Bonifikatory do warzenia piwa w domu: koncepcja, celowość, wymiana

Marketerzy nazywają je tajną bronią bimbera, producenci nazywają je naukowym przełomem w przemyśle spożywczym, a sprzedawcy twierdzą, że zaledwie kilka gramów magicznego proszku z torebki uszlachetni nawet zły bimber nie do poznania. Chodzi o bonifikatory do domowego warzenia piwa, z którymi domowi gorzelnicy spotkali się kilka lat temu. Czas zrozumieć skuteczność tych suplementów.

Bonifikatory (od francuskiego bonificateur - polepszacz) to dodatki do żywności w postaci proszku, płynu lub zawiesiny poprawiające aromat i smak napoju alkoholowego oraz, zdaniem producentów, minimalizujące negatywny wpływ na organizm toksyn powstających po rozpadzie alkoholu etylowego. Zasadniczo bonifikatory są używane do destylatów i rektyfikacji: bimber, whisky, brandy, wódka itp..

Rozwój bonifikatorów prowadzą ośrodki badawcze związane z przemysłem spożywczym, np. W Rosji jest to Instytut Żywienia Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych i Ogólnorosyjski Instytut Badawczy Biotechnologii Żywności. Wielu dużych producentów alkoholi stosuje w swoich napojach jakąś formę dodatków.

Skład bonifikatorów

Zwykle każdy bonifier składa się z substancji, które spełniają jedną z czterech funkcji:

1. Regulacja i utrzymanie kwasowości. W tym celu stosuje się różne kwasy: cytrynowy, winowy, octowy, jabłkowy, bursztynowy, cynamonowy itp. Aby nie dopuścić do wahań kwasowości, można stosować sole kwaśne. Również kwasy i ich sole mają swój własny smak, co znajduje odzwierciedlenie w napoju..

2. Słodzenie i zmiękczanie. Problem rozwiązuje dodanie cukrów (fruktozy, laktozy, glukozy) i innych słodkich substancji dopuszczonych w przemyśle spożywczym. Najpopularniejszymi substancjami słodzącymi są aspartam (E951) i sukraloza (E955), ale można stosować inne..

Oprócz słodyczy każdy słodzik nadaje napojowi indywidualny smak i zmienia lepkość roztworu. Z kolei lepkość wpływa na „body” napoju, np. Za pomocą słodzików można uzyskać „nogi” charakterystyczne dla dojrzałej whisky i koniaków - tłuste krople na ściankach kieliszka.

3. Aromatyzacja i barwienie. Aromaty i barwniki są naturalne (pozyskiwane z surowców naturalnych) i chemiczne - syntetyzowane w trakcie procesów chemicznych. Te pierwsze są wysokiej jakości, ale drogie, przedstawiciele drugiej grupy są tani, ale nie naturalne i mogą powodować alergie.

4. Minimalizowanie negatywnego wpływu alkoholu na organizm. Ta funkcja bonifikatorów wykracza poza badania przemysłu spożywczego i jest bardziej związana z medycyną. Producenci twierdzą, że stosują hepatoprotektory (chronią komórki wątroby) oraz dodatki, które szybko usuwają z organizmu związki chemiczne destylatów, które nie są wchłaniane przez przewód pokarmowy. Niektóre są nawet zdolne do przekształcenia szkodliwego aldehydu octowego w nietoksyczny związek..

Po wypiciu alkoholu ze wzmacniaczem zespół kaca powinien być minimalny lub całkowicie nieobecny. Ale badania medyczne potwierdzające zalety bonifikatorów nie zostały znalezione w momencie pisania tego tekstu (styczeń 2019). Dlatego ta funkcja jest wątpliwa..

W praktyce typowy bonifier zawiera: laktozę, laktozę, fruktozę, glukozę, serwatkę, aminokwasy (owoce, wino itp.), Witaminy B i C, nalewki i ekstrakty ziołowe (pszenica, korzeń żeń-szenia, jagody i owoce). Lista dodatków jest przybliżona, niektóre substancje mogą być nieobecne, inne nie znajdują się na tej liście.

Możliwość zastosowania bonifikatorów

Korzyści:

• przy odpowiednim doborze nieznacznie poprawiają właściwości organoleptyczne napoju (aromat, smak, kolor);
• Może zmniejszyć pijaństwo i kaca (wątpliwe);
• łatwość użycia - w większości przypadków wystarczy dodać proszek w zalecanej przez producenta dawce i wymieszać. Wynik pojawi się za kilka godzin (czasami dni).

Niedogodności:

• nikt nie wie dokładnie, w jakie reakcje chemiczne bonifier wejdzie z destylatem i jak wpłynie to na organizm. Faktem jest, że skład chemiczny bimbru, nawet z jednego surowca, może radykalnie różnić się w zależności od metod wiązania i destylacji zacieru. W produkcji na dużą skalę stężenie substancji w napoju jest kontrolowane w laboratorium, odpowiednio dobierając skład i proporcje dodatków, ale w domu nie jest to możliwe. Producenci bonifikatorów nie biorą tego pod uwagę, oferując taką samą dawkę..
• nie poprawiaj alkoholu, a jedynie maskuj jego słabą jakość;
• stosunkowo wysoki koszt;
• niektóre bonifikatory mogą powodować zmętnienie i flokulację na zimno;
• po dodaniu bonifikatora napoju nie można uznać za naturalny (ekologiczny).

Wynik: Bonifikatory można zastosować do nieznacznego polepszenia właściwości organoleptycznych domowego alkoholu, ale nie należy mieć nadziei, że po ich zastosowaniu napój stanie się znacznie smaczniejszy i bezpieczniejszy. Rzemiosło gorzelnika i odpowiedni sprzęt nadal są najważniejsze. Ulepszaj tylko wysokiej jakości bimber, nie próbuj ukrywać wad zła!

Jak wybrać bonifier

Należy kupować bonifikatory, które posiadają certyfikat bezpieczeństwa wydany przez Instytut Żywienia Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych i (lub) zatwierdzony przez Rospotrebnadzor. Sprzedawca musi dostarczyć dokumenty na żądanie.

Większość producentów opracowała osobny wzmacniacz dla każdego napoju. Nie można stosować dodatków przeznaczonych do innego rodzaju surowca. Bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń i proporcji wskazanych w instrukcji na opakowaniu. Przedawkowanie może nieodwracalnie zrujnować napój..

Jak zrobić bonifier własnymi rękami

Bonifikatory składają się z dostępnych w handlu substancji, dzięki czemu można je wytwarzać niezależnie od dodatków, które nie zmieniają smaku i zapachu oryginalnego napoju (z podanej listy na kolor wpływa tylko karmel):

• fruktoza (0,2-2 g / l) - zmiękcza smak destylatów owocowych;
• glukoza (0,5-3 g / l) - zmiękcza smak wódki, bimbru cukrowego i destylatów zbożowych (dodać minimalną ilość);
• cukier (do 10 g / l) - stosowany jako kolor karmelowy w przypadku destylatów dojrzałych, zwłaszcza whisky i koniaku, nie daje prawie żadnej słodyczy, zmieniając jedynie kolor napoju;
• kwas cytrynowy (do 0,1 g / l) - nadaje się do zakwaszania niektórych destylatów owocowych, które mają zbyt słodki smak;
• glicyna (0,2-0,4 g / l) - ukrywa gorycz i ostrość każdego bimbru;
• gliceryna (1 łyżeczka na 1 litr) - zmiękcza smak cukrowego bimbru i wódki;
• ekstrakt z owoców olchy (1 ml / l) - ukrywa zapach i ostrość alkoholu w bimber cukrowym, destylatach zbożowych i wódce. Aby przygotować ekstrakt, dodaj 50 g owoców olchy do 200 ml wrzącej wody, gotuj na średnim ogniu przez 30 minut, następnie przefiltruj przez gazę, usuwając owoce. Otrzymaną ciecz odparować w łaźni wodnej do 50 ml. Okaże się ciemną lepką masą..

Uwaga! Aby nie zepsuć całej partii, poeksperymentuj z niewielką ilością napoju..