Wermut: co to za napój

Menu

• Co i jak wermut
• Zasady składania i używania
• Przypadki użycia
• Od starożytnej grecji po włochy

Charakterystyczny dla Rosji wyjątkowy Odmiany na bazie wina czerwonego zamiast białego o wysokiej zawartości alkoholu (15%) i cukru (15–18%). Wermut jest również klasyfikowany według kraju produkcji, podkreślając dwa główne typy:

• Włoski Większość producentów ma siedzibę w Turynie i okolicach. Smak napoju z tego regionu jest miękki, a kolor zmienia się od czerwonego do złotego.
• Francuski Produkowany na bazie wytrawnego białego wina z lokalnych odmian winogron.. Strona główna funkcja - ostry wytrawny lub bardzo wytrawny smak i złoty kolor.

Co i jak wermut

Główny proces produkcji, niezależnie od tego, czy jest to suchy, czy słodki, czerwony lub biały wermut, odbywa się w kilku etapach:

1. Składniki aromatyczne suszy się i miele na proszek.
2. Powstałą suchą masę wylewa się mieszaniną alkoholu i wody i umieszcza w specjalnych zbiornikach, w których jest podawana przez 20 dni ze stałą rotacją. W tym okresie wszystkie olejki eteryczne przechodzą do cieczy.
3. Nalewka jest filtrowana z pozostałości stałych, a następnie w połączeniu z winem dodaje się cukier, który działa jako środek konserwujący i słodzący, oraz alkohol, który poprawia wytrzymałość i właściwości aromatyczne nalewki.
4. Po schłodzeniu do -5 ° C przeprowadza się wtórną filtrację, po czym ciecz stopniowo ogrzewa się do temperatury pokojowej przez 7 dni.
5. Na ostatnim etapie produkt jest następnie podawany w infuzji od 2 miesięcy do roku i butelkowany do dalszej sprzedaży.

W zależności od rodzaju wermutu do kompozycji dodaje się suche składniki otrzymane z piołunu, krwawnika, mięty, kardamonu, cynamonu, gałki muszkatołowej, czarnego bzu, słodkiej koniczyny, elekampanu, drzewa sandałowego, oregano, jałowca, arcydzięgla, imbiru, imbiru, dziurawca zwyczajnego, rumianku. melisa i inne rośliny.

Za charakterystyczną goryczkę odpowiada kora chininy, wrotyczu pospolitego, chandra, dębu i wspomnianego już piołunu. Wino stanowi 75–80% objętości, do kompozycji dodaje się również syrop cukrowy i alkohol etylowy. Technologia produkcji jest stosunkowo prosta i nalewka można zrobić w domu.

Zasady składania i używania

W długiej historii „wina piołunu” powstały tradycje, w jaki sposób i kiedy lepiej jest go podawać:

• Zwyczajowo pije się przed posiłkami jako aperitif, lub po - na deser.
• Wermut jest pijany zarówno czysty, jak i zmieszany z sokiem lub alkoholem w koktajlach. Najlepiej jest łączyć go z —gin—, —wódką - i koniak, standardowa proporcja wynosi 1 do 1 lub 2 do 1, przy czym nalewka składa się z 2 części.
• Zwyczajowo podaje się napój w specjalnych szklankach koktajlowych lub szklankach do whisky - staromodnej - w temperaturze od 8 do 12 stopni. Pij małymi łykami.
• Przekąska nalewkowa może składać się z owoców, solonych migdałów, oliwek i smażonych orzechów.
• Zwyczajowo pije się suche odmiany tylko w czystej postaci, bez mieszania z sokiem, tonikiem lub innymi napojami alkoholowymi.
• Słodkie odmiany doskonale harmonizują z sokiem z cytryny w stosunku 1 do 1.
• Odmiana „Bianco” jest zwykle rozcieńczana tonikiem, sodą i lemoniadą, a „Rosso”, „Rosato” i „Rose” podawane z lodem, rozcieńczane ginem i tonikiem.

Przypadki użycia

Oprócz bezpośredniego picia nalewka jest używana do gotowania. Jest dodawany jako składnik dla pikle mięso do pieczenia i innych dań mięsnych, na przykład w suflecie z mózgu, pasztetu z wątroby lub terrina z bażanta. Ale napój był najczęściej stosowany do przygotowywania koktajli. Najbardziej znanymi z nich są Martini, Manhattan i Negroni, wszystkie trzy należą do oficjalnych koktajli Międzynarodowej Organizacji Barmanów, w kategorii „Niezapomniane”.

• - „Manhattan” - przygotowywany jest na bazie „whisky”, wermutu i zgorzkniały, ma ogromną liczbę odmian.
• „Martini” to koktajl z dżinu i wermutu, często podawany z oliwkami na wykałaczce.
• - „Negroni” - składa się z ginu, wermutu i „campari” i podawany udekorowany plasterkiem pomarańczy.

W sumie istnieje wiele przepisów takich jak i „z którymi można go wypić”, a ten temat zasługuje na szczegółową analizę. Aby zrozumieć, jaki to jest napój, wermut trzeba skosztować kilkanaście razy, zaletą jest to, że wielu zgadza się po takim teście.

Od starożytnej Grecji po Włochy

Stworzenie napoju przypisuje się starożytnemu greckiemu lekarzowi i naukowcowi Hipokratesowi, który przez kolejne 2500 lat tworzył aromatyczne wino z dodatkiem piołunu i kwiatów z Krety. Powstała nalewka została użyta wyłącznie do celów leczniczych, jako środek wzmacniający trawienie. W historii występuje pod nazwą „wino Hipokratesa” lub „wino piołunu”.

Później zaradny Rzymianie doskonalili się przepis, dodając trochę selera, rozmarynu, tymianku i mirtu. Jednocześnie w starożytnym Rzymie „piołun” przypisywano właściwości poprawiania kobiecego charakteru. W średniowieczu głównymi ośrodkami produkcji wermutu były miasta portowe Włoch: Piza, Wenecja i Genua.

Tutaj, dzięki przyprawom z całego świata, nalewka zamieniła się w napój o niezwykłym i wyrafinowanym smaku. Następnie w swoim składzie pojawił się cynamon, gałka muszkatołowa, kardamon, imbir, rabarbar i inne składniki. Pod koniec XVII wieku napój stał się tak popularny, że trafił na stół Króla Piemontu w Turynie jako główny aperitif.

To tutaj pojawili się później klasyczne rośliny do produkcji tej wyjątkowej nalewki, na przykład jeden ze światowych liderów w sprzedaży „piołunu” „Cinzano”, znanego z pierwszej klasy „Bianco…”. Chociaż wermut nie jest jedynym produktem tej marki, innym znanym pomysłem firmy jest Asti Cinzano - białe wino musujące.

Cudowny aromat i niezwykły smak sprawiają, że Vermouth jest mile widzianym gościem na każdym stole, trudno sobie wyobrazić bar w klubie nocnym lub bankiet bez martinet. Różnorodność gatunków i marek, na przykład znane Martini i Cinzano lub mniej znane „Salvatore” i „Delasy”, pozwala wybrać napój zgodnie z osobistymi preferencjami każdego z nich.