Jak zrobić zacier skrobiowy w domu

Dziś miłośnicy wypędzają bimber z czegokolwiek, zarówno szlachetnych jagód i owoców, jak i parujących ziemniaków i groszek. Ale tutaj gotowanie zacieru ze skrobi - wielu mistrzów, którzy postanowili spróbować czegoś nowego. W rzeczywistości ten przepis nie jest łatwy, a jeśli dopiero zaczynasz piwowarstwo domowe, lepiej spróbować czegoś innego, ponieważ jest wystarczająco dużo przepisów, każdemu się spodoba. Cóż, ci, którzy mimo wszystko zdecydowali się na ten wyczyn, będą mieli przyjemną niespodziankę - pyszny i odurzający napój własnego przygotowania, ponieważ nie chwali się nim przyjaciele i krewni.

Ci, którzy zaczęli gromadzić składniki, muszą wiedzieć, że do zbierania wody, skrobi i drożdży - to nie wszystko, potrzebujemy następujących enzymów: glukawamoriny i amylosubtiliny. Po prostu nie rezygnuj z tego, co słyszysz po usłyszeniu dziwnych słów. Prawdopodobnie pomyślałeś: „O mój Boże, gdzie mogę to kupić?” Zrelaksuj się, możesz używać słodu w domu, to wystarczy.

Zebraliśmy dla Ciebie najlepsze, sprawdzone przepisy na robienie bimberu ze skrobi, wszystko jest dostępne w jednym źródle, wystarczy postępować zgodnie z sekwencją działań i wszystko będzie gotowe w najlepszy możliwy sposób. Bon rejs!

Trochę teorii

Oczywiście sama skrobia nie może wędrować. Aby tak się stało, potrzebny jest proces chemiczny, który przekształca cząstki skrobi w glukozę. Zrób to z fermentacją. W domu proces odbywa się za pomocą słodu. Jako ostatni możesz użyć pszenicy, jęczmienia, żyta. Fermentacja alkoholowa będzie możliwa, gdy wystarczy fruktoza w brzeczce. Nawiasem mówiąc, ostateczna wydajność alkoholu zależy od jego ilości..

W skali przemysłowej słód praktycznie nie jest używany. Dla niego znaleźli zamiennik - gotowe enzymy: glukawamorinę i amylosubtilinę. Jeśli masz ochotę, substancje te można kupić w specjalistycznym sklepie lub zamówić w Internecie. Oczywiście o wiele łatwiej będzie zrobić bimber ze skrobi..

Jednak niewiele osób nabywa enzymy. Dlatego rozważymy klasyczny przepis na alkohol.

Będziemy potrzebować:

• 10 kg skrobi (możesz wziąć zarówno kukurydzę, jak i ziemniaka);
• 35 l czystej wody;
• 2,5 kg słodu;
• 100 g suchych drożdży (po sprasowaniu - następnie 5 razy więcej).

Kroki gotowania

1. Potrzyj ziemniaki na grubej tarce lub po prostu pokrój na małe kawałki.
2. Wlać wodę ziemniaczaną, podgrzaną do + 70 ° C.
3. Poczekaj, aż mieszanina ostygnie do + 63 ° C.
4. Gotowanie mleka słodowego (zmieszaj słód z ciepłą wodą).
5. Dodaj mleko słodu lub enzymy zacierowe do schłodzonej mieszaniny, wszystko dokładnie wymieszaj.
6. Ogrzewamy pojemnik ziemniakami do + 63 ° C, usuwamy z ognia, owijamy go i wysyłamy do scukrzania skrobi. To zajmuje około 3 godzin. Proces jest zakończony, jeśli wynik testu jodu jest ujemny. Oznacza to, że po dodaniu kropli jodu próbka surowca nie zmienia koloru na niebieski.
7. Teraz możesz dodać rozcieńczone drożdże i poddać ziemniaki fermentacji. Mieszankę drożdży można wlać tylko do surowców o t mniej niż + 30 ° C. Szacowany czas fermentacji wynosi 5-7 dni. Proces jest zakończony, jeśli surowiec nie jest słodki, aktywne oddzielanie dwutlenku węgla ustało.
8. Po fermentacji możesz przystąpić do destylacji lub destylacji..

Technologia otrzymywania bimberu skrobiowego

1. Przygotowanie słodu

• Weź ziarno.
• Należy go zebrać co najmniej 60 dni przed użyciem..
• Wlać do pojemnika, warstwę około 2-3 cm.
• Następnie posyp ziarno wodą.

Ważne jest, aby nie przesadzić, nie powinien unosić się w cieczy.

Przykryć pojemnik szklanką lub owinąć folią. Umieść w jasnym miejscu. Ważne jest przestrzeganie reżimu temperatury - 12-15 stopni. Jest uważany za najbardziej optymalny. Temperatura nie powinna spaść poniżej 10 stopni i wzrosnąć powyżej 20. Za około tydzień twój słód będzie gotowy. Teraz trzeba go wysuszyć, a także oddzielić korzenie. Słód jest kruszony przed dodaniem do zacieru..

Jeśli nie chcesz tego robić, możesz kupić gotowy suszony słód.

1. Przygotowanie skrobi

• Gotowanie surowców jest ważnym etapem przygotowania ich do scukrzania.
• Weź duży ogniotrwały pojemnik i wlej do niego skrobię..
• Dodaj 30 litrów wody, dokładnie wymieszaj..
• Na średnim ogniu skrobię należy gotować przez około 1,5-2 godzin.
• Będzie gotowy, kiedy dostaniesz rodzaj owsianki.

Ważne jest, aby stale mieszać masę, w przeciwnym razie może sparzyć.

1. Proces rozszczepiania

Na tym etapie niezwykle ważne jest monitorowanie zarówno czasu, jak i temperatury. Jeśli technologia nie będzie przestrzegana, wydajność glukozy będzie niewielka, ale z czym to grozi - omówiliśmy już na początku artykułu.

Weź maszynę do mięsa i zmielić suchy słód. Schłodzić skrobię do 60 stopni, następnie dodać słód i dokładnie wymieszać. Teraz ważne jest utrzymanie tej temperatury przez 45 minut. Wahania są dopuszczalne minimalne - 1-2 stopnie. Istnieje kilka sposobów utrzymania reżimu temperatury:

1. Ogrzewać na bardzo małym ogniu.
2. Umieść garnek w łazience, zanim zaczniesz zbierać gorącą wodę do wanny.
3. Dokładnie owinąć pojemnik ciepłym płaszczem lub innymi przedmiotami.

Teraz musisz ostudzić masę i zrobić to wystarczająco szybko. Masz 20-50 minut. Chłodzenie występuje do 25-29 stopni. Teraz nadszedł czas, aby uzyskać zacier skrobiowy. Przenieść masę do zbiornika fermentacyjnego, dodać pozostałą wodę (5 l). Rozcieńczyć drożdże zgodnie z instrukcjami i napełnić je brzeczką. Dokładnie wymieszaj zawartość.

Proces fermentacji

Zamieniamy naszą trudną do uzyskania glukozę w alkohol etylowy. Proces ten zachodzi, gdy składniki wchodzą w interakcje z drożdżami..

• Umieść zacier w zaciemnionym pokoju (t = 16-25 stopni).
• Teraz zainstaluj uszczelkę wodną.
• Fermentacja w tym przypadku zachodzi szybko, zajmuje tylko 3-8 dni.
• Proces kończy się, gdy zacier staje się lekki i gorzki.
• Dno zbiornika pokrywa warstwę osadu.
• Syfon przestaje bulgotać wodę w naczyniu obejściowym.

1. Destylacja zacieru dla bimbru

Odcedź zacier z osadu i odcedź, a następnie wlej płyn do kostki destylacyjnej. destylacja odbywa się na małym ogniu. Obowiązkowe rozdzielenie bimbru na frakcje. Drugą destylację należy przeprowadzić w celu uzyskania napoju najwyższej jakości..

Jeśli nie zmniejszyłeś ani nie zwiększyłeś liczby składników, to po pierwszej destylacji otrzymasz około 16 litrów alkoholu, jego siła wynosi 40 stopni. Po drugiej destylacji wydajność będzie mniejsza, ale jakość jest wielokrotnie lepsza..

winemake.ru/samogon/iz-kraxmala.html

Jak uzyskać wysoką wydajność alkoholu z surowców zawierających skrobię

Polisacharydy w określonych proporcjach znajdują się we wszystkich roślinach. Jednak gorzelnie używają surowców, które są szczególnie bogate w tę substancję. W razie potrzeby bimber można również usunąć z żołędzi, skrobia w nich jest dwa razy większa niż w ziemniakach.

• Jednak żelatynizacja i scukrzanie polisacharydów z różnych produktów przebiega w różnym tempie..
• Na przykład skrobia ziemniaczana jest szybko oddzielana: proces rozpoczyna się już po namoczeniu bulw w wodzie o temperaturze pokojowej.
• Ale znacznie trudniej jest go zdobyć z kukurydzy, ponieważ trzeba go gotować przez tak długi czas.

Z 1 kg czystej skrobi teoretycznie można uzyskać 716 ml czystego alkoholu. Jednak bardzo trudno jest scukrzać polisacharydy zawarte w produktach..

Teoretyczna wydajność powinna wyglądać następująco:

W praktyce sytuacja jest znacznie gorsza, szczególnie jeśli używasz kapryśnych surowców i naruszasz technologię procesu. Jeśli nie jesteś pewien swoich umiejętności, ćwicz czystą skrobię lub ziemniaki..

samogonpil.ru/recepty-samogona/poluchaem-samogon-iz-kraxmala-doma

Czyszczenie bimberu ze skrobią ziemniaczaną

Produkcja bimbru przy użyciu skrobi modyfikowanej do gatunków czyszczących obejmuje następujące etapy:

• przygotowanie modyfikowanej skrobi;
• przygotowanie sortowania i jego przetwarzania skrobią modyfikowaną;
• filtracja wódki;
• wprowadzenie składników i udoskonalenie twierdzy w zależności od rodzaju wódki.

Do modyfikatora waży się 3 kg suchej skrobi, wlewa się wodę do obliczenia 2,5-5% roztworu i dodaje się 320 ml lodowatego kwasu octowego (obliczenie skrobi i kwasu na 1000 dało sortowanie), mieszaninę utrzymuje się stale mieszając w temperaturze 83-70 ° С 1 godzina w celu uzyskania lepkiej jednorodnej masy. Masę skrobi schładza się do 20 ° C i przenosi do kadzi sortującej. Zmodyfikowana skrobia powinna spełniać następujące wymagania: stężenie 2,5-5,0%, pH 6,5 - 6,7.

Sortowanie odbywa się w kadzi sortującej zgodnie z recepturą napoju. W momencie mieszania alkoholu i wody dodaje się do niej modyfikowaną skrobię 120–60 l na 1000 i sortuje się 2,5–5% mieszaniny. Mieszanie mieszaniny przeprowadza się przez 30 minut, a następnie przenosi do zbiornika ciśnieniowego (lub pozostawia w zbiorniku sortującym), gdzie trzyma się ją przez 2 godziny.

Następnie mieszaninę sączy się przez filtr workowy. Zużyta skrobia służy do etykietowania etykiet. Wódka idzie do fortecy dosamogon i rozlewu.

Oprócz zastąpienia filtrowania węgla sortowaniem przez obróbkę skrobi, stosuje się również schemat sekwencyjny: sortowanie, które przeszło przez oczyszczanie węgla, jest przetwarzane dla wysokogatunkowych wódek przez skrobię zgodnie z powyższym schematem.

Przepis na bimber przy użyciu gotowego słodu jęczmiennego:

Gotowanie zacieru za pomocą słód jęczmienny - jest o wiele łatwiejsze niż się wydaje. Otrzymasz mocny napój alkoholowy o niesamowitym aromacie jęczmienia, a jeśli zatrzymasz napój w dębowej beczce, dostaniesz prawdziwą whisky!

Tak więc do przygotowania jęczmiennego jęczmienia potrzebujesz:

• słód jęczmienny, cukier i woda.
• Nie jest konieczne stosowanie drożdży, ponieważ zawartość skrobi w zbożach jęczmiennych jest bardzo wysoka (do 55%), która w procesie fermentacji (interakcji z cukrem) zamienia się w alkohol.

Proporcje na 30 litrów zacieru (idealne przy użyciu „Standardowego zestawu do fermentacji” lub „profesjonalnego zestawu do fermentacji”): 2-2,5 kg jęczmienia, 4-5 kg ​​cukru, 23 litry wody. Fermentacja słodu jęczmiennego przy użyciu tej technologii będzie trwała co najmniej 7-8 dni.

Zalecana temperatura fermentacji wynosi 24-28 stopni. W przypadku, gdy nie jest możliwe utrzymanie tej temperatury, zaleca się użycie profesjonalnego zestawu do fermentacji z zainstalowanym podgrzewaczem akwariowym do kontrolowania temperatury zacieru jęczmiennego.

• Pierwszy dzień fermentacji najlepiej przeprowadzić przy otwartej pokrywie zbiornika, aby zacier „wdychał” tlen, konieczne jest zamknięcie zbiornika następnego dnia i aktywne uwalnianie dwutlenku węgla przez pułapkę fermentacyjną.
• W procesie fermentacji zaleca się mieszanie jęczmienia z jęczmienia, aby przyspieszyć scukrzanie skrobi zawartej na powierzchni ziaren jęczmienia.
• Sprawdź gotowość zacieru Będziesz mógł używać glukometru, za pomocą którego
• Zobaczysz procent alkoholu i cukru w ​​Bradze.
• Po zatrzymaniu fermentacji (na liczniku wina - licznik cukru

Zobaczysz zero procent cukru), zacier musi być nadal destylowany na bimbru, po uprzednim przefiltrowaniu zacieru lub usunięciu go z osadu (przepełnienie wężem do oddzielnego pojemnika lub natychmiast do kostki destylacyjnej).

Dokonywanie bimberu przy użyciu enzymów cukrowych

Istnieje inna metoda scukrzania surowców zawierających skrobię, oparta na zastosowaniu specjalnych enzymów scukrzających dla skrobi. Metodę tę stosują prawie wszystkie gorzelnie, ponieważ jest ona znacznie bardziej wydajna i tańsza pod względem czasu i pieniędzy..

• W zestawie enzymów zacieru znajdują się dwa leki: amylosubtilina i glukawamorina.
• Jeden enzym upłynnia cząsteczki skrobi w materiałach roślinnych, a drugi scukrzy skrobię, zwiększając w ten sposób efektywność dalszej interakcji materiałów roślinnych z drożdżami.
• Te enzymy są zawsze dostępne w naszym sklepie internetowym, pomogą.
• Ty w szybkim i wysokiej jakości przygotowaniu zacieru z surowców zawierających skrobię, ponadto twoje wydatki na przygotowanie szlachetnego bimbru poważnie zmniejszą.

Poniżej znajduje się krótka instrukcja stosowania tych enzymów:

1. Umyć i pokroić na kilka części ziemniaki i ugotować ziemniaki;
2. Wepchnij ziemniaki i ostudź do temperatury około 60 stopni;
3. Dodaj do zmiażdżonych ziemniaków roztwór amilosubtiliny w ilości 0,7 grama na 1 kilogram skrobi zawartej w ziemniaku (15-20%);
4. Przez godzinę okresowo mieszaj ziemniaki z dodatkiem roztworu amilosubtiliny. Skrobia zawarta w ziemniaku zostanie upłynniona, gdy roztwór ziemniaka z kwaśnego, gęstego stanu zamieni się w mętną wodę z osadami;
5. Dodaj drugi enzym - Glukawamorinę. Na 1 kg zawartej skrobi dodaj 1 gram enzymu;
6. Pozostaw roztwór do ostygnięcia do 25 stopni i dodaj drożdże alkoholowe..

Otrzymany zacier możesz wyprzedzić za pomocą klasycznego bimberu lub kolumny destylacyjnej, w zależności od napoju, który chcesz otrzymać.

hootch.ru/samogon_iz_krahmala.htm

Teoria: chemia - od skrobi do alkoholu

Otrzymywanie alkoholu (C2H5OH) z owoców i warzyw z zauważalną zawartością cukru jest dość proste (patrz artykuł Chemia - Fermentacja: od cukru do alkoholu). Jednak etanol można również uzyskać z surowców zawierających skrobię (ziemniaki, rośliny strączkowe, ziarna itp.). Tylko w tym przypadku proces przekształcania skrobi w cukier pod wpływem niektórych enzymów jest uwzględniony w łańcuchu technologicznym produkcji alkoholu:

SKROBI + WODA + ENZYME = CUKIER

(С6Н10О5) * n + (Н20) * n + ENZYME = (С6Н126) * n

Przemysłowe preparaty enzymatyczne można kupić w gorzelniach i zakładach biochemicznych specjalizujących się w sprzedaży mini-gorzelni i powiązanych materiałów, lub zastąpić mlekiem słodowym, które można uzyskać samodzielnie.

Jeśli podstawimy masę atomów wodoru H = 1, węgla C = 12 i tlenu O = 16 we wzorze, otrzymamy następujący stosunek:

(6 * 12 + 10 * 1 + 5 * 16) + (2 * 1 + 16) = (6 * 12 + 12 * 1 + 6 * 16)

162 + 18 = 180

To znaczy z 1 kg skrobi teoretycznie okazuje się, że 180/162 =1111 kg cukru. Znając zawartość skrobi w paszy, można obliczyć wydajność alkoholu. Na przykład, jeśli zawartość skrobi w pszenicy wynosi 60%, to teoretyczna wydajność alkoholu z takiego ziarna wyniesie 0,426 l / kg:

1 kg pszenicy => 0,6 kg skrobi => 0,666 kg cukru => 0,426 l alkoholu

• Ale tutaj należy wziąć pod uwagę, że w wielu rodzajach surowców, takich jak kukurydza, groszek itp., Oprócz skrobi, istnieje również pewna ilość cukrów.
• Praktyczna wydajność alkoholu, podobnie jak w przypadku uzyskiwania go bezpośrednio z cukrów, jest zwykle o 10–15% niższa niż teoretyczna z tych samych powodów: - niepełna fermentacja cukru - niewłaściwy proces fermentacji - bezpośrednie straty.

Poniższa tabela zawiera orientacyjne dane dotyczące zawartości skrobi i cukrów, a także praktycznej wydajności alkoholu z różnych surowców zawierających skrobię (przy 15% stracie w stosunku do wydajności teoretycznej, w ml na kilogram surowca).

Aby uzyskać alkohol, możesz również użyć surowców o niskiej jakości: mrożonych ziemniaków, zgniłych owoców itp., Ale musisz zrozumieć, że im wyższa jakość surowców, tym wyższa jakość uzyskanego napoju.

home-alco.ru/teoriya/khimiya-ot-krakhmala-k-spirtu-detail

Teraz bardziej szczegółowo przeanalizujemy produkcję skrobi.

Produkcja skrobi ziemniaczanej

Z brudu i zanieczyszczeń ziemniaki są myte w myjce do ziemniaków, a następnie podawane do mielenia. Im silniej jest zmiażdżony, tym bardziej pełne będzie wyjście skrobi z komórek, ale ważne jest, aby nie uszkodzić samych ziaren skrobi. Po pierwsze, ziemniaki są dwukrotnie krojone na ziemniaki o dużej prędkości. Zasada ich działania polega na ścieraniu bulw między powierzchniami roboczymi utworzonymi przez piły z małymi zębami zamocowanymi na obracającym się bębnie.

• Na tarkach pierwszego szlifowania pilniki wystają ponad powierzchnię bębna o 1,5 ... 1,7 mm, na tarkach drugiego szlifowania - nie więcej niż 1 mm.
• Przy drugim mieleniu ekstrahuje się dodatkowo 3 ... 5% skrobi.
• Jakość siekania zależy również od stanu ziemniaka (świeży ziemniak jest siekany lepiej niż lody lub powolny).

Po zmiażdżeniu bulw, które otwierają większość komórek, otrzymuje się mieszaninę składającą się ze skrobi, prawie całkowicie zniszczonych ścian komórkowych, pewnej ilości niezniszczonych komórek i soku ziemniaczanego.

Ta mieszanka nazywa się kleikiem ziemniaczanym. Skrobia pozostająca w niewybuchach komórek jest tracona wraz z produktem ubocznym produkcji - pulpą ziemniaczaną. Skrobia ta jest zwykle nazywana związaną i izolowana od bulw ziemniaka - wolna..

• Stopień zmielenia ziemniaków jest szacowany na podstawie współczynnika zmielenia, który charakteryzuje całkowite zniszczenie komórek i stopień ekstrakcji skrobi.
• Jest to określane przez stosunek wolnej skrobi w owsiance do całkowitej zawartości skrobi w ziemniakach.
• Podczas normalnej pracy nie powinna być mniejsza niż 90%.
• Aby poprawić jakość skrobi, jej biel i zapobiec rozwojowi mikroorganizmów, do kaszy ziemniaczanej dodaje się dwutlenek siarki lub kwas siarkowy.

Skład substancji azotowych soku obejmuje tyrozynę, która pod działaniem enzymu tyrozynazy utlenia się, tworząc kolorowe związki, które mogą być sorbowane przez ziarna skrobi i zmniejszają biel gotowego produktu. Dlatego sok jest oddzielany od owsianki natychmiast po zmieleniu. Hydrocyklony służą do oddzielania piasku od zawiesiny skrobi i do oddzielania miazgi sokiem ziemniaczanym. Zasada ich działania opiera się na sile odśrodkowej powstającej podczas obrotu.

W wyniku przetwarzania otrzymuje się zawiesinę skrobi o stężeniu 37 ... 40%. Nazywa się to surową skrobią ziemniaczaną..

Suszenie skrobi

Do suszenia skrobi najczęściej stosuje się stale działające suszarki pneumatyczne różnych konstrukcji. Ich praca opiera się na zasadzie suszenia luźnej skrobi w ruchomym strumieniu gorącego powietrza. Wydajność gotowej skrobi zależy od jej zawartości w przetworzonym ziemniaku i od utraty skrobi z produktów ubocznych i ścieków.

Pod tym względem zawartość skrobi w ziemniakach przeznaczonych do przetworzenia jest znormalizowana według normy i powinna wynosić co najmniej 13 ... 15%, w zależności od strefy uprawy.

Dzięki produkcji skrobi zapewnia się jego uwalnianie w dwóch postaciach: sucha i surowa skrobia ziemniaczana. Ilość surowej skrobi ziemniaczanej określa się zgodnie z OST 10-103-88. Istnieją surowe skrobie klasy A i klasy B o wilgotności odpowiednio 38 i 50%. Surowa skrobia dzieli się na trzy stopnie, w zależności od jakości (kolor, obecność rozproszenia, nieprzyjemny zapach), pierwsza druga i trzecia.

Surowa skrobia jest produktem łatwo psującym się i nie może być przechowywana przez długi czas. Do konserwacji można użyć dwutlenku siarki o stężeniu 0,05%..

Sucha skrobia jest pakowana w worki i małe opakowania. Skrobia ziemniaczana jest pakowana w podwójne torby z tkaniny lub papieru, a także torby z plastikowymi wkładkami o wadze nie większej niż 50 kg. Jakość skrobi, zgodnie z wymogami GOST 7699-78 „Skrobia ziemniaczana” dzieli się na następujące odmiany: „Extra”, najwyższa, pierwsza i druga. Wilgotność skrobi powinna wynosić 17 ... 20%, zawartość popiołu 0,3 ... 1,0%, kwasowość 6 ... 20 ° w zależności od odmiany. Zawartość bezwodnika siarki nie więcej niż 0,005%.

Ważnym wskaźnikiem czystości i bieli skrobi jest liczba plamek na 1 dm kwadratowy, gdy badana jest gołym okiem.

• Dla „Extra” - 80, dla najwyższego - 280, dla pierwszego - 700, dla drugiego nie jest standaryzowany.
• Skrobia drugiego gatunku przeznaczona jest wyłącznie do celów technicznych i przetwórstwa przemysłowego.
• Gwarantowany okres trwałości skrobi wynosi 2 lata od daty produkcji przy wilgotności względnej nie większej niż 75%.

Produkcja skrobi kukurydzianej

Ogólnie proces przetwarzania kukurydzy można opisać następująco: Rafinowana kukurydza jest zmiękczana w gorącej wodzie zawierającej siarkę. W grubym mieleniu zarodek jest oddzielany, podczas gdy w drobnym przypadku włókna i skrobia są oddzielane. Zejście z młynów oczyszcza się z glutenu i myje kilkakrotnie w hydrocyklonach, aby usunąć ostatnie ślady białka i wytworzyć wysokiej jakości skrobię.

CZYSZCZENIE. Surowcem do mielenia na mokro jest młócona kukurydza. Ziarna sprawdzają i usuwają kolby, słomę, kurz i ciała obce. Zwykle czyszczenie odbywa się dwukrotnie przed szlifowaniem. Po drugim czyszczeniu kukurydza jest dzielona na części wagowo i wkładana do pojemników. Z bunkrów jest hydraulicznie podawany do szafek.

Moczenie. Prawidłowe namaczanie jest warunkiem wysokiej wydajności i dobrej jakości skrobi. Moczenie odbywa się w ciągłym procesie przeciwprądowym. Obrana kukurydza jest ładowana do baterii dużych zbiorników śluzy (kadzi), gdzie pęcznieje w gorącej wodzie przez około pięćdziesiąt godzin. W rzeczywistości moczenie jest kontrolowaną fermentacją, a dodanie 1000-2000 ppm dwutlenku siarki do ścieków pomaga kontrolować tę fermentację..

• Moczenie w obecności dwutlenku siarki kieruje fermentacją poprzez przyspieszenie wzrostu korzystnych mikroorganizmów, najlepiej bakterii kwasu mlekowego, przy jednoczesnym tłumieniu szkodliwych bakterii, pleśni, grzybów i drożdży.
• Rozpuszczalne substancje są ekstrahowane, a ziarna miękną. Ziarna mają ponad dwukrotnie większą objętość, a ich wilgotność wzrasta z około 15% do 45%.

Schemat moczenia ziarna w zakładzie o wydajności 150 ton kukurydzy dziennie

PAROWANIE WODY WYLOTOWEJ. Kluczowa woda jest odprowadzana z ziarna i kondensowana w wielostopniowej wyparce. Większość kwasów organicznych powstających podczas fermentacji jest lotna i odparowuje z wodą. W związku z tym kondensat z pierwszego etapu instalacji wyparnej musi zostać zneutralizowany po odzyskaniu ciepła przez podgrzanie wody dostarczanej do kąpieli.

• Zubożona woda kluczowa zawierająca 6-7% substancji stałych jest ciągle odprowadzana do następnego stężenia.
• Kluczowa woda jest skraplana do samosterylnego produktu - składnika odżywczego dla przemysłu mikrobiologicznego, lub zagęszczana do około 48% części stałych, mieszana i suszona za pomocą błonnika.

PRODUKCJA SO2. Kwas siarkowy służy do namaczania i zmiękczania ziarna kukurydzy oraz kontrolowania aktywności mikrobiologicznej podczas procesu. Dwutlenek siarki powstaje w wyniku spalania siarki i pochłaniania powstałego gazu wodą..

• Absorpcja zachodzi w kolumnach absorpcyjnych, w których gaz jest rozpylany rozpyloną wodą.
• Kwas siarkowy jest gromadzony w zbiornikach pośrednich.
• Dwutlenek siarki można również przechowywać pod ciśnieniem w stalowych pojemnikach..

BIURO SPALANIA. Zmiękczone ziarna są niszczone w młynach ściernych w celu usunięcia skorupy i zerwania wiązań między zarodkiem a bielma. Aby utrzymać proces mielenia na mokro, dodaje się wodę. Dobre nasiąkanie zapewnia swobodne oddzielanie nienaruszonego ziarna od ziaren podczas mielenia bez oleju. Na tym etapie olej stanowi połowę masy zarodka, a zarodek łatwo oddziela się za pomocą siły odśrodkowej. Lekkie zarodki są oddzielane od głównej zawiesiny na hydrocyklonach zaprojektowanych do oddzielania pierwotnego zarodka.

• W celu całkowitego rozdzielenia strumień produktu z resztkami zarodka poddaje się wielokrotnemu mieleniu, a następnie rozdzieleniu na hydrocyklony, co skutecznie usuwa resztkowy - wtórny - zarodek.
• Zarodki są wielokrotnie przemywane przeciwprądowo na trzystopniowym sicie w celu usunięcia skrobi.
• W ostatnim etapie dodaje się czystą wodę..

Rozdzielanie zarodków w zakładzie o wydajności 150 ton kukurydzy dziennie

SUSZENIE NIEMIEC. Woda powierzchniowa jest usuwana z zarodków za pomocą stożkowej prasy ślimakowej. Odwodnione i oczyszczone nasiona są podawane do suszarki rotacyjnej z rurami parowymi, gdzie są suszone do zawartości wilgoci około 4%. Niska zawartość wilgoci zwiększa trwałość. Pozostałe włókna są oddzielane od wysuszonych jąder za pomocą separatora pneumatycznego i wchodzą do windy do włókien. Zarodki są transportowane pneumatycznie do windy embrionalnej, gotowe do pakowania lub dalszego przetwarzania.

OLEJ Z KUKURYDZY. Do ekstrakcji ropy naftowej z zarodka stosuje się prasy mechaniczne i ekstrakcję rozpuszczalnikową. Surowy olej jest następnie rafinowany i filtrowany. Typowa wydajność na tonę kukurydzy wynosi 27 kg oleju. Wolne kwasy tłuszczowe i fosfolipidy są usuwane podczas rafinacji..

• Rafinowany olej kukurydziany stosuje się jako żywność i produkty kulinarne lub jako surowiec roślinny do produkcji margaryny.
• Rafinowany olej kukurydziany ma przyjemny smak i nie rozprzestrzenia nieprzyjemnych zapachów podczas gotowania i smażenia.
• Wysoka zawartość tłuszczów wielonienasyconych stanowi korzyść dietetyczną. Zmielony zarodek pozostały po ekstrakcji oleju służy jako pasza dla zwierząt.

Drobne mielenie i przesiewanie. Po oddzieleniu zarodka zejście z młyna poddaje się drobnemu mieleniu w kamieniach młyńskich lub kruszarkach udarowych w celu ekstrakcji skrobi i glutenu z komórek bielma.

Izolacja skrobi w zakładzie o wydajności 150 ton kukurydzy dziennie

SUSZENIE KOMÓRKOWE. Włókno odwodnione po prasie do wyciskania można zmieszać ze stężoną wodą kluczową i wysuszyć w suszarce rotacyjnej do zawartości wilgoci około 12%. Suche włókno jest kruszone w młynie młotkowym i pneumatycznie transportowane do windy, gotowe do pakowania. Suszenie ułatwia recykling proszku. Błonnik jest zawarty jako główny składnik w paszach dla zwierząt.

PIERWOTNA SEPARACJA GLUTENU I SKROBI. Surowe mleko skrobiowe z sita odwadniającego poprzedzającego cienki młyn i od pierwszego etapu mycia włókna łączy się. Surowe mleko skrobiowe zawiera skrobię, gluten i substancje rozpuszczalne..

• Wchodzi do głównego separatora przez drobne sito i cyklon..
• Różnica w gęstości umożliwia użycie siły odśrodkowej do ciągłego rozdzielania.
• Gluten przedostaje się, a skrobia do odpływu.

Oddzielanie skrobi i glutenu w zakładzie o wydajności 150 ton kukurydzy dziennie

Stężenie i odwodnienie glutenu. Główny wyciek z separatora, zawierający głównie białko i substancje rozpuszczalne, jest skoncentrowany na ciągłym separatorze odśrodkowym ... Przepływ w górę służy jako woda z recyklingu. Dolny strumień, który zawiera głównie białko i niewielką ilość skrobi, jest doprowadzany do miejsca odwodnienia glutenu. Przepływ glutenu zawiera 60 procent lub więcej białka. Woda z recyklingu z koncentratora glutenu i z filtra jest zbierana i wykorzystywana do mycia zarazków i błonnika, a także do namaczania.

SUSZENIE GLUTENU. Zawiesinę bezglutenową odwadnia się na próżniowym filtrze paskowym. Pasek filtrujący jest stale myty przez filtrat pod wysokim ciśnieniem. Odwodniony gluten suszy się w suszarce obrotowej do wilgotności około 10% i miele w młynie młotkowym. Suszenie ułatwia recykling proszku. Suchy gluten jest pneumatycznie podawany do windy, gotowy do pakowania. Posiłek glutenowy zawiera do 60% białka. Jest ważnym źródłem metioniny..

Wysoka zawartość ksantofilu, zwykle 500 ppm, sprawia, że ​​gluten jest skutecznym składnikiem pigmentu w hodowli drobiu.

CZYSZCZENIE SKROBI. Mleko skrobiowe jest czyszczone przez płukanie czystą, świeżą wodą. Stosując hydrocyklony, błonnik i substancje rozpuszczalne, w tym rozpuszczalne białko, można zredukować do niskich poziomów przy użyciu minimalnej ilości świeżej wody. Aby oszczędzać wodę, płukanie odbywa się w przeciwprądzie, tj. dopływająca świeża woda jest wykorzystywana na ostatnim etapie, a strumień w górę z niej jest wtórnie dostarczany w celu rozcieńczenia do poprzedniego etapu i tak dalej. W górę od pierwszego etapu, zawierającego głównie białko, trochę skrobi i inne zanieczyszczenia, wchodzi do głównego separatora.

• W silnych polach grawitacyjnych cyklonu i wirówki skrobia szybko osiada.
• Oczyszczanie opiera się na różnicach w gęstości wody (1,0 g / ml), błonnika (1,05 g / ml) i skrobi (1,55 g / ml).
• Pomimo faktu, że pewna ilość zanieczyszczeń łączy się ze skrobią w przepływie w dół, jest to ostatnia szansa na usunięcie większych cząstek.
• Zanieczyszczenia, których nie usunięto w ten sposób, nie można usunąć żadną znaną metodą..

ODŚRODKI I HYDROCYKLONY. W wirówce siła grawitacyjna występuje, gdy bęben się obraca, a stężenie w strumieniu wylotowym jest regulowane przez równoważenie objętości przepływów wejściowych i wyjściowych. Strumień wejściowy dobiera się w taki sposób, aby osiągnąć wymagane stężenie w górnym biegu. Liczba i moc dysz jest regulowana przez przepływ wychodzący. Objętość wypływającego strumienia i wody myjącej są bardzo zależne od przyspieszenia, co ogranicza wydajność wirówki.

• Pakiet dysków, które tworzą wąskie kanały, które ograniczają swobodną ścieżkę cząstek w cieczy, dzieli wewnętrzną przestrzeń bębna.
• Hydrocyklon nie ma ruchomych części, a rozdział jest całkowicie zależny od różnicy ciśnień na wysokości cyklonu.
• Rozwój technologiczny i wymagania jakościowe sprawiają, że wirówki ustępują hydrocyklonom w procesie oczyszczania skrobi kukurydzianej, ale wirówki nadal utrzymują swoje pozycje na etapach pierwotnego oddzielania i koncentracji glutenu.

DEKONTAMINACJA SKROBI. Oczyszczone mleko skrobiowe jest odprowadzane przez zbiornik przelewowy do wirówki skrobakowej w celu odwodnienia. Filtrat po powrocie wraca do cyklu do etapu pierwotnej separacji lub do etapu oczyszczania skrobi. Odwodniona skrobia jest cięta na porcje i odprowadzana pod własnym ciężarem do wilgotnego pojemnika na skrobię.

SUSZENIE SKROBI. Z mokrego zbiornika skrobi, skrobia jest podawana za pomocą przenośnika ślimakowego z licznikiem do szybkoschnącego urządzenia i suszona gorącym powietrzem. Temperatura powietrza na wlocie do suszarki jest regulowana. Suszona skrobia jest transportowana pneumatycznie do windy, gotowa do przesiewania i pakowania..

• Zawartość wilgoci w skrobi kukurydzianej po suszeniu wynosi zwykle 12-13%.
• Przed dostarczeniem do konsumentów skrobię przesiewa się na cienkim sicie, aby usunąć płatki utworzone w przenośniku ślimakowym itp..
• Grube z dużymi otworami można zainstalować, aby chronić drobne sito.

newchemistry.ru/printletter.php?n_id=8071

https://tonnasamogona.ru/nastoiki/domashnyaya-nalivka-iz-vinograda.html