Toskania - region winiarski włoch: wina toskańskie

Ze wszystkich regionów winiarskich we Włoszech Toskania musiałaby być najbardziej genialna. Ostatecznie ze wszystkich miast Włoch Florencja i Siena były znane ze swoich osiągnięć w sztuce, filozofii i nauce, a przy odrobinie szczęścia niesamowite piękno tych dwóch miast prawie nie zniekształciło wpływu XX wieku. I podczas gdy droga między nimi idzie w górę, a następnie w dół, omijając San Casciano, Mane i Castellinę, i za każdym zakrętem otwiera się piękne miejsce piknikowe, otoczone oliwkami, roślinami pnącymi lub malowniczymi szorstkimi skałami i rzadkie gaj cyprysowy ukrywający się przed nieznośnymi oczami wiejskiej willi, należy się odchylić i spróbować poczuć, co powinno symbolizować duszę włoskiego wina, a nawet samego włoskiego życia. Sny są teraz bliższe niż kiedyś. Jeśli chodzi o produkcję wina, Toskania przeszła długą drogę w ostatnich latach, a na tych wzgórzach narodziło się kilka najciekawszych włoskich win..

W Toskanii winnice o potencjalnie wyjątkowych cechach są przydzielane na większej powierzchni niż w jakimkolwiek innym obszarze. Jest właścicielem marki Chianti (DOCG) - nazwy najsłynniejszego włoskiego wina - praktycznie uosabia wszystko, co włoskie, od płomienia pływających świec w najbardziej wątpliwej trattorii po wspaniałe dzieła Michała Anioła. Toskania ma Brunello di Montalcino (DOCG) - wino, które ze względu na swój główny cel było nazywane „najdroższym włoskim winem”. Następnie jest wspaniale nazwany Vino Nobile di Montepulciano (DOCG), który teraz zbyt często opiera się na pewnym siebie brzmieniu swojej nazwy, i Vernaccia di San Gimignano (DOCG), który w najlepszym wypadku jest w stanie oddać hołd niezwykłemu, z wieloma wieżami na wzgórzu , miasto San Gimignano, w pobliżu Sieny, które swoje imię nadało winu.

Byli też „buntownicy obrazoburcy” - przeważnie ci, którzy z konsternacją patrzyli, jak Chianti zmierza do „rytualnej separacji”. Przysięgali, że pójdą własną drogą, aby odkryć potencjał szlachty, która niewątpliwie leży w glebie toskańskich wzgórz. Tignanelio (z podstrefy Chianti Classico) i Sassicaia (z rejonu Bolgheri w pobliżu morza) działali jako spadki tradycji: zignorowali zasady określające pewne odmiany winogron i wymagania dotyczące starzenia, i zaczęli wytwarzać wina według własnego uznania, używając zakazanych winorośli, takich jak „Cabernet Sauvignon”, „Merlot” lub czysty „Sangiovese” i trzymał wina w nowych małych dębowych beczkach. Wina te były sprzedawane jako wina stołowe (Vina da Tavola) i po znacznie wyższych cenach, niż gdyby należały do ​​kategorii DOC lub DOCG. Wina Vina da Tavola stały się powszechne w latach 80. XX wieku: wszyscy obnosili się z chwytliwymi nazwami, takimi jak Sammarco, Solaia lub Cepparello. Wszystkie były sprzedawane w eleganckich butelkach i nikt nie mógł ich wszystkich wyśledzić. Następnie, w 1992 roku, pojawiła się Goria Act. Teraz wszystkie te wina mogą powrócić do domu, a czasem mogą nawet korzystać z własnych kategorii DOC, Sassicaia, która jest w 100% „Sauvignon Cabernet”, począwszy od zbiorów w 1994 roku została nazwana „DOC Sassicaia di Bolgheri”. Reszta nie śpieszy się z tym przykładem, zachowując znaczącą ciszę.

Mimo to Chianti podejmuje ogromną próbę poprawy jakości, uruchamiając program o nazwie „Chianti 2011”. Jego istotą jest to, że ponieważ winnice Chianti są sadzone ponownie, w przyszłości należy używać tylko najlepszych klonów Sangiovese. Skrupulatnie badane są problemy, takie jak liczba sadzonek winorośli na hektar oraz sposób przycinania i kształtowania..

Wino Vino da Tavola Antinoriego z Tignanello zdefiniowało nową modę, a teraz prawie wszystkie wysokiej jakości chianti dodają pewną ilość cabernet, merlot lub sira do Sangiovese lub używają tylko Sangiovese (często z niewielką ilością Kanaiolo) „). Warto jednak pamiętać, że od niepamiętnych czasów w Carmignano, doskonałym regionie DOC, na zachód od Florencji, istnieje cabernet (najlepsi producenci: Capezzana, Villa di Trefiano). Nie ma wątpliwości, że producenci, którzy produkują takie wina, często używając małych dębowych beczek (dzięki nim powstałe wina tracą mniej owocowy aromat i znacznie wolniej się utleniają), odchodzą od ścieżki tradycyjnego Chianti. Ale przynajmniej stwarzają warunki do tworzenia światowej klasy win. Najlepsi producenci - (o ile nie wskazano inaczej, chodzi o obszar Classico): Antinori, Badia a Coltibuono, Castell`in Villa, Castellare, Castello dei Rampolla, Castello di Ama, Castello di Poppiano (Colli Fiorentini), Castello di San Polo w Rosso, Castello di Volpaia, Felsina, Fontodi, Frescobaldi (Rufina), Isole e Olena, Monsanto, Riecine, Ruffino, Selvapiana (Rufina) i Basciano (Rufina).

Winogrono Chianti Sangiovese, które wydaje się być w stanie zmieniać charakter w zależności od miejsca sadzenia, a które na ubogich glebach i w chłodnych miejscach daje tylko bogate, głębokie wino, to właśnie ta odmiana, z której powstaje Brunello di Montalcino wino skutecznie opróżnia konta bankowe koneserów wina we Włoszech. W najlepszym razie może to być świetne, złożone wino, ale tylko kilka próbek jest wartych ceny wywoławczej. Prawo wymaga starzenia wina w beczkach, które nie zawsze nadają się do tego, a to oznacza, że ​​coś nowego może wyjść z nowego wina Rosso di Montalcino DOC - tam, gdzie nie ma ograniczeń starzenia, bardziej miękkie, bardziej soczyste wina.

Najlepsi producenci: Altesino, Argiants, Banfi, Barbi, Caparzo, Castelgiocondo, Col d’Orcia, Costanti, Poggio Antico, Il Poggione, Talenti.

Vino Nobile di Montepulciano wykonuje również dobrą robotę, gdy chcesz zaoszczędzić portfele od dodatkowych pieniędzy. Podobnie jak Brunello, jest zrobiony z Sangiovese (tutaj znany jako Prunolo) z dodatkiem Mammolo w małych ilościach. Istnieje również dobra, młodsza opcja - wino DOC Rosso di Montepulciano, ale najlepsi producenci produkują wykwintne wina DOCG, które są w stylu Brunello i wysokiej jakości Chianti.

Najlepsi producenci: Avignonesi, Boscarelli, Le Casalte, Poliziano, Trerose.

Wraz z „Sangiovese” we wszystkich postaciach oraz z innymi tradycyjnymi odmianami winogron wymienionymi przeze mnie, „Cabernet” („Sauvignon” i „Fran”), „Merlot” i „Syrah” - nawet „Gamma” rośnie coraz bardziej. Wina DOCG, a także do tworzenia win stołowych Vino da Tavola - moda na nie przechodzi, a każda szanująca się posiadłość wydaje co najmniej jedno imię - które starają się zyskać uznanie na światowej scenie.

Najlepsze wina czerwone Vino da Tavola: (Sangiovese i inne odmiany toskańskie) - Boscarelli, Cepparello, Coitasssala, La Corte, Elegia, Flaccianello della Pieve, Fontalloco, La Gioia, Palazzo, Percarlo, Le Pergole Torte, Romameio dioveto II Sodaccio, I Sodi di San Niccoli "- (mieszanki Sangiovese i Cabernet) - Alte d`Altesi, Baiifico, Cabreo il Borgo, Ca `del Pazzo, Camartina, Grffi, Sammarco, Solaia, Tignanello- (" Cabernet „Sauvignon”) - Collezione, II Pareto, Olmaia, Le Stanze- („Merlot”) - Masseto, Vigna L`Apparita, (cabernet „cabernet” i „Merlot”) - Gkiaie della Furba, Lupicaia, Ornellaia, Tassinaia, ( Syrah) - L`JEremo, Vigna del Bosco.

Z białych odmian najczęściej uprawiana jest „trebbiano-toskania”, która z ogromną skutecznością wytwarza ogromne ilości winogron. W Chianti nie jest już używany, a na koniec zaczęli go przetwarzać na wino zgodnie z nowoczesną metodą, wytwarzając czyste, orzeźwiające, ale mimo to niezbyt pamiętne wina, w tym Galestro, chociaż dodanie „malvasii” i „chardonnay” może dać przyzwoite rezultaty (najlepiej producenci: Antinori, Frescobaldi, Bafioc, Teruzzi & Puthod). Chardonnay z wysokiej klasy winiarzy może samo w sobie być doskonałe.

Najlepsi producenci: Avignonesi, Caparzo, Felsina, Isole e Olena, Manzano, Rufino.

Winogrona „Vernachchia” dają potencjalnie najciekawsze białe wino Toskanii San Gimignano (DOCG) - wytrawne, ale o orzechowym smaku, z lekką nutą miodową i wyraźnym owocowym aromatem. Najlepsi producenci: Ambra delle Torri, Falchini, Montenidoli, Pietraserena, San Quirico, Teruzzi & Puthod, La Torre, Vagnoni. Ale tutaj jest też masa bezwstydnych produktów! Bianco Vergine Valdichiana (DOC) - Zwykle nietypowe wino z Trebbiano. Są też „Sauvignon Blanc”, a nawet „Viognier”.

A oto Vin Santo, czyli „święte wino” - chociaż tak naprawdę nie jest to toskańskie, tradycyjnie zalicza się do niego. Wykonany jest z „trebbiano” i „malvasii”, zebrane klastry pozostawia się pod krokwiami, aby wyschły, i dopiero wtedy są one pozostawione pod prasą i pozostawione do wędrowania. Wino może być wytrawne, po prostu słodkie, bardzo słodkie lub coś pomiędzy. Następnie jest przechowywany w małych, szczelnych beczkach przez co najmniej trzy lata. Niektóre wina należą do DOC, niektóre nie. Niektóre wina to szczyty winiarstwa. Niektóre - wcale.

Najlepsi producenci: Avignonesi, Badta a Coltibuono, Capezzana, Castello di Ama, Castello di Brolio, Castello di Cacchiano, Felsina Berardenga, Isole e Olena, Poliziano, Selvapiana.

KLASYFIKACJA

Położona między Florencją a Sieną dzielnica Chianti Classico jest najlepszą i najbardziej znaną z siedmiu podstref Chianti. Pozostałe sześć dzielnic to Colli Aretini, Colli Fiorentini, Colli Senesi, Colline Pisane, Montalbano i Rufina, z których najbardziej znaczące są Rufina i Colli Senesi. Wina klasy Riserva można teraz dojrzewać do momentu sprzedaży tylko przez dwa lata, a tylko czerwone winogrona są dozwolone. Większość głównego wina nazywa się po prostu Chianti, bez dalszej definicji. Wina Riserva marki Brunello di Montalcino wymagają pięciu lat, a marka Vino Nobile di Montepulciano odpowiednio trzech lat dojrzewania w beczce i butelce. Liczba win super toskańskich i Vino da Tavola, o których mówiono w ostatnich latach, powinna teoretycznie zacząć spadać zgodnie z nowym prawem, ponieważ uznają one różne klasyfikacje DOC. Zobaczmy! Siamo in italia.

ORGANIZACJA

Obecnie wszystkie, bez wyjątku, najbardziej wykwintne toskańskie wina są dostarczane przez posiadłości oddanych winiarzy i producentów win. Kupcy napotykają coraz większe trudności w pozyskiwaniu wina wysokiej jakości, co jest jednym z powodów tak niskiego spadku standardów głównego wina toskańskiego. Niemniej jednak wielu producentów, takich jak Antinori, jest w stanie połączyć wysokie standardy uprawy winorośli z ukierunkowaną na jakość produkcją komercyjną. Spółdzielnie, które wciąż obejmują wielu drobnych producentów wina, nie są znane z jakości swoich win, ale najlepsi z nich starają się zmienić sytuację.

PRZECZYTAJ ETYKIETĘ

Słowo „Classico” odnosi się do głównego i najbardziej ściśle kontrolowanego obszaru produkcji Chianti. Słowo „Riserva” ma oznaczać wino najwyższej jakości, które spełnia wymogi dłuższej ekspozycji. W praktyce, z wyjątkiem najlepszych producentów, często stanowi to jedynie gwarancję, że wino stało się bardziej suche i straciło owocowy ton. Trzymaj się z dala od starych win od nieznanych producentów. Słowa „Vino da Tavola” na winach z oddzielnego majątku są często znakiem dodatkowej jakości. Oznacza to, że odmiany winogron i metody produkcji wina nie są zgodne z zasadami DOC. Ku wielkiemu zamieszaniu, najtańsze wina są również klasyfikowane jako „Vino da Tavola”, ale cena powinna Cię ostrzec!

O SMAKU

Uważa się, że obecnie w Toskanii istnieją trzy główne obszary czerwonego wina (jeśli odłożymy na bok wiele próbek zmęczonych i bezowocnych win z poprzednich lat). Po pierwsze, istnieją ostre, młode czerwone wina, których typowym przykładem jest prawidłowo wyprodukowany młody Chianti - ma to być świeży, agresywny, słodko-gorzki pieniący się napój, który ma być bezmyślnie pijany w celu spożycia przez rok po zbiorach. Moim zdaniem takie wina są najlepsze, jakie daje tradycyjna i rzadka metoda governa, w której suszone grona są zwykle używane do rozpoczęcia drugiej fermentacji, nadając winu charakterystyczne i wyrafinowane drwiny. Potem pojawia się znane, butelkowane wino z Chianti, Montalcino i Montepulciano - w towarzystwie różowych win z Montalcino i Montepulciano - które serwują się bardziej poważnie i które w swoich najlepszych próbkach to aromatyczne, mocne wina o mocnych, charakterystycznych „ Sangiovese ”z bukietami wiśni, czarnej porzeczki i przypraw, popartej rozsądną ilością garbników i kwasowości. I po trzecie, są wina Riserva i Vino da Tavola - i nie zapominajmy, tutaj mówimy tylko o najlepszych posiadłościach - które chcą znaleźć się na światowej scenie. Najlepsze Chianti Classico Riserva chianti wyróżniają się wyrafinowaniem i strukturą z bogatymi bukietami jagodowymi i znaczną tradycyjną przyprawą „Sangiovese” - chociaż można to doskonale wyważyć, dodając odmiany „Cabernet Sauvignon” lub „Cabernet Franc” lub „Merlot” „. Vino Nobile może czasami wznieść się do samej mocy Brunello, zachowując jednocześnie wielką delikatność przypominającą najlepsze chianti - ale niestety ten pikantny i drzewko sandałowe pozostaje raczej wyjątkiem niż normą. W dobrym roku najbardziej udani producenci Brunello są w stanie osiągnąć niesamowitą kombinację odcienia owoców i garbników, które mogą dać wspaniałe wino o aromatach rodzynek, pieprzu, garbnika, lukrecji i ożywczej ciemnej czekolady - chociaż niewielu może pozwolić sobie na tak drogi zakup.

Vino da Tavola wyróżnia się niespotykanym słodkim aromatem różnych jagód - w zależności od użytych odmian winogron - oraz pewną twardością, która raczej budzi zaufanie do potencjału starzenia się wina, niż martwi się o stan szkliwa zębów. Carmignano z „cabernet” jest w stanie osiągnąć wyśmienitą słodycz czarnej porzeczki.

Toskańskie białka są mniej interesujące, chociaż dobra Vernaccia di San Gimignano może mieć przyjemny aromat orzecha laskowego i arcydzięgla, a rzadki Bianco Vergine Valdichiana jest orzeźwiającym i orzeźwiającym napojem w sezonie letnim. W najlepszym wydaniu chardon wędrujący w beczkach z powodzeniem miesza aromaty Starego i Nowego Świata.

DOBRE LATA

W tej części Włoch sezon żniw odgrywa pewną rolę: toskańskie wzgórza są regionem chłodnym i podatnym na mróz, a wina są chudsze w mniej udanych latach. Ogólnie rzecz biorąc, białe wina należy pić młodo - tylko czerwone są przeznaczone do dojrzewania, ale wiele z nich jest równie dobrych, jeśli pije się je młodo.

2000 Wysoki poziom cukru prowadzący do możliwej nierównowagi.
1999 Wczesne zbiory wyprodukowały szereg klasycznych win..
1998 Nierówny plon, lepszy dla Brunello niż dla Chianti.
1997 Wyjątkowo zdrowe i bogate winorośle. Dobry rok.
1996 Sucha pogoda pod koniec zbiorów uratowała zbiory, ale same zbiory były niskie.
1995 Dobry rok dla czerwonych win.
1994 Ogólnie dobry rok, długo oczekiwany po kilku złych.
1993 Pogoda w czasie kolekcji była wilgotna, ale czerwone były dobrze skoncentrowane i można je pić..
1992 Unikaj Brunello. Może wypić resztę.
1991 Dobry rok w Toskanii: zarówno czerwony, jak i biały były dojrzałe, o dobrej strukturze i koncentracji.
1990 Doskonały rok. Najlepsze czerwienie mają wysokie nasycenie i koncentrację i będą dobrze przechowywane (jednak wielu osiągnęło już swój szczyt).
1988 Niesamowite czerwone wina bez wyjątku - najlepsze wina są nadal dobrze pijane.
1986 Dobry, długowieczny Chianti.
1985 Mocne, głębokie, mięsiste wina są nadal pięknie pijane..

JAK NAPOJEĆ JE?

Pod wieloma względami Toskania to region, w którym kuchnia nie może obejść się bez wina: lokalne czerwone wina zdecydowanie muszą towarzyszyć posiłkowi. Przy codziennych toskańskich potrawach z mięsa i drobiu, z crostini i innymi prostymi potrawami, specjalnie przygotowanymi przy użyciu niesamowitej lokalnej oliwy z oliwek i ziół, piłbym bardzo młodego Chianti lub niesklasyfikowanego Sangiovese, a także z bardziej złożonymi potrawami o wyraźniejszym smaku - albo Rosso di Montalcino lub Montepulciano, lub niektóre czerwone z dodatkiem cabernet.

Chianti Riserva i mocne, gęste wina Brunello i Vino Nobile, ponieważ zachowują swój owocowy ton, najlepiej podawać z obfitą dziczyzną z grilla lub lokalną wołowiną. Odmiany o mniej wyraźnym odcieniu owoców są dobre do spaghetti, zapiekanek i pikantnego sera Pecorino.

Vernaccia di San Gimignano ma znaczną sylwetkę i dobrze komponuje się z lokalnymi pikantnymi, pikantnymi sałatkami i roślinami strączkowymi. Chociaż wina Vin Santo są naprawdę dobre, trudno je znaleźć i są drogie, tradycyjnie popijają powoli na deser wraz z cantucci (suchymi ciastkami orzechowymi).

INFORMACJE tak JESTEM KUPUJĄCY DLA CO ZAPLANUJĘ?

W zależności od kosztu wina toskańskie zajmują cały przedział cenowy. W górnej części listew Brunello di Montalcino i Vino Nobile di Montepulciano powinny naprawdę mieć dobre bukiety, w przeciwnym razie nie uzasadniają swojej ceny. Istnieją dobre tanie wina w Chianti, które można kupić lokalnie, ale nie wszystkie eksportowane Chianti będą dobrym nabytkiem. Jednak jakość spadła w ostatnich latach, a jeśli szukasz dobrych nazwisk, prawdopodobnie jest coś satysfakcjonującego. Carmignano z Capezzana to dobra i niezbyt droga Sassicaia, która kiedyś była Vino da Tavola, a teraz DOC, wyjątkowo droga, ale jest to wino światowej klasy - to samo można powiedzieć o niektórych „super toskańskich” Vino da Tavola, ale nawet tych które nie są wybitne, są nadal bardzo drogie. Toskańskie białka są zarówno tanie, jak i nieciekawe, z wyjątkiem kilku „butikowych” win z Chardonnay i innych międzynarodowych odmian - mogą być drogie i interesujące..

DOSTĘPNOŚĆ

Chianti jest prawdopodobnie najbardziej znanym włoskim winem i jest dostępne prawie wszędzie. Niemniej jednak wybór dobrego Chianti wymaga pewnej ostrożności. Nadal jest wielu importerów i tanich włoskich restauracji, które wybierają wina wyłącznie na podstawie ceny. Inne toskańskie wina czerwone nie są szeroko rozpowszechnione. Brunello di Montalcino. Vino Nobile di Montepulciano, Carmignano i najlepsze Vino da Tavola można zwykle znaleźć tylko w wyspecjalizowanych sklepach. Wina białe nie są łatwe do znalezienia poza Toskanią lub włoskimi restauracjami i często nadal nie są warte wysiłku, aby je znaleźć..

PRZYDATNE INFORMACJE

Chianti Classico 1997 (Isole e Olena) jakość 8 *, cena 7 *, wartość 8 *

Dobre lata: Wina toskańskie najlepiej spożywać w młodym wieku. W dzisiejszych czasach dużo więcej czerwonych win jest sprzedawanych także młodych. Tylko Brunello di Montalcino i najlepszy Vino da Tavola wymagają długiej ekspozycji po sprzedaży.
Nuty smakowe. Chianti zmienia kurs z dobrego na podstawowe wino, ale w najlepszym przypadku - pikantna i raczej agresywna manifestacja, doskonale łączy się z kuchnią włoską. Brunello, Vino Nobile Carmignano i najlepsze Vino da Tavola są bogate, gęste i bardziej skoncentrowane. Wina białe są w większości lekkie i bardziej lub mniej orzechowe..