Jaka jest różnica między piwem a piwem + opis 11 odmian piwa

Odmiany ale

1. Gorzkie Ale

   Odmiana jasnego ale, która ma bardzo przyjemny i wyrazisty smak.

   Napój zyskał swoją nazwę kilka wieków temu, kiedy angielscy browary zaczęli używać chmielu, który nadaje piwu gorzki smak.

   Typowe gorzkie piwo ma ciemny kolor miedzi, chociaż w niektórych odmianach specjalnych odcień zmienia się od bursztynowego do brązowego..

   Twierdza od 3% do 7%

2. Pale Ale lub Pale Ale

   Jedna z głównych odmian angielskiego piwa, ponieważ do jego produkcji wykorzystuje się więcej chmielu, co w przeszłości pozwalało piwu lepiej przenosić transport na duże odległości do odległych kolonii Imperium Brytyjskiego.

   Główna różnica w pikantnym smaku i jaśniejszym kolorze.

3. Indian Pale Ale

   Mocno chmielone jasne piwo.

   Chmiel nadaje piwu bogaty aromat i przyjemną gorycz.

   Jest to najpopularniejszy styl piwa rzemieślniczego w USA..

4. Soft Ale (Mild Ale)

   Ten styl piwa powstał w Wielkiej Brytanii w XVII wieku i ma głównie słodowy smak.

   Nowoczesne miękkie piwa mają przeważnie ciemną barwę o sile od 3% do 3,6%, chociaż istnieją przykłady jaśniejszych odcieni, a także mocniejszych, sięgających 6% i wyższych.

5. Brown Ale

   Tradycyjne ciemne angielskie piwo o sile od 2,8 do 5,4%.

   Oprócz wszystkich odcieni brązu ma mocny słodowy smak i charakterystyczny orzechowy aromat..

6. Mocne Ale

   Przewyższa lżejsze opcje pod względem gęstości, zawartości alkoholu i nasycenia słodu.

   Na podniebieniu mogą być nuty owocowe lub kwaśny odcień..

   Specjalne rodzaje mocnego piwa są również uważane za stare, stare i ciemne.

7. Wino jęczmienne

   Napój, który często zawiera więcej niż 10 stopni alkoholu.

   Piwo z ziarna. Kolor od brązowego złota do czerni.

   Istnieją dwie główne odmiany wina jęczmiennego: angielskie wino jęczmienne, które ma małą gorycz chmielową i szeroką gamę kolorów - od czerwono-złotego do czarnego, i amerykańskie wino jęczmienne, bardziej gorzkie, którego kolor zmienia się od bursztynu do jasnobrązowego.

   Twierdza od 8% do 12%.

8. Irish Red Ale

   Różni się kolorem od bursztynu do ciemnej miedzi, dobra przezroczystość. Tworzy delikatną pianę z brudnego białego do żółtego brązu.

   Ma łagodny smak i słodycz karmelowego słodu, czasem z domieszką chleba tostowego z masłem lub karmelem.

   Łagodny słodowy smak z nutami karmelu.

   Twierdza od 4 do 6%.

9. Szkockie Ale (Scotch Ale lub Wee Heavy)

   Powstał w Edynburgu w XIX wieku. To super bogate w słód ale pełne karmelowych smaków i aromatów.

   Ma ciemnobrązowy, nasycony kolor z wysoką zawartością alkoholu (od 6 do 10%).

   Pewna goryczka może być obecna w smaku, chociaż mocne smaki karmelu mają tendencję do dominowania zauważalnej goryczy..

   Niektóre szkockie piwa mogą mieć lekko torfowy smak..

10. Porter

    Krajowa angielska marka piwa, łącząca wiele podtypów ciemnego piwa pod swoją nazwą.

    Wyprodukowany z co najmniej dwóch rodzajów słodów, z których jednym jest słód brązowy (słód brązowy).

11. Gruby

    Irlandzka pochodna od portera, charakteryzująca się obecnością w bukiecie smakowym wyraźnych nut kawy i przypalonego posmaku, a także doskonałą nieprzezroczystością.

    Obecnie, wraz z klasyczną wersją zawierającą stosunkowo wysoki procent alkoholu, istnieją kwaśne ostrygi, suche irlandzkie tłuszcze, jego angielski słodki „kolega” zawierający laktozę, a także niedoskonały transport imperialnych i tropikalnych stoutów, które są lepsze od niego..

    Więcej o stout

Ponadto koncepcja piwa obejmuje takie napoje jak piwo trapistów (w tym słynny Quadrupel) produkowane w Belgii, Holandii i Francji, czerwone lub burgundowe (w zależności od koloru wina napoju), piwo Flanders belgijskiego pochodzenia, bawarskie piwo pszeniczne, a także Stare piwo pochodzi z niemieckiego Dusseldorfu.

Różnice między piwem a piwem

1. Do produkcji piwa stosuje się metodę górnej fermentacji alkoholowej..

   Opiera się na łatwości właściwej drożdżom rosnącym w Starym Świecie.

   Podczas fermentacji takie drożdże nieuchronnie unoszą się na powierzchnię cieczy, tworząc rodzaj czapki.

   Dopiero odkrycie Ameryki spowodowało, że cięższa odmiana drożdży wpadła do Europy, osiadając podczas fermentacji na dnie wanny lub beczki.

   Następnie te grzyby drożdżowe zaczęły być wykorzystywane do produkcji piwa typu lager (piwo klasyczne).

2. Temperatura fermentacji piwa wynosi od 15 do 24 ° C, ponieważ lżejsze drożdże wolą ciepło.

   Ich zagraniczni odpowiednicy czują się bardziej komfortowo w niższych temperaturach (5-14 ° C, a czasem niższych).

   Ta ostatnia okoliczność pozwala zmniejszyć intensywność rozmnażania w płynie różnych mikroorganizmów, a tym samym chronić piwo przed szybkim kwaśnością.

   Jednak możliwość zastosowania drożdży amerykańskich na skalę przemysłową, a tym samym wprowadzenia piwa do masowej produkcji, pojawiła się dopiero wraz z wynalezieniem potężnych agregatów chłodniczych.

   Fermentacja w wyższych temperaturach, wraz z intensywnym uwalnianiem różnych związków eterowych i naturalnych aromatów, sprawia, że ​​piwo jest jaśniejsze i bardziej nasycone, chociaż mniej stabilne i kontrolowane niż lager.

   Ponadto dzięki temu samemu współczynnikowi termicznemu proces pierwotnego dojrzewania piwa jest znacznie szybszy niż w przypadku obozu. Trwa średnio od dwóch tygodni do dwóch miesięcy.

3. Klasyczne ale, w przeciwieństwie do piwa, nie jest pasteryzowane ani filtrowane.

   Dlatego nadal wędruje, jak mówią Brytyjczycy, do ostatniej kropli.

   Taki „żywy” napój ma nieporównanie bardziej żywy i indywidualny smak, ale jego trwałość jest ograniczona do kilku dni.

Podsumowując wszystkie powyższe, można zauważyć, że kapryśność i niestabilność piwa z reguły polega na tym, że może być dobry lub doskonały.

Nie bez powodu, jak zauważył jeden z naszych czytelników, podczas ślepej degustacji różnych odmian spienionego napoju, pijący piwo w zdecydowanej większości przypadków wybierają nie lager, a mianowicie el.