanych napojów

Japonia ma dzień ogólnokrajowy!

Ogólnie rzecz biorąc, to profesjonalne święto obchodzone jest przez japońskich winiarzy, a raczej Sakedels, 1 października, ale wszyscy są pijani. Oficjalnie ten dzień został włączony do kalendarza świąt w 1978 roku, a teraz wiele firm daje swoim pracownikom dzień wolny, ponieważ pijaństwo w pracy nie prowadzi do dobrego.

Historia tego napoju trwa ponad 2 tysiące lat. Nie będę cię nudził dziwnymi imionami cesarzy i dynastii, którzy biczowali sake, ale powiem ci lepiej piękną legendę. Japoński żuraw przeleciał nad Japonią, niosąc ziarno ryżu skradzione chłopom swoim dzieciom.

A potem głupia wrona skwierczała, dźwig się wystraszył i upuścił ziarno. I tak, jak było specjalnie, dostało się prosto do łodygi ciętej trzciny. Sfrustrowany dźwig poleciał w poszukiwaniu innego ziarna, a obraz wisiał w słodkiej melasie i błąkał się.

I okazało się, że jest coś chmielowego. Podróżnik przeszedł obok, wąchając zapach, skosztował napoju i ... czuł się dobrze. Świtało, co się dzieje, wrzucał ryż do trzciny, a gdy proces się skończył, ten człowiek poszedł prosto do cesarza, który ciężko pracował z lenistwa i lenistwa.

Cesarz spróbował odurzonego napoju, kupił przepis od chodzika i odkrył wszystkie subtelności. Potem odciął głowę głupca, zabrał pieniądze i zaczęli zarabiać tylko na pałac. Ale żuraw był szanowany - ten ptak jest przedstawiany na wielu etykietach ze względu na sake.

Legenda jest legendą, ale w historii zachowały się następujące fakty:

• Do VII wieku n.e. ludzie praktykowali ten przepis: ludzie żuli ryż, a następnie pluli go w dużej drewnianej wannie, gdzie wędrowała ta owsianka. Następnie ten gęsty zacier zjadano pałeczkami w wakacje i nazywano go mało apetycznym, jak dla mnie, daniem o niskiej zawartości alkoholu „kutiki bez sake” (kuti - usta, kami - żuć).
• Od VIII wieku żucie zostało zastąpione wprowadzeniem pleśni koji w owsiance ryżowo-wodnej. Od X wieku napój był destylowany i filtrowany, ale tylko na potrzeby cesarskiego pałacu i ofiar dla bogów.
• W XVII wieku ludzie, którzy również chcieli pić i chorować na alkoholizm, zbuntowali się. Potem zaczęli produkować sake i na sprzedaż.

Tutaj kończy się historia..

Dzisiaj produkcja tego napoju jest oparta na zaawansowanej technologii, ze względu na japońską dumę narodową, jak Fuji, a kraj ma całą ceremonię kultową, jak go pić.

Wariacje na temat Sake

Nawiasem mówiąc, sake jest tym, czego nauczyłem się z zaskoczeniem. Mamy nazwę wódka ryżowa, ale jak się okazało, to wcale nie jest wódka. Sake to skrzyżowanie wina i piwa.

Sam proces produkcji przypomina produkcję piwa: fermentację, filtrację i pasteryzację. Ale do smaku i siły - a to około 18-20 stopni, przypomina wino. W Japonii najpopularniejsze marki sake o sile 15-16 stopni, które uzyskuje się przez rozcieńczenie pasteryzowanego napoju wodą źródlaną.

Możesz kupić od nas napój, który jest również nazywany sake, fortecą 35-40 stopni - jest to naturalna wódka ryżowa. Nazywa się go siatką, wytwarza się go przez dodanie spleśniałego ryżu ze względu na sake, a następnie fermentację i destylację powtarza się.

Technologia produkcji

Do tego napoju stosuje się specjalny ryż o bardzo dużych ziarnach i wysokiej zawartości skrobi. Istnieją dwie główne odmiany: ryż Omachi jest uprawiany w prefekturze Okayama, a odmiana Yamadanisiki jest uprawiana na ziemiach Hyogo. Pobierają również pewną wodę - tylko z pięciu źródeł. Ważny wymóg - nie powinien mieć żelaza.

Tradycyjny sake jest teraz wykonywany w 8-stopniowym algorytmie:

1. Mielenie ryżu. Przechodząc od 30 do 70% nasion, proces trwa 2-3 dni. Im wyższy stopień zmielenia, tym droższy będzie sake..
2. Ryż myje się, moczy do jednego dnia, a następnie gotuje na parze. Jest to bardzo delikatny proces, obliczany do jednej sekundy, w przeciwnym razie fermentacja się nie powiedzie.
3. Najważniejszym krokiem jest przygotowanie miarki. Jest to podobne do robienia ciasta na ciasto - pleśń jest dodawana do ryżu i przechowywana przez okres do dwóch dni w celu rozpoczęcia fermentacji.
4. Motto kulinarne - pierwsza migawka. Karaoke z koji (które zastępuje drożdże) miesza się z resztą ryżu, dodaje do wody i odczekuje 2-4 tygodnie, aż wszystko zmieni się w zacier.
5. Gotowanie moromi głównej migawki. Najważniejsze jest to, że do motta dodaje się ryż gotowany na parze i wodę, a współ fermentacja odbywa się w ciągu 4 dni. Następnie kompozycja może wytrzymać prawie miesiąc.
6. Naciskanie, podczas którego sake odpływa, a biały osad pozostaje sakekasu.
7. Filtracja węgla aktywnego.
8. Pasteryzacja i starzenie przez 6-12 miesięcy.

Znaczki sake

Rodzaje napojów różnią się w zależności od takich kryteriów, jak stopień polerowania ryżu i niektórych dodatkowych składników.

• Futsushu - w rzeczywistości jest to wino ryżowe (sake bez pasteryzacji i gradacji). Tani i kwaśny.
• Tokutei meishoshu - elitarny napój, najlepsza z odmian.
• Hongjojo to najdroższa odmiana o współczynniku polerowania ryżu wynoszącym 70%. Do tej odmiany dodaje się kilka% czystego alkoholu..
• Jummai - 100% czysty sake, bez żadnych dodatków. Cenna klasa.
• Ginjo - stopień zmielenia ryżu jest mniejszy niż 60%, drożdże kwiatowe są również dodawane podczas procesu fermentacji, dzięki czemu napój ma przyjemny smak i aromat.
• Daiginjo to najwyższa klasa. Mielenie jest mniejsze niż 50%, ale używa się najcenniejszego ryżu, a fermentacja odbywa się w niskich temperaturach.

Jak pić, co jeść i co powiedzieć

• Musisz pić sake ze specjalnych ceramicznych filiżanek choco (o-teko, guinomi, sakazuki), małymi łykami z przerwami. Proces można rozciągać na wiele godzin, przerywając gardła leniwą rozmową. Nie jest dobrym pomysłem pozostawienie niedokończonego napoju - to bardzo zły znak. Tanie odmiany napoju są podgrzewane (nie czuje się lekkiego spleśniałego zapachu), a drogie marki, wręcz przeciwnie, są schładzane do temperatury 5 stopni - smak i aromat lepiej się manifestują. Chociaż zimą jest to kosztowne i kosztowne ze względu na ciepło, że tak powiem. Nawiasem mówiąc, butelki eksportowe wskazują temperaturę, do której należy podgrzać jedną lub drugą odmianę. Rozrzut od 30 do 55 stopni. W tym celu są specjalne dzbany tokkuri.
• Przekąski oczywiście nie ze smalcem i piklami, ale sushi, sushi, sushi (mini kanapki), bułki i suszone kalmary.
• Istnieją również grzanki w Japonii. Zamiast naszego „chodź!” Mówią „kampania”. Okulary Clink nie są akceptowane.

I wreszcie Jak się okazało, sake w Japonii jest pijany mniej niż w Stanach Zjednoczonych i Europie.

Japończycy są ogólnie narodem o niskim spożyciu alkoholu. Mają „polizać jak świnia” - to wieczorem wypić więcej niż 3 filiżanki choco z sake.

Coś nieciekawego nawet do podróży do Japonii. A ich gejsze są jakoś nierealne, podobnie jak plastikowe. A nasza wódka jest mocna, chwalebna! A kobiety są piękne, ciepłe, żywe.