Wiśniowy bimber z drożdżami i bez

Wiśniowy bimber - sama nazwa mówi już, że nie jest to mętna ciecz o wątpliwej jakości, ale godny napój, który ma aromat jagodowy i migdałowy. Tylko w celu uzyskania takiego alkoholu będziesz musiał uzbroić się w cierpliwość i gromadzić wiedzę. Rzeczywiście, w tym procesie ważny jest wybór surowców, okres fermentacji, reżim temperaturowy i podwójna destylacja niezbędne dla każdego bimberu owocowego. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, produkcja będzie cudownym mocnym napojem alkoholowym przypominającym słynnego niemieckiego Kirschwasser.

Etapy dalekiej drogi

Główne kamienie milowe, przez które przechodzi bimber z wiśni, to:

• wiśniowy zacier, który można wytworzyć z drożdżami lub bez;
• dwukrotnie destylacja zacieru w bimbru;
• ekstrakt bimbru.

Jeśli chodzi o jagody, lepiej jest wziąć bardzo dojrzałą, nawet lekko przejrzałą ciemną wiśnię. Preferowane są słodkie odmiany, ponieważ ze względu na większą zawartość cukru takie surowce łatwiej fermentują i dają dobrą wydajność cieczy zawierającej alkohol. Najlepsza wiśnia dla bimbru jest mała, prawie czarna. Możesz wziąć wiśnie, ale pamiętaj, że jest mniej pachnące, ale zawiera więcej wilgoci niż wiśnie. Dobry bimber wiśniowy ma posmak i aromat wiśni, przezroczysty, bez osadów i różowawych odcieni koloru.

Kolejne pytanie: usunąć kości, czy nie? Obie opcje są prawidłowe. Warzony bimber będzie miał gorzko-migdałowy smak, który nie wszystkim się podoba. Ale wzbogaca właściwości organoleptyczne napoju. Konieczne jest tylko w każdy możliwy sposób, aby uniknąć zmielenia i uszkodzenia nasion wiśni, w przeciwnym razie smak bimbru będzie zbyt gorzki i nieprzyjemny. Ale jeśli dodasz trochę zmiażdżonych nasion przed destylacją zacieru, przyniesie to tylko aromat i jakość napoju. Kwas cyjanowodorowy nie powinien się bać, nie utrzymuje się po podgrzaniu, co nastąpi podczas destylacji zacieru.

Pierwsza metoda tworzenia zacieru

Jeśli nie użyjesz sztucznych drożdży i cukru, i włożysz całą pracę w fermentację wiśni w dzikie drożdże żyjące na skórce owoców, proces ten zostanie przedłużony do co najmniej 3 tygodni. Ta metoda jest bardziej skomplikowana. Naturalne drożdże są bardziej kapryśne i wymagają starannej uwagi na fermentację. Jednak bimber, który jest wykonany w naturalny sposób, zadowoli wyraźnym smakiem i aromatem wiśni.

Zgodnie z klasyczną recepturą zacier wiśniowy jest wytwarzany zgodnie z następującymi proporcjami:

• 15 kg wiśni;
• 5 l wody.

Im słodsza wiśnia, tym większa wydajność bimbru. Z powyższej ilości surowców uzyskanych zostanie 1,5 do 3,5 litra 40% napoju.

Technologia jest następująca:

1. Nie myj wiśni, ale oczyść łodygi i liście. Zmiażdż jagody rękami lub tłuczkiem, aż będą gładkie.
2. Dodaj wodę do moszczu. Umieść w pojemniku z szeroką szyjką, bandażując go gazą lub gęstą szmatką.
3. Umieść naczynie w ciemnym miejscu. Raz dziennie mieszaj moszcz fermentujący drewnianym patyczkiem lub czystą ręką..
4. Po 2–4 dniach woda wiśniowa zacznie fermentować: będzie kwaśny zapach, syczenie, pienienie się. Następnie należy go wlać do zbiornika fermentacyjnego, wymieszać i zainstalować uszczelnienie wodne.
5. Pozostaw do wędrowania przez 3-6 tygodni w ciemnym pokoju o temperaturze 18–25 stopni. Wskazane jest, aby nie dopuścić do różnic temperatur, które pociągają za sobą zatrzymanie fermentacji.
6. Kiedy żaluzja przestanie bulgotać, a zacier wiśniowy rozjaśni się, a na dole pojawi się osad, musisz go posmakować. Jeśli stał się gorzki, następnym etapem jest destylacja. Braga, zachowując słodycz, da niską wydajność bimbru.

Drugi sposób na zrobienie zacieru

Dodatek cukru i drożdży przyspiesza proces fermentacji o około połowę. Ponadto wynik staje się bardziej przewidywalny. Metodę drożdżową można wybrać na początku lub zastosować, jeśli zawiodła technologia naturalna (pierwsza metoda).

Zalety tej metody gotowania zacieru:

• prędkość: drożdże przyspieszają proces fermentacji 2–4 razy;
• ilość zacieru: dodanie cukru zwiększa wydajność produktu;
• odpowiednie kwaśne, mrożone wiśnie, ciasto z przygotowania wina i tym podobne surowce.

Wady obejmują utratę części smaku i aromatu wiśni. Dlatego lepiej powstrzymać się od dodawania drożdży, jeśli istnieją odpowiednie warunki i doświadczenie..

Weź następujące produkty:

• 10 kg wiśni;
• 1,5 kg cukru;
• drożdże: 100 g wyciśniętego lub 20 g suchego;
• 3 litry wody i kolejne 4 litry na kilogram cukru.

I podążaj za tym wzorem:

1. Dobrze zetrzyj świeżą wiśnię, nie uszkadzając kości.
2. Włóż do pojemnika, dodaj cukier i wodę.
3. Rozcieńczyć drożdże zgodnie z instrukcjami na etykiecie, włożyć do brzeczki, wymieszać.
4. Zamknij zamek wodny, umieść ferment w ciemnym i ciepłym miejscu (odpowiednia temperatura 20–28 stopni).
5. Postępuj zgodnie z procesem. Fermentacja może zakończyć się w okresie od 5 do 14 dni. Oznaki, że zacier wiśniowy jest gotowy: na dnie znajdował się osad, sama ciecz rozjaśniła się i stała się kwaśna, bąbelki w śluzie wodnej przestały się pojawiać.
6. Przefiltruj zacier, aby grubość nie paliła się po podgrzaniu w aparacie destylacyjnym.

Destylacja zacieru

Kiedy zacier jest całkowicie gotowy, nadeszła jej kolej, by zmienić się w bimber. Aby to zrobić, musisz mieć kostkę destylacyjną i chęć poznania nauki o piwowarstwie domowym. Destylację można przeprowadzić parą, w kąpieli wodnej lub przez bezpośrednie ogrzewanie, a koneserzy używają nawet tradycyjnej miedzi alambic.

W przypadku bimberu wiśniowego idealna jest metoda destylacji frakcyjnej, która zachowuje smak i aromat jagód. W ten sposób destylowany jest zarówno napar bez cukru i drożdży, jak i półprodukt z drożdżami i cukrem.

Podczas pierwszego zaciągu nie wolno rozdzielać „głów” i „ogonów” i uzyskiwać surowy alkohol. Po zmierzeniu siły należy ją rozcieńczyć do 18–20% alkoholu i ponownie umieścić w kostce destylacyjnej. Nie trzeba oczyszczać takiego produktu za pomocą węgla drzewnego, aby nie stracić specjalnego aromatu, dla którego powstał ten rodzaj bimberu.

Po raz drugi konieczne jest już rozbicie bimbru na frakcje. „Głowa” będzie pierwszą 12-15% wydajności pewnej ilości czystego alkoholu. Picie tej części destylatu jest niezwykle niebezpieczne, a podczas destylacji pachnie bardzo niesmacznie, można powiedzieć, że śmierdzi. „Ciało” musi zostać wybrane, zanim forteca spadnie do strumienia poniżej 45%, a następnie „ogony” znikną.

Rozcieńczyć gotowy napój wodą do 38–45%, wlać do szczelnie zamkniętych szklanych butelek (najlepiej zatyczkami z korka) i pozostawić na tydzień. W tym czasie smak bimbru jest ustabilizowany, a następnie smak rezultatów swojej pracy.

Jeśli uzyskany bimber nadal wydaje się zbyt ostry i nie sprawia przyjemności smakowi, możesz nalegać na chipsy dębowe lub chipsy. Potem dostajesz rodzaj brandy. Inną opcją zmiękczenia napoju o 40 stopniach jest dodanie fruktozy (1 łyżeczka na 1 litr). Dla gości, którzy nie lubią bimbru według własnego gustu lub nie, proponuj koktajle z tym napojem. Może być również stosowany jako baza nalewek alkoholowych, na przykład wiśni (wiśni nasyconych bimbrem).