Pisco - peruwiański napój winogronowy

O alkoholu

Pisco - mocny (30–45%) przezroczysty lub żółto-bursztynowy napój alkoholowy produkowany w niektórych miejscach w Peru i Chile z winogron muszkatołowych przez destylację (destylację) młodego wina. Pisco jest zasadniczo rodzajem brandy winogronowej..

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest to odpowiednik chachi lub grappa, ale do produkcji pisco nie stosuje się ciasta, ale tylko dobre, wysokiej jakości winogrona - to różnica. Niemniej jednak z punktu widzenia świata alkoholowego pisco to po prostu brandy, czyli napój otrzymany przez destylację sfermentowanych surowców jagodowych lub owocowych, w tym przypadku winogron.

Alkohol jest zalecany osobom cierpiącym na niskie ciśnienie krwi. Ponadto wódka winogronowa niesamowicie poprawia ton. Po pisco na ustach możesz poczuć słodki smak winogron, co po raz kolejny potwierdza elegancję tego napoju.

Legenda o lecącym ptaku

Istnieje pewna legenda o kilku odważnych Indianach morskich, którzy zdecydowali się przepłynąć Ocean, aby dostać się do centrum Wszechświata, mistycznej wyspy Te Pite o Te Henua, której nazwa została przetłumaczona na rosyjski jako „Pępek Ziemi”. Przez długi czas żeglarze zaorali rozległe przestrzenie Oceanu, całkowicie rozpaczliwie szukając tajemniczego centrum wszechświata. Myśl o rychłej śmierci ich nie opuściła. Nagle na horyzoncie pojawił się szybujący ptak, który wskazywał wyczerpanym poszukiwaczom drogę do błogosławionej ziemi, dzięki czemu zostali uratowani.

Na cześć tego ptaka Indianie nazwali napój pisco, co dosłownie tłumaczy się jako „latający ptak”

Oficjalna historia

Na południe od stolicy Peru - miasta Lima - znajduje się dolina Pisco, która za czasów hiszpańskich zdobywców była zamieszkana przez plemię o tej samej nazwie. Hindusi zrobili tutaj napój o niskiej zawartości alkoholu z kukurydzy. Hiszpanie sprowadzili winorośl z Europy, uczyli miejscową ludność winiarstwa. Wino zaczęło być przechowywane w dzbankach, które wcześniej były wykorzystywane do indyjskiego napoju kukurydzianego, więc napój ostatecznie zyskał nazwę pisco.

Podczas wojny między Chile i Peru w XIX wieku Chilijczycy, którzy zajęli część terytorium Peru, smakowali pisco. Polubili go i wkrótce w Chile zaczął produkować mocny napój alkoholowy o tej samej nazwie. Do dziś trwają spory między Peru a Chile o prawo do nazwania pisco jako napoju narodowego..

Technologia produkcji

Pomimo tych samych nazw, pisco peruwiańskie i chilijskie różnią się od siebie uderzająco..

1. Pisco peruwiańskie

   Wykonane są z czystego soku winogronowego bez miąższu, skórki i pestek. Po fermentacji sok zamienia się w młode wino, które destyluje się tylko raz, uzyskując destylat o sile około 43 stopni. Surowo zabrania się rozcieńczania napoju wodą i przechowywania go w dębowych beczkach. Przed sprzedażą gotowe pisco jest przechowywane w szklanym pojemniku przez co najmniej 3 miesiące, aby uniknąć kontaktu z substancjami, które mogą wpływać na zapach i smak..

   
   Na zdjęciu Pisco Puro i MostoVerde

2. Chilijskie pisco

   Destylowany dwa do trzech razy, a następnie czyszczony za pomocą filtrów węglowych, rozcieńczony wodą w celu zmniejszenia wytrzymałości i 2-10 miesięcy są przechowywane w dębowych beczkach. Okazuje się, że pachnący napój ma owocowy posmak. Chilijska metoda jest bardzo podobna do klasycznej technologii produkcji koniaku we Francji.

   
   Chilijskie pisco w stylu jednego z posągów Wyspy Wielkanocnej

Rodzaje Pisco

Napój jest klasyfikowany według kraju produkcji, użytych odmian winogron i czasu starzenia..

Pisco peruwiańskie ma następujące typy:

1. Puro (przezroczysty lub przezroczysty)

   Jest wytwarzany wyłącznie z odmiany winogron Quebranta i ma słaby aromat..

2. Aromáticas (pachnący)

   Ma przyjemny, trwały zapach, wytwarzany z winogron Muscat, Italia, Albilla i Torontel (jeden napój - jedna odmiana).

3. MostoVerde (zielony)

   Brzeczka destylowana jest poddawana destylacji, dzięki czemu pojawia się zielony odcień i słodki posmak. To najmiększa i najdroższa odmiana..

4. Acholado (hybrydowy)

   Stosuje się różne odmiany winogron..

Rodzaje chilijskiego Pisco:

1. Tradycyjne (30-35%)

   Jest w wieku 2 miesięcy, ma jasnożółty odcień i lekki drzewny aromat, smakuje jak rozcieńczony rum.

2. Specjalny (35–40%)

   Fragment 4 miesiące, smakuje jak bourbon (amerykańska whisky kukurydziana), ale jest słodszy.

3. Reservado (40–43%)

   Przed sprzedażą 6 miesięcy jest przechowywany w beczkach, organoleptycznie blisko koniaku 3-5 lat.

4. Gran Pisco (40–43%)

   10 miesięcy lub więcej, elitarna pisco ciemnożółta z bogatym drzewnym aromatem i subtelną słodyczą.

Jak pić pisco

Możesz pić czysty Pisco. Dobrze miesza się również z innymi napojami i sokami, otwierając nowe smaki koktajli na całym świecie dla barmanów..

W kulturze barowej alkohol jest prezentowany w słynnym koktajlu Pisco Saucer, który jest częścią klasycznej grupy koktajlowej IBA (International Barmen Association).

Ciekawy fakt

Pisco jest pijany w Peru od XVI wieku. Począwszy od 2004 r., W pierwszą sobotę lutego, Peruwiańczycy świętują Dzień Koktajlu Pisco Sour Day - dzień najpopularniejszego w kraju narodowego trunku opartego na pisco. Tego dnia Peruwiańczycy zapalają się - we wszystkich miastach kraju odbywają się masowe bezpłatne degustacje, wszędzie muzyka, taniec, występy i konkursy na najlepszy koktajl.