Jak parzyć piwo w domu zgodnie z tradycyjną recepturą

Domowe piwo wypada korzystnie w porównaniu z tanimi odpowiednikami sklepowymi o bogatszym smaku, gęstej pianie i braku konserwantów. Okazuje się, że napój nie zawiera nic zbędnego. Powiem ci, jak parzyć piwo według klasycznej receptury, używając wyłącznie tradycyjnych składników: chmielu, słodu, wody i drożdży. Aby zachować oryginalny smak, nie będziemy uciekać się do filtrowania i pasteryzacji.

Uważa się, że aby zrobić prawdziwe piwo, musisz kupić mini browar lub inny drogi sprzęt. Ten mit jest narzucany przez producentów podobnych produktów. Wraz z browarem takie biura chętnie sprzedają gotowy koncentrat, który wystarczy rozcieńczyć w wodzie i sfermentować. W rezultacie początkujący piwowar nadmiernie przepłaca za piwo, którego jakość w najlepszym razie jest nieco wyższa niż w sklepie tanich marek.

W rzeczywistości możesz zrobić domowe piwo bez specjalnego sprzętu za pomocą improwizowanych środków: duży garnek do warzenia, zbiornik fermentacyjny z tworzywa sztucznego lub szkła, dowolne butelki i inne dostępne urządzenia, których pełna lista jest opublikowana poniżej.

Musisz tylko kupić chmiel, słód i drożdże piwne. Nie nalegam na wybór konkretnej firmy lub marki. Zakres jest wystarczająco szeroki; kup dowolny produkt, który ci się podoba.

Teoretycznie słód i chmiel można uprawiać w domu. Ale procesy te wykraczają poza zakres artykułu. Ponadto zakładamy, że wszystkie niezbędne składniki są dostępne: domowe lub zakupione. Jedyne, czego nie radzę, to eksperymentowanie z drożdżami piwowarskimi, ale natychmiast wybierz najlepsze odmiany w sklepie, ponieważ piwo różni się od zacieru zbożowego w szczególności drożdży.

Składniki

• woda - 27 litrów;
• chmiel (kwasowość alfa 4,5%) - 45 gramów;
• słód jęczmienny - 4 kg;
• drożdże piwne - 25 gramów;
• cukier - 8 gramów na litr piwa (potrzebny do naturalnego nasycenia dwutlenku węgla).

Niezbędny sprzęt:

• 30 litrowa emaliowana patelnia - do robienia brzeczki;
• zbiornik fermentacyjny - do fermentacji;
• termometr (wymagany) - jeśli bimber z cukru lub wina można wytworzyć jedynie poprzez przybliżone kontrolowanie temperatury, to z piwem jest to początkowo awaria;
• butelki do rozlewania gotowego piwa (plastikowego lub szklanego);
• wąż silikonowy o małej średnicy - do usuwania piwa z osadu;
• łaźnia lodowa lub chłodziarka do brzeczki piwa;
• gaza (3-5 metrów) lub worek tkaniny;
• jod i biała płytka (opcjonalnie);
• areometr (opcjonalnie) - urządzenie do określania zawartości cukru w ​​brzeczce.

Piwowarstwo domowe

1. Przygotowanie. Pierwszy etap, podczas którego piwowar sprawdza dostępność niezbędnych składników i gotowość sprzętu do pracy. Radzę również zwrócić uwagę na następujące punkty.

Sterylizacja. Wszystkie zużyte pojemniki i urządzenia dokładnie umyj gorącą wodą i osusz. Przed rozpoczęciem pracy ze składnikami piwowar dokładnie myje mydłem i wyciera ręce do sucha. Bardzo ważne jest, aby nie zarażać brzeczki piwnej dzikimi drożdżami i patogennymi mikroorganizmami, w przeciwnym razie zamiast piwa dostaniesz zacieru. Zaniedbanie sterylizacji eliminuje wszelkie dalsze wysiłki.

Woda. Lepiej jest używać wody źródlanej lub butelkowanej. W skrajnych przypadkach odpowiedni jest zwykły kran. Przed warzeniem piwa woda jest broniona przez 24 godziny w otwartych pojemnikach. Ten czas wystarcza do erozji chloru, a metale ciężkie i sole osadzają się na dnie. Następnie osadzona woda jest ostrożnie odprowadzana z osadu do innego pojemnika przez cienką rurkę.

Drożdże. Do normalnej fermentacji drożdże piwowarskie aktywuje się 15-30 minut przed wejściem do brzeczki z niewielką ilością ciepłej wody (temperatura nie wyższa niż 28 stopni). Nie ma uniwersalnej metody prawidłowego warzenia drożdży piwowarskich. Dlatego należy przestrzegać instrukcji na opakowaniu.

2. Zacieranie brzeczki. Termin ten odnosi się do mieszania zmiażdżonego słodu z gorącą wodą w celu rozbicia skrobi w ziarnach na cukier (maltoza) i substancje rozpuszczalne (dekstryny). Czasami słód jest sprzedawany w parzonej formie, kruszony, co sprawia, że ​​zadanie jest nieco łatwiejsze. Jeśli nie, musisz samodzielnie zmielić suszone ziarno porośnięte za pomocą młynka do ziarna lub mechanicznej maszynce do mięsa.

Uwaga! Mielenie nie oznacza mielenia na mąkę, wystarczy rozdrobnić ziarna na małe kawałki, koniecznie zachowując cząstki skórki ziarna, które będą następnie potrzebne do filtrowania brzeczki. Prawidłowa opcja mielenia jest pokazana na zdjęciu..

25 litrów wody wlewa się do emaliowanej patelni i ogrzewa do temperatury 80 ° C na piecu. Następnie mielony słód wlewa się do tkaniny lub domowej torby o wymiarach 1 na 1 metr, wykonanej z 3-4 warstw gazy. Worek słodu zanurza się w wodzie, przykrywa patelnię pokrywką i gotuje przez 90 minut, utrzymując stałą temperaturę 61–72 ° C.

Fugowanie słodu w temperaturze 61-63 stopni przyczynia się do lepszej wydajności cukru, zwiększając siłę piwa warzonego w domu. W 68-72 ° C gęstość brzeczki wzrasta, chociaż zawartość alkoholu w napoju będzie nieco niższa, ale smak będzie bardziej nasycony. Polecam trzymać się w zakresie temperatur 65-72 ° C, co daje smaczne, gęste piwo o mocy 4%.

Po 90 minutach gotowania wykonuje się test jodu, aby upewnić się, że w brzeczce nie pozostała skrobia. Aby to zrobić, 5-10 miligramów brzeczki wlewa się na czystą białą płytkę i miesza z kilkoma kroplami jodu. Jeśli roztwór zmieni kolor na ciemnoniebieski, gotuj zawartość patelni przez kolejne 15 minut. Jeśli jod nie zmienił koloru brzeczki - gotowe. Nie można wykonać testu jodu, ale po prostu zwiększyć czas zacierania (gotowania) o 15 minut, jakość napoju nie ucierpi.

Następnie temperaturę gwałtownie podnosi się do 78-80 ° C i brzeczkę gotuje się przez 5 minut, aby całkowicie zatrzymać enzymy. Następnie worek z pozostałym słodem usuwa się ze zbiornika i myje 2 litrami przegotowanej wody w temperaturze 78 stopni. Pozostałości ekstraktów są myte. Do brzeczki dodaje się wodę myjącą..

Ta metoda zacierania nazywa się „w worku” i pozwala obejść się bez filtrowania - oddzielenie ziaren (nierozpuszczonych cząstek słodu) od brzeczki głównej. Z kolei filtracja wymaga specjalnego sprzętu (systemów oczyszczania) i wielokrotnej transfuzji brzeczki z jednego pojemnika do drugiego. Zacieranie w torebce nie wpływa w żaden sposób na jakość warzonego piwa, ale zajmuje kilka razy mniej czasu.

3. Wrząca brzeczka. Zawartość garnka doprowadza się do wrzenia i dodaje się pierwszą porcję chmielu, w naszym przypadku jest to 15 gramów. Po 30 minutach intensywnego gotowania wylewa się kolejne 15 gramów, a po 40 minutach pozostałe 15 gramów chmielu gotuje się przez kolejne 20 minut.

W zależności od wybranego przepisu na piwo odstępy czasu i ilości chmielu mogą się różnić. Ale przestrzegając wskazanej sekwencji i proporcji, gwarantuje się uzyskanie normalnego wyniku.

Gotowanie zajmuje półtorej godziny, w tym czasie ważne jest utrzymywanie intensywnego ogrzewania, aby brzeczka bulgotała.

4. Chłodzenie. Piwo należy szybko schłodzić (w 15-30 minut) do 24-26 ° C. Im szybciej to się dzieje, tym mniejsze ryzyko zakażenia napoju szkodliwymi bakteriami i dzikimi drożdżami..

Możesz schłodzić brzeczkę za pomocą specjalnej chłodziarki zanurzeniowej (jeden z możliwych wzorów na zdjęciu) lub ostrożnie przenieść pojemnik do kąpieli z lodową wodą. Większość początkujących piwowarów stosuje drugą metodę. Najważniejsze, aby przypadkowo nie przewrócić gorącego garnka, poparzając się wrzącą wodą.

Schłodzoną brzeczkę przelewa się przez cerę do zbiornika fermentacyjnego.

5. Fermentacja. Rozcieńczone drożdże piwowarskie dodaje się do moszczu i dobrze miesza. Bardzo ważne jest przestrzeganie temperatury i proporcji wskazanych w instrukcjach na etykiecie torby.

Drożdże to górna fermentacja, która przyczynia się do temperatury 18–22 ° C, a dolna fermentacja, pracująca w temperaturze 5-16 ° C. Z tych dwóch rodzajów powstają różne rodzaje piwa..

Napełniony zbiornik fermentacyjny przenosi się do ciemnego miejsca o temperaturze zalecanej przez producenta drożdży. W naszym przypadku jest to 24-25 ° C. Następnie instaluje się uszczelkę wodną i pozostawia w spokoju na 7-10 dni.

Po 6-12 godzinach rozpocznie się aktywna fermentacja, która zwykle trwa 2-3 dni. W tym momencie pułapka wodna intensywnie wydmuchuje bąbelki, a następnie częstotliwość uwalniania dwutlenku węgla powoli maleje. Pod koniec fermentacji młode domowe piwo staje się lekkie. Gotowość określa się dwiema metodami: miernikiem cukru (areometrem) i uszczelką wodną.

W pierwszym przypadku porównano odczyty dwóch próbek areometru z ostatnich 12 godzin. Jeśli wartości nieco się różnią (w setnych), możesz przejść do następnego kroku. Nie każdy ma miernik cukru, więc w domu często patrzą tylko na uszczelkę wodną. Brak pęcherzyków w ciągu 18-24 godzin wskazuje na koniec fermentacji.

6. Korek i karbonatyzacja. Karbonizacja piwa to nasycenie napoju dwutlenkiem węgla, co pomaga poprawić smak i wygląd gęstej piany. Pomimo złożonej nazwy sam proces jest bardzo prosty..

W butelkach do przechowywania piwa (najlepiej ciemnego) dodaj cukier w ilości 8 gramów na 1 litr. Cukier spowoduje niewielką wtórną fermentację, która nasyci piwo dwutlenkiem węgla. Następnie piwo jest odprowadzane z osadu przez silikonową rurkę, wypełniając przygotowane butelki.

Jeden koniec rurki jest opuszczany do środka pojemnika na piwo, a drugi do samego dna butelki, co minimalizuje kontakt napoju z powietrzem. Ważne jest, aby nie dotykać drożdży, które w zależności od rodzaju mogą osiadać na dnie lub gromadzić się na powierzchni, w przeciwnym razie piwo stanie się mętne. Butelki nie są napełniane 2 cm do szyi i szczelnie zamknięte.

Najłatwiejszy sposób na użycie plastikowego pojemnika, ponieważ pokrywki można obrócić ręcznie. Do szklanych butelek potrzebujesz nakrętek jarzmowych lub specjalnego urządzenia do uszczelniania zwykłych nakrętek do piwa (na zdjęciu).

Butelki wypełnione piwem przenosi się do ciemnego miejsca o temperaturze 20–24 ° C i pozostawia na 15–20 dni. Raz na 7 dni pojemniki należy dobrze wstrząsnąć. Następnie napój umieszcza się w lodówce.

7. Dojrzewanie. Domowe piwo jest gotowe. Ale jeśli odstawisz napój na kolejne 30 dni, smak znacznie się poprawi.
Piwo można przechowywać w lodówce przez 6-8 miesięcy, otwarta butelka - 2-3 dni.