Semigar lub wino chlebowe - stary rosyjski napój

Uważa się, że oryginalnym rosyjskim napojem jest wódka. Ale niewielu wie, że przed pojawieniem się tego napoju w Rosji ludzie pili wino chlebowe, które miało przyjemny miękki smak i pachniało chlebem żytnim.

Semigar to destylat z podwójną destylacją. Został wyprodukowany z pszenicy, żyta i słodu jęczmiennego. Napój zyskał tę nazwę w czasach starożytnych, kiedy jakość napoju sprawdzano poprzez „wyżarzanie”. Podpalony ogień miał spłonąć dokładnie w połowie, stąd nazwa - w połowie.

Obecnie znaleziono i odtworzono starożytne przepisy na robienie tego napoju - można go przygotować w domu lub kupić w sklepie. W tym artykule możesz zapoznać się z historią połowy paska, jego funkcjami, typami, technikami produkcji, przepisami, a także danymi o produktach sprzedawanych w sklepach..

Pojęcie połowy

Dzisiaj chleb wśród koneserów alkoholu jest często kojarzony z wódką, bimbrusem lub piwem, a niewiele osób wie, że pierwszą rzeczą, która się wydarzyła, było wino chlebowe lub pół ziarna - jego pierwotna nazwa.

Pierwszy przepis, zdaniem historyków, mógł powstać w XV wieku. Do końca XVII wieku zyskał powszechne uznanie, nawet w XIX wieku miał różne warianty wytrzymałości (od 38 do 75 °):

• pół ziarna,
• spienione wino,
• potrójne wino,
• czterokrotny alkohol,
• podwójny alkohol.

Popularność tego napoju potwierdzają linie wielu dzieł rosyjskiej fikcji tamtych czasów, których bohaterom nie sprzeciwiają się „piękne”.

Nazwa „pół ciasta” pochodzi od przestarzałej technologii ustalania siły napoju - wyżarzania, która polegała na ustaleniu ilości odparowanego alkoholu pod wpływem ogrzewania. Ponieważ wino chlebowe „wypaliło się” o połowę (do 38 °), zaczęto je klikać „częściowo wypalone” - z czasem słowo to zostało uproszczone - i pojawił się pół kreska.

W 1895 r. Zakazano samodzielnego produkowania połowy baru, monopolizując produkcję napoju, który uważano za standard twierdzy. Po tym, jak technologia i dokładna receptura stały się niedostępne, pojawiła się błędna opinia, że ​​pół gram można uzyskać przez rozcieńczenie alkoholu czwartą częścią wody.

1. W zależności od rodzaju ziarna użytego do przygotowania napoju alkoholowego, połową ziarna może być słód, pszenica lub jęczmień..
2. Każdy z przypadków obejmuje staranne podejście do wyboru głównych składników, a mianowicie płatków zbożowych (muszą być najnowsze) i wody (najlepiej nietraktowana wiosna).

alcoplace.ru

Historia wina chlebowego

W 15–19 stuleciach nikt nie zastanawiałby się, czym jest do połowy spalenie, ponieważ każdy Rosjanin znał ten alkohol w tamtych czasach. Był szczególnie popularny wśród arystokratów-właścicieli ziemskich, którzy bez oszczędzania rezerw zbóż przygotowali wino chlebowe, utrzymując w tajemnicy rodzinne przepisy kulinarne.

Pierwsza pisemna wzmianka o tym destylacie pochodzi z 1517 roku, ale wiadomo, że napój został wyprodukowany wcześniej. W 1842 r. Zaczęto go oficjalnie nazywać pół-winem lekką ręką Mikołaja I. Nazwa jest ściśle związana z testowaniem jakości wina chlebowego - wlana do specjalnego wiadra i podpalona, ​​wino powinno wypalić się dokładnie w połowie.

• Właściciele ziemscy nie tylko produkowali i pili wino chlebowe własnej produkcji, ale także sprzedawali je, zmniejszając w ten sposób spożycie wódki.
• Monopol na sprzedaż wódki należał do carskiej Rosji, dlatego zarządzeniem Ministra Finansów S.Yu. Witte z 1895 r. O produkcji i sprzedaży wina chlebowego został zakazany.
• Moda na stare przepisy nie krążyła wokół i napojów alkoholowych. Niektóre przepisy zostały znalezione, przywrócone i przetestowane. Tak stało się odrodzenie wina chlebowego, które w ostatnim dziesięcioleciu znów zaczęło wykorzystywać, choć nie dawne, ale popularność.

receptvina.ru

Różnica między półtonem a wódką i whisky

Ci, którzy próbowali wina chlebowego, twierdzą, że jest to alkohol, przypominający skrzyżowanie whisky z wódką. Czy tak jest, tabela pomoże to rozgryźć:

Znak wyróżnienia	Połowa	Whisky	Wódka
baza	pszenica, jęczmień, żyto	jęczmień	wszystko, co zawiera skrobię
smak	Słód, Chleb	słód, torf, dymny	alkohol
kolor	brakuje	złoty bursztyn	brakuje
metoda produkcji	destylacja	destylacja	sprostowanie
obecność zanieczyszczeń	oleje fuzlowe	oleje fuzlowe	nie zawiera
fragment	zastąpione przez filtrację mleka, chleba i węgla drzewnego	w drewnianych beczkach od 1 do 10 lat (a nawet więcej)	2-3 dni stabilizacji po rozcieńczeniu alkoholu

Jak widać, wino chlebowe jest napojem niepodobnym do niczego, ale ma więcej podobieństw do whisky lub bimberu słodowego niż z wódką.

alkolife.ru

Rodzaje win chlebowych

Na bazie żytniego

To oryginalny rosyjski napój, bez którego nie można było sobie wyobrazić uczty i gościnności. Został wymieniony w wielu pracach literackich opisujących życie rosyjskiego społeczeństwa w wieku 18–19 wieków. Jednak na przełomie XIX i XX wieku pół wódka, w tym słynna pszenica pół pszenicy, opuściła półki sklepów. Dlaczego?

Podstawowy schemat przygotowywania półproduktów jest jeden, ale możesz dowolnie zmieniać główne dodatki i składniki.

1. Mocno przygotowane mocne ziarno było dumą każdego domu.
2. Zacier destylowano trzykrotnie w kostkach miedzi z wybranych ziaren i wody..
3. Następnie uzyskany produkt oczyszczono świeżym białkiem jaja i przesączono przez węgiel brzozowy..
4. Dzięki tej technologii zachowano smak i aromat produktów naturalnych..

W XIX wieku nie było liczników alkoholu, chociaż nadal istniał standard wina chleba. Zgodnie z nim zawartość alkoholu powinna wynosić co najmniej 38%, a jej ilość została określona metodą tak zwanego wyżarzania.

Wino wlano do specjalnego annealera, który podpalono po wstępnym podgrzaniu. Połowa produktu powinna się wypalić. Stąd nazwa wina chlebowego - pół ziarna.

Zaskoczony ogromną popularnością i szeroką gamą rodzajów tego napoju. Oto tylko kilka z nich:

• żyto
• pszenica;
• jęczmień;
• słód;
• pisk;
• „Wiśnia”.

Najbardziej tradycyjne żyto półtłuste. Do jego przygotowania użyto żyta najlepszych odmian, słodu żytniego, a także różnych przypraw. W rezultacie powstał klarowny, oleisty napój o cudownym aromacie i smaku świeżego chleba żytniego.

Innym rodzajem półmiski na bazie żyta jest słód. Napój oparty jest na wybranym słodzie żytnim. Ma silny aromat chleba żytniego z nutą miodu i masła oraz aromat słodowy.

Najsilniejszym napojem ze wszystkich pół szklanek jest krivach.

Został wyprodukowany tylko ze słodu żytniego i był popularny wśród tych, którzy szczególnie cenią mocne napoje. Miał fortecę od 40 do 60 °. Podobnie jak wszystkie półsuche wypieki ze słodu żytniego, ma wyraźny aromat i smak świeżo upieczonego chleba żytniego.

Inne rodzaje półkul

1. Smak pszenicy półziarnistej jest niezwykle delikatny i przyjemny. Świeżo upieczony chleb pszenny, właśnie wyjęty z piekarnika, jego zapach i smak - wszystko to tworzy niepowtarzalną atmosferę przytulnego wiejskiego domu. A posmak ziół, miodu i odrobiny solanki z kapusty nadaje pikanterii i niesamowitej miękkości temu napojowi. Dzięki przyprawom i przyprawom w różnych proporcjach pszenica półziarnista może mieć inny smak.
2. Podstawa pół jęczmienia jęczmiennego składała się z wyselekcjonowanego jęczmienia, otrębów, słodkiego miodu i orzechów laskowych, aromatyzowanych naparem pachnących pikantnych roślin. Wszystko to stworzyło niezwykłe uczucie świeżego letniego dnia. Napój został szczególnie doceniony za to, że nie spowodował kaca.
3. Pół-wiśniowa „Wiśnia” została wykonana z zacieru z żyta, pszenicy na nalewce z wiśni i aromatyzowana naparem z ziół i przypraw. Cudowny owocowy zapach dojrzałych wiśni i kwitnących traw łąkowych, orzeźwiający smak z lekką kwaskowatością oraz subtelny smak żyta i pszenicy to cechy charakterystyczne tego wykwintnego napoju.

Niestety, obecnie wielu producentów napojów alkoholowych cierpi na fałszerstwa, z których korzystają nieuczciwi konkurenci. I każdy świadomy producent dokłada wszelkich starań, aby chronić swoje produkty przed podróbkami. Polugar jest chroniony specjalną naklejką.

nalivali.ru

Jak pić i co jeść

Wino chlebowe pije się z rusztowań - szklanek o pojemności 50-150 ml lub stosów, po schłodzeniu do 8-10 ° C. Tradycyjnie szklanka nie była wywracana do picia jednym łykiem - wino smakowało. Tylko spokojny napój ujawnia swoją oryginalność..

Dobra przekąska składająca się z mięsa i pikli pomoże podkreślić ten alkohol. Wszystkie oryginalne rosyjskie przekąski do wódki, w tym galaretowane mięso, smalec i ogórki, są dla niego odpowiednie..

alkolife.ru

Przepisy na pół gotowania

Słownictwo

• Brzeczka - przyprawiona mieszanina głównego składnika z wodą;
• Braga - musi po fermentacji;
• Surowy alkohol - alkohol uzyskiwany podczas destylacji, bez oczyszczania;
• Sześcian bimberu (destylator, bimber) - urządzenie do destylacji - alkohol osadza się z pary powstałej w wyniku podgrzania zacieru;
• Destylacja (destylacja) - proces parowania w celu kondensacji powstałej pary.

Starożytny przepis

Według starożytnych źródeł, książek kulinarnych i domowych czasów cesarskich, współczesni entuzjaści gastronomii i historycy życia próbowali przywrócić przepis i produkcję wina chlebowego.

Po przekształceniu tradycyjnych miar masy na nowoczesne i małe adaptacje, uzyskano dość prosty przepis na zrobienie chleba o ziarnie półziarnistym:

1. słód (z żyta, jęczmienia lub pszenicy) - 2,5 kg;
2. woda destylowana - 10 litrów;
3. drożdże suche - 25 gramów lub drożdże prasowane - 150 gramów.

Z rodzaju płatków wybranych jako podstawa pół-kucharza przepis się nie zmieni. Metoda przygotowania jest taka sama, ale zapach gotowego napoju będzie inny. W tradycyjnych gorzelniach w Rosji najczęściej stosowano żyto i pszenicę..

Preferowano je ze względu na łagodny i szlachetny smak. Jęczmień, gryka były używane znacznie rzadziej. I często nie w postaci monosortu, ale jako dodatek do dekoracji semigaru pszenicy lub żyta.

Nie mniej uwagi poświęcono wodzie. W pierwotnych czasach wodę pobierano ze studni lub źródła. W dzisiejszych czasach butelkowane są odpowiednie w domu. Woda z kranu może przepływać przez filtr, a osad może osiadać.

alcoplace.ru

Klasyczny przepis

Przygotowanie słodu

Możesz uzyskać słód na wiele sposobów: wykiełkuj się lub kup gotowe. Pierwsza metoda jest bardziej czasochłonna i wymaga umiejętności. Powszechnie dostępne, istnieje wiele instrukcji dotyczących kiełkowania i słodowania ziarna, za pomocą których można zrobić w pełni autentyczne pół ziarna.

W przypadku braku czasu na tak delikatne manipulacje można kupić gotowy słód. Jest sprzedawany w wyspecjalizowanych sklepach lub na rynku. Wielu producentów zbóż zajmuje się również słodem. Bądź ostrożny: okres przechowywania zielonego słodu wynosi 3 dni, biały - kilka miesięcy.

Słód będzie musiał zostać zmiażdżony na średniej wielkości płatki zbożowe. Do tego nadaje się kruszarka do ziarna, robot kuchenny, mikser. Nie zamieniaj się w mąkę.

Zacieranie

Mashing nazwał metodę scukrzania skrobi. Aby rozłożyć polisacharyd skrobi na proste cukry odpowiednie do odżywiania drożdży, zastosowano tylko wodę i specjalny reżim temperaturowy. Na tym etapie konieczne jest kontrolowanie temperatury z dokładnością do jednego stopnia. Dlatego użycie termometru jest obowiązkowe.

1. Całą wodę podpalamy w dużym rondlu i doprowadzamy do wrzenia. Weź termometr i poczekaj, aż woda ostygnie do 55-60 ° C.
2. Czas dodać słód. Wlać małe porcje, ciągle mieszając zawartość patelni. Grudek i oparzeń masowych należy unikać.
3. Teraz podnieś temperaturę zawartości patelni do 65 ° C i zamknij pokrywkę.
4. Teraz nasze zadanie: utrzymanie temperatury „owsianki słodowej” w zakresie 60-65 ° C przez półtorej godziny. W tym celu patelnię można szczelnie owinąć kocem. W temperaturach poniżej 60 ° C skrobia nie rozpada się całkowicie, a niewielka ilość cukru wpłynie na jakość fermentacji..

Fermentacja brzeczki

• Na tym etapie kończymy przygotowywanie brzeczki i fermentujemy.
• Chłodzimy gotowany słód do 26–28 ° C - temperatury dogodnej dla drożdży.
• Aktywujemy drożdże zgodnie z dołączonymi do nich instrukcjami i dodajemy do brzeczki. Lepiej zrobić to natychmiast, używając pojemników, w których zaciera się zacier.
• Wkładamy zacier pod śluzę wodną i usuwamy w ciemnym miejscu o temperaturze 20-28 ° C. Średni czas fermentacji wynosi 2-3 tygodnie. W tym czasie zacier powinien być mieszany. Zrób to szybko i czystym przedmiotem (rękami), aby nie wprowadzić bakterii.
• Pod koniec drugiego tygodnia fermentacji musisz zacząć śledzić oznaki gotowości zacieru. Smak zacieru ze słodyczy staje się gorzki.

Drożdże wytrąca się, a powierzchnia rozjaśnia. Powierzchnia uspokaja się: syczenie i pienienie się zatrzymuje.

Pierwsza destylacja

Gdy wszystkie znaki wskazują gotowość zacieru, możesz przystąpić do destylacji. Rozdrabniająca się papka jest odprowadzana z osadu i filtrowana przez filtr z gazy bawełnianej. Pomoże to usunąć gruboziarnisty osad z pozostałości słodu..

1. Destylujemy zacier w niskiej temperaturze, aby maksymalnie wydobyć alkohol..
2. Nie dzielimy się na ułamki. Wydalamy alkohol prawie do ostatniej kropli, aż siła w strumieniu spadnie poniżej 30 °.
3. Powstały surowy alkohol ma mętny kolor i specyficzny zapach..
4. Konieczny jest pomiar objętości i siły uzyskanego destylatu. Po pomnożeniu tych dwóch wskaźników otrzymujemy czystą zawartość alkoholu. Będzie to wymagane w następnym kroku..

Druga destylacja

Przed ponowną destylacją surowiec rozcieńczamy do 20 °. Aby oczyścić napój z zanieczyszczeń i zapachów podczas drugiej destylacji, wybieramy frakcje. Wybór celów pozwoli pozbyć się toksycznych alkoholi przemysłowych. Liczba bramek wynosi 12-15% zawartości czystego alkoholu.

Pole przednie jest wypychane przez ciało - główną część destylatu. To jest wino chlebowe. Jego ilość wynosi około 70% czystego alkoholu w surowej substancji po pierwszej destylacji. Wyrzucamy ciało do fortecy 40 ° w strumieniu. Cała reszta to ogony, które nie są używane w połowie taktu.

Czyszczenie pół paska

Przed rozpoczęciem czynności oczyszczania wino chlebowe rozcieńcza się do 45–50 °. W tym przypadku wiązania molekularne są słabsze niż w alkoholu, a substancje łatwiej się wiążą..

Do czyszczenia pół butelki używa się tylko naturalnych produktów, które nie wpływają na smak i zapach napoju:

• węgiel,
• mleko,
• bułka tarta,
• żółtko.

Metody praktycznie nie różnią się od siebie. Konieczne jest zmieszanie półtora z adsorbentem, który absorbuje pozostałe zanieczyszczenia.

Tylko metoda wykorzystania węgla jest inna. Tutaj oprócz mieszania możesz zbudować kolumnę węglową. Potrzebujesz lejka i wacików.

Wykończenia

Doprowadzamy napój do nominalnej siły 38,5 °. Teraz gotowe wino chlebowe można butelkować do przyszłego przechowywania. Nawiasem mówiąc, możesz użyć pół-kucharza w ciągu 3-4 dni. W przeciwieństwie do wybitnych krewnych koniaku i whisky nie wymaga długiego czasu ekspozycji.

Półsłód z innego słodu różni się smakiem.

1. Pszenica przypomina smak świeżo upieczonego białego chleba.
2. Semigar żyto pachnie żytnią kryushką i masłem.
3. Napój gryczany jest uważany za wyjątkowy smak dużych oryginałów. Każdy z księżyców z czasem będzie mógł znaleźć swój własny gust..

dom-vinokura.ru

Silniejszy pół-przepis

Jeśli chcesz uzyskać pół-słupek o sile powyżej 40 °, czyli mocniejszy niż klasyczny pół-słupek - oferujemy następujący przepis, który będzie się różnić w kilku, ale dość ważnych punktach.

Składniki

• 8 l wody;
• 2 kg mąki (żyto lub pszenica);
• 100 g drożdży;
• Białko jaja lub węgiel (do czyszczenia);
• 100 g cukru.

Zacznijmy gotować

1. Wymieszaj mąkę z ciepłą wodą, mieszaj, aż do całkowitego lub co najmniej dominującego rozpuszczenia. Zagotuj mieszaninę na średnim ogniu, aby temperatura nie wzrosła powyżej 70 °. Szacowany czas to godzina. Mieszaj płyn, aż stanie się brązowy. Ostudzić napar.
2. Wlać drożdże do słoika z moszczem, cukrem, dokładnie wymieszać, umieścić ferment w ciepłym miejscu na kilka dni.
3. Usuń zacier z osadu za pomocą cienkiego węża, za pomocą którego przeniesiesz przyszłe wino chlebowe do innego pojemnika bez dotykania dna. Destyluj po raz pierwszy, aby uzyskać 2 litry alkoholu na wylocie.
4. Następnie rozcieńcz surowy alkohol wodą w stosunku 1: 1. Przeprowadzić następującą destylację. Po raz trzeci wyprzedzanie alkoholu również nie boli, ale na tym etapie możesz też zatrzymać się.
5. Obierz jajko lub węgiel białkowy..
6. Butelkuj wino chleba, ostrożnie korkując je i utrzymując w niskiej temperaturze.

Taki napój ujawnia swoje właściwości smakowe w połączeniu z daniami mięsnymi lub rybnymi, pomagając im również wypełnić się nowymi odcieniami.

receptvina.ru

Odrodzenie napoju - Rodionov z synami

Historia gorzelni

W 2010 r. Firma Rodionov z synami, wykorzystując receptury i technologie produkcji rodzimych rosyjskich destylatów zbożowych znalezionych przez Borysa Rodionowa w materiałach archiwalnych i starożytnych książkach, wydała swoją pierwszą limitowaną serię.

Oryginalne rosyjskie destylaty zbożowe stanowią znaczącą warstwę całej historycznej rosyjskiej kuchni i światowej kultury gastronomicznej, ale do dziś zostały niezasłużenie zapomniane i nie są dostępne ani dla specjalistów, ani dla konsumentów.

Długie i czasochłonne badania historyka wódki, pisarza i naukowca Borysa Rodionowa, jego głęboka wiedza teoretyczna i unikalne praktyczne eksperymenty dotyczące destylacji pozwoliły dziś na wyprodukowanie w bardzo ograniczonej liczbie bardzo smacznych i gastronomicznych destylatów na bazie wybranych ziaren, które tworzą zupełnie nową kategorię napojów alkoholowych, co jest całkowicie nieobecne Rynek rosyjski - połowa.

• Firma Rodionov z synami jako pierwsza ożywiła tradycje rosyjskiej destylacji i zrekonstruowała smak legendarnego rosyjskiego wina chlebowego Polugar i innych tradycyjnych destylatów, których produkcję zaprzestano w imperium rosyjskim po wprowadzeniu monopolu w 1895 r..
• Rodionov z synami przywraca dawną sławę Rosji jako producenta wykwintnych i złożonych mocnych napojów alkoholowych z żyta, jego słodu oraz innych zbóż i roślin, które nie mają analogii na świecie, mają unikalny bukiet, smak i aromat, z unikalnym tradycyjnym rosyjskim systemem oczyszczania z naturalnymi koagulantami.
• Prywatna gorzelnia Rodionowa Synów umożliwia po raz pierwszy w ciągu ostatnich 117 lat tysiącom koneserów mocnego alkoholu skosztować zapomnianych, ale szlachetnych rosyjskich destylatów zbożowych, które istniały od XVI wieku do 1895 roku, które były dumą narodu rosyjskiego od wieków.

Rodzaje napojów

Pół słodu

Słód Polugar - szczyt rosyjskiej sztuki destylacji klasycznej, prawdziwe arcydzieło smaku i aromatu chleba, stworzone przez samego Borisa Rodionova w miedzianych kostkach destylacyjnych. Dbałość o każdy szczegół i szczegóły produkcyjne sprawiają, że smak naszego szlachetnego napoju jest idealny..

1. Tutaj zarówno słodowanie wybranego żyta, jak i tradycyjna „szlachetna” technologia potrójnej destylacji w alambikach miedzianych, podczas drugiej destylacji, do 50% „główek” i „ogonów” zostaje odcięte, a pozostaje tylko „serce” chleba destylatu.
2. Następnie następuje kosztowne czyszczenie świeżą białką jaja kurzego i długi napar na węglu brzozowym w celu dokończenia procesu aromatyzowania.
3. Słód Semigar wlewa się do kopii połowy personelu Elżbiety Pietrowna z 1745 r. W objętości 0,615 litra.

Niezrównana miękkość i głęboki smak wynikają z przestrzegania opisanych tradycyjnych technologii i comiesięcznego „odpoczynku” Słodu Polugar, gdy szlachetne destylaty słodu żytniego są mieszane, beztrosko tworząc własny niepowtarzalny i bogaty bukiet chleba, tak ceniony przez każdego miłośnika drogiego alkoholu.

Ze względu na niezrównaną miękkość i głęboki smak chleba nie ma sobie równych wśród wódki, whisky i innych mocnych napojów. Nie jest konieczne schładzanie słodu Semigar przed podaniem, ponieważ jego smak jest tak doskonały, że nie ma sensu ukrywać go za chłodzeniem, jak to zwykle ma miejsce w przypadku zwykłej nowoczesnej wódki.

• Zapach: jasny, pierzasty, aromat ciepłego domowego wypieku, krakersów żytnich, kolendry, słodu, miodu, płatków śniadaniowych, młodych ziół i dzikich kwiatów, lekkiej słodyczy.
• Smak: łagodny smak świeżego chleba żytniego, miodu lipowego, ziół i płatków zbożowych, goryczy żytniej.
• Posmak: bardzo długi, gładko kończący się, ciepły, rozgrzewający, z jasnymi nutami chleba żytniego, miodu, słodkich migdałów i polnych kwiatów.

rusvin.ru

Pół żyta

Żyto Polugar jest wynikiem żmudnej pracy rzemieślnika stosującego tradycyjną rosyjską technologię potrójnej destylacji wybranego żyta w prawdziwych, odtworzonych miedziowych kostkach destylacyjnych, a także jest czyszczony świeżą białą jają i węglem brzozowym. W składzie zacieru znajduje się część żyta słodowanego, a część niesłodowanego.

Tak pracochłonnej technologii historycznej nie stosuje żaden współczesny producent elitarnych napojów alkoholowych..

Żyto Polugar jest bardzo miękko pijane i ma niezrównany smak szlachetnego chleba surowca - wybranego żyta. Żyto żytnie Polugar wlewa się również do kopii półbeczki Elizaveta Petrovna o pojemności 0,615 litra.

Dzięki dokładnemu przestrzeganiu historycznej receptury z XVIII wieku i klasycznej technologii destylacji symbol kuchni rosyjskiej, Rye Polugar, powraca do ciebie w swojej oryginalnej formie, tak jak przodkowie znali ją i cieszyli się jej tradycyjnym smakiem i aromatem chleba. Będziesz czerpał z tego maksymalną przyjemność w towarzystwie ulubionych potraw. Zalecamy, aby półgotowany żyto lekko ostygł przed podaniem..

Żyto żytnie Polugar stało się bardzo popularne wśród smakoszy i koneserów alkoholu premium, a także wśród tych, którzy chcą zrobić niezwykły prezent, ponieważ prawie każdy mężczyzna jest zainteresowany spróbowaniem drinka wypitego w Rosji 250 lat temu.

Dzięki dokładnemu przestrzeganiu historycznej receptury XVIII wieku symbol rosyjskiej kuchni Rye Polugar powraca do ciebie w oryginalnej formie.

• Zapach: świeży, jasny, pierzasty, aromat domowych wypieków, skórka żytnia, chleb żytni, koperek, kminek, zestaw do solenia, gęsty ton słodu, miód gryczany, świeżość chleba, płatków śniadaniowych, młodych ziół, polnych kwiatów i zawrotna, subtelna słodycz.
• Smak: rozgrzewający i miękki smak chleba żytniego, słodkawy, częściowo miodowy, pikantny, lekko trawiasta goryczka, przyjemny.
• Posmak: długi, ciepły i rozgrzewający, z jasnymi nutami chleba żytniego, lekko słonawym i pieprzem, lekką goryczką piołunu, orzechami laskowymi, migdałami, miodem.

Semigar pszeniczny

Klasyczne ziarno pszenicy powstaje w wyniku potrójnej destylacji zacieru ze słodowanego i niesłodowanego ziarna pszenicy w miedzianej kostce destylacyjnej. Po trzeciej destylacji stosuje się czasochłonne i kosztowne czyszczenie świeżego białka jaja, tak popularne w bogatych rosyjskich posiadłościach szlacheckich XVIII wieku, oraz długotrwałe czyszczenie destylatu węglem brzozowym.

1. Zapach: miękki, zaokrąglony, lekki i delikatny. Ciepły miękisz pszeniczny, nuty zbożowe i chlebowe, siano, sucha trawa, słonawe, marynowane kapusty, w tle nuta słodko-miodowa.
2. Smak: miękki, prosty, czysty, złożony, gładki i gastronomiczny. Brackish-trawiaste niuanse, zdominowane przez kalaczę i biały chleb. Smak przyciąga aksamitnymi, kwiatowo-owocowymi tonami i zabawą na języku - elegancka goryczka walczy z nutami przypraw, później goryczka płynnie opuszcza i zostaje zastąpiona jasnym długim tonem chleba.
3. Posmak: lekki i miękki posmak z nutami zbóż, mokrego ziarna pszenicy i białego chleba.
4. Zalecenia: świetna opcja na ucztę, jasna, mocna jadalnia, do której chcesz wrócić i która nie przeszkadza.

Zalecane kombinacje: kwaśna kapusta, marynata, solanka, kapusta kiszona, marynaty, barszcz, grzyb zrazy z sosem żurawinowym, zupa rybna, ryba tłusta, gotowana wieprzowina, smażona lub duszona wieprzowina, jagnięcina, giczoł, białe mięso, ryba, tłuczone ziemniaki z masłem, Zupa krem ​​jarzynowa, zupy, pierogi w bulionie, Manti z jagnięciną, hummus i brązowy chleb ze smalcem.

Dobry zarówno do użytku indywidualnego, jak i ze znajomymi. Uniwersalny napój. Ostudzić lekko.

Połówka gryki

Gryka Polugar to tradycyjne rosyjskie wino chlebowe, prekursor współczesnej wódki. Jest wytwarzany ręcznie w prywatnej destylarni Rodionov Sons przy użyciu klasycznej szlacheckiej technologii z XVIII wieku, podobnej do produkcji whisky słodowej.

Z wybranej gryki przygotowuje się zacier, który poddaje się trzykrotnej destylacji w miedzianej kostce destylacyjnej, po czym szlachetny destylat jest dokładnie czyszczony świeżą białką jaja i węglem brzozowym.

• Smak: miękki, aksamitny, słodkawy, rozgrzewający, lekko korzenny. Wyczuwalne są nuty owsianki gryczanej, solanki lekko osolonych ogórków, domowego wypieku, płatków i ziół polnych, miodu gryczanego, słomy, otrębów i ciepłej bułki tartej..
• Zalecenia dotyczące przystawek: makaron grzybowy, marynata, prosiaczek z owsianką gryczaną, galaretką, gotowane raki, naleśniki z wątróbek, czarny budyń, duszone podroby, smażona kasza gryczana z pieczarkami i cebulą, zapiekanka ziemniaczana, solone grzyby i grzyby miodowe. Trawiasta goryczka, przyjemna.
• Posmak: długi, ciepły i rozgrzewający, z jasnymi nutami chleba żytniego, lekko słonawym i pieprzem, lekką goryczką piołunu, orzechami laskowymi, migdałami, miodem.

Połowa jęczmienia

Jęczmień Polugar to tradycyjne rosyjskie wino chlebowe, prekursor współczesnej wódki. Jest wytwarzany ręcznie w prywatnej destylarni Rodionov Sons przy użyciu klasycznej szlacheckiej technologii z XVIII wieku, podobnej do produkcji whisky słodowej.

Z wybranego słodowanego i niesłodowanego jęczmienia przygotowuje się zacier, który poddaje się trzykrotnej destylacji w miedzianej kostce destylacyjnej. Przy drugiej destylacji znaczna liczba „głów” i „ogonów” zostaje odcięta, a tylko destylat o aromacie i smaku chleba jęczmiennego bierze udział w trzeciej destylacji.

Na koniec szlachetny destylat jest dokładnie czyszczony świeżym białkiem jaja i węglem brzozowym. Tak czasochłonnego i kosztownego czyszczenia, charakterystycznego dla bogatych posiadłości szlacheckich XVIII wieku, nie stosuje już żaden współczesny producent mocnych napojów alkoholowych.

1. Smak jest miękki, pełny, rozgrzewający, słodkawy, wygodny. Wyczuwalne są nuty bochenka jęczmienia, orzechów laskowych, ziół polnych, stosu słomy, domowego wypieku, miodu gryczanego, jęczmienia porośniętego, otrębów i ciepłej miękiszu jęczmiennej.
2. Zalecenia dotyczące przystawek: kapuśniak, zupa rybna, mieszanka mięsna, buliony, galaretka, szynka, wędzone kiełbaski, naleśniki z kawiorem, dzik, dziczyzna, stroganow wołowy, kości mózgowe, jelito drobiowe duszone w śmietanie, pieczeń wołowa, gulasz jagnięcy. Świetny również jako aperitif i digestif.

Polugar nr 1 (żyto i pszenica)

Polugar nr 1 jest odrodzonym historycznym rosyjskim winem chlebowym - przodkiem współczesnej wódki, jego wydanie zostało przerwane w 1895 r..

Destylat zbożowy, mocny napój alkoholowy wytwarzany przez destylację w miedzianych kostkach destylacyjnych, był nazywany winem chlebowym w Imperium Rosyjskim. W tym czasie nie wynaleziono jeszcze rektyfikacji czystego alkoholu etylowego, a napój starannie zachował smak i aromat surowców żyta i pszenicy.

Dzięki historykowi rosyjskiej wódki, pisarzowi i naukowcowi Borysowi Rodionowowi przepis i technologię tradycyjnej destylacji i oczyszczania XIX wieku odtworzono ze starych książek.

W prywatnej rodzinnej gorzelni Rodionov Sons odrodziły się tradycje klasycznej rosyjskiej destylacji, po raz pierwszy od 120 lat, legalnie wypuszczając numerowaną serię butelek tradycyjnego Polugara nr 1.

Zacier przygotowuje się z wyselekcjonowanego żyta i pszenicy, które poddaje się trzykrotnej destylacji w miedzianej kostce destylacyjnej, odtworzonej według starych rysunków, po czym szlachetny destylat jest dokładnie czyszczony naturalnym węglem brzozowym.

• Zapach: smak domowego chleba.
• Smak: delikatny, lekko słodki, rozgrzewający łagodny smak chleba żytniego i pszennego, krakersów i skórki chleba z nutami chleba i miodu.
• Posmak: długi, zdominowany przez odcienie chleba pszennego, z nutami płatków, ziół łąkowych, ciepłych domowych wypieków, świeżej słomy i ciepłej bułki tartej.
• Polecane: barszcz, codzienna kapuśniak, solanka, zupa rybna, sałatka Olivier, placek mięsny, naleśniki z kawiorem, kurczak Kijów, stroganow wołowy, grill, kości mózgowe, julienne, baranina z kaszą gryczaną, dziczyzna, pilaw, kiełbaski myśliwskie - grill, placki rybne.

Polugar nr 2 (czosnek i pieprz)

Technologia Polugar nr 2 „Czosnek i pieprz” jest w pełni zgodna z recepturą z XIX wieku, kiedy czosnek i pieprz podczas trzeciej destylacji dodatkowo destylowano w miedzianej kostce destylacyjnej.

Dzięki tej technologii naturalne olejki eteryczne z czosnku i pieprzu delikatnie przechodzą do destylatu zbożowego z żyta i pszenicy, zachowując swój pierwotny intensywny aromat i niepowtarzalny palący smak.

Wydano limitowaną serię butelek Polugara nr 2. Z wybranego rosyjskiego żyta i pszenicy przygotowuje się zacier, który poddaje się trzykrotnej destylacji w miedzianej kostce destylacyjnej, odtworzonej według starych rysunków, po czym szlachetny destylat oczyszcza się węglem brzozowym, naparem z wybranego czosnku i ostrej papryki.

Spodoba się wszystkim miłośnikom narodowej kuchni rosyjskiej i ukraińskiej i będzie doskonałym dodatkiem do każdego posiłku.

1. Zapach: jasny aromat pieczonego czosnku i ostrej papryki.
2. Smak: rozgrzewający i bogaty smak pieczonego czosnku, ciepły smak ostrej papryki, pszenicy i chleba żytniego.
3. Posmak: długi posmak z nutami czosnku, przypraw, smalcu i lekkimi niuansami zbóż i chleba.
4. Zalecenia: śledź „pod futrem”, ciasta, ogórek konserwowy, winegret, gulasz jagnięcy ze śliwkami, barszcz, buliony, ciasta z mięsem i rybą, naleśniki z kawiorem, mięso w garnku, ogórki, smalec z czosnkiem, wędzone mięso, pierogi, okroshka.

Polugar nr 3 (Borodinsky z nasionami kminku)

Wyprodukowany zgodnie z klasyczną recepturą rosyjskich wódek szlachetnych z XIX wieku. Napój oparty jest na destylacie żytnim, w którym kminek i kolendrę dodaje się przed trzecią destylacją, co nadaje napojowi znajomy smak ukochanego chleba Borodino.

• Zapach: bogaty bukiet chleba Borodino, pikantny i gęsty. Sucha trawa, obfite nasiona kminku, kolendra, suchy koperek, suche przyprawy, kwiaty, skoszona trawa, ciepły chleb żytni, ton mleka, ton warzyw i masła, sfermentowane mleko pieczone, nuty śliwki, echa morwy, akacja, czarny pieprz, ciasto, nutka zapachu cytrusowe.
• Smak: odświeżający, otwarty, miękki, złożony, zrównoważony, gastronomiczny, delikatny, otulający, gładki, jasny, słodkawy i elegancki. Łamany chleb Borodino i Ryga, kminek, masło, skorupa żytnia, koperek, nuty miodu, akacja miodowa, mleko, kolendra, przyprawy, strąki fasoli.
• Posmak: trochę słodki. Skórka z brązowego chleba, chleb żytni na tle dominujących nasion kminku, odcienie kopru i kolendry, nuty cytrusowe.
• Zalecenia: przyjemna świeżość decyduje o jej sile. Nigdy się nie męczyć. Nadaje się do shukrut, lekko solonej pikantnej ryby, łososia z ziołami, łososia, ryb wędzonych, śledzia pikantnego solenia, dobrze komponuje się z chlebem z kaczki, czarnym, Borodino, Rygi lub Darnitsa z masłem lub smalcem.

Będzie dobrze z cygarem dojrzewającym w porcie. Interesujący również jako aperitif lub skrót. Lekko ostudzić przed podaniem..

Polugar nr 4 (miód i pieprz)

Tradycyjny szlachetny przepis z XIX wieku: potrójna destylacja zacieru z żyta i pszenicy w sześcianowej destylacji miedzi, przed trzecią destylacją dodaje się ziele angielskie i ostrą paprykę, dokładne czyszczenie węglem brzozowym i miodem.

1. Zapach: wyrafinowany, delikatny, przyjemny słodki aromat ziela angielskiego i miodu łąkowego, tony białych kwiatów, przypraw, nuty białego pieprzu, liścia laurowego, marynaty, pikli, ziół i przypraw w solance, brzoskwiń, moreli, cynamonu, pieprzu, suszonej pietruszki, wawrzynu liść, imbir, cień bazylii i gałki muszkatołowej, ciepły chleb.
2. Smak: delikatny, otulający, pikantny, wyrafinowany, z przyjemną ostrością. Miód, rum, słodki syrop cukrowy, pieprz i inne przyprawy, koperek, imbir, słodycze, skórka żytnia, chleb żytni. Nuta miętowa i subtelne nuty pikli.
3. Posmak: okrągły, miękki, słodki: miód, przyprawy, imbir, gałka muszkatołowa, skórka żytnia.
4. Zalecenia: napój jest gastronomiczny, aromat jest taki, że od razu chcesz zaprosić przyjaciół. Jest szczególnie przydatny do jedzenia, bogatych dań na ciepło i obfitych przekąsek, aby poprawić smak lunchu lub kolacji.

Znakomita alkoholowa „przyprawa”, która może uzupełniać wiele potraw: tłuczone ziemniaki, kotlety kraba, pieczona biała ryba, dorado, zupa rybna, bogate tłuste ucho, jesiotr, pieczone udko jagnięce z przyprawami. Jest dobry do każdego pikantnego, bogatego dania i jako aperitif. Doskonała opcja „zimowa”.

Polugar nr 5 (chrzan)

Wyprodukowany zgodnie z klasyczną recepturą rosyjskich szlachetnych wódek aromatycznych z XIX wieku: potrójna destylacja zacieru z żyta i pszenicy w tradycyjnej miedzianej kostce destylacyjnej, przed trzecią destylacją dodaje się wybrany chrzan. Długie czyszczenie węglem brzozowym.

• Smak: jasny, świeży, gastronomiczny, pikantny i wybredny; wyczuwalne są nuty liści i korzenia chrzanu, przypraw i skoszonej trawy.
• Zalecenia dotyczące przekąsek: galaretka, galaretka prosiaka, gotowany język wołowy, ryba w galarecie, solone grzyby, gwiaździsty jesiotr, jesiotr, cielęcina na zimno, zupa rybna, zupa rybna, kwaśna kapusta. Świetny również jako aperitif.

Polugar nr 6 (pieprz)

Wyprodukowany zgodnie z klasyczną recepturą rosyjskich szlachetnych wódek aromatycznych z XIX wieku: potrójna destylacja zacieru z żyta i pszenicy w tradycyjnej kostce destylacyjnej z miedzi; selektywna ostra papryka jest dodawana przed trzecią destylacją. Długie czyszczenie węglem brzozowym.

1. Smak: pikantny, rozgrzewający, pikantny i intensywny, smak aromatycznej i palącej się ostrej papryki, pszenicy i chleba żytniego. Wyczuwalne są nuty przypraw, przypraw, płatków łąkowych i domowego wypieku..
2. Zalecenia dotyczące przystawek: smażone ziemniaki ze smalcem, smażone mięso, marynowany ogórek, kapusta kiszona, winegret, pomidory z serem i czosnkiem, śledzie, solone zioła, warzywa, marynaty, pasztety mięsne, barszcz, pierogi, ryby pod marynatą.

Polugar nr 10 (jałowiec)

Wyprodukowany zgodnie z klasyczną recepturą rosyjskich szlachetnych wódek aromatycznych z XIX wieku: potrójna destylacja zacieru z żyta i pszenicy w tradycyjnej miedzianej kostce destylacyjnej, przed dodaniem jagód jałowca po trzeciej destylacji. Długie czyszczenie węglem brzozowym.

• Smak: orzeźwiający, korzenny, jasny i intensywny. Smak pachnącego jałowca, pachnących ziół syberyjskich, rzadkich przypraw, kwiatów leśnych, pszenicy i chleba żytniego. Wyczuwalne są nuty zbóż polowych, domowe wypieki i świeże nuty tajgi.
• Zalecenia dotyczące przystawek: makaron grzybowy, pieczeń z ziołami, dziczyzna, steki, przepiórka, pieczone ziemniaki, marynowane grzyby, duszona kapusta, dziczyzna, wędzona ryba, galaretka jagodowa.

Krivach 61

Krivach 61 jest wykonany zgodnie z tradycyjną rosyjską technologią, a przepis został przywrócony w Rodionov w prywatnej gorzelni Sons. Kryvach 61 - nowy potężny symbol dumy narodowej.

Mocny, mocny, smaczny, wypiekowy, wybredny, najwyższej jakości destylat żytni. Krivach 61 to najbardziej niezwykły i prowokujący napój alkoholowy. Został stworzony, aby zaskoczyć siłą 61 stopni oraz najwyższą jakością i niesamowitym smakiem..

Na świecie nie ma analogii do rosyjskiego Krivach 61. Krivach 61 stanowi prawdziwy przełom w tradycyjnej destylarni i twierdzi, że jest najbardziej niezwykłym i najbardziej szokującym destylatem naszych czasów. Po potrójnej destylacji wybranego słodu żytniego destylat oczyszcza się świeżym białkiem jaja i węglem brzozowym.

1. Zapach: chłodne nuty zbożowe i jasny aromat żytniego ciepłego domowego wypieku, nuty czerwonego jabłka, żółtej śliwki i ziołowych łąk.
2. Smak: mocny, odważny, rozgrzewający, z nutami gorącej skórki chleba żytniego, krakersów i bogatym tonem chleba.
3. Posmak: z nutami płatków, gorący chleb żytni, zioła łąkowe i polne, ciepłe domowe wypieki.
4. Zalecenia: nadaje się jako dodatek do każdej kuchni i aperitifu. Można go podawać ze szklanką wody mineralnej bez gazu lub w „rox” z kostką lodu. Być może połączenie z cygarem.

Krivach 61 powoduje bardzo nietypowe zatrucie, nie tak jak inne mocne napoje alkoholowe. Krivach 61 pasuje do wszystkich potraw kuchni rosyjskiej i jest pity w małych porcjach po 20-25 ml.

Butelka Krivach 61 jest wyjątkowa i niemożliwa do sfałszowania. Szanuj odpowiedzialność społeczną pijąc Krivach 61, pij ją oszczędnie.

Krivach 41 (Cztery zboża)

„Młodszy brat” popularnego Krivach 61 jest produkowany przez trzykrotną destylację zacieru z 4 słodowych zbóż typowych dla rosyjskiego imperium - żyta, pszenicy, owsa i jęczmienia. Unikalna kombinacja czterech różnych zbóż tworzy miękki, złożony i szlachetny bukiet, w którym niuanse każdego rodzaju ziarna dodają własnych odcieni bogatej palecie smaku chleba.

Destylat jest tradycyjnie rafinowany świeżym białkiem jaja i węglem brzozowym. Krivach 41 został stworzony dla prawdziwych smakoszy, którzy mogą cieszyć się zarówno bogatym smakiem wyrafinowanych whisky single malt i innych destylatów, jak i tych, którzy cenią subtelne nuty smaku wódki ultra-premium..

• Zapach: miękki, lekki, świeży, otwarty, jasny. Chleb z welonem z kwiatowymi miodowymi tonami, lekką solą i zapachem namoczonego jabłka, słodkimi nutami czekoladek i cukierków.
• Smak: miękki, świeży, łatwy do picia, nie wyczuwalny. Temperament objawia się od pierwszej sekundy, nuty zbóż i ziół przeplatają się w złożony bukiet gastronomiczny, rozwijając się i zastępując. Smak jest mocny, przyjemny, gęsty, nie pali się. Ton smaku sprzyja długiej uczcie.
• Posmak: świeży, czysty, miękki, przyjemny, przestronny, złożony i otaczający. Charakterystyczna jest długa goryczka, pewne połączenie z chrupiącą skórką żytnią, w posmaku powstają nuty pieprzu. Jest krótkotrwały, co sprzyja dobrej przekąsce..
• Zalecenia: napój jest z pewnością gastronomiczny, interesujący, delikatny i smaczny. Ma swoją postać, gęstość Krivach 41 da dobre połączenie z czarnym dorszem, dziczyzną, dzikiem, strugarką, wieprzowiną, kebabem, kurczakiem, gulaszem i gulaszem. Lekko ostudzić przed podaniem..

Khlebnik

Chlebnik to wysokiej jakości destylat zbożowy wyprodukowany przez historyka rosyjskiej wódki Borysa Rodionowa zgodnie z przepisami rosyjskich książek destylacyjnych opublikowanych w drugiej połowie XIX wieku.

W przeciwieństwie do zbóż zbożowych wytwarzanych według przepisów z XVIII wieku, Chlebnik ma fortecę 40% vol., Przeprowadza się 3 destylacje, pozostawia więcej „główek i ogonów” i nie jest czyszczony białkiem jaja, dlatego jego cena jest znacznie bardziej przystępna niż zbóż monoziarnistych prywatnej gorzelni „Rodionov s” synowie ”.

1. Zapach: miękki, lekki, otwarty, słodkawy. Zawiera nuty kwiatów, ziół kulinarnych, miodu lipowego, skórki chleba, ciasta żytniego, słodowanego ziarna i warzyw.
2. Smak: miękki, słodkawy, z lekką goryczką. Nuty świeżego chleba, kwiatów łąkowych, słomy, ziół i przypraw do solenia.
3. Posmak: średnio długi, rozgrzewający. Lekkie słodkie miodowe nuty orzechów laskowych, chleba i stogów siana.
4. Zalecenia: Idealny do wszystkich tradycyjnych potraw kuchni rosyjskiej: zupa z zielonej kapusty, hodgepodge, zupa rybna, gołąbki, śledź, smalec, placki, marynowane grzyby, kasza gryczana z cebulą, kotlety. Lekko ostudzić przed podaniem..

rusvin.ru