Piwo guinnessa

Guinness to legendarne irlandzkie piwo, duma i nieodłączna część tego kraju. Jest piękny i uwielbiany od pierwszych dni jego pojawienia się. Przez dwa i pół wieku nic się nie zmieniło, piwo stało się tylko lepsze.

Picie Guinnessa to tradycja. Nawet irlandzki apostoł o imieniu Święty Patryk był obsługiwany przez osobistego piwowara. A w siedemnastu kościołach powstało El Saint Brigitte. Dlatego tradycją jest świętowanie świąt z kuflem dobrego piwa..

Kolor piwa: rubinowa czerwień o ciemnym odcieniu

Smak i posmak: gorzki, z długim finiszem

Zapach: spalony (daje smażony jęczmień)

Twierdza: 4,1 - 8% (w zależności od kraju pochodzenia)

Zawartość kalorii: w 100 ml - około 40 kilokalorii, w 0,5 litra. - około 200.

Czas trwania i warunki przechowywania: Od 3 do 10 (12) miesięcy w nieogrzewanym pomieszczeniu bez światła. Optymalny - nie więcej niż 2 tygodnie od daty produkcji.

Producenci, najlepsze marki:

Najstarszą fabryką Guinnessa jest browar St James`s Gate w Dublinie. Warzy zarówno piwo, jak i esencję, z której piwo warzone jest przez browary na całym świecie..

Od 2013 roku Brama Świętego Jakuba konkuruje z browarem Arthur Guinness w Lakeslip. Produkcja piwa jest tu symboliczna - to właśnie w Lakeslip (w 1755 r.) Pierwsze kufle słynnego piwa zostały warzone przez Arthura Guinnessa. Ten browar jest znacznie potężniejszy i większy niż Dublin. Ale wszystkie składniki piwa i proces technologiczny jego produkcji całkowicie powiela produkcję najstarszego browaru. Browar ten pojawił się w 1997 r., Po połączeniu dwóch firm (Guinness i Grand Metropolitan). Od tego momentu gigant „Guinness” stał się własnością Diageo (Londyn). Oprócz najpopularniejszego piwa posiada inne światowe marki - wódkę Smirnoff, tequilę Jose Cuervo, wino Sterling Viney, likier Baileys, rum Captain Morgan, Johnnie Walker, whisky Crown Royal, J&B, Tanqueray gin itp..

Teraz Guinness jest produkowany w 50 krajach, a sprzedawany w 150! I to nie liczy podróbek, które są w większości zalewane przez kraje afrykańskie. Ponadto były piwa, które boleśnie przypominają Guinnessa. Na przykład czeskie piwo „Velvet” („Velvet”), które jest popularnie nazywane „Guinness Republiki Czeskiej”.

Rodzaje:

Uważa się, że świat stale smakuje „Guinness” czternastu odmian, a dwa kolejne były ograniczone w obiegu. Ich wytrzymałość różni się w zależności od kraju produkcji. Spróbujmy je wymienić:

1. „Original or Extra Stout”. Twierdza 4,2–6%. Przypomina pierwsze piwo Arthura Guinnessa, dostępny w szkle i puszce. Najczęstszy na świecie.
2. „Zagraniczny ekstra gruby”. Siła 5-8%. Ukazuje się w Afryce Zachodniej, na Karaibach, w Rosji i Azji.
3. Zagraniczny Extra Stout Nigeria. Siła 7,5%. Różni się tym, że sorgo zajmuje miejsce jęczmienia w recepturze. Varit Nigeria i Anglia.
4. Extra Smooth. Siła 5,5%. Ukazuje się w krajach afrykańskich. Bardzo miękkie.
5. „Szkic”. Twierdza 4,1-4,3%. Ukazuje się w Europie, Ameryce, Australii. Oprócz butelek i puszek pakowany jest w beczki (pojemniki ze stali - stali nierdzewnej). Napój butelkowy ma jasny smak piwa z beczki dzięki „widżetowi rakietowemu” w środku. To urządzenie nie pozwala piance wychodzić poza krawędzie i nie pozwala na osadzanie się piany podczas picia. Napój puszkowy ma „widżet w kształcie” w środku, urządzenie w kształcie kuli, które rozciera piwo.
6. „Stout Draft”. Twierdza 4,1-4,3%. Pakowane w beczki.
7. „Draft Surger”. Twierdza 4,1-4,3%. Zaprojektowany specjalnie dla domu..
8. Mocny zimny przeciąg. Twierdza 4,1-4,3%. Pakowane w beczki. Podczas butelkowania jest bardzo chłodzony. Ta odmiana jest zakazana w Dublinie, aby nie powodować plotek, że zimno nie pozwala poczuć nieprzyjemnej goryczy tego napoju.
9. „Czerwony”. Twierdza 4,1%. Jest sprzedawany tylko w butelkach.
10. Specjalny porter eksportowy. Siła 8%. Ukazuje się w Belgii.
11. „Malta”. Twierdza 4,1-4,3%. Ukazuje się głównie w Afryce, w mniejszym stopniu na Karaibach w Malezji.
12. Średniej siły. Siła 2,8%. Piwo eksperymentalne. Testy w Dublinie i Limerick.
13. „Czarny Lager„. Piwo eksperymentalne. To jest testowane. W Irlandii Północnej i Stanach Zjednoczonych jego dostawcą jest Diageo, aw Malezji Guinness Anchor Berhad.
14. „Stout”. Napój limitowany. Wydany (24 kwietnia 2009 r.) Z okazji 250. rocznicy najmu w Stanach Zjednoczonych, Singapurze i Australii.
15. Harfa Lager. W 1960 roku napój był marką Guinnessa. Teraz oddzielony od niego.
16. „Brew 39 edycja limitowana”. Napój limitowany. Wyprodukowany w 2005 roku podczas Guinness Brewhouse Series (program specjalny).

Proces gotowania:

W przeciwieństwie do wszystkich spekulacji, gotowanie Guinnessa zajmuje tylko 2 dni. Aby to zrobić, użyj pieczonego jęczmienia, słodu, chmielu, specjalnych drożdży i górskiej wody źródlanej. Ziarno jęczmienia miele się, miesza z gorącą wodą, przeprowadza pod stalową prasą cylindryczną, miesza, przepuszcza przez sito, dodaje chmiel i słód, ogrzewa do 90 ° C i chłodzi. Następnie dodaje się drożdże Guinnessa i pozostawia do fermentacji w 25 ° C.

Gotowe piwo traktuje się azotem lub dwutlenkiem węgla (chociaż wcześniej piwo, które już się osiadło i świeżo warzone, było mieszane) i pakowane.

Jak pić:

Picie Guinnessa to sztuka wymagająca umiejętności. Zwykle piją go z kuflami. Kufel to wartość, która różni się w różnych krajach, ale wynosi około 0,5 litra (trochę więcej lub trochę mniej). Kufel „Guinnessa” rozlewa się w 2 etapach. W tym celu stosuje się szklankę (szkło) typu „tulipan”. Jest przechylony o 45 ° i 1 szklanka jest nalewana przy pierwszym podejściu, a gdy pianka unosi się - ¼ - pod silnym ciśnieniem. Uważa się, że szklanka nie powinna być już wypełniona, nie mniej niż, ale za 119,53 sekundy. W 2002 r. Przeprowadzili eksperyment, który pozwolił nalać piwo w 25 sekund (przy użyciu technologii Fast Pour spienianie zachodziło pod wpływem ultradźwięków). Ale ideałem pozostały 2 minuty Arthura Guinnessa.

Temperatura piwa powinna wynosić 6 ° C. Wyjątkiem jest Extra Cold, który podczas serwowania schładza się do 3,5 ° C.

Szkoda i korzyść:

Odkąd Guinness widział świat, uważa się go nie tylko za napój alkoholowy, ale za panaceum na wiele chorób. W Anglii w połowie XX wieku zaleca się picie po operacji i oddaniu krwi kobietom spodziewającym się dziecka i matek karmiących (jako źródło żelaza). Uważano, że kobiety w ciąży pijące to piwo wzmacniają ciało dziecka (i odpowiednio ich własne).

Na początku lat 60. pojawiło się hasło firmy Guinness - to jest dobre dla ciebie ”, ale musiało zostać skrócone po tym, jak oskarżono go, że napój nie jest tak przydatny. Testy przeprowadzone w tym czasie (na świniach) nie potwierdziły faktów przydatności lub szkodliwości Guinnessa.

Jednak w 2003 r. Testy na psach przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych doprowadziły do ​​wniosku, że piwo tej marki ma znaczące korzyści zdrowotne: zmniejsza ryzyko zakrzepów krwi, a zatem zapobiega zawałom serca.

W niektórych krajach, na przykład w Kamerunie, Guinness jest obecnie sprzedawany jako lek (w szczególności na malarię i hemoroidy). Ale w niektórych krajach afrykańskich uważa się, że jeśli dana osoba nie pracuje fizycznie, nie powinna pić więcej niż 0,5 litra piwa w ciągu tygodnia (w przeciwnym razie możesz umrzeć na atak serca).

Historia:

Arthur Guinness wpadł na pomysł, jak piwo jest warzone jako uczeń. Zrobił to, pomagając ojcu warzyć piwo z arcybiskupem Arturem Price`em. Po śmierci arcybiskup opuścił Guinnessa 200 funtów.

W 1756 roku Arthur zainwestował to dziedzictwo w wynajem browaru w mieście Lakeslip. Przy wsparciu brata Richarda warzył tu piwo przez trzy lata. Ale potem, pozostawiając wszystko Richardowi, osiedlił się w Dublinie, gdzie piwo zaczęło być warzone w opuszczonym browarze niedaleko obrzeży miasta. Tak naprawdę nie wierzył w swoje przedsięwzięcie, dlatego umowa najmu z Arturem została zawarta na 9 tysięcy lat, z roczną spłatą 45 funtów. Przedsiębiorczy browar nazwał swój browar nazwą „St. Browar James`s Gate ».

W przeciwieństwie do wszystkich nieszczęśników, interesy Arthura przebiegały tak dobrze, że już w 1769 r. Anglia chętnie kupiła swój napój. Kiedy zaczął warzyć ciemne piwo mocną pianą (porter), sprawy na ogół poszły w górę. A już od 1799 roku browar Ale.

Po śmierci Artura (1803) jego rodzina odziedziczyła 25 tysięcy funtów (w dzisiejszych czasach jest to około 860 tysięcy dolarów). Rodzina była duża: on i jego żona mieli 21 dzieci, z których 11 zmarło. Trzej bracia - Benjamin, William Lannel i Artur II - zostali następcami dynastii browarniczej. Artur II był najstarszym z nich i w wieku 35 lat był już dobrze zorientowany w sprawach browaru. Został szefem firmy. Z każdym rokiem jego panowania odnotowano 10% wzrost sprzedaży piwa (z wyjątkiem lat, w których toczyły się wojny napoleońskie). Ale oprócz działalności w swoim browarze Arthur II był członkiem Society of Farmers of Ireland, gubernatorem banku tego kraju i prezesem Izby Handlowej w Dublinie.

Tak więc dla jego potomków w 1855 r. Około 9 milionów dolarów trafiło na współczesne pieniądze.

Dynastię browaru kontynuował Benjamin Lee (trzeci syn Artura II). Stał na czele browaru przez 13 lat. Kiedy został zarejestrowany znak towarowy kampanii (1862). Harfa stała się logo. Było to dość symboliczne, biorąc pod uwagę legendę o harfie Brianda Bohra. Przez lata zarządzania browarem Benjamin Lee został wybrany burmistrzem Dublina (1851) i otrzymał tytuł Baroneta (1867). W następnym roku zmarł. Przy nowoczesnych pieniądzach jego dziedzictwo wyniosło około 65 milionów dolarów.

Produkcja piwa rosła, ale po dziesięciu latach firma nie mogła sprowadzić tak dużej ilości surowców do Dublina. Problemy z transportem rozwiązał Samuel Joegan, który zbudował linię tramwajową wąskotorową wokół przedsiębiorstwa w latach 1873–1877. Buduję browar z nowymi ziemiami połączonymi tunelem, w którym przejechały 4 lokomotywy, z których pierwsze dwie nosiły nazwę „Chmiel” i „Słód”. Ale do końca nie rozwiązali problemu z browarem..

Dynastię Guinnessa kontynuował Edward Cecil. W 1886 roku, pozostawiając sobie pakiet kontrolny, podał spółkę do publicznej wiadomości. Edward ciężko walczył z podróbkami piwa i firmami Guinnessa.

Kryteria oceny jakości piwa pojawiły się w 1899 roku. Opracował je William Gossett, który opublikował pod pseudonimem. W artykułach subskrybował jako „Student”.

Pod kierownictwem Ruperta Edwarda Cecila Lee Guinnessa reklamowano piwo. Stało się to po raz pierwszy w 1929 roku. Podczas globalnego kryzysu gospodarczego w latach 30. firma wchłonęła mniejsze i bardziej zrujnowane firmy. Po przezwyciężeniu kryzysu Guinness otworzył browary w Londynie (1936) i Afryce (1962). Niemniej jednak, pomimo nazwy „Arthur Guinness` Son & Co., Ltd.” w tym okresie, spadkobiercy dynastii posiadali wodze spółki tylko formalnie.

Ostatnim Guinnessem w zarządzaniu był Benjamin (od 1967 r.). Po 19 latach, mając problemy zdrowotne, sprzedał firmę. Została nabyta przez Distillers Company Limited. Kierował biznesem piwnym Ernest Saunders.

W 1997 roku powstał gigantyczny „Diageo”, łączący „Distillers Company” i „Grand Metropolitan”. Do dziś marka Guinness należy do tego giganta..

Produkcja Guinnessa nie została zatrzymana nawet przez pożar na dachu St. James`s Gate Brewery ”(21.12.2009). Proces nie przeszkadzał przez sekundę.

Ciekawe fakty:

1. W jednym z irlandzkich hrabstw (Wexford), omawiając zdolności ptaków w zakresie prędkości, wpadł na pomysł skompilowania zbioru, w którym zgromadzone zostaną wszystkie rekordy. Tak więc w 1955 r. Narodziła się pierwsza na świecie Księga rekordów Guinnessa, która sama stała się mistrzem w liczbie sprzedanych egzemplarzy. Ale w 2001 roku książka została sprzedana Gullane za 45 milionów funtów..
2. Reklama piwa rozpoczęła się w 1929 r. W 1935 r. Jej reklamą był pelikan z siedmioma butelkami w dziobie. Za nim podążał struś, lew morski i tukan. Wymyślono ponad sto haseł do piwa. Na plakatach było tyle zdjęć. Na cześć piwa pisali skecze i wiersze. Dorothy Lee Sayers została w tym szczególnie wyróżniona. Piwo reklamowano nawet na uniwersytetach, używając do tego łaciny..
3. Od 2000 r. W Dublinie działa muzeum poświęcone Guinnessowi. To 7-kondygnacyjny budynek z wieloma salami i barem „Grawitacja”.
4. Kanał „TV Africa” zapewnia widzom program o nazwie „Guinness TV”, który odbywa się w formie konkursów i zawodów o siłę, zręczność i wytrzymałość.
5. Republika Południowej Afryki rozpowszechnia mit, że dzięki temu piwu możesz zweryfikować autentyczność diamentów. Kamień został obniżony do piwa i uznano, że jest on w stanie odbijać promienie słoneczne tylko przez ciemny napój.
6. Guinness zapewnia sponsoring. W szczególności otrzymuje Irish Rugby Association i Major League All Irish Curling Championship. Ponadto przeznacza pieniądze na budowę studni i sieci kanalizacyjnej wokół zakładu, a także na dostarczanie wody pitnej do Kenii, leki - Kamerun itp..
7. Rok 2009 (24 września) był punktem wyjścia Dnia Artura. Ten dzień to luksusowe wakacje z muzyką.
8. Diageo angażuje się w walkę z alkoholizmem, szczególnie wśród nastolatków.
9. Guinness nie jest odpowiedni dla osób, które wybrały wegetarianizm, ponieważ żelatyna rybna jest używana do jego produkcji..
10. W puszce piwa znajduje się plastikowa kula z otworem w środku. Nazywa się to kapsułką, która wspiera smak napoju, a piwo przez długi czas przypomina przeciąg. Promuje tworzenie trwałej, wysokiej piany (z powodu zawartego w niej azotu). Za ten wynalazek firma otrzymała nagrodę Royal Award (1991).