Lagavulin (lagavulin)

Pojedyncza słodowa laguna Lagavulin jest wysoko ceniona wśród koneserów za bogaty smak dymno-torfowy ze słodko-słonymi nutami jodu i długim finiszem. Firma jest uważana za jednego z najlepszych szkockich producentów whisky..

Tło historyczne. Miejsce narodzin whisky Lagavulin to wyspa Islay. To tutaj w 1816 roku przedsiębiorczy rolnik John Johnston, poważnie zainteresowany destylacją, otworzył gorzelnię Lagavulin (przetłumaczone z gaelickiego - „młyn w małej dolinie”).

Warto zauważyć, że Lagavulin był pierwszą z 10 oficjalnie zarejestrowanych gorzelni na wyspie. Do tego czasu produkcja whisky szła nielegalnie, z czym na początku XX wieku władze postanowiły zakończyć raz na zawsze.

Nieco później obok gorzelni otworzyła się konkurencyjna fabryka - gorzelnia Kildalton, należąca do Archibalda Campbella. Johnston, który dobrze prosperował, kupił konkurenta po 5 latach. W 1837 r. Oba przedsiębiorstwa stały się jednym i zaczęły produkować whisky pod ogólną nazwą „Lagavulin”.

Około połowy XIX wieku rośliny zostały przejęte przez Mackie & Co, którego właścicielem jest James Logan. Dzięki staraniom siostrzeńca Logana, Petera Mackeya, który był dobrze zorientowany zarówno w produkcji whisky, jak i handlu, produkty Lagavulin zaczęły być sprzedawane nie tylko w Szkocji, ale także w Londynie. Nawiasem mówiąc, to Peter Mackey stworzył legendarną whisky White Horse..

W 1908 roku firma postanowiła rozszerzyć produkcję. W rezultacie przebudowano kolejną gorzelnię - Malt Mill, która specjalizowała się w produkcji klasycznych odmian szkockiej whisky Lagavulin. Dokonano tego, aby pozbyć się konkurencji z agresywnie „stąpaniem po piętach” firmy „Laphroaig”.

W 1924 roku wnuk Makki stał się właścicielem Lagavulin, a po 3 latach firma została przejęta przez United Distillers (Diageo). Koncern poświęcił maksymalną uwagę produkcji klasycznej whisky słodowej, a wynik nie był długo oczekiwany. Zapotrzebowanie na whisky stale rośnie, obecnie roczna wielkość produkcji wynosi ponad 2 miliony litrów, a większość produktów jest eksportowana..

Rok 2016 okazał się dla Lagavulina rocznicą. Na cześć 200. rocznicy założenia fabryki przybył na wyspę dyrektor generalny Diageo, a samo przedsiębiorstwo przygotowało kilka ekskluzywnych wersji (więcej na ten temat poniżej).

Funkcje produkcyjne. Do 1974 r. Lagavulin stosował własny słód przygotowany tradycyjną metodą, następnie przenoszono słód Port Ellen Maltings, który odtąd produkowany jest z jęczmienia suszonego na tlącym się torfie, co nadaje napojowi ten sam dymny smak i aromat.

Specyficzny smak whisky Lagavulin zależy bezpośrednio od wody pobranej z najczystszego naturalnego źródła mineralnego znajdującego się obok rośliny. Woda ma specyficzny posmak, ponieważ podziemne źródła wpływające do źródła przepływają przez torfowiska otaczające roślinę.

Kolejną cechą procesu produkcyjnego jest długa destylacja. Aby to zrobić, użyj 2 kostek do destylacji pierwotnej i 2 do wtórnej. Ważnym niuansem pierwotnej destylacji są nie w pełni wypełnione pojemniki. Około 5% wolnej powierzchni przeznacza się na parę: reakcja chemiczna podczas interakcji z miedzianymi ściankami kostki sprawia, że ​​smak whisky jest łagodniejszy i czystszy. Następnie destylat przechowywany jest w beczkach po burbonie i sherry z dębu amerykańskiego i europejskiego. Siła klasycznej gotowej whisky - nie mniej niż 43%.

Osiągnięcia i nagrody. W 2004 roku whisky Lagavulin uzyskała ocenę od 90-95 do 100 punktów w czasopiśmie Wine Enthusiast (w 100-punktowej skali Parkera). Oznacza to, że eksperci uznali próbkę za ocenianą nie tylko jako „wybitny napój alkoholowy o doskonałym smaku i własnym stylu” (90–95 punktów), ale także uznali ją za „świetną” (95–100 punktów).

W latach 2005–2008 Lagavulin otrzymał podwójne złote medale na jednym z najbardziej szanowanych międzynarodowych konkursów degustacyjnych napojów alkoholowych - Konkurs Spirytusowy w San Francisco.

W 2012 r. Podczas dorocznej World Whisky Awards organizowanej przez magazyn WHISKEY Lagavulin zdobył nagrodę Best Islay od 13 do 20 lat, a także złoty medal w kategorii Whisky Scotch na IWSC 2012 (Gold Outstanding Medal). Ponadto specjalne wydanie Lagavulin otrzymało srebrny medal Malt Maniacs Awards przez 12 lat..

Jak pić. Whiskę Lagavulin łączy się z serem Roquefort lub Gorgonzoll, solonymi krakersami, soloną czerwoną rybą, kawą. Koneserzy elitarnych napojów alkoholowych nie zalecają dodawania lodu do taśmy samoprzylepnej tej marki i odwrotnie - serwują podgrzane do 18 ° C. Ale w szklance z whisky możesz upuścić kilka kropli wody, co pomoże w pełniejszym ujawnieniu wszystkich niuansów smaku.

Rodzaje whisky Lagavulin

Producent kładzie główny nacisk na napoje w wieku 12 i 16 lat.

• Lagavulin ma 12 lat. Smak jest dymny, torfowy z nutą kremowego karmelu, czekolady i kasztanów. Posmak ujawnia świeże cytrusy i pikantne nuty z lekko wyczuwalnym aromatem prażonego herbatnika. Kolor: jasny jasny bursztynowy odcień. Twierdza - 43%.
• Lagavulin ma 16 lat. Intensywny dymny aromat torfowy, uzupełniony nutami soli morskiej, alg i śliwek. Smak jest dymny, torfowy, lekko smolisty, z nutą dębu, jodu i czarnej herbaty. Nutami słodkimi są odrobina wędzonych suszonych owoców, świeżych jabłek i czekolady. W posmaku wyraźnie wyczuwalne jest połączenie ciemnej czekolady, kory dębu, soli, cytryny i wanilii. Szlachetny i głęboki kolor: ciemny bursztyn ze złotem. Twierdza - 43%.

Okresowo limitowana seria Lagavulin, poświęcona każdemu wydarzeniu, trafia do sprzedaży. Tak więc w 2016 roku, w 200. rocznicę, firma wydała szereg wydań:

• Lagavulin ma 8 lat. Słodko-dymny korzenny smak z domieszką ciemnej czekolady, wiśni i pomarańczy, uzupełniony nutami cynamonu. Płynnie zmienia się w przyjemny posmak z dyskretną bazą torfową, w którą wplecione są delikatne aromaty kwiatów łąkowych, mięty, wrzosu i wanilii. Piękny odcień miodu. Twierdza - 48%.
• Lagavulin 25 lat (8000 butelek). Smak jest dymny, torfowy, z nutami wędzonych mięs i kandyzowanej pomarańczy, z nutą jabłek, herbaty miętowej, kardamonu i kolendry. Finisz jest świeży, przyjemnie słodki i trawiasty. Nasycony złoty kolor. Twierdza - 55%.
• Lagavulin 18 lat (6000 butelek). Torfowy dymny smak z odrobiną smaku i wędzonymi grzankami z powodzeniem łączy się z świeżością mięty, jodem, wodorostami i nutami cytrusowymi. Ciekawy posmak z naciskiem na zieloną herbatę, zielony pieprz i limonkę. Złoty bursztynowy kolor z miodowymi tonami. Twierdza - 49,5%.
• Lagavulin Islay Jazz Festival 2016 (6000 butelek). Taśma klejąca o wytrzymałości 54,5%. Ta partia była sprzedawana tylko w sklepie gorzelni od pierwszego dnia festiwalu..
• Lagavulin Distillers Edition z minimalnym czasem ekspozycji 16 lat i siłą 43%. Każda whisky z tej kolekcji ma swoje własne cechy. Ogólnie rzecz biorąc, taśma klejąca ma klasyczny dymny smak, w którym tkane są nuty lukrecji, pieprzu i miodu. Goryczka kawy i gorzkiej czekolady osłabia słodycz fig i dżemu owocowego. Aromat wiśni, ziół łąkowych i suszonych kwiatów uzupełnia bukiet. Kolor: nasycone odcienie bursztynu ze złotem.
• Lagavulin Feis Ile z ekspozycją na 12, 14, 15, 18 i 19 lat. Twierdza od 51 do 54,7%.