Przegląd rodzajów i marek wódki morwy

Wódka morwy to starożytny napój. Pojawił się we wczesnym średniowieczu na terytorium Zakaukazia i stał się tradycyjny dla ludów Armenii i Azerbejdżanu. Wielu mieszkańców górskich wiosek nadal uważa morwy za remedium, które pomaga znormalizować ciśnienie krwi i poprawia ogólny metabolizm ludzkiego ciała..

Dziś brandy produkowane są zarówno w domu, jak i na skalę przemysłową. Czym powinna być wysokiej jakości wódka morwy i jak odróżnić prawdziwy produkt od podróbki? Z jakimi przekąskami jest połączony i jakie koktajle zawierają jako harmonijny składnik? Spróbujmy to rozgryźć.

• Smak. Smakowe odcienie napoju z morwy mogą być bardzo różne. Jednak znakami jednoczącymi są miękkość, obecność słabej kwasowości jagód w posmaku i cierpkość dodana przez zioła z górskiej łąki. Ujednolicającym smakiem może być odległa goryczka, która pojawia się z powodu starzenia się produktu w beczkach z morwy.
• Kolor. W produkcji domowej morwa ma żółtawo-zielony odcień, w warunkach destylacji przemysłowej uzyskuje czystość i przezroczystość, zachowując jednocześnie odrobinę oleistości na ściankach naczynia. Umieszczony w beczkach może mieć szeroką paletę odcieni: od złotego do ciemnobrązowego. Nasycony ciemny kolor wynika z faktu, że wewnętrzna powierzchnia beczek morwy, w której dojrzewa początkowy destylat, jest dezynfekowana przez otwarty ogień.
• Zapach. Aromat brandy z morwy jest trwały. Pusta butelka napoju zachowuje oryginalny zapach przez kilka kolejnych tygodni. Zmysł węchu oddaje wiele eterycznych odcieni. Istnieją gatunki poszczególnych ziół, aromat morwy, nuty drzewne ocienione lekkim karmelem z przypalonej beczki i świeżość górskiego potoku.

Technologia produkcji morwy

W technologiach przygotowywania starożytnego napoju zwykle stosuje się rozróżnienie produkcji przemysłowej i produkcji domowej.

Technologia przemysłowa

Metoda produkcji przemysłowej obejmuje kilka etapów:

• zbiór w czerwcu, kiedy jagody są w pełni dojrzałe;
• zebrane owoce umieszcza się w kruszarce i wyciska sok;
• sok wlewa się do specjalnych kostek i pozostawia do fermentacji przez 7 do 10 dni bez dodatku drożdży i cukru;
• następnie następuje podwójna destylacja zacieru w aparacie z miedzi, co jest prawie identyczne z metodą wytwarzania „brandy sherry”;
• po destylacji na wylocie otrzymuje się alkohol o mocy 62–71%;
• alkohol dojrzewa w specjalnych emaliowanych zbiornikach, rzadziej w drewnianych pojemnikach przez okres od sześciu miesięcy do półtora roku;
• przed butelkowaniem przenośnika alkohol rozcieńcza się wodą oczyszczoną w specjalny sposób. Początkowy destylat trafia do fortecy 48–61%, a następnie ponownie umieszcza się w piwnicach w celu „odpoczynku” i przeprowadzenia kontrolnego czyszczenia za pomocą filtrów wielostopniowych. Ciecz w butelce przemysłowej jest klarowna i lekko oleista..

Metoda produkcji w domu

W domach Armenii i Azerbejdżanu starożytne przepisy na brandy przetrwały do ​​dziś. Historycznie rozprzestrzeniły się na Zakaukazie. Morwa jest wytwarzana w następującej kolejności:

• zebrane jagody spłukuje się bez mycia w wannie lub innym pojemniku. Ostrożnie zagniataj rękami, nie usuwając piany z powierzchni;
• ten tłuczony ziemniak ze zmiażdżonych owoców wlewa się do pojemnika z wąskim gardłem w celu fermentacji, czasami dodając cukier;
• wlać gotowy zacier ciepłą wodą o temperaturze 20 - 27 stopni Celsjusza i dokładnie wymieszać z drewnianymi szpatułkami;
• zainstaluj uszczelkę wodną na szyi i umieść pojemnik w ciemnym pomieszczeniu o temperaturze 20 - 25 ° C;
• po 15-16 dniach zacier uważa się za gotowy do destylacji. Smus wypada na dno naczynia, agresywne syczenie i bąbelki znikają na górnej warstwie gotowej brzeczki;
• zacier jest filtrowany przez filtr gruboziarnisty do kostki destylacyjnej;
• w pierwszej destylacji otrzymaj produkt pośredni o sile do 32%. Następnie rozcieńcza się go wodą i destyluje ponownie, uzyskując moc wyjściową od 59 do 70%;
• destylat rozcieńcza się wodą do mocy 45–55%;
• gotowy produkt umieszcza się na pięć do siedmiu dni w zimnej piwnicy na „ostatni odpoczynek”, a następnie podaje do stołu.

Ta zunifikowana technologia gotowania w różnych regionach Kaukazu została uzupełniona o ekskluzywne techniki i zamieniła niektóre rodzaje brandy z morwy w elitarne odmiany alkoholu.

Wódka morwy armeńskiej

Najpopularniejszą wódką z morwy armeńskiej jest Artsakh, której nazwa pochodzi od miejscowości o tej samej nazwie w Górskim Karabachu. Mulberry Artsakh czerpie swoją historię z wczesnego średniowiecza. Obecnie istnieje wiele sposobów i przepisów na jego przygotowanie..

Siła tej wódki waha się od 45 do 70%. Pomimo swojej gęstości napój jest miękki, bogaty posmak morwy i bukiet ziół łąkowych. Uważa się, że Artsakh jest napojem leczniczym, poprawia napięcie, poprawia metabolizm i stabilizuje ciśnienie krwi..

Technologia wytwarzania Artsakh

Wódkę Artsakh przygotowuje się głównie z białych i różowych jagód morwy, rzadziej - z czarnych. Zagnieść owoce. Następnie zasnąć w zbiorniku fermentacyjnym, bez dodatku cukru i drożdży, następnie dwukrotnie poddany destylacji i wlany do beczek morwy.

W ciemnej piwnicy Artsakh „odpoczywa” przez długi czas: od trzech do siedmiu lat. Przed butelkowaniem wódkę rozcieńcza się wodą do pożądanej mocy. Jeszcze raz wyjechałem na 3 do 4 miesięcy w ciemnym pokoju. Przed ostatecznym butelkowaniem w niektórych domach dodaje się do niego różne przyprawy. Zawiera plaster miodu i specjalne endemiczne zioła, które rosną tylko na niektórych zboczach gór..

Jak podawać i jakie przekąski są zalecane do wódki morwy

• Mulberry Artsakh doskonale łączy się z różnymi daniami deserowymi, zupami bulionowymi, twardymi serami i suluguni.

• W Górskim Karabachu podaje się go z różnymi sałatkami, gotowanym mięsem, gęsią i wątróbką drobiową, często na stole podaje się tradycyjną basturmę wódkę ormiańską.
• Mocny napój jest bardzo dobry w koktajlach, z których największą popularnością cieszyły się Ayramjan, Alkoholowy Arbuz i inni..

Analogi Artsakh

Wódka morwy należy do klasy elitarnych napojów. Przyzwoicie zajmuje miejsce wśród znanych marek alkoholi.

Historycznie opracowano analogi mocnego alkoholu z owoców morwy:

• gruszka Artsakh, podobna w posmaku do - gruszki wódki -;
• jabłko Artsakh;
• winogrono Artsakh przypomina bułgarski Brandy Pliska;

• Artsakh z cierni;
• bardzo rzadki - melon Artsakh.

Historia Artsakh

Czy wiesz? Biografia wódki Artsakh rozpoczęła się prawie półtora tysiąca lat temu w regionie geograficznym o tej samej nazwie na północy Armenii. Dominuje tu klimat umiarkowany bez ekstremalnych zmian temperatury o różnych porach roku. Warunki te stały się idealne dla pojawienia się lasów morwy..

Jednak miejscowa ludność, w przeciwieństwie do Chińczyków, nie specjalizowała się w produkcji naturalnego jedwabiu, ale przystosowała się do produkcji mocnego alkoholu z owoców drzew. Stopniowo technologia brandy z morwy zyskała pewne zjednoczenie i tradycję narodową..

Na początku XIX wieku oficerowie rosyjskiego Sztabu Generalnego wspominali w swoich raportach o wspaniałym napoju. Wódka Artsakh jest obecna na stronach powieści fikcyjnych pisarzy armeńskich i rosyjskich.

W 1987 r. Wódka morwy armeńskiej przyciągnęła uwagę sowieckich ustawodawców. Podczas walki z bimbrowaniem prawnicy musieli napisać osobną linię w Kodeksie karnym ZSRR, zakaz produkcji brandy z morwy, ponieważ jej technologia produkcji nie była objęta regulacyjnymi właściwościami produkcji bimbru.