Szwajcarski absynt suisse la bleue (suisse la bleu) - opis wyjątkowego napoju

Szwajcarski absynt Suisse La Bleue - wyjątkowy napój. W żadnym innym kraju na świecie nie było przypadku, w którym komisja rządowa, po dokładnym przestudiowaniu składu i właściwości nielegalnie produkowanego alkoholu, uznała jego wysoką jakość, autoryzowała sprzedaż i nie ukarała w żaden sposób firmy produkcyjnej.

Miejsce narodzin absyntu to Couve, szwajcarskie miasto w malowniczej dolinie Val de Traverse. Od niepamiętnych czasów miejscowi chłopi wytwarzali nalewki z lokalnych aromatycznych ziół. Kiedy absynt stał się modny z europejską bohezją, w Val de Traverse nie było takiej wioski, w której nie destylowaliby nalewki z piołunu według własnego unikalnego przepisu.

Dobrobyt Kuwejtu zakończył się w 1907 r., Kiedy produkcja i sprzedaż absyntu została zakazana w Szwajcarii. Ale Szwajcarzy nie pogodzili się z tym. Absynt nadal nalegał i destylował. Szczególnie popularna była jego wersja La Blue („niebieski”).

Ten absynt wytworzony techniką destylacji był bezbarwny i przezroczysty, podobnie jak woda. Niebieskie odblaski pojawiły się w głębinach butelki, a kiedy napój został rozcieńczony wodą, stał się matowo biały z niebieskawym odcieniem. „La Blue” był tak podobny do wody, że podawano go nawet stałym klientom w restauracjach.

W latach 30. XX wieku absynt, wytwarzany w destylarni Charlotte Wache, cieszył się szczególną miłością szwajcarskich fanów nalewek z piołunu. Madame Charlotte była utalentowaną mieszanką, przygotowywała przepisy na drinki i doskonaliła technikę destylacji..

Nic dziwnego, że mówią, że genialne pomysły są w powietrzu. W 1989 roku Claude-Alain Bunion, specjalista w dziedzinie technologii rafinacji ropy naftowej, zainteresował się destylacją nalewek z piołunu..

Pochodzący z Val de Traverse, Bunion wiele wiedział o pachnących ziołach. Po zakupie 12-litrowego alambiku na pchlim targu monsieur Claude-Alain eksperymentował z różnymi opcjami absyntu w wolnym czasie..

Wyniki eksperymentów niezmiennie podobały się kumplom początkującego gorzelnika.

Tak się złożyło, że jeden z przyjaciół Buniona był rodzimym siostrzeńcem tego samego Madame Vauchet. Z radością podzielił się z przyjacielem dokumentacją zmarłej ciotki zbierającą kurz w szafie.

W 2001 roku Monsieur Bunion nabył kilka 145-litrowych alambików i rozpoczął produkcję absyntu na skalę przemysłową. Z każdego takiego alambika otrzymano dokładnie 95 litrów czystego, pachnącego napoju (uwaga: nadal obowiązywał ścisły zakaz jego produkcji).

W 2004 r., Kiedy rząd szwajcarski właśnie rozmawiał o zniesieniu zakazu absyntu, Monsieur Bunion złożył dokumenty w celu uzyskania licencji, a jednocześnie wyeksportował pierwszą partię napoju do sąsiednich Niemiec (mistrz ostrożnie unika słowa „przemyt”). W Niemczech, gdzie absynt był dozwolony znacznie wcześniej, produkty gorzelni Bunion rozkwitły..

Przez rok rządowa komisja badała skład i technologię produkcji absyntu w destylarni Artemisia Bugnon. W 2005 roku, kiedy zakaz został zniesiony na prawie sto lat, Monsieur Bunion został pierwszym oficjalnym producentem absyntu w Szwajcarii..

Claude-Alain Bunion był inicjatorem stworzenia w swojej rodzinnej Kuvie historycznej „wioski absyntu” - muzeum gorzelni. W 2007 roku, wspólnie z lokalną kwiaciarnią, otworzył sklep Fleur-Bleu, który sprzedaje kompozycje z kwiatów i butelki absyntu. W tym samym roku Artemisia Bugnon rozpoczęła eksport produktów do Japonii, Wielkiej Brytanii i Kanady, a rok później do Stanów Zjednoczonych..

Zapytany o to, jak zrobić dobry absynt, Claude-Alain Bunion zawsze odpowiada: „Dobry absynt uzyska się tylko od kogoś, kto da mu miłość i pasję”. Wszystkie nieobecne w destylarni Artemisia Bugnon są wykonane z naturalnych surowców, bez sztucznych dodatków.

Rodzaje Absinth Suisse La Bleue

Firma Artemisia Bugnon Distillery produkuje następujące rodzaje absyntu Swiss La Blue (zawartość tujonu - 35 mg na litr):

La Clandestine - absynt o sile 53% z bogatym aromatem anyżu, piołunu i kopru. Smak jest świeży, z goryczą piołunu i lekkim odcieniem anyżu i miodu. Napój jest wytwarzany zgodnie z oryginalną recepturą Charlotte Wache;

Alkohol winny La Clandestine - chłonny La Clandestine, leżakowany przez kilka lat w dębowych beczkach. Im dłużej napój ten jest przechowywany, tym lepiej.

Absynt Marianne La Clandestine - absynt o sile 53%, który pierwotnie był produkowany na eksport do Francji. Napój jest aromatyczny z nutą mięty i melisy, gorycz piołunu w smaku łagodzą chłodne nuty mięty;

La Capricieuse - absynt o sile 73% z zapachem piołunu anyżowego i długim świeżym finiszem;

Opaline - absynt o sile 68% z aromatem ziół łąkowych i wyraźnym gorzkim smakiem.

Jak wybrać napój?

Jak wybrać absynt na etykiecie, zawartość tujonu w absyntie 5,00 / 5 (100,00%) 1

Absynt jest raczej specyficznym napojem alkoholowym, w klasycznej wersji powinien zawierać pewną ilość tujonu, który jest naturalną substancją występującą w piołunu, wrotyczu pospolitego i niektórych innych roślinach.

Tujonu nie można nazwać nieszkodliwą substancją, pod jego działaniem ludzie mają skłonność do halucynacji i zmiany świadomości, w związku z czym w wielu krajach produkty z tujonem są albo zabronione, albo ich zawartość jest w nich ograniczona.

Dlatego przy zakupie absyntu należy dokładnie przestudiować etykietę, aby zrozumieć, co kupujesz i jaki związek ma ten alkohol z klasycznym absyntem.

1. 1. Przede wszystkim zwróć uwagę na nazwę napoju, francuski absynt jest napisany „Absynt”, hiszpański i włoski absynt to „Absenta”, czeski absynt to „Absynt”. Na etykiecie można znaleźć nazwę „wyrafinowany absynt” lub „bez tujonu” oznacza to, że napoje te są oczyszczonym absyntem, który nie zawiera tujonu (ale jednocześnie napój ma piołun w swoim składzie).
2. 2. Zwróć również uwagę na siłę absyntu, można to wskazać na dowodzie, 1 dowód jest równy 0,5% alkoholu.
3. 3. Uważnie studiując etykietę, można znaleźć słowo „destylowane”, co oznacza, że ​​absynt nie był nalegany, ale sublimowany.
4. 4. Chcąc kupić klasyczny absynt, kluczową kwestią jest zawartość tujonu, jest on podawany w mg / kg lub ppm (części na milion - części na milion).

Należy zauważyć, że ten wskaźnik nie zawsze jest publikowany przez producentów.

Jeżeli zawartość tujonu nie jest wskazana, zwykle oznacza to, że zawartość tujonu spełnia normy UE i jest równa lub mniejsza niż 10 mg / kg.

Aby pomóc miłośnikom absyntu opublikować krótki stolik na temat marek absyntu, z Zawartość tujonu i moc napoju:

Marka lub nazwa	Zawartość tujonu (mg / kg lub ppm)	Twierdza,%	Kraj pochodzenia
Król duchów	10	70	Republika Czeska
Król duchów złota	100	70	Republika Czeska
King of Spirits Original	10	70	Republika Czeska
Staroplzenecky	10	70	Republika Czeska
Sebor	2-8	55	Republika Czeska
Absyntowe wzgórza	1,5	70	Republika Czeska
Fruko Schulz	2.7	60	Republika Czeska
Czerwony	10	70	Republika Czeska
Havels	10	60	Republika Czeska
Zelena Muza	10	70	Republika Czeska
Logan	10	55–70	Republika Czeska
Logan 100	100	70	Republika Czeska
Zielona magia	5-9,3	70	Republika Czeska
Hypno Absynt	10	70	Republika Czeska
Absynt Teichenne	10	70	Republika Czeska
Swiss La Bleue	25–60	60–68	Szwajcaria
Logan wpisuje komercyjny przepis	10	68	Szwajcaria
Logan fils	0	68	Szwajcaria
Nieobecny	0	55	Francja
Extrime d’Absente	35	70	Francja
Xenta absenta	35 (poprzednio 7,9)	70	Włochy
Xenta superior	35 (kiedyś było 10)	70	Włochy
Deva	10	45–70	Hiszpania
Serpis	10	55–70	Hiszpania
Fleurs de lis absenta	10	55	Hiszpania

Wybierając absynt, należy o tym pamiętać Tujon może powodować halucynacje i drgawki, a także naruszenie układu nerwowego. Nadmierne i długotrwałe stosowanie powoduje uzależnienie.

(zaktualizowano 08-10-2016 19:45:28)

Suisse La Bleue

Ile stopni w absyntie

Absynt jest kuszący, ale szkodliwy i silny. Ale ile? Jaki procent zawiera czysty alkohol? I czy tylko w wysokiej zawartości alkoholu zawarta jest cała szkoda absyntu? Nie powiesz mi.

Po pierwsze, pomimo prawie standardowego zestawu składników, które mogłyby z powodzeniem służyć jako panaceum na wszystkie choroby (co natychmiast sugerowano), absynt jest szkodliwy dla zdrowia.

Wykaz składników niezmiennie w nim zawartych jest prezentowany w postaci gorzkiego piołunu, anyżu, kopru włoskiego, tataraku, mięty, melisy, lukrecji, arcydzięgla, jesionu białego, kolendry, weroniki, rumianku, pietruszki i hizopu.

Częściowo to oni nadają ton napojowi, tworząc wiele rodzajów, które są klasyfikowane według różnych parametrów.

Jak wybrać porządny absynt?

Zgodnie z treścią najbardziej szkodliwego tujonu następuje absynt:

• Wysoce halucynogenny: zawartość tujonu waha się od 25 do 100 mg na litr napoju. Taki alkohol produkowany jest w Szwajcarii („Swiss La Bleue”), Czechach („King of Spirits”, „Logan 100” itp..
• Nisko halucynogenny: zawartość tujonu waha się od 1,5 do 10 mg na litr napoju. Prawie wszystkie kraje w Europie produkują taki alkohol..
• Nie halucynogenny: nie ma w nim tujonu. Są to szwajcarskie „Logan Fils”, francuskie „Absente” (Francja) i szereg nalewek naśladujących produkt.

Jesteśmy przyzwyczajeni do myślenia, że ​​„zielona wróżka” ma szmaragdowy kolor, ale tak nie jest..

Według koloru absynt jest:

• Zielony (we wszystkich jego przejawach). Kolor daje chlorofil zielonym roślinom, chociaż częściej barwi. Jest to jednak klasyk..
• Żółty (wszystkie odcienie od bursztynu do cytryny). Naturalny absynt może być również żółtawy, ale w większości przypadków kolor nadaje kolor żywności..
• Czerwony (wszystkie odcienie rubinu). Kompozycja wprowadziła ekstrakt z granatu. Ale kolor w większości przypadków nadaje kolor żywności.
• Czarny lub brązowy. Kompozycja zawiera korzenie piołunu zamiast zieleni i pewien procent naparu z czarnej akacji katechu, co sprawia, że ​​napój jest jagodowy i słodki, a także nadaje mu kolor. Ale najczęściej kolor żywności jest nadal używany..

Ponadto alkohol ten może być niebieski lub w ogóle nie mieć koloru. Ale w końcu przejdźmy do głównego punktu, dla którego zaczęliśmy pisać ten artykuł - alkohol.

Bezwzględna zawartość alkoholu może być:

• Bardzo silny Zawiera od 55 do 65% czystego alkoholu. Takie odmiany zwykle zawierają niski procent tujonu, a czasem są całkowicie nieobecne. Są produkowane głównie przez Francję, Czechy, Hiszpanię..
• Niezwykle silny. Zawiera od 70 do 85% czystego alkoholu. W przeważającej części są to naturalny absynt. Produkowane są głównie przez Szwajcarię, Czechy, Włochy, Hiszpanię, Niemcy, a częściowo Francję.

Teraz, wiedząc wszystko o tajnikach absyntu, możesz sam wybrać to, czego chcesz. Ale nie zapominaj, że po pierwsze absynt nie powinien być zbytnio porywany (nawet jeśli nie ma tujonu - pamiętaj o jego sile), a po drugie, oprócz wszystkiego innego, nadal musisz być w stanie prawidłowo go pić. Nic dziwnego, że Grecy tłumaczą swoją nazwę jako „nie pijany”.

La tajny absynt

La tajny absynt

La tajny absynt jest Szwajcarem La bleu, lub klarowna, absyntowa marka produkowana przez gorzelnie Artemisia-Bugnon. Jest to destylowany likier o smaku anyżu zawierający ziołowe piołun (Artemisia absinthium), a po przygotowaniu z zimną wodą będzie leżeć. Absynt La Clandestine występuje w czterech głównych stylach, jak wyszczególniono poniżej.

Według producenta La Clandestine opiera się na przepisie szwajcarskiej destylarni Charlotte Vaucher z 1935 r. [1], którą Bugnon krążył nieoficjalnie przez kilka lat przed zniesieniem przez Szwajcar blisko stuletniego zakazu absyntu 1 marca 2005 r..

[2] Po wyciągu Bugnon złożył wniosek o oficjalną licencję i został jednym z pierwszych gorzelników w regionie Val-de-Travers, któremu przyznano taką licencję. Jest teraz produkowany i sprzedawany przez Artemisia-Bugnon.

W czerwcu 2008 r. Amerykańskie biuro ds. Podatków i handlu alkoholem i tytoniem zatwierdziło wersję La Clandestine na sprzedaż w Stanach Zjednoczonych [3], a jej premiera nastąpiła w październiku 2008 r..

La Clandestine, która jest produkowana w ilości 53% abv (objętościowo alkoholu), podawana jest w sposób podobny do tradycyjnej francuskiej metody z XIX wieku, różniącej się jedynie zużyciem cukru. Producent zaleca podawanie La Clandestine bez cukru. [4]

La capricieuse

La Capricieuse, o 72% abv, dodano latem 2005 r.

La Recette Marianne

La Recette Marianne, na poziomie 55% abv, została wydana jesienią 2005 r. W odpowiedzi na francuskie przepisy dotyczące fenchone [5].

Angélique

Angélique, o 72% abv, jest pierwszym absyntem Suisse Verte (lub zielonym) z destylarni La Clandestine, a jego premiera odbyła się podczas 10. dorocznego festiwalu Absinthe w Boveresse w Szwajcarii w czerwcu 2007 r..

Referencje

1. ^ Historia marki Pobrano 17 września 2009 r
2. ^ Artykuł z San Francisco Chronicle odtwarzający historię New York Times z 4 listopada 2004 r. Pobrano 2 stycznia 2008 r
3. ^ Amerykańskie Biuro Podatków i Handlu Alkoholem i Tytoniem (2008). ”Certyfikat Federalnej Aprobaty Etykietowej, La Clandestine Absinthe Superieure.” Pobrano 2008-06-20.
4. ^ Odniesienie do picia „au naturel”, tj. bez cukru Zarchiwizowano 27.09.2007 w Wayback Machine. Otrzymano 20 maja 2007
5. ^ Odniesienie do przepisów dotyczących fenchone ze strony internetowej marki Pobrano 2 maja 2009 r

Linki zewnętrzne

• La Clandestine Absinthe - strona internetowa marki
• Recenzja Fée Verte - niezależna strona internetowa potwierdzająca, że ​​La Clandestine była sprzedawana przez „lata” przed oficjalną premierą.

Absynt: W ramionach szmaragdowej wróżki

Dziś absynt jest pijany tylko przez prawdziwych koneserów napojów alkoholowych, a 150 lat temu ten wspaniały napój prawie wycisnął wszystkich z półek!

Absynt pojawił się w Europie na początku XIX wieku dzięki dwóm siostrom zakonnicom, które przygotowały wszelkiego rodzaju leki i stworzyły przepis na niesamowitą miksturę, która ujawnia najbardziej ukryte głębiny podświadomości.

Mikstura ta była początkowo sprzedawana jako lek na wiele chorób, ale po kilku latach stała się niezwykle popularnym napojem wśród cyganów, a później wśród zwykłych mieszkańców.

Absynt - mocna nalewka alkoholowa w piołunu z dodatkiem anyżu, kopru włoskiego, kolendry, hizopu i innych ziół leczniczych.

Produkcja absyntu w tych dniach była od pięciu do dziesięciu razy niższa niż produkcja mocnych win, być może przyczyniło się to do wzrostu popularności tego napoju.

Jednak prawdziwi miłośnicy absyntu twierdzą, że w obecnym absyntie żyje „szmaragdowa wróżka”, która ujawnia sekrety przeszłych żyć oraz sekrety wrogów i przyjaciół.

Absynt oparty jest na ekstraktach z piołunu, substancji zwanej tujonem. Zawartość tujonu w obecnym absyntie osiągnęła 260 mg / kg. W takiej ilości tujon naprawdę wywiera silny psychodeliczny wpływ na ludzkie ciało..

Ale współcześni producenci absyntu często zastępują prawdziwe piołun smakami, więc z takiego absyntu nie można uzyskać innego efektu niż zwykłe zatrucie. Obecnie absynt o najwyższej zawartości tujonu produkuje się odpowiednio w Czechach i Szwajcarii - do 100 mg / kg (King of Spirits Gold, Logan 100) i do 60 mg / kg (Swiss La Bleue), odpowiednio.

Włoski zawiera do 35 mg / kg (Xenta Superior Absinth). Większość współczesnych marek absyntu zawiera do 10 mg / kg tujonu - na to pozwala prawo UE.

Ale jeśli nadal decydujesz się na zapoznanie się z „szmaragdową wróżką”, koniecznie kup absynt, upewnij się, że na etykiecie nie ma słów „non thujone” lub „free tujone”, w przeciwnym razie zmarnujesz swoje pieniądze.

Klasyczny absynt ma przyjemny zielony kolor, ale współcześni producenci najczęściej używają barwników spożywczych, więc nawet najpiękniejszy kolor nie gwarantuje wysokiej jakości napoju.

Taka okrutna rzeczywistość zmusza fanów „szmaragdowej wróżki” do zrobienia drinka w domu. Co więcej, proces ten nie jest tak skomplikowany.

Ten absynt ma silne działanie antyseptyczne na ludzkie ciało, poprawia apetyt i krążenie krwi. Jednak nie należy nadużywać tego napoju, jak każdy inny.

Jeśli chcesz mieć niezapomniane przyjęcie z bliskimi przyjaciółmi, nie ma nic lepszego niż absynt.

Ale pamiętajcie najważniejsze - wróżka nie lubi mięsa! Bez przekąsek! Tylko lód, absynt i zimna woda. Cóż, być może odpowiednie byłyby delikatne słodycze, takie jak pianki i czekolada.

Na takim przyjęciu elitarne kino i dobra psychodeliczna muzyka są doskonale postrzegane. Po spełnieniu tych prostych warunków stworzysz niepowtarzalną atmosferę! Goście będą zszokowani!

Zawartość tujonu we współczesnym absyntie

Zawartość tujonu we współczesnym absyntie.

Król duchów

King of Spirits Gold - King of Spirits Gold

Orignal

Staroplzenecky - Staroplezensky

Sebor - Sebor

Absinth Hills - Hills

Fruko Schulz - Fruko Schulz

Czerwony - czerwony (czerwony)

Havels - Havels

Zelena Muza - Zelena Muse

Logan - Logan

Logan 100

Zielona magia - zielona magia

Hypno Absynt - Hypno

Teichenne Absinth - The Current

Swiss La Bleue

Logan wpisuje komercyjny przepis

Logan fils

Nieobecny

Extrime d’Absente

Xenta Absenta - Xenta

XENTA SUPERIOR

Deva

Serpis

Fleurs De Lis Absenta - Fleur de Lis

Co to jest tujon Tujon jest naturalną substancją. Występuje zarówno w soku wrotyczu pospolitego, jak i w tui (to nie przypadek, że mają podobny zapach), ale jego koncentracja w gorzkim piołunu jest szczególnie wysoka - wspomniana „Artemisia absintium”. Podczas sublimacji piołunu otrzymuje się brązową, oleistą substancję, która na sto gramów zawiera do 400 miligramów tujonu.

Następnie ten ekstrakt miesza się z masą innych składników, jednak liczba miligramów tujonu na sto gramów pierwotnej esencji pozostaje decydującym czynnikiem „skuteczności”, ceny i zakazu absyntu.

Tak więc, zgodnie ze standardami europejskimi, sto gramów oryginalnej esencji - a po rozcieńczeniu na litr alkoholu - powinno być nie więcej niż dziesięć miligramów absyntu.

Tujon ma dość silny efekt halucynogenny. Przy dalszym stosowaniu rozwija się zależność zwana „syndromem nieobecności”, który charakteryzuje się stanem depresyjnym, dreszczami, zaburzoną koordynacją ruchów i nudnościami.

Nalewki z wrotyczu pospolitego, piołunu i innych ziół i roślin zawierających tuję są uważane za lecznicze, a ich koncentraty znajdują się w wielu gorzkich nalewkach - powiedzmy w tym samym „Ramatsotti” lub „Fernet Branca”?

Ważne, jak to często bywa, jest kwestia ilości. Mówiliśmy już o koncentracji tujonu. Aby utrzymać związanie tak dużej ilości niezbędnych substancji, konieczne jest bardzo wysokie stężenie alkoholu. Prawidłowy absynt ma siłę 70–75 stopni. Dlatego wielu sugeruje, że to alkohol jest pierwszym i głównym aktywnym elementem absyntu.

Kiedy absynt był legalny we Francji, zawartość tujonu w nim osiągnęła 260 ppm (części na milion lub mg / kg).

Absynt o najwyższej zawartości tujonu wytwarzany jest w Czechach i Szwajcarii. Absynt marki produkowane w Czechach zawierają do 100 mg / kg tujonu. Absynt szwajcarski zawiera do 70 mg / kg. Drugi absynt pod względem jakości i siły to hiszpański i niemiecki (Tabu, Deva, Montana, Versinthe, Serpis itp.). Zawierają do 30 mg / kg tujonu.

W każdym razie absynt, obecnie produkowany przemysłowo, ma niewielką ilość tujonu w porównaniu z absyntem produkowanym w przeszłości. Nowoczesny absynt jest dość bezpieczny dla ludzi. Niemniej jednak jest zabroniony w wielu krajach, na przykład w USA..

Absynt

Informacje o koszcie i ilości towarów są prezentowane na stronie internetowej do przeglądu. zgodnie z danymi z {{getCatalogUploadDate („H: mm MSC z DD.MM.RRRR”)}}.

Absynt jest jednym z najbardziej tajemniczych i interesujących napojów..

Zdobył serca wielu wybitnych osobistości: Pablo Picasso (Pablo Picasso), Vincent Van Gogh (Vincent Willem van Gogh), Oscar Wilde (Oscar Wilde), Claude Monet (Oscar-Claude Monet), wszyscy znali z pierwszej ręki, czym jest absynt, i za każdym razem, gdy nie mogli się doczekać spotkania z „zieloną wróżką”, co niewątpliwie miało pozytywny wpływ na ich pracę.

Ale, jak wiesz, wszystko powinno być z umiarem. Absynt jest najsilniejszym napojem z istniejącej zawartości alkoholu osiąga 70 stopni, a czasem 85–86 stopni. Smakuje gorzko, a jego nazwa mówi sama za siebie: francuskie słowo „absynt” pochodzi od starożytnego greckiego „ἀψίνθιον” - piołun.

Ale współczesny absynt tylko częściowo przypomina dawnego „krewnego”, ponieważ zmienił się przepis, a także kultura picia tego napoju. Najważniejszym składnikiem tego alkoholu był i pozostaje gorzki piołun..

Ponadto w skład napoju wchodzą: anyż, koper włoski, mięta, kminek, melisa, lukrecja, kolendra, rumianek, a nawet natka pietruszki - co czyni go bardziej jak napar leczniczy niż alkohol. Podobnie jak wiele napojów alkoholowych, absynt powstał wyłącznie w celu zachowania zdrowia.

Według jednej legendy jej twórcą jest francuski doktor Pierre Ordiner, który uciekł do Szwajcarii podczas rewolucji francuskiej. To on zaczął przepisywać pacjentom oryginalny lek.

Nie wiadomo, jak lekarz dowiedział się o jego recepcie, ale według jednej wersji absynt jako lek został stworzony w Szwajcarii w 1792 r. Przez siostry Enrio. Później medyczny eliksir stał się znany dr. Ordinerowi.

Czas mijał, a absynt zaczął być traktowany nie tylko jako lekarstwo, ale także jako środek do zabawy i podnoszenia..

Ciekawe, że to kobiety bardzo lubiły ten napój. Młode dziewczyny w wieku od 18 do 20 lat pochłonęły ten napój w dużych ilościach. Uważano, że jego niezwykły gust przyciąga kobiety. Ale w latach 60. XIX wieku nastąpiło gwałtowne uproszczenie przepisu, w wyniku czego absynt staje się bardziej szkodliwy, tańszy i wszyscy zaczynają go pić.

Cena absyntu spadała, a jego jakość pogarszała się. Tymczasem jego popularność wzrosła bardzo szybko, a używanie tego alkoholu zaczęło przekształcać się w chorobę. Od lat 80. XIX wieku absynt uważano za „szaleństwo w butelce”, napój ten kojarzy się ze schizofrenią i nieznośnym cierpieniem. Takie udręki, w tym halucynacje i konwulsje, zostały spowodowane przez tujon, substancję zawartą w piołunu.

W związku z tym od 1906 r. Zabroniono produkowania i używania absyntu w Europie, nazywano go narkotykiem, a uzależnienie od niego nazywano „absencją”. Takie prześladowanie napoju trwało do końca XX wieku. Odrodzenie absyntu rozpoczęło się w Czechach dopiero w 1998 roku. Produkcja absyntu w Europie jest obecnie bardzo ściśle kontrolowana przez władze.

Absynt jest znany nie tylko z silnego usposobienia, ale także z jasnozielonego koloru. Ale to nie jedyny wygląd napoju. Jest żółty i czerwony i zależy od barwnika. Na przykład czerwony absynt uzyskuje się przez dodanie do napoju ekstraktu z granatów, co nadaje mu przyjemny posmak.

Aby uzyskać czarny absynt, zamiast liści dodaje się korzenie piołunu. Ale przede wszystkim absynt jest interesujący w użyciu. Ponieważ jest raczej gorzki, piją go z cukrem. Zacznijmy od klasycznej i najbardziej znanej metody. Najpierw musisz wziąć szklankę (małą szklankę podobną do szklanki likieru), położyć specjalną łyżkę z kawałkiem cukru na brzegach.

Część absyntu przechodzi kroplami przez cukier, a następnie cukier musi zostać podpalony. Powinien płonąć, aż karmel wypłynie z łyżki, po zmieszaniu napoju z wodą.

Ale we Francji zwyczajowo pije się absynt inaczej: do szklanki wlewa się niewielką ilość alkoholu, na krawędzi szklanki umieszcza się łyżkę z kawałkiem cukru.

Następnie powoli polewaj cukier cukrem, aby uzyskać syrop. W ten sposób smak staje się bardziej miękki i nie wydziela silnej goryczy.

Z czasem absynt stał się mniej popularny, a jego złote lata zostały uwiecznione w dziełach sztuki, ale napój ten pozostaje mistyczny i bardzo kolorowy. W sklepach „Red & White” można kupić absynt za przyzwoitą cenę i przeprowadzić ciekawy rytuał jego użycia w towarzystwie przyjaciół. Miłych zakupów!

Absynt

Sortuj według: Alfabet Cena PopularnośćPokaż:

Twórcą napoju jest pewna pani Ernier ze szwajcarskiej wioski Kuwe.

W 1790 roku miejscowy lekarz leczył wszystkich nalewką z piołunu Madame, dla której napój ten został nazwany „zieloną wróżką”.

Po śmierci Erniera przepis przeszedł do majora Dubiera, który otworzył najpierw fabrykę absyntu w wiosce, a następnie w mieście Pontarlier.

Najpopularniejszy napój był na początku i połowie XIX wieku. Podczas wojny z Afryką Północną francuscy żołnierze pili wodę z drinkiem i zapobiegali czerwonce i malarii. Kiedy wojownicy wrócili do ojczyzny, nawyk spożywania absyntu nie zniknął. Wkrótce zakochał się w przedstawicielach wyższych sfer i kreatywnej bohemy.

Pod koniec XIX wieku konsekwencje częstego picia absyntu zaczęły martwić obywateli. Odkryli, że piołun - główny składnik - zawiera tujon rozpoznawany jako lek. Wiele badań zostało zakwestionowanych, ponieważ były stronnicze, ale napój został ostatecznie zakazany w wielu krajach w 1915 roku..

Teraz „zielona wróżka” znów zachwyca koneserów alkoholu, a kupowanie go nie stanowi problemu. Jest całkowicie bezpieczny dla ludzi, ponieważ zawiera znacznie mniej tujonu niż wcześniej. Nie obserwuje się masywnych halucynacji i innych szkodliwych skutków konsumpcji..

Popularne rodzaje absyntu

W sklepie Decanter możesz wybrać następujące odmiany „wróżek”:

• Klasyczna zieleń. Warto podkreślić hiszpański „Tunel” - nuty migdałów i cynamonu, wyraźny zapach anyżu i bogaty smak.
• Żółty, którego jasnym przedstawicielem jest czeski „król duchów”, wykonany starannie i ręcznie.
• Czerwony, który jest reprezentowany przez wysokiej jakości „czerwony tunel”.
• Czarny, który zawiera korzenie piołunu i napar z katechu, dając bogaty ciemny kolor. Wypróbuj Czarny tunel - wyśmienitą próbkę głęboko smakujących naturalnych składników.

Prawdziwy absynt to napój o sile 70 stopni i wyższej, niewyobrażalnie gorzki i o silnym smaku piołunu. Jeśli widziałeś mniej mocny napój w sprzedaży, alkohol jest wyraźnie słodzony, nie ma w nim tujonu i nie możesz się doczekać żadnej „wróżki”.

Jak pić absynt

Możesz użyć klasycznego sposobu. Do tego potrzebujesz szklanki, specjalnej łyżki z otworami i kawałka cukru. Wizualnie podziel szklankę na sześć części i napełnij objętość tylko jednej części absyntem.

Połóż łyżkę cukru na brzegach szklanki i powoli, drobnym strumieniem, polej cukier cukrem, aż pozostałe pięć części zostanie wypełnionych. Najbardziej optymalny jest stosunek pięciu do jednego, ponieważ roztwór cukru zmiękcza gorycz, a napój nadaje się do spożycia.

Miłośnicy kwaśności mogą dodać plasterek cytryny.

Ceny - dla każdego portfela!

W sklepie Decanter znajdziesz zarówno niedrogie, jak i drogie napoje, które są przygotowywane ręcznie.

• Możliwość zakupu absyntu w cenie do 11 762 pocierać.;
• 30 produktów z tej kategorii w magazynie;
• Sprzedaż prowadzona jest hurtowo i detalicznie. Przy dostawie hurtowej możliwe jest zamówienie dostawy na dogodny adres;
• Odbiór dostępny;
• Skumulowany program zniżek z rabatami do 10%.
• System skumulowanego rabatu
• Gwarancja jakości
• Oficjalna dostawa

Prezentacja NIEOBECNA

Pobierz prezentację ABSENT

nieobecny.ppt

• Rozmiar: 1012,5 Kb
• Liczba slajdów: 27

Abs ntee (fr. Absynt - piołun, Absynt, Absynt (greckie απίνθιον - nie do picia)) - napój alkoholowy, który zwykle zawiera około 70% (czasami 75% lub nawet 85% i 86%) alkoholu.

Absynt to napój, którego jednym ze składników jest anyż. Ale najważniejszym składnikiem absyntu jest piołun (łac. Artisia absinthium).

Oprócz piołunu absynt może obejmować: anyż, koper włoski, tatarak, miętę, melisę, lukrecję, arcydzięgiel i niektóre inne zioła.

Absynt może być przezroczysty, żółty, brązowy, a nawet czerwony, ale częściej absynt ma szmaragdowo zielony kolor (kolor jest spowodowany - lub pierwotnie wynikał - z chlorofilu, który zanika pod wpływem światła, więc absynt wlewa się do butelek z ciemnozielonego szkła). Absynt staje się mętny po dodaniu wody. Wynika to z faktu, że rozcieńczony alkohol nie jest w stanie zatrzymać olejków eterycznych z piołunu, a oleje z niego wypadają..

W starożytnym świecie piołun był powszechnie znany jako jedna z najcenniejszych roślin leczniczych: stymulująca, tonizująca, antyseptyczna i przeciw robakom, a także jako lek na ciepło.

Starożytni uzdrowiciele i filozofowie zgodzili się, że piołun ułatwia poród, służy jako lek na niedokrwistość i reumatyzm, zemdlenie i ogólne osłabienie, jest przydatny w żołądku, pęcherzyku żółciowym i ogólnie trawieniu, a piołun jest dobrym lekarstwem na pijaństwo.

Paracelsus, średniowieczny alchemik i lekarz, ożywił egipski zwyczaj używania piołunu przeciwko gorączce, zwłaszcza malarii. Przed absyntem było kilka napojów piołunu..

W renesansie, a także w starożytnej Grecji i Rzymie pili „absynt”, czyli piołun, który został wytworzony przez namoczenie liści piołunu w winie, zapobiegając jego fermentacji. Bóle żołądka leczono piołunem, było też piwo piołun zwane „purl”.

Według jednej wersji recepturę absyntu opracował francuski lekarz Pierre Ordiner, prawdopodobnie w 1792 r. W małej wiosce Couvet w zachodniej Szwajcarii. Podczas spaceru lekarz odkrył dzikie piołun i zaczął eksperymentować z tą rośliną..

Według jego receptury prawdopodobnie w skład nalewki wchodziły następujące zioła: gorzki piołun, anyż, hyzop, melisa, koper włoski, kolendra, Weronika, rumianek, pietruszka, a nawet szpinak.

Po jego śmierci przepisy trafiły do ​​sióstr Onrio (które same zrobiły nalewę z piołunu jeszcze zanim Pierre Ordiner udoskonalił przepis).

Tak czy inaczej, przepis ostatecznie skończył się z Francuzem Henri-Louisem Pernotem, który założył swoją produkcję przemysłową w miejscowości Pontarlier w prowincji Jura, graniczącej ze Szwajcarią. Eliksir siedemdziesiąt stopni szybko stał się popularny jako lek na wszystkie choroby i został nazwany „Zieloną wróżką” (La Fee Verte).

W miarę jak absynt stawał się coraz bardziej popularny, dzienna produkcja Perno wzrosła z 16 litrów do 408, a następnie do 20 000. Oprócz Perno pojawiło się wielu innych producentów.

Popularność absyntu gwałtownie wzrosła podczas francuskich wojen kolonialnych w Afryce Północnej, które rozpoczęły się w 1830 r. I osiągnęły swój szczyt w latach 1844–1847..

Francuskie wojsko otrzymało pewną ilość absyntu w celu zapobiegania malarii, czerwonki i innym chorobom, a także w celu dezynfekcji wody pitnej. Moda Absynt rozprzestrzeniła się także wśród francuskich kolonistów i emigrantów w Algierii.

Popularność absyntu we Francji była równa popularności wina. Bardzo go lubili - cała „elita” Paryża musiała pić absynt.

Picie absyntu było jedną z charakterystycznych cech życia Paryża w okresie Drugiego Cesarstwa, panowania Napoleona II, które trwało od 1852 r. Do wojny francusko-pruskiej w 1870 r. Po stłumieniu rewolucji 1848 r. Burżuazja otrzymała pełną władzę.

Była to złota era opery, prostytucji w wyższych warstwach społecznych, bezwstydnego konsumpcjonizmu i pasji do absyntu.

W latach 50. XIX wieku zaczęły się pojawiać obawy dotyczące skutków przewlekłego spożywania absyntu.

Uważano, że przewlekłe spożywanie absyntu prowadzi do syndromu zwanego absencją, który charakteryzuje się uzależnieniem, nadmierną pobudliwością, halucynacjami, bezsennością, drżeniami, porażeniem i konwulsjami. Na początku XX wieku absynt został zakazany w wielu krajach..

Jest jeszcze jedna ciekawa opinia na temat przyczyn zakazu absyntu - czysto ekonomicznego: rosnąca popularność absyntu zaczęła prowadzić do zmniejszenia spożycia wina - głównego napoju w wielu krajach europejskich. Obawiając się tego, lobby producentów wina zdołało zakazać absyntu.

Produkcja Absyntu odżyła dopiero w latach 90. XX wiek. Legalny absynt produkowany jest głównie w Czechach, a także w Hiszpanii i Andorze. Oczywiście obecny absynt różni się od napoju z XIX wieku. Produkcja absyntu jest regulowana przepisami UE.

Aktywnym składnikiem piołunu jest monoterpin dimetylo-izotropylo-sześciokąt lub w skrócie tujon. Ta naturalna substancja znajduje się w soku wrotyczu pospolitego, w tui, ale jej stężenie jest szczególnie wysokie w piołunu. Po sublimacji otrzymuje się brązową oleistą substancję, która na sto gramów zawiera do 400 miligramów tujonu.

Następnie ekstrakt ten miesza się z masą innych składników, jednak ilość miligramów tujonu na sto gramów pierwotnej esencji pozostaje decydującym czynnikiem w cenie i zakazie absyntu. Zgodnie ze standardami europejskimi na litr nie powinno być więcej niż dziesięć miligramów tujonu.

Ale w Europie opracowano technologię pomiaru ilościowej zawartości tujonu, ale, powiedzmy, w Rosji - nie. Według rosyjskiego GOST absynt należy do kategorii „gorzkich nalewek”, ale w Rosji nie ma ustawowo ustalonych norm i ograniczeń dotyczących zawartości tujonu i ustalenie tego wskaźnika w naszych warunkach jest dość problematyczne.

Dlatego można znaleźć w sprzedaży absynt, którego etykietę zdobią dumne liczby „50”, „70”, „80”. Te liczby są wskaźnikami koncentracji tujonu.

Według koloru: zielony - klasyczny naturalny kolor absyntu. Ma kilka odcieni: od nasyconego szmaragdu do jasnozielonego. Prawie każdy producent produkuje zielony absynt. Żółty absynt.

Jasny bursztynowy kolor

Jest uważany za elitarny i ma łagodny smak, ponieważ został poddany podwójnemu oczyszczeniu, jednak niektórzy uważają bursztynowy kolor napoju za oznakę starzenia. Czerwony absynt to napój z ekstraktem z granatów, który nadaje mu pikantny lekki rubinowy odcień i oryginalny posmak. Czarny (brązowy) absynt.

W przeciwieństwie do innych rodzajów napojów, czarny absynt nie wykorzystuje liści ani kwiatostanów piołunu, ale korzenie. Ciemny kolor nadaje napojowi napar z czarnej akacji Catech, która dodaje absyntowi jagodowych i słodkich tonów.

Według siły: Aby olejki eteryczne były rozpuszczone, wymagane jest bardzo wysokie stężenie alkoholu, więc absynt ma moc od 55 do 85%.

Mała moc 55-65%: odmiany francuskie, czeskie i hiszpańskie z ekstraktem z piołunu i niską zawartością tujonu lub wcale. Mocna 70-85%: szwajcarska, większość czeska, hiszpańska, włoska i niemiecka, a także niektóre francuskie odmiany absyntu..

Pod względem zawartości tujonu: jego produkcja jest regulowana wieloma przepisami UE. Na przykład piołun nie jest moczony w alkoholu, ale w ciepłej wodzie, więc zawartość tujonu w absyntie jest często znacznie mniejsza.

Wysoka zawartość 25-100 mg / l: Absynt szwajcarski Swiss La Bleue, czeski Logan 100, King of Spirits i inne. Niska zawartość tujonu wynosząca 1, 5–10 mg / l: najwięcej absyntu produkowanego w Europie.

Bez tujonu: Logan Fils (Szwajcaria), Absente (Francja), najczęściej absynt nalewki.

Kraj producenta: Republika Czeska: Sebor, Orignal, King of Spirits Gold, Absinth Hills, Logan, Fruko Schulz, Staroplzenecky, Havels, Zelena Muza, Green Magic, Hypno Absinthe, Teichenne Absinth. Hiszpania i Andora: Deva, Serpis, Fleurs De Lis Absenta, Tunel. Włochy: Xenta Absenta, Xenta Superior. Niemcy: Tabu, Montana.

Szwajcaria: Swiss La Bleue, komercyjny przepis Logan Fils, Logan Fils, Kubler. Francja: La Fée Absinthe, New Pernod 68%, Oxygénée, François Guy, Un Emile Sapin 68, Versinthe, l’Amesinthe, Manguin, Absente Pastis, Jacques Senaux, La Blanche, Devoille. Rosja: Van Gogh Premium (Vincent Van Gogh Premium), Smak historii. Ukraina: Vincent Van Gogh, Amnesia Gold.

Szwedzkie i angielskie marki absyntu są również znane, ale są bardzo rzadkie..

Receptura absyntu Vincenta Van Gogha oparta jest na tradycyjnych technologiach najstarszych czeskich firm produkujących absynt.

Przepis zastosowany przez Vincenta Van Gogha ma ponad dwustuletnią historię i obejmuje wyłącznie naturalne składniki, bez barwników i aromatów. Absynt produkowany jest na bazie wysokiej jakości alkoholu zbożowego.

Zawiera także gorzki piołun, anyż, anyż, oregano, arcydzięgiel, miętę, tymianek i inne przydatne zioła. Istnieją dwa rodzaje absyntu Van Gogha: klasyczny i premium.

Absynt „Vincent van Gogh” kategoria Premium różni się od zwykłej wyższej zawartości alkoholu i obecności gałązek piołunu, które są zbierane i zanurzane w butelkach po specjalnym przetworzeniu ręcznie. „Premium” ma wyższą zawartość substancji czynnej tujon w porównaniu ze zwykłym absyntem - 70 mg / l.

Najczęstszym sposobem uzyskania absyntu było: 1. Suszone piołun, anyż i koper włoski moczone są w alkoholu (8–24 godzin). 2. Tę mieszaninę gotuje się (destyluje) w celu wytworzenia destylowanego alkoholu w połączeniu z parowanymi destylowanymi terpenoidami z ziół. 3. Aby poprawić smak, czasami dodaje się inne zioła, na przykład aromatyczny dodatek cytrynowy. 4.

Filtrowanie 5. Druga destylacja jest możliwa dla większej miękkości i lepszego wiązania elementów. GŁÓWNA ZASADA PRODUKCJI: Absynt produkuje nie tylko mocny alkohol, jak w przypadku whisky lub brandy. W przypadku absyntu alkohol, piołun i inne zioła łączą się ze sobą, a siła napoju pomaga zapobiegać rozkładowi tych składników..

Ale stopień oczyszczenia jest często niski.

Napoje alkoholowe na bazie anyżu produkowane są od bardzo dawna. Są szczególnie popularne w krajach śródziemnomorskich. W różnych krajach są nazywane inaczej. W Turcji - raki, w Grecji - ouzo, w Iraku i Libanie - arak, we Francji - pastis, we Włoszech - sambuca, w Hiszpanii - anisetta.

W produkcji stosuje się dwie odmiany anyżu: anyż zielony, który rośnie w basenie Morza Śródziemnego, i anyż, lub anyż, przywieziony z Wietnamu lub Chin. Rośliny są moczone w alkoholu, a następnie napar jest destylowany. Następnie dodaj cukier i karmel.

Wytrzymałość nalewki anyżowej wynosi od 25 do 51%.

Pernod (Perno) - nalewka anyżowa, dziedziczka absyntu, aromatyzowana różnymi roślinami. Pije się go z dodatkiem wody w stosunku 1 do 5 w koktajlach lub syropach. Twierdza - 40%. Wyprodukowano we Francji. Ricard (Ricard) - analog absyntu, jedna z pierwszych nalewek anyżkowych, wymyślona po zakazie absyntu. Ten napój został wynaleziony przez Francuza Paula Ricarda w latach 30. XX wiek.

O smaku lukrecji. Przed użyciem rozcieńcza się wodą od 1 do 5. Twierdza - 45%. Pastis 51 (Pastis 51). Nalewka z anyżu, dodatkowo aromatyzowana lukrecją i karmelem. Nazwa związana jest z 1951 rokiem: kilka lat po wojnie we Francji ponownie dopuszczono produkcję alkoholu z anyżem. Perno wypuścił pastis pod tą nową nazwą.

Twierdza - 45%.

Włoski likier o smaku anyżu. Nazwa pochodzi od jednego z miast w prowincji Toskania. Jest produkowany z jagód leśnych sambuca (Sambucus nigra). Podawane na koniec obiadu z ziarnami kawy. Istnieje kilka opcji dla sambuca. Zawartość alkoholu - 40-42%.

Ouzo (Ouzo) to mocny napój alkoholowy o silnym smaku anyżu. Produkowany jest głównie w Grecji i na Cyprze. Twierdza - od 40 do 50%. Jest pijana mocno schłodzona lub w koktajlach. Raki (Raki) - mocny napój alkoholowy wytwarzany przez destylację róż i fig, o smaku anyżu. Jest produkowany w Turcji. Twierdza - od 40 do 50%.

Absynt jest zieloną wróżką | CAŁY ŚWIAT W ZDJĘCIA

Dziś znów jest piątek i zgodnie z tradycją swój wybór dedykuję drinkowi! Dzisiaj będzie to „Zielona wróżka” lub „Zielona czarownica”, ale w prosty sposób absynt!!

Absynt (francuski absynt z innych greckich. Ἀψίνθιον - piołun) to napój alkoholowy, który zwykle zawiera około 70% (czasami 75% lub nawet 85% i 86%) alkoholu. Najważniejszym składnikiem absyntu jest ekstrakt gorzkiego piołunu (łac. Artemisia absinthium), w którego olejkach eterycznych zawiera dużą ilość tujonu.

Głównym składnikiem napoju jest tujon, którego działanie odróżnia absynt od innych napojów alkoholowych zdecydowanie od najlepszych. Mianowicie, tujon jest halucynogenem, który może prowadzić do niekontrolowanej agresji..

Wraz z zatruciem silnym absyntem zatrucie tujonem zachodzi bardzo szybko.

Tak czy inaczej, oprócz piołunu, absynt zawiera wiele roślin, takich jak anyż, koper włoski, tatarak, mięta, melisa, lukrecja, arcydzięgiel, kolendra, rumianek i wiele innych.

Absynt najczęściej ma szmaragdowo zielony kolor, ale może być również przezroczysty, żółty, niebieski, brązowy, czerwony lub czarny.

Zielony kolor napoju wynika z chlorofilu, który rozkłada się w świetle, dlatego absynt jest butelkowany w ciemnym szkle.

Absynt staje się mętny po dodaniu wody, ponieważ olejki eteryczne z piołunu, rozcieńczone mocnym roztworem alkoholowym, tworzą emulsję, która powoduje zmętnienie napoju.

Absynt można klasyfikować według różnych kryteriów:

1. Według koloru:

Zielony to klasyczny naturalny kolor absyntu, który waha się od nasyconego szmaragdu do jasnozielonego. Prawie każdy producent produkuje zielony absynt. Ponieważ barwienie naturalnymi barwnikami (chlorofil z zielonych liści) jest krótkotrwałe, producenci w zdecydowanej większości przypadków stosują sztuczne zielone kolory żywności;

Żółty absynt ma jasny bursztynowy kolor. W większości przypadków kolor ten powstaje w wyniku barwienia żywności, ale może być również oznaką naturalności absyntu, ponieważ barwniki naturalne (chlorofil) zmieniają kolor na żółtawy kilka miesięcy po wytworzeniu absyntu;

Czerwony absynt to napój z ekstraktem z granatów, który nadaje mu pikantny lekki rubinowy odcień i oryginalny posmak. Większość czerwonych absyntów używa barwników spożywczych;

Czarny (brązowy) absynt. W przeciwieństwie do innych, czarny absynt nie wykorzystuje liści ani kwiatostanów piołunu, ale korzenie. Ciemny kolor nadaje napojowi napar z czarnej akacji Catechu, która dodaje absyntowi jagodowe i słodkie odcienie. W dzisiejszych czasach kolory żywności są używane do nadania absyntowi ciemnych odcieni..

2. Według twierdzy:

Duża twierdza (55–65%): odmiany francuskie, czeskie i hiszpańskie z wyciągiem z piołunu i niską zawartością tujonu lub bez niego;

Niezwykle duża forteca (70-85%): szwajcarska, większość czeska, hiszpańska, włoska i niemiecka, a także niektóre francuskie odmiany absyntu. Naturalne absynty wykonane klasyczną technologią (nalewka, dalsza destylacja) zwykle należą do tej kategorii.

3. Zgodnie z treścią tujone:

Wysoka zawartość: 25-100 mg / l: absynt szwajcarski Swiss La Bleue, czeski Logan 100, król duchów i inne;

Niska zawartość tujonu od 1,5 do 10 mg / l: najwięcej absyntu produkowanego w Europie;

Bez tujonu: Logan Fils (Szwajcaria), Absente (Francja), ale najczęściej są to nalewki imitujące absynt.

Podobne

KLUB BARMEN

Nazwa, marka	Zawartość tujonu do (mg / kg lub ppm)	Twierdza	Kraj pochodzenia
Król duchów	10	70	Republika Czeska
King of Spirits Gold - King of Spirits Gold	100	70	~
Orignal	10	70	~
Staroplzenecky - Staroplezensky	10	70	~
Sebor - Sebor	2 - 8	55	~
Absinth Hills - Hills	1,5	70	~
Fruko Schulz - Fruko Schulz	2.7	60	~
Czerwony - czerwony (czerwony)	10	70	~
Havels - Havels	10	60	~
Zelena Muza - Zelena Muse	10	70	~
Logan - Logan	10	55, 70	~
Logan 100	100	70	~
Zielona magia - zielona magia	5, 9,3	70	~
Hypno Absynt - Hypno	10	70	~
Teichenne Absinth - The Current	10	70	~
Swiss La Bleue	25–60	60, 68	Szwajcaria
Logan wpisuje komercyjny przepis	10	68	~
Logan fils	0	68	~
Nieobecny	0	55	Francja
Extrime d’Absente	35	70	~
Xenta Absenta - Xenta	35 (kiedyś zawierał 7,9)	70	Włochy
XENTA SUPERIOR	35 (zwykło zawierać 10)	70	Włochy
Deva	10	45, 70	Hiszpania
Serpis	10	55, 70	~
Fleurs De Lis Absenta - Fleur de Lis	10	55	~

Rosyjski: producenci nie podają oficjalnych danych. Smak historii nr 10, Smak historii nr 20, Van Gogh Premium Vincent Van Gogh Premium, Vincent (nie mylić z poprzednim) - zawartość tujonu jest nieznana dla tych marek absyntu.

Podziękowania dla Den_Corrado (Moskwa) i Kastro (St. Petersburg) za pomoc w tworzeniu strony..