Nocino - likier z włoskich orzechów włoskich

Nocino to włoski likier orzechowy wytwarzany z niedojrzałych orzechów włoskich (włoski noci) o mocy 40%, wytwarzany metodą maceracji (naparu). Gotowy napój ma ciemnobrązowy kolor (przypomina tusz), głęboki aromat i słodko-gorzki smak. Uważa się, że pierwszy przepis pochodzi z regionu Emilia-Romagna..

Likier nochino nie jest znakiem towarowym ani nazwą chronioną pochodzenia. W 1978 r. W Spilamberto powstało stowarzyszenie Nocino, mające na celu zachowanie dawnych tradycji produkcji i popularyzację trunku w każdy możliwy sposób, ale nazwy „nocino” nie udało się zapewnić tylko włoskim producentom..

W wioskach w północnych Włoszech likier ten jest przygotowywany w prawie każdym domu. Nie ma jednego przepisu, najważniejsze jest przyjęcie zielonych orzechów włoskich jako podstawy, a następnie można dodać dowolne przyprawy: cynamon, goździki, wanilię, gałkę muszkatołową, jagody jałowca, skórkę z pomarańczy lub cytryny itp..

Wielu koneserów nochino jest przekonanych, że nowoczesne komercyjne wersje likieru za bardzo odbiegają od wersji oryginalnej: producenci skracają czas maceracji owoców, dodają do kompozycji sztuczne barwniki i aromaty, dzięki czemu można posmakować prawdziwego nochino tylko od włoskich rolników.

Historia

Nie ustalono dokładnie, kiedy iw jakich okolicznościach pojawił się nochino, zwłaszcza że nie jest to oryginalny włoski wynalazek - likiery orzechowe są znane w wielu krajach. Na przykład w rzymskich kronikach z czasów podboju Brytanii zachowały się dowody na to, że nawet plemiona piktyjskie (zamieszkała Szkocja) przygotowywały podobny napój w noc pełni lata. Według innej wersji likier przybył do Włoch z Francji, gdzie nazywano go „liquer de brou de noix”.

Orzech zawsze był „magicznym” owocem kojarzonym z czarownicami i magią. Uważano, że tylko najmądrzejsze „czarodziejki” powinny zbierać zielone orzechy w noc św. Jana Chrzciciela (24 czerwca). Boso zbieracze wspinali się po drzewach i ręcznie wybierali najlepsze orzechy, zbierając je ostrożnie, aby nie uszkodzić delikatnej skóry.

Następnego dnia orzechy polano alkoholem i pozostawiono do zaparzenia do nocy Wszystkich Świętych (31 października). Jednocześnie zabroniono używania metalowych narzędzi - uważano, że metal może negatywnie wpływać na lecznicze właściwości napoju..

Klasyczny przepis na nochino

Do produkcji nochino nadają się tylko młode orzechy zebrane wczesnym latem. Owoce powinny być miękkie, łatwe do przekłucia szpilką, a wnętrze powinno mieć galaretowatą konsystencję. Najważniejsze to „złapać” właściwy moment zbierania orzechów, który trwa zaledwie kilka dni i nazywany jest „czasem balsamicznym”. Zbyt zielone owoce będą miały gorzki posmak, a przejrzałe nieprzyjemny drzewno-taniczny posmak..

Składniki:

• niedojrzałe orzechy włoskie - 1 kg (około 29-35 sztuk);
• bimber winogronowy (wódka, koniak) - 1 litr;
• cukier - 700-900 gramów (do smaku);
• przyprawy (cynamon, goździki, wanilia, gałka muszkatołowa, jagody jałowca) - do smaku.

Tradycyjnie używa się nieparzystej liczby orzechów..

Moc bazy alkoholowej mieści się w przedziale 40-85% i zależy od tego, jak mocny powinien być gotowy trunek. W procesie infuzji stężenie alkoholu zmniejszy się około 2 razy. Bardzo ważne jest, aby nie przesadzać z przyprawami, aby nie zagłuszyły aromatu młodych owoców..

Przygotowanie

1. Pokrój każdą nakrętkę na 4 części, złóż razem z rdzeniem w szklanym pojemniku do infuzji..

Ponieważ orzechy pozostawiają trudne do usunięcia plamy, wszystkie operacje najlepiej wykonywać w starej odzieży i rękawiczkach medycznych..

2. Dodać cukier i przyprawy. Zamknij pokrywkę, kilkakrotnie wstrząśnij i pozostaw w słonecznym miejscu na 4 dni.

3. Wlej bazę alkoholową, wymieszaj, szczelnie zamknij. Przenieś się do pomieszczenia o temperaturze pokojowej.

4. Domagaj się co najmniej 2-3 miesiące (najlepiej 5-6) w słonecznym miejscu. Zaleca się codzienne wstrząsanie przez pierwsze dwa miesiące.

5. Powstały napar przecedzić przez gazę, lekko wycisnąć miazgę orzechową. Przefiltrować przez watę lub filtr do kawy.

6. Wlej gotowe domowe nochino do butelek z ciemnego szkła i szczelnie zamknij. Opcjonalnie słodzić cukrem. Termin przydatności - do 5 lat.

Jak pić nochino

Nochino ma dobry wpływ na trawienie, dlatego często podaje się go jako strawny (po głównym posiłku). Likier pije się w czystej postaci w temperaturze 16-18 ° C ze szklanek o pojemności 30-60 ml i zwykle nie spożywa się go z niczym, ale w razie potrzeby napój tworzy dobrą parę gastronomiczną z twardymi włoskimi serami i lody.

Czasami espresso popijamy szklanką likieru orzechowego (takie połączenie nazywa się caffe corretto), a nocino wykorzystuje się także do celów kulinarnych, zastępując nim ekstrakt waniliowy w wypiekach np. Biscotti.

Koktajle z Nochino

Manhattan o północy (aka Walnut Old Fashioned). Wymieszaj 1: 2 nochino z bourbonem, dodaj kilka kropli gorzkiej pomarańczy, podawaj z lodem i koktajlowymi wiśniami.

Płaszcz przeciwdeszczowy. Wymieszaj równe porcje nochino i burbona, dodaj jedną batonową łyżkę syropu migdałowego. Podawaj w schłodzonym kieliszku do martini.

Włoski wózek boczny. Jedna część Cointreau i soku z cytryny, 2 części nochino, 3 części brandy. Wszystko wymieszaj, podawaj z kawałkiem cytryny.