Co to jest torfowa whisky i jak z niej korzystać? Ocena znanych marek

Szkockie gorzelnie dały światu oryginalny napój - torfową whisky. Jest produkowany od ponad dwustu lat, ale popularność tego interesującego rodzaju alkoholu pojawiła się dopiero na początku XXI wieku. Napój zyskał światowe uznanie i dołączył do grona elitarnych alkoholi, wyróżniających się wyjątkowymi właściwościami smaku i aromatu.

Proces produkcji whisky nie był wyjątkiem. Ich szczególne cechy torfowych nut whisky pojawiają się na etapie suszenia słodu. Nawet do mycia ziarna używa się wody z pobliskich jezior torfowych. Początkowo ta metoda była podyktowana okolicznościami, ale teraz stała się własnym „chipem”, który wyrósł na odrębny przemysł do produkcji taśmy samoprzylepnej.

Dotykając tej historii, nie można zignorować słynnych gorzelni Islay, małej wyspy prawie na skraju Szkocji. W powietrzu unosi się niesamowita symfonia, która pochłonęła zapachy ogniska i dymu torfowego, aromat morza i mirt bagienny.

Lokalne gorzelnie produkują rozpoznawalną stylizację wysokiej jakości.. Jeśli uznamy Ailu za terytorium z jasno określonymi granicami ekosystemu, pewnymi odmianami winogron i wyjątkowym procesem technologicznym, to wyspę można podzielić na trzy strefy geograficzne:

1. Na północy znajdują się gorzelnie, których napoje mają łagodny smak. W procesie produkcji woda jest wykorzystywana z czystych górskich źródeł, z minimalną domieszką torfu po słodowaniu (Bunnahabhain, Bruichladdich, Kilchoman).
2. Whisky z południowej części wyspy whisky ma wyraźny smak, jaśniejszy i bardziej namacalny aromat torfu, dymu, morza i jodu (Lagavulin, Ardbeg, Laphroaig).
3. W warunkowo centralnym regionie znajdują się przedsiębiorstwa, których produkty można nazwać „złotym środkiem wyspy”, jednolitą domieszką torfu i aromatu kwiatowego (Caol Ila, Bowmore).

Funkcje technologii produkcji

Jak zrobić tę oryginalną whisky? Proces produkcji whisky torfowej składa się z następujących etapów:

1. Jęczmień.
2. Suszenie słodu jęczmiennego.
3. Aby nadać przyszłemu destylatowi dymny aromat, pali się go na torfowym ogniu.
4. Produkcja brzeczki.
5. Fermentacja.
6. Destylacja.
7. Starzenie się beczki.
8. Mieszanie lub mieszanie.
9. Rozlanie.

To od czasu trwania trzeciego etapu zależeć będzie „zadymienie” przyszłej whisky. Parametr dymu jest oficjalny i jest mierzony w PPM (części fenolu na milion - stosunek liczby cząstek fenolu na milion cząstek słodu).

Podczas starzenia w beczkach zmniejsza się ilość fenoli, w wyniku czego dym staje się mniejszy. PPM mierzy się po wysuszeniu słodu i przed zacieraniu. Jeśli początkowo jest 40, to po trzydziestu latach starzenia whisky wyprodukowana z tego zadymionego słodu będzie miała PPM wynoszącą 6.

Ocena znanych marek

Rynek whisky Smokey jest reprezentowany przez szeroką gamę. Lepiej jest zacząć od delikatnego smaku alkoholu, stopniowo odkrywając całą różnorodność smaków.

Możesz zacząć od lekkich i orzeźwiających odmian, na przykład w The Balvenie Peat Week, a jeśli ci się spodoba, przejdź do cięższych i bardziej nasyconych, takich jak Compas Box No Name. Istnieje opinia, że ​​ze względu na różnorodność torfowych odmian whisky każdy może wybrać bardziej lub mniej zadymioną markę, którą najbardziej lubi. Jeśli to się jeszcze nie wydarzyło, powinieneś kontynuować degustację, ponieważ nowe wydania co roku.

Poniżej znajduje się lista i opis znanych marek torfu i wędzonej whisky, wskazuje również, po jakich cenach można kupić whisky z dymnego słodu.

Bruichladdich, Octomore 08.3 Masterclass

Luksusowa whisky z unikalnym fenolowym 309,1 ppm destylowanym w 2010 roku. Trzymano go w beczkach przez 5 lat. Beczki do przechowywania zostały starannie wybrane: z bourbonu (56%), w beczkach spod win Poyak, Burgundii, Vantou i Doliny Rodanu.

Ta whisky ma najbardziej intensywną „zadymienie”. Smak whisky ma złożony, bogaty aromat torfu i dymu, syropu klonowego i muszli morskiej. Posmak przyniesie subtelne nuty owocowe, słodkie nuty toffi i kremowej brulee..

Lagavulin (Lagavulin)

Jednogalcowa dymna whisky Lagavulin ma wielu wielbicieli wśród fanów bogatego smaku dymno-torfowego z domieszką jodu i długim finiszem. Firma jest słusznie uznana za jednego z najlepszych producentów whisky w Szkocji..

Specyficzny smak whisky zależy przede wszystkim od wody pobranej z najczystszego naturalnego źródła mineralnego, który znajduje się w pobliżu fabryki. Woda ta ma szczególny posmak, ponieważ woda gruntowa, która wpływa do źródła, najpierw przepływa przez torfowiska otaczające roślinę.

Firma koncentruje się na produkcji whisky w wieku 12 i 16 lat. Od czasu do czasu wydawane są limitowane wersje serii Lagavulin, których czas zbiega się z dowolnymi wydarzeniami (na przykład na cześć 200-lecia firma ma serię nowych whisky).

Jak podawać, używać i co jeść?

1. Okulary takie jak Nosing lub Tulip, ze względu na ich bulwiasty kształt ze zwężonym blatem, są idealne, delektować się napojem i pomóc odkryć jego charakterystyczny aromat. Dobrze pasują również okulary brandy Snifter..
2. Torfową whisky zaleca się stosować powoli, ciesząc się wrażeniami.. Na początek weź łyk, a po krótkiej przerwie weź drugi łyk napoju do ust, aby w pełni odsłonić jego smak. Następnie połknij i wypuść powietrze przez nos. Picie jest niepożądane, aby nie zakłócać posmaku.
3. W przypadku lekkich przekąsek wystarczy niebieski ser lub gorzka czekolada.. Wśród przystawek na zimno można wyróżnić Jerky, krojoną jagnięcinę, łoś lub wędzony filet. Gorące jedzenie połączy żeberka wieprzowe, grill i warzywa.

Dla miłośników ekskluzywnego alkoholu znajomość torfowej whisky będzie przyjemnym wydarzeniem. W Szkocji mówią, że dla tego rodzaju whisky powinien być szczególny nastrój, więc postępuj zgodnie z ich radami. Wypróbuj ten niezwykły napój, który rozcieńczy codzienne życie i zapewni wyjątkowe doznania smakowe..