Mithridat („mitridat”)
Nazwą tego napoju było imię ostatniego króla pontyjskiego - Mitrydatesa, który urodził się w 134 roku pne i stworzył armię zdolną stawić czoła groźnemu Rzymowi. Koniak wyróżnia się opalizującym bursztynowym kolorem z nutami starego złota, złożonym owocowo-czekoladowym aromatem i jasnym, długotrwałym posmakiem.
Odniesienie historyczne. Podstawą nowoczesnej produkcji była Fabryka Wina i Brandy Parkar zbudowana na przedmieściach Erewania w 1924 roku. Asortyment wyrobów fabrycznych ograniczał się do dwóch linii zwykłych koniaków oraz wytrawnych win z autochtonicznych odmian winorośli. W okresie tzw. „Prohibicji” w ZSRR zawieszono produkcję, wycięto jedną trzecią winnic, przedsiębiorstwo było na skraju bankructwa. Całkowicie odrestaurowano go dopiero w 2005 roku, kiedy to zakład został sprywatyzowany. Stał się częścią domu winiarskiego i koniaku Shahnazaryan.
Wkrótce nowi właściciele zdali sobie sprawę, że wydajność zakładu Parkar nie wystarcza do realizacji ich ambitnych planów i postanowili rozszerzyć produkcję - wznieśli nowe budynki w miejscowości Jeghvard niedaleko Erewania. Zwiększono również powierzchnię ziemi - do dyspozycji rodzinnej firmy było 50 hektarów winnic. Aby stworzyć nowe trunki, do domu koniakowego Shakhnazaryan został zaproszony najsłynniejszy ormiański blender, uznany w 2013 roku za najlepszego winiarza w kraju, Vardan Vardanyan..
Cechy produkcji
Do produkcji wykorzystywane są destylaty z odmian winorośli „Rkatsiteli”, „Mskhali”, „Garandmak” uprawianych w winnicach Shahnazaryan.
Wyciskanie soku z winogron odbywa się za pomocą prasy pneumatycznej z poziomymi płaszczyznami, która pozostawia nienaruszone nasiona. Dlatego napój nie odczuwa goryczy, a smak jest miękki i czysty..
Sok jest broniony przez 6-8 godzin, a następnie wysyłany do fermentacji w specjalnych pojemnikach z cienkim osadem drożdżowym na dnie. Proces fermentacji trwa 3 tygodnie.
Destylację przeprowadza się metodą podwójnej destylacji Charentesa, ale z pewnymi specjalnymi właściwościami. Tak więc wynik pierwszej destylacji, która trwa około dziesięciu godzin, dzieli się na 3 części w zależności od siły i tylko środkowa część jest destylowana po raz drugi, osiągając 68-72%. To właśnie te alkohole są wysyłane do leżakowania..
Beczki, w których dojrzewają destylaty, powstają z dębu kaukaskiego w pracowni bednarza należącej do domu koniakowego. Używane drewno mające ponad czterdzieści lat.
Blending przeprowadzają doświadczeni mistrzowie, według ściśle określonego schematu, do wybranych destylatów dodawana jest zmiękczona woda źródlana, a następnie odsyłana do spoczynku - na zbiór trwający co najmniej rok.
Rodzaje koniaku „Mithridat”
Mitridat, 3 gwiazdki (40%). Zwykły koniak o orzechowo-bursztynowym kolorze z delikatnym aromatem wanilii i jabłka. Harmonijny smak jabłkowo-winogronowy z nutami czekolady i wanilii. Polecany jako środek trawiący - czysty i umiarkowanie schłodzony. Ale ormiańscy restauratorzy tradycyjnie podają napój do różnych potraw kuchni narodowej. I wierzą, że dobrze komponuje się z zimnymi przystawkami, serami, mięsami gotowanymi na otwartym ogniu, a nawet wędlinami..
Mitridat, 5 gwiazdek (40%). Zwykły bursztynowy napój z destylatów koniakowych leżakujących od pięciu lat ma bogaty aromat czekoladowo-waniliowy. Wszechstronny smak z nutami kakao, winogron i owoców kandyzowanych. Polecany jako środek trawiący, ale można go podawać zgodnie z ormiańską tradycją do dań mięsnych i serów.
Mitridat, 7 gwiazdek (40%). Koniak ciemnobursztynowy z ostrym aromatem cynamonowo-śliwkowym. Zrównoważony smak z nutami winogronowo-czekoladowymi i długotrwałym posmakiem migdałów. Polecany przez barmanów i restauratorów jako aperitif i trawienie. Dobrze komponuje się z owocami, czekoladą, kawą. Czasami podawany z serami i wędlinami.
