Wine mavrodaphne - grecki odpowiednik cahors
Mavrodafni (Μαυροδάφνη, przetłumaczone z greckiego - „czarny laur”) jest zarówno autochtoniczną odmianą greckich winogron z regionu Achaja, jak i wytwarzanym z niej wzmocnionym słodkim winem.
Specyfikacje
Mavrodafni to nazwa chroniona pochodzeniem. Winogrona wyróżniają się ciemnym kolorem skórki i mocnym aromatem. Wino ma ciemnoczerwoną, prawie fioletowo-brązową barwę, w bukiecie znajdują się nuty karmelu, czekolady, kawy, rodzynek, śliwek, marcepanu, przypraw. „Black Lavr” to bardzo słodki średnio treściwy napój w średniej kategorii cenowej, można go znaleźć dosłownie w każdym sklepie na Peloponezie. Siła wina 15%.
Historia
Wino Mavrodafni w swojej nowoczesnej formie zostało po raz pierwszy wyprodukowane przez Gustava Klaussa. W 1859 roku Bawarczyk kupił ziemię w regionie Achaja w pobliżu miasta Patras. Początkowo zamierzał uprawiać czarną porzeczkę, ale przeznaczył 60 akrów na winnice. W 1861 roku Clauss założył własną produkcję Achaia Clauss i zaczął produkować wino z autochtonicznych odmian. Winiarnia działa do dziś, a Mavrodafni stało się prawdziwą wizytówką Grecji, jej dumą i chwałą.
Istnieje legenda, że Gustav nazwał wino na cześć swojej zmarłej kochanki Daphne, ale najprawdopodobniej jest to po prostu piękna bajka. Źródła archeologiczne i historyczne dowodzą, że odmiana Mavrodafni była szeroko rozpowszechniona na Peloponezie jeszcze przed XIX wiekiem..
Przed panem Claussem czarne jagody laurowe zostały zmieszane z autochtonicznymi winogronami niższej jakości odmian (na przykład Black Corinthiaki), aby uzyskać półsłodkie wino stołowe.
Technologia produkcji
Dojrzałe jagody Mavrodafni są miażdżone i pozostawione do fermentacji w dużych kadziach pod promieniami słonecznymi. Gdy płyn osiągnie wymagany stopień fermentacji, jest filtrowany, następnie wzmacniany alkoholem lub destylatem winogronowym, zatrzymując fermentację i jednocześnie zwiększając moc napoju. Jednocześnie zachowana zostaje część naturalnej zawartości cukru, który tworzy słodycz. Następnie wino wlewa się do beczek i leżakuje przez około 8 lat. Najlepsze próbki dojrzewają w piwnicach winiarskich zgodnie z systemem „Solera i Criadera".
Solera i Criadera to metoda, w której młode wino jest stale mieszane z bardziej dojrzałymi próbkami. Tradycyjnie beczki z winem są ułożone w piramidzie (im wyższy poziom, tym młodszy jest napój). Alkohol z najniższej beczki jest do sprzedaży i degustacji. Jak tylko zwolni się w nim trochę miejsca, jest on natychmiast wypełniany winem z kolejnego poziomu, tam z kolei powstały niedobór jest uzupełniany winem z wyższego poziomu i tak dalej aż do końca. Tak więc dolna beczka zawsze zawiera mieszankę wszystkich zbiorów z ostatnich kilku dziesięcioleci..
Jednak zwykłe wytrawne wino jest również wytwarzane z winogron Mavrodafni - cukier jest całkowicie sfermentowany, a sfermentowany sok nie jest wzbogacany alkoholem. Wino takie rzadko jest sprzedawane w czystej postaci, częściej jest mieszane z innymi odmianami..
Wynalazca deseru Mavrodafni, Gustav Klauss, jako pierwszy zastosował mieszankę „czarnego lauru” i Cabernet Sauvignon.
Cechy winogron
Mavrodafni nie należy mylić z innymi odmianami winogron o podobnych nazwach:
- Mavro - Mavro, cypryjska odmiana średniej jakości.
- Mavrotragano - Mavrotragano, winogrono z wyspy Santorini.
- Mavrud - Mavrud, bałkańska odmiana szczególnie powszechna w Bułgarii.
Odmiana Mavrodafni jest dość kapryśna, podatna na choroby i nie toleruje suszy. Te winogrona dają obfite zbiory, ale wtedy wino jest mniej aromatyczne. Aby utrzymać stałą jakość produktu, czarne laurowe winorośle muszą być sztucznie przerzedzane.
Istnieją dwa znane klony tej odmiany:
- Regnio - rośnie również w regionie Achaja, z gęstszym pęczkiem i lekko zmodyfikowanym kształtem liści.
- Tsigelo - kiście tej odmiany są mniejsze niż w przypadku „oryginału”, wina są wyższej jakości.
Region produkcji
Słynne wino deserowe wytwarzane jest wyłącznie na greckim półwyspie Peloponezu w pobliżu miasta Patras oraz w niewielkich ilościach na wyspie Kefalonia.
Istnieją dwa oficjalne typy Mavrodafni, które różnią się pod względem terytorialnym:
- Mavrodaphne z Patras
- Mavrodaphne of Cephalonia
Jak pić Mavrodafni
Wraz z Cahors, Mavrodafni jest jednym z oficjalnych win używanych przez Kościół prawosławny w sakramencie sakramentu..
W życiu świeckim „czarny laur” podawany jest z daniami mięsnymi, deserami, pieczonymi figami, półmiękkim greckim serem, ciastem owocowym i czekoladą. Temperatura serwowania - + 16-18 ° C.
