Pół wina zbożowego lub chlebowego

Polugar - alkohol wypity w Rosji przed wódką. Ale to nie jest jej krewny, ale raczej daleki krewny whisky, ponieważ napój ten jest destylatem zbożowym (dla którego nazywano go winem chlebowym). Wino chlebowe produkowane jest ze słodu pszennego, jęczmiennego lub żytniego i ma wyższą wytrzymałość niż wina owocowe - 38,5%.

Historia wina chlebowego

W 15–19 stuleciach nikt nie zastanawiałby się, czym jest do połowy spalenie, ponieważ każdy Rosjanin znał ten alkohol w tamtych czasach. Był szczególnie popularny wśród arystokratów-właścicieli ziemskich, którzy bez oszczędzania rezerw zbóż przygotowali wino chlebowe, utrzymując w tajemnicy rodzinne przepisy kulinarne.

Pierwsza pisemna wzmianka o tym destylacie pochodzi z 1517 roku, ale wiadomo, że napój został wyprodukowany wcześniej. W 1842 r. Zaczęto go oficjalnie nazywać pół-winem lekką ręką Mikołaja I. Nazwa jest ściśle związana z testowaniem jakości wina chlebowego - wlana do specjalnego wiadra i podpalona, ​​wino powinno wypalić się dokładnie w połowie.

Właściciele ziemscy nie tylko produkowali i pili wino chlebowe własnej produkcji, ale także sprzedawali je, zmniejszając w ten sposób spożycie wódki. Monopol na sprzedaż wódki należał do carskiej Rosji, dlatego zarządzeniem Ministra Finansów S.Yu. Witte z 1895 r. O produkcji i sprzedaży wina chlebowego został zakazany.

Moda na stare przepisy nie krążyła wokół i napojów alkoholowych. Niektóre przepisy zostały znalezione, przywrócone i przetestowane. Tak stało się odrodzenie wina chlebowego, które w ostatnim dziesięcioleciu znów zaczęło wykorzystywać, choć nie dawne, ale popularność.

Różnica między półtonem a wódką i whisky

Ci, którzy próbowali wina chlebowego, twierdzą, że jest to alkohol, przypominający skrzyżowanie whisky z wódką. Czy tak jest, tabela pomoże to rozgryźć:

Znak wyróżnienia	Połowa	Whisky	Wódka
baza	pszenica, jęczmień, żyto	jęczmień	wszystko, co zawiera skrobię
smak	Słód, Chleb	słód, torf, dymny	alkohol
kolor	brakuje	złoty bursztyn	brakuje
metoda produkcji	destylacja	destylacja	sprostowanie
obecność zanieczyszczeń	oleje fuzlowe	oleje fuzlowe	nie zawiera
fragment	zastąpione przez filtrację mleka, chleba i węgla drzewnego	w drewnianych beczkach od 1 do 10 lat (a nawet więcej)	2-3 dni stabilizacji po rozcieńczeniu alkoholu

Jak widać, wino chlebowe to napój, który niczym nie wygląda, ale ma więcej podobieństw do whisky lub bimber, niż z wódką.

Rodzaje win chlebowych

• Żyto żytnie - zapachy chleba żytniego, przygotowywane jest z wyselekcjonowanego żyta metodą potrójnej destylacji. Jest czyszczony za pomocą pół żyta białka jaja i węgla drzewnego brzozy. Czasami dojrzewa w dębowych beczkach, a następnie pół-ziarno żyta bardzo przypomina taśmę klejącą.
• Semigar słodu pszenicznego - pachnący jak biały chleb rustykalny - przechodzi podwójną lub potrójną destylację. Pół pszenicy - miękki, przyjemny w smaku.
• Semigar gryczany - przezroczysty, o zapachu miodu. Pół gryka jest przygotowywana ze słodu gryki przez podwójną lub potrójną destylację.
• Słód Semigar - nowoczesny mieszany alkohol ze słodu pszennego i żyta. W różnych przepisach kompozycja zawiera: pieprz i czosnek, kminek i kolendrę, miód. Mark „Krivach” przyniósł do twierdzy 41% i 61%.

Jak pić i co jeść

Wino chlebowe pije się z rusztowań - szklanek o pojemności 50-150 ml lub stosów, po schłodzeniu do 8-10 ° C. Tradycyjnie szklanka nie była wywracana do picia jednym łykiem - wino smakowało. Tylko spokojny napój ujawnia swoją oryginalność..

Dobra przekąska składająca się z mięsa i pikli pomoże podkreślić ten alkohol. Wszystkie oryginalne rosyjskie przekąski do wódki, w tym galaretowane mięso, smalec i ogórki, są dla niego odpowiednie..

Przepis Half-Bar

Kupując stary rosyjski alkohol w sklepie, możesz łatwo określić jego jakość. Wystarczy wcierać kilka kropel chleba między dłonie, aby poczuć aromat chleba. Szkoda tylko, że pieniądze zostały już zapłacone, a napój okazał się podróbką.

Aby zapobiec takiej sytuacji, barmani dla smakoszy nauczyli się samodzielnie gotować pół posiłku. Tak więc powstał przepis na podstawie starych zapisów, który znalazł historyk Borys Rodionow, biorąc pod uwagę współczesną rzeczywistość..

Przygotuj:

• słód (pszenica, jęczmień, żyto lub ich kombinacja) - 5 kilogramów
• drożdże - 300 gr. wciśnięty lub 50 gr. suche
• czysta woda, lepiej butelkowana lub źródlana (studnia) - 20 litrów
• termometr (do 100 ° C)

Musisz gotować w ten sposób:

1. etap Przygotowanie słodu. Surowcem w winie chlebowym będzie dobrze wysuszony słód (najczęściej stosuje się żyto). Można go wykiełkować z ziarna lub kupić, a następnie posiekać (nie na mąkę). Zmielone ziarna słodu powinny przypominać posiekane grysy.

2 etap. Zacieranie lub scukrzanie. W tym momencie skrobia zawierająca słód rozpadnie się na cukier. Aby tak się stało, należy najpierw zagotować wodę, a następnie ochłodzić ją do 55 ° C. Termometr pomoże ustalić dokładną temperaturę. Odchylenie od wskazanych temperatur o więcej niż 2 stopnie w obu kierunkach może prowadzić do awarii - słód nie będzie słodzony, a wydajność wina będzie bardzo mała.

Kruszony słód wlewa się do przygotowanej wody i miesza. Grudki, szczególnie na dnie zbiornika, nie powinny być. Następnie podgrzej masę do 62-64 ° C, zamknij pokrywę i zawiń. Temperatura brzeczki powinna być utrzymywana w przedziale 61-65 ° C przez półtorej godziny. Dlatego co 15-20 minut musisz go zmierzyć i, jeśli to konieczne, delikatnie ogrzać brzeczkę.

3 etap. Fermentacja. W tym momencie drożdże muszą przekształcić cukier w alkohol. Aby to zrobić, brzeczka cukrowa musi być szybko (w 20-30 minut) schłodzona do temperatury 27-29 ° C. Robią to, umieszczając pojemnik z zatorami w wannie wypełnionej kawałkami lodu na śniegu itp..

Następnie masę umieszcza się w kadzi do fermentacji. Wprowadzono również drożdże rozpuszczone (zgodnie z zaleceniami na opakowaniu). Kompozycję miesza się, zamyka pokrywką z uszczelką wodną i przesyła do pomieszczenia z warunkami niezbędnymi do fermentacji: brak światła, temperatura 20-27 ° C (bez nagłych zmian).

Fermentacja najczęściej trwa 1-2 tygodnie. Można go jednak ukończyć w ciągu 4-5 dni. Dlatego stan zacieru należy codziennie monitorować, a jednocześnie sprowadzić gęstą masę ziarna z jego powierzchni. Dopiero po upewnieniu się, że napar „odszedł”, należy go destylować. Cukier nie będzie wyczuwalny w smaku gotowego zacieru, będzie gorzki, a jednocześnie rozjaśni.

4. etap Pierwsza destylacja. Na tym etapie otrzymuje się surowy alkohol. Aby to zrobić, najpierw filtrujemy zacier, a następnie wlewamy go do kostki destylacyjnej. Na tym etapie nie nastąpi podział na części ułamkowe. Destylacja kończy się, gdy alkohol na wylocie zawiera co najmniej 25–23% alkoholu.

Alkohol po pierwszej destylacji okazuje się niejasny i ostro pachnący. Tak powinno być - to dopiero początek.

5 etap. Druga destylacja. Na tym etapie następuje pierwotne uwalnianie alkoholu z zawartych w nim szkodliwych substancji. Mieszamy cały alkohol uzyskany na ostatnim etapie, mierzymy siłę i powoli wlewając wodę i mieszając, doprowadzamy do 20%. Wlać płyn do kostki i kilkakrotnie destylować, oddzielając „główkę” (12-15% wydajności - w naszym przypadku około 180-200 ml), „ciało” (alkohol po „główkach” o sile co najmniej 40%) i „ ogony ”(alkohol o mocy poniżej 40%). Pozbywamy się nie pić suszonych „głów”, w dalszym procesie zaangażowana jest tylko środkowa część destylatu.

Według starożytnych przepisów wino słodowe było zawsze destylowane i rafinowane trzykrotnie. Jeśli zdecydujesz się nie przestawać na podwójnej destylacji i zrobisz wszystko jak starą, wówczas będziesz musiał połączyć „ciało” i „ogony” uzyskane podczas drugiej destylacji, ponownie rozcieńczyć kompozycję do 20% mocy i przeprowadzić trzecią destylację. W tym procesie alkohol jest ponownie dzielony na frakcje zgodnie z technologią opisaną powyżej.

6 etap. Czyszczenie. Na tym etapie końcowa eliminacja szkodliwych zanieczyszczeń, tworzenie smaku i aromatu wina. Zazwyczaj uzyskany destylat czyści się białkiem jaja i mlekiem, chlebem i węglem drzewnym. Nie trzeba jednak używać wszystkich metod - możesz zatrzymać się na jednym lub dwóch.

Warunek: przed czyszczeniem alkohol rozcieńcza się wodą do 45-47%. Więc nie straci znacząco w fortecy (zawartość czystego alkoholu nie spadnie poniżej 40%), a „szkodliwość” będzie lepiej sorbowana.

7. etap. Rozcieńczanie, stabilizacja, przechowywanie. Rozcieńczony destylat rozcieńczamy wodą do tradycyjnej fortecy wynoszącej 38,5%, butelkujemy, zamykamy i wysyłamy na kilka dni (najlepiej na tydzień) do chłodnego pokoju lub lodówki. W tym czasie smak napoju stabilizuje się.

Zgodnie z tym opisem powinieneś dostać około 3-3,5 litra miękkiego i aromatycznego wina chlebowego. Jednak wartość wyjściowa może różnić się od wskazanej. Zależy to od jakości elementów składowych i przestrzegania temperatur podczas scukrzania.