Co to jest mezcal

Współczesny mezcal (mezcal) to mocny napój alkoholowy z Meksyku, najstarszego brata tequili. Jak to się dzieje, że jest mniej znany i popularny niż własna siostra? Aby to zrobić, potrzebujemy nieco głębszego spojrzenia na to, jak wyglądał mezcal, jakie są różnice w stosunku do tequili i jakie metody picia najlepiej ujawnią jego smak. Mówiąc krótko o technologii, mezcal jest wynikiem podwójnej destylacji soku uzyskanego z agawy, który rośnie w Meksyku. Standardowa moc napoju wynosi 38–43 obrotów, a smak jest wyjątkowo trudny do opisania, ponieważ ma wiele rodzajów. Kolor napoju zmienia się od prawie przezroczystego do bursztynowego, w zależności od ekspozycji.

Historia napoju

Mescal ma prototyp pulque z napoju indyjskiego, który był niczym innym jak sfermentowanym sokiem z agawy o matowym białym kolorze. Był bardzo kochany przez Azteków, rdzenną ludność Meksyku, ale hiszpańsko-portugalscy zdobywcy tych miejsc nie lubili. Konkwistadorzy woleli mocniejsze i bardziej wyrafinowane napoje od niskoalkoholowej Bragi.

Samo słowo mezcal (mezcal) składa się z dwóch słów zaczerpniętych z języka nahuatl, języka azteckiego: melt - agawa i ixcalli - gotowane. Nawiasem mówiąc, uznany toponim Meksyk został przetłumaczony z Azteków jako „miejsce, w którym rośnie agawa”. Kiedy zapasy alkoholu znane Hiszpanom zostały wyczerpane i nie było planu nowej dostawy galeonów, pytanie brzmiało: co będziemy pić? Kula dżentelmenów przypominająca wędzone mięso nie pasowała do dżentelmenów, a surowe życie zdobywcy wymaga czegoś mocniejszego niż 6% napoju tubylców. Dlatego też konkwistadorzy przyłączyli się do kuli i umiejętności destylacji, którą znali, sprowadzonych na meksykańską ziemię w XVI wieku. Rezultatem tego związku był mezcal.

Przez długi czas zdobywcy przygotowywali mezcala wyłącznie dla swoich bliskich, stosując rzemieślnicze metody zbierania surowców i destylowania ich w prymitywne kostki. Stopniowo popularność napoju rosła, konieczne stało się wyprodukowanie go na sprzedaż i zwiększenie tempa wycieku. W 1600 roku pierwsza fabryka Haciendy Cuisillos została założona przez don Pedro Sancheza de Tagli, gdzie napój zaczął być produkowany na skalę przemysłową. Po 8 latach sprzedaż tego alkoholu zaczęła być opodatkowana. Sam król Hiszpanii przejmuje mezcal i jego produkcję pod czujną kontrolą, uznając go za ważny produkt eksportowy. Napoju przypisano właściwości lecznicze: stymulują apetyt, poprawiają trawienie, goją rany, łagodzą ból, stymulują aktywność umysłową.

Tradycyjny sposób gotowania jest następujący: musisz zebrać agawę, która osiągnęła wiek 8–10 lat, i pokroić ją przed kwitnieniem, ponieważ w tym czasie roślina jest najbardziej bogata w skrobię, która jest niezbędna do fermentacji. Aby uzyskać dobry mezcal, musisz wziąć tylko środek agawy - szpilkę, przypominającą ogromny ananas lub szyszkę, obraną z liści. Waga każdego sworznia wynosi od 20 do 80 kg. Ponadto surowce marnieją w piecach, które są pogłębiane w ziemi i układane od wewnątrz kamieniem na 3 dni. Posypanie węglami i liśćmi ma szczególne znaczenie dla nadania dymnego aromatu. Następnie owoce gotuje się, uzyskując jednolitą lepką masę. Sfermentowany sok jest destylowany.

Podwójna destylacja surowców weszła do obiegu dopiero w połowie XX wieku. Wcześniej mezcal był mniej silny, ponieważ pojedyncza destylacja pozwoliła osiągnąć 25% alkoholu w gotowym napoju.

A dzisiaj mezcal jest często wytwarzany w małych fabrykach rodzinnych. Jeśli zdarzy ci się odwiedzić ojczyznę napoju, wiedz, że wypróbowanie go przed zakupem jest twoim świętym prawem. Możesz kupić napój na rynkach, w wyspecjalizowanych sklepach, a także w sklepach w mini-fabrykach. Formalna produkcja koncentruje się w pięciu stanach meksykańskich: Oaxaca, Durango, Guerrero, Zacatecas i San Luis Potosi. Rodzaje agawy, z których wolno gotować mezcal, są ustalone w prawie z 1994 roku.

Czym mezcal różni się od tequili??

1. Tequila - jedna z odmian mezcala, która pojawiła się później, pod koniec XVIII wieku.
2. Mezcal można wytwarzać z pięciu rodzajów uprawianej agawy, a tequila jest wytwarzana na podstawie tylko jednej odmiany - niebieskiej agawy.
3. Mezcal ma mocniejszy aromat i jasny smak, a także oleistość, ponieważ zawiera glicerynę.
4. Gąsienica, która zostanie omówiona później, nigdy nie jest w butelkach z tequilą, tylko mezcal ma ten „chip”.
5. Nazwa tequili jest związana z miastem w stanie Jalisco, a mezcal otrzymał nazwę na cześć surowca, z którego jest wykonana - agawy.
6. Cukier nie jest zwykle dodawany do mezcal, w przeciwieństwie do tequili..

Robak wątpliwości

Mezcal z gąsienicą w butelce otrzymał specjalną sławę. Istnieją legendy na temat tego „wyróżnienia”, które może powodować zarówno duże zainteresowanie, jak i palącą wrogość do procesu picia napoju. Podobno ten składnik ma cudowne właściwości, na przykład zwiększa męską moc, obdarza magicznymi zdolnościami i prawie umożliwia komunikację z „duszą agawy”.

W rzeczywistości pogląd ten powstał w wyniku planowanej kampanii reklamowej. Jeden z producentów mezcal - Del Maguey Mezcal - postanowił wyróżnić się w tak niezwykły i dowcipny sposób w 1940 roku. Nieskomponowany owad powinien wyraźnie wskazywać na wysoką jakość alkoholu i przyciągać uwagę konsumentów.

Juanito - jak Meksykanie przyjaźnie nazywają słodkiego robaka - jest gąsienicą jednego z gatunków moli żyjących w liściach agawy. Gąsienica jest bardziej ceniona na czerwono niż na biało, ale w alkoholu obie odmiany są przebarwione. Dla ludzi, jeśli nie są przydatne, to przynajmniej są nieszkodliwe, ponieważ są uprawiane na czystych uprawach agawy i marynowane przez rok w alkoholu do dezynfekcji. Dlatego miłośnicy egzotycznych wrażeń mogą dzielić gąsienicę z wszystkimi zgromadzonymi przy stole i wypróbować efekt Juanito.

Co to jest Mezcal? Mescal jest inny!

Różni producenci robią mezcal zgodnie ze swoimi pomysłami na temat piękna. Niektóre dodatki, takie jak miód, zioła i owoce, zmieniają kolor napoju nie do poznania - są różowe, niebieskie, a nawet prawie czarne mezcal.

Rozważ tradycyjną klasyfikację związaną z wiekiem napoju:

• Blanco (Blanco), Joven (Hoven) lub Natural (Natural) - biały, młody mezcal, bez ekspozycji, przezroczysty kolor;
• Reposado (Reposado) - wypoczęty, spokojny, od sześciu miesięcy do roku ekspozycji, jasny złoty odcień;
• Anejo (Anejo) - w wieku, stary, w wieku od roku lub więcej, ma bogaty bursztynowy kolor.

Jak pić meksykański napój z agawy?

Po zapoznaniu się z podstawowymi informacjami na temat mezcal nadszedł czas, aby wiedzieć, jak i co go wypić. W ojczyźnie napoju, w Meksyku, do tych celów zwykle stosuje się naczynia z dyni przypominające miski. Takie „kubki” mają różne rozmiary, można je ozdobić rysunkami wycinanymi na powierzchni. W przypadku braku takiego autentycznego calabashito możesz wziąć proste szklanki - smak mezcal nie ucierpi z tego.

Podajemy główne metody użycia:

1. W czystej formie. Pożądane jest, aby mezcal miał temperaturę pokojową. Piją go małymi łykami ze szklanek i gryzą pikantnymi daniami kuchni meksykańskiej lub smażonym mięsem, rybami, fasolą, ziemniakami, serem. Nie zapomnij o gąsienicy, która może poczekać w skrzydłach u dołu butelki..
2. W towarzystwie soli i cytryny. Najpierw musisz zlizać sól wylaną na rękę między kciuk a palec wskazujący, a następnie przewrócić szklankę i ugryźć cytrusy. Cytrynę można zastąpić limonką lub pomarańczą. I zamiast zwykłej soli, niektórzy producenci oferują specjalną przyprawę, przymocowaną do torby na szyjce butelki, z papryczką chili i zmielonymi tuszami suszonych ścieżek.
3. Z sangrita - pikantny sos meksykański. Jeśli nie można było uzyskać sangrytu, dopuszczalne jest zastąpienie go sokiem pomidorowym, do którego dodaje się przyprawy i przyprawy. To prawda, że ​​ta metoda użytkowania nie pozwala w pełni doświadczyć specjalnego oryginalnego smaku mezcal.
4. Spłukany sokiem pomarańczowym.

Każda z metod jest dobra na swój sposób. Który smakuje ci najlepiej, pokaże tylko degustacja!