Altbier piwa (altbier) - historia wyglądu, różnorodność odmian

Różnorodne piwo we wszystkich krajach świata przyciąga ogromną liczbę smakoszy i koneserów tego odurzającego napoju. Dla większości z nich, wśród takich odmian, są tylko niektóre odmiany i marki, które cieszą się prawdziwymi koneserami w dowolnym momencie, pomimo faktu, że koszt takich marek nie może być zbyt niski.

Dobrze znane kraje produkujące piwo od dawna wyróżniają się na tle renomowanych marek i odmian, z których niektóre mają ponad sto lat. Do takich gatunków należy również piwo Altbier. Chociaż niewielu słyszało i wie o jego istnieniu i tym, czym jest napój, jego historia i smak zasługują na uwagę każdego, kto uważa się za smakosza piwa.

Co to jest piwo Altbir?

Beer Altbir jest przedstawicielem ogromnej liczby odmian niemieckich produktów piwnych. Napój ma miedziano-czerwony kolor, przezroczystość i tworzy stabilną śnieżnobiałą pianę po wlaniu do szklanki.

Smak tego piwa wyróżnia się specjalnymi właściwościami i nutami, które zależą od składników użytych do jego wytworzenia. Ojczyzną tego piwa jest niemiecka kraina Nadrenii, która znajduje się w Nadrenii Północnej-Westfalii, w północno-zachodnich Niemczech, której część graniczy z granicą Holandii.

Najsłynniejsze odmiany piwa Altbir słyną z miasta Dusseldorf, które jest stolicą regionu wspomnianego powyżej..

Dlaczego piwo Altbir ma taką nazwę? Cząstka „alt” dosłownie oznacza „stary”, co oznacza raczej nie wiek lub wiek piwa, ale stare tradycje i technologie warzenia, zgodnie z którymi powstaje nowoczesny napój chmielowy.

Historia piwa

W Europie aż do początku XVI wieku piwo Altbir było uważane za jednego z głównych przedstawicieli elitarnej klasy napojów. Wieki później jego miejsce zajął lager, który nadal zajmuje wiodącą pozycję na rynku piwa. Pomimo tego, że piwo Altbir jest uważane za najstarsze, napój otrzymał swoją nazwę dopiero w XIX wieku.

Według niektórych danych historycznych i znalezisk archeologicznych piwo Altbir zostało warzone 3000 lat temu, chociaż jest mało prawdopodobne, aby ówczesni piwowarowie używali dokładnie tych składników, które są używane dzisiaj.

Pomimo faktu, że Altbir jest najstarszym piwem, wielu miłośników używa go dzisiaj, czerpiąc z niego wiele przyjemności..

W każdym niemieckim pubie lub barze zdecydowanie można spotkać i zamówić kilka odmian tego napoju.

Charakterystyczną cechą picia piwa Altbir jest to, że nie pije się go z tradycyjnych dużych kufli do piwa, ale z małych szklanek, a standardowa porcja jest uważana za 200 g. Liczba takich porcji może być dowolna, ale kultura konsumpcji implikuje zastosowanie właśnie takiego podejścia.

• Biorąc pod uwagę, że Niemcy produkują ogromną ilość piwa, warto zauważyć, że Altbir stanowi 2-3% całkowitej ilości wytwarzanych produktów. Dzisiaj piwo Altbir sprzedawane jest w pojemniku z drewnianymi beczkami, a siła napoju waha się od 4,7 do 4,9 stopnia.
• Piwo Altbir to napój, którego historia nie została w pełni zbadana, dlatego korzystając z tego napoju i myśląc o znanych faktach jego pochodzenia, możesz cieszyć się nie tylko smakiem i aromatem, ale także poczuć ducha starożytności i średniowiecza za każdym razem. Nie każde dzisiejsze piwo może być dumne w dobrym sensie, że jego korzenie popadają w zapomnienie, dlatego piwo Altbir nie tylko z czasem traci swoich fanów, ale także zyskuje coraz większą liczbę koneserów i wielbicieli.

Marki, odmiany i producenci

Współcześni producenci wysokiej jakości Altbir starają się nie zawieść użytkowników, wykorzystując do produkcji napoju wyłącznie naturalne składniki i innowacyjne technologie. Rezultatem są narodziny piwa, które cechują właściwości i cechy jakościowe. Najbardziej znane odmiany i marki chmielu Altbir to:

• Alt Sticke
• Schlösser;
• Schlüssel;
• Latzenbier
• Schumacher;
• Füchschen;
• Schumacher;
• Uerige.

Ci, którzy przynajmniej raz odwiedzili Niemcy, zdecydowanie wypróbowali jedną z prezentowanych marek, choć prawdopodobnie nawet jej nie podejrzewali. Ale w każdym barze piwnym lub pubie, na karcie piwa, zawsze jest jedna z odmian piwa Altbier.

Gdzie kupić piwo Altbir i ile kosztuje?

W naszym kraju piwo Altbir można również kupić w wyspecjalizowanych sklepach i supermarketach. Ponieważ dostęp i import tego piwa jest bezpłatny, dziś ma on przystępny cenowo, choć niezbyt niski koszt, ale jest w pełni zgodny z jakością napoju. Możesz kupić piwo Altbir w cenie od 100 do 200 rubli za butelkę o pojemności 0,5 l.

Piwo Altbir to wyjątkowy napój, którego technologia produkcji jest najstarsza ze wszystkich używanych przez współczesnych browarów. To sprawia, że ​​piwo jest jeszcze bardziej przyjemne i oryginalne..

Rodzaj piwa Alt

Rodzaje najlepiej fermentowanego piwa często bardzo różnią się między sobą pod względem przygotowania. Oprócz różnych szczepów drożdży górnych, które są bardziej zróżnicowane niż drożdże dolne, technologia wytwarzania piwa górnej fermentacji jest bardziej zróżnicowana.

• Możliwości te są tradycyjne i stopniowo dostosowywano je do wymagań specjalnych piw.
• Rodzaj piwa Alt (Düsseldorf, region Dolnego Renu)
  Znaki charakterystyczne. Ekstrakt z początkowej brzeczki - 11,2-12%, kolor - 25-38 jednostek.
• UGW, pH - 4,15-4,40, końcowy stopień fermentacji - 71-85%, gorycz - 28-40 jednostek. Goryczka EBC (w szczególnych przypadkach, na przykład z piwem Festbier - do 60 jednostek goryczy).

Powódź słodowa. Istnieją bardzo duże różnice w zacierach słodowych. W wielu przedsiębiorstwach piwo jest wytwarzane z jasnego słodu lub słodu o średnim stopniu zabarwienia (kolor - 5-7 jednostek EVS), dostosowując kolory na krótko przed końcem gotowania brzeczki za pomocą „barwienia piwa” (częściowo podczas gotowania brzeczki, częściowo w jednostce fermentacyjnej) , aw innych przedsiębiorstwach używają różnych kombinacji zacieru słodu: lub 100% ciemnego słodu o kolorze 10-12 jednostek.

EMU, czyli 90% słodu lekkiego i 10% słodu karmelowego (kolor 120 jednostek EMU) - 10-15% słodu pszenicznego służy do zaokrąglenia smaku. Spalony słód (maks. 1%) uzyskuje się również z pszenicy.

Parzenie wody Część piwa Alt można wyprodukować na twardej wodzie do warzenia bez utraty jakości (alkaliczność resztkowa do 10 niemieckich stopni twardości).

W obecności miękkiej wody (na przykład do równoległego przygotowywania piwa typu Pilsener) można go również używać do przygotowywania piwa typu Alt.

Nie ma szczególnych powodów, aby preferować twardą wodę (na przykład, aby stworzyć bardziej harmonijny lub jęczmienny smak piwa). Wyższe drożdże znacznie obniżają pH.

Metody wycierania. Stosowane są zarówno metody infuzji, jak i metody dwóch wywarów. W najprostszym przypadku zastosowania metod infuzyjnych moczenie odbywa się w 52 ° C przy stosunku słodu do wody wynoszącym 1: 2,5, po czym dodaje się tyle gorącej wody o temperaturze 85-90 ° C między przerwami (w 62, 70 i 76 ° C), aż do osiągnięcia końcowej temperatury zacierania 76 ° C.

Całkowity czas zacierania wynosi 150-170 minut W przypadku słodu lekkiego w większości przypadków stosuje się metodę zacierania jedno- lub dwusuwowego w temperaturze 50–52 ° С. Jeśli stosuje się głównie słód ciemny, temperatura zacierania wynosi 35–37 ° С.

Następnie stężenie pierwszej brzeczki wynosi 16,5–19%, ale przy stosowaniu prasy filtracyjnej lub tensometru jest nieco wyższe.

Wrząca brzeczka z chmielem. Czas wrzenia odpowiada czasowi zalecanemu dla odpowiedniego układu wrzenia (z zewnętrznym kotłem - 60-70 min, w kotle z podwójnym dnem - 90-100 min).

Szybkość chmielu dla uzyskania powyższej goryczy wynosi około 80-150 mg kwasu / l brzeczki.

Zazwyczaj wprowadza się odmiany aromatycznych chmielu, ale często gorzki chmiel (30-50%) stosuje się do wytworzenia głównej goryczy (w zależności od tego, czy aromat chmielowy znajduje się w gotowym piwie), tworząc 2-4 porcje podczas gotowania - średnie czas wrzenia brzeczki z chmielem chmielowym wynosi około 50-70% całkowitego czasu wrzenia. W małych browarach w dziale fermentacji dodaje się 100-150 g szyszek sosny lub proszku chmielowego na hektolitr brzeczki.

Przetwarzanie brzeczki.

Po oddzieleniu osadu z zawiesin gorącej brzeczki w wirach wirowych lub zastosowaniu separatorów odśrodkowych w celu oczyszczenia gorącej brzeczki w poszczególnych browarach, następuje pewne zmniejszenie ilości osadu zawiesin zawiesiny brzeczki (częściowo przez filtrowanie brzeczki przez ziemię okrzemkową, częściowo przez sedymentację zawiesin schłodzonej brzeczki lub przez flotację lub tradycyjne do robienia drożdży).

Często w komorze do wprowadzania drożdży nie dokonuje się rozróżnienia między warzeniem górnego i dolnego piwa - jednak w większości przypadków drożdże są dodawane do górnego fermentowanego piwa tylko w obszarze między komorą do wprowadzania drożdży a jednostką fermentacyjną (ze względu na rozdzielenie dwóch rodzajów drożdży w celu uniknięcia infekcji).

Fermentacja Przy normie stosowania drożdży wynoszącej 0,25-0,5 l / hl (liczba komórek drożdży wynosi 7-15 milionów / ml) lub 25% loków (liczba komórek drożdży w lokach wynosi 40-60 milionów / ml z widocznym stopniem fermentacji 30- 50%) przeprowadzić pełne napowietrzenie.

Temperatura nastawiania brzeczki podczas wytwarzania drożdży wynosi (w zależności od temperatury komory fermentacyjnej, możliwości chłodzenia zbiorników fermentacyjnych i przebiegu fermentacji) 12-20 ° C. W ciągu 8-12 godzin możliwe jest doładowanie kolejnego parzenia. Podczas fermentacji w wannie odzyskiwanie chmielu rozpoczyna się 12–24 godzin po zastosowaniu drożdży - uwolniony substrat jest usuwany.

Maksymalne temperatury, w zależności od powyższych czynników, wynoszą około 17-22 ° C, aw temperaturze powyżej 18 ° C, w zależności od ilości miejsca na wzrost piany, dochodzi do mniej lub bardziej silnego nadmiernego pienienia. Spadek ekstrakcji w ciągu 24 godzin osiąga 6%. Pod koniec fermentacji podniesione drożdże są usuwane raz lub dwa razy..

Stopień fermentacji podczas pompowania jest o 8-10% niższy niż KSS, co pozwala na wystarczającą fermentację. Czas trwania fermentacji wynosi 3-5 dni.

Podczas fermentacji w zbiorniku (na przykład w CCT) stosuje się ciśnienie 0,5-0,8 bara, aby ograniczyć przestrzeń do wzrostu piany i nasycenia CO2 po pierwszym pączkowaniu, aw większości przypadków dojrzewanie odbywa się w tym samym zbiorniku.

Stosując normalną szybkość stosowania drożdży, wprowadza się je w temperaturze 18-20 ° C, utrzymując tę ​​temperaturę przez cały czas fermentacji, aż do osiągnięcia KSS. Ponieważ fermentacja jest bardzo intensywna, spadek ekstrakcji wynosi około 6% dziennie.

Po odszczepieniu 2-acetylomleczanu piwo chłodzi się przez 5 godzin w temperaturze 5-6 ° C, a po kolejnych 12 godzinach drożdże są zbierane z części stożkowej, to znaczy bez wstępnego opadania piwa.

Aby rozdzielić 2-acetylomleczan, piwo z pozostałymi drożdżami (20–40 milionów komórek / ml) pozostawia się w temperaturze 18–20 ° C, aż całkowita zawartość diacetylu spadnie poniżej wartości progowej (0,1 mg / l). Z reguły proces ten trwa 2-4 dni. W tym czasie drożdże są usuwane jeszcze 1-2 razy, zapobiegając przenoszeniu składników drożdży do piwa. Następnie piwo w tym zbiorniku jest schładzane do 0 ° C lub pompowane przez chłodnicę przepływową do osobnego zbiornika w celu dojrzewania.

Fermentacja i dojrzewanie. W tradycyjnej technologii temperatura w jednostce fermentacyjnej wynosi około 4-5 ° C. Pompowanie piwa odbywa się w temperaturze 10–18 ° C (w tym przypadku ilość drożdży wynosi 15–40 milionów komórek / ml).

Wyższa wartość jest dopuszczalna, jeśli piwo wlewa się ponownie po 7-14 dniach, a następnie przepuszcza przez chłodnicę i przenosi do zimnej piwnicy.

W przypadku metod intensywnej fermentacji (zarówno w zbiornikach, jak i kadziach), a także podczas pompowania piwa do fermentacji, wskazane jest zmniejszenie ilości drożdży za pomocą separatorów do młodego piwa. Przechowywanie w chłodni trwa najczęściej 1-2 tygodnie.

Rowkowanie powinno być ukierunkowane na dozowanie piwa w beczkach lub butelkach. W obecności drożdży znajdujących się za nimi są one w postaci loków (około 10%, widoczny stopień fermentacji 25-30%) można zastosować w celu poprawy fermentacji - szczególnie w piwnicach obozowych.

Chmiel dodaje się do piwnicy podczas pompowania piwa za pomocą węża. Szyszki lub chmiel w proszku wlewa się do wody o temperaturze 80-95 ° C (1: 5) i ekstrahuje przez 30 minut. Następnie po schłodzeniu dodaje się chmielu i wrzącej wody. Dość często chmiel stożkowy stosuje się w lnianych torbach, zapobiegając w ten sposób możliwości zatykania się sprzętu.

Filtracja i butelkowanie. Dzięki wysokiej zawartości drożdży w najlepiej fermentowanym piwie wstępne filtrowanie za pomocą wirówki skutecznie zmniejsza obciążenie filtra. Stabilizacja za pomocą preparatów kwasu krzemowego odbywa się, jeśli to konieczne, w taki sam sposób, jak w przypadku piwa dolnej fermentacji.

Ponieważ piwo z beczki jest często butelkowane bez ciśnienia CO2, zawartość CO2 nigdy nie powinna przekraczać 4,2-4,5 g / l.

Aby osiągnąć pożądaną wysoką zawartość CO2 w butelkowanym piwie lub piwie w piwnicy obozu, należy je przechowywać lub rozdrabniać osobno, lub wyższą zawartość CO2 uzyskuje się za pomocą karbonizatora zainstalowanego między filtrem a jednostką butelkującą (jest to dopuszczalne, jeśli firma ma własny Fermentacja CO2).

Alt - stare niemieckie piwo (Altbier)

Odmiana piwa, która jest warzona ze „starą” metodą górnej fermentacji, pozwala na warzenie piwa w ciepłe dni, nawet przed wynalezieniem urządzenia chłodniczego, ponieważ drożdże o najwyższej fermentacji są fermentowane w temperaturze 15–20 ° C.

• Piwo czyste, w kolorze ciemnego bursztynu. Średnio o gęstości 11,5% i około 4,8% zawartości alkoholu, piwo alt Należy do klasycznego pełnego piwa (Alt zu den klassischen Vollbieren).
• Stare piwo (Alt), odnosi się do specjalnych, niemieckich piw i życia między Dolnym Renem a granicą holenderską.

W sumie około 15 browarów warzy stare piwo, a Düsseldorf (w którym najdłuższy licznik na świecie) jest uważany za najstarszą metropolię piwną.

Wlewa się stare w krótkie, okrągłe szklanki 0,2 l lub w szklankach piwa w idealnej temperaturze od 8 do 10 ° C.

Piwo (Alt) - tak jak poprzednio, posiada w swojej ojczyźnie w Północnej Westfalii udział w rynku wynoszący około 12%, w federacji około 3% i jest bardzo popularny wśród kobiet. Piwo altowe jest szczególnie smaczne i pasuje do potraw z cielęciny i owoców morza.

Wyrażenie stylu życia nad Renem - nie tylko nad Renem

• Staromodne piwo ma odświeżająco gorzki smak, który najlepiej smakuje w temperaturach od 8 do 10 °.
• W całych Niemczech stare piwo w ciemnym bursztynowym kolorze jest bardzo cenione przez koneserów piwa; zawsze pije się je z przyjemnością, przynajmniej w jednej z najstarszych restauracji w Düsseldorfie lub w wykwintnych hotelach na wsi.
• Tam właściciele warzą piwo bez dodatkowego ciśnienia dwutlenku węgla, bezpośrednio z beczki przy barze. Dlatego udział piwa z beczki w wielu starych browarach jest stosunkowo wysoki i wynosi kilka marek piwa, ponad 60%.
• Piwo Dibels - wygodne 20-litrowe beczki

Pierwszą marką starego, niemieckiego piwa, która natychmiast przychodzi na myśl, jest Diebels Alt..

Często są to wygodne 20-litrowe beczki, które są podnoszone specjalną windą z piwnicy z zimnym piwem bezpośrednio do baru - i tam są bezpośrednio przybite ciężkim mosiężnym dźwigiem. Stare piwo jest najczęściej podawane na stole w cylindrycznej szklance 0,2 l lub w starym kubku do piwa.

Ponieważ piwo jest wyjątkowo przyjemne po staremu, właścicielowi trudno jest nadążyć, uzupełnij szybko puste szklanki. Stare browary są zdominowane przez pogodną swobodę, która odpowiada pogodnemu temperamentowi Renu - w którym goście z całego świata czują się komfortowo.

Najlepiej fermentowane ciemne piwo jest po prostu częścią programu tego wesołego i łatwego stylu życia w regionie Renu.!

Piwo Uerige, Alt Nicht Filtriert, 0,33 l

Kolor

Piwo Bursztynowe / Średnio Brązowe.

Smak

Smak piwa jest bogaty, dość asertywny, gładki, mocny, z równowagą słodowej słodu i goryczy chmielowej, nutami owocowymi i wytrawnym finiszem.

Zapach

Aromat piwa jest nieco kwaśny, z nutami słodu i karmelu, stłumionymi nutami chmielu.

Kombinacje gastronomiczne

Piwo dobrze komponuje się z przekąskami, przekąskami, owocami morza, rybami, białym mięsem.

• Uerige, Alt Nicht Filtriert - Niefiltrowana wersja piwa Alt, które jest najbogatszym gorzkim piwem w Niemczech. Legendarne piwo Dusseldorf Altbier produkowane jest od 1862 r. Z jęczmienia, karmelu i palonego słodu, chmielu, wody i specjalnych drożdży Uerige.
• Piwo alternatywne regularnie należy do dziesięciu najlepszych piw w Niemczech. Jeśli chodzi o niefiltrowany Alt, ma taką samą wytrzymałość jak Alt, ale dzięki specjalnemu butelkowaniu zawiera cząsteczki, które sprawiają, że piwo jest mętne.
• Niefiltrowane alt jest butelkowane w ograniczonych ilościach dla tych, którzy chcą cieszyć się „nietkniętym” piwem.
• Uerige - Stary browar położony w samym sercu Dusseldorfu w budynku z 1600 roku. W 1862 r. Właściciel budynku został właścicielem hotelu i piwowara Wilhelma Kurtena, nazywanego „Uerige Willem” („zrzędliwy Wilhelm”), który prawie nigdy nie opuścił domu, z wyjątkiem niedzielnych wycieczek do kościoła.
• Na parterze budynku założył browar, w którym warzono wspaniałe piwa. W 1886 r. Max, syn Williama, kierował browarem i znacznie go zmodernizował, instalując urządzenia chłodzące i kocioł do parzenia z grzałką.

Max zmarł w listopadzie 1902 r., W kolejnych latach browar wiele razy zmieniał właścicieli, aż w 1937 r. Wpadł w ręce Rudolfa Arnolda, który wcześniej był dyrektorem browaru w Koblencji. Rudy zarządzał browarem Uerige przez 40 lat i mocno przestrzegał ustalonych tradycji piwowarskich. W 1976 r. Krista i Joseph Schnitzler zostali właścicielami Uerig. Josef pochodził ze słynnej rodziny browarniczej i był „księciem koronnym” browaru Schumacher.

Od 1999 roku do dnia dzisiejszego Uerig Syn Josefa, Michaił, kontroluje powierzchnię browaru (do 1300 m2), znacznie go modernizuje i czyni całkowicie przezroczystym, instalując duże szklane ściany i okna, aby każdy mógł obserwować proces warzenia.

Jak piłem piwo Alt w Dusseldorfie

Jeśli nadal nie wiesz dokładnie, jak i gdzie dokładnie pić piwo w Düsseldorfie, istnieje możliwość zapoznania się z osobistymi spostrzeżeniami opartymi na wspomnieniach. Należy je jednak postrzegać wyłącznie jako osobiste doświadczenie kogoś innego i powód do refleksji. Ponieważ prawdziwe wnioski można wyciągnąć tylko wtedy, gdy doświadczenie stanie się twoje.

• Wyobraźmy sobie zatem, że zadaniem jest zapoznanie znajomych z miejscami w Dusseldorfie, w których można pić piwo. Proszę bardzo „Karta piwa w Dusseldorfie”.
• Ale najpierw mała dygresja.
• Piwo w Düsseldorfie jest wyjątkowe, takich odmian nie można znaleźć nigdzie indziej.

Wiele osób jest przekonanych, że najlepszym piwem w Niemczech jest Düsseldorf Alt, który jest czymś więcej niż piwem nawet jak piwo, a jednocześnie ma wyraźną gorzką nutę chmielu.

Lokalne piwo jest przygotowywane przy użyciu najwyższej fermentacji w raczej niskiej temperaturze, jednak można dowiedzieć się wszystkiego o tej metodzie na Wikipedii, więc nie trzeba jej tutaj opisywać.

Bez względu na to, jak obraźliwe może to brzmieć dla Düsseldorfu, piwo z Kolonii jest bardzo podobne do Düsseldorfu. Co w zasadzie nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę długą rywalizację tych dwóch miast, niekiedy zamieniającą się w otwartą wrogość. I konkursy na wszystkich poziomach - od humoru po produkcję piwa.

W Dusseldorfie nie piją piwa z dużych kubków lub szklanek, zabiera się tu małe porcje - 200 gramów, ale liczba szklanek może być nieograniczona. Dlatego próżność nikogo nie zostanie naruszona.

Jednocześnie liczba wypitych porcji jest wskazywana przez pociągnięcia na kartonowym stojaku, który czasami można całkowicie zacienić do końca wieczoru - wszystko zależy od możliwości miłośnika piwa.
Jednak jakie piwo wypić - musisz także sam zdecydować.

Wybór jest ogromny, główne marki to Schlosser, Uerigen, Schumaсher, Füchschen i Schlüssel.

Miłośnicy specjalnej chmielowej goryczy w piwie wolą Uerigen, którego browar, bez nadmiernej skromności, pozycjonuje się jako lider, wieszając napis „Uerige. Alles andere ist Alt. ”Coś w rodzaju„ Wyjątkowy jest tylko tutaj ”lub„ Nie ma innej alternatywy ”.

To wystarczy dygresja. Czas iść napić się piwa. Co więcej, nie myśl, że „czas” oznacza „szybko zebrał się, pobiegł, pił i wrócił”. O nie Jeśli naprawdę pijesz piwo, ten proces nie spieszy się, wymaga dokładnego podejścia do wydarzenia.

A Stare Miasto - Altstadt jest najbardziej skłonne do tego procesu. Najpopularniejszym tutaj piwem jest Alt, które można kupić wszędzie w Dusseldorfie, ale to na Starym Mieście ma szczególny smak i znaczenie.

Po kilku szklankach pijanej Alty, zrozumieniu i świadomości ducha Dusseldorfu, styl życia nad Renem zaczyna być uważany za pewnik. Dlatego na Starym Mieście warto pić stare (Alt) piwo.

Jakie jest Stare Miasto w Dusseldorfie? Rzeczywiście, w wielu miastach, w tym w Niemczech, istnieją stare obszary. Ale niewielu z nich może pochwalić się umieszczeniem w Księdze Rekordów Guinnessa.

A Altstadt jest tam rejestrowane jako „najdłuższy licznik na świecie”, co samo w sobie daje wyobrażenie o tej części miasta. Obszar Starego Miasta ma tylko jeden kilometr kwadratowy, na którym koncentruje się co najmniej 300 barów i pubów, kawiarni i restauracji.

Więc jeśli pojedziesz metrem do Heinrich Heine Allee, to tutaj zarezerwowałem hotel Alt Düsseldorf - a wielki poeta urodził się w Dusseldorfie! - spacer wzdłuż Królewskiej Alei (Konigsallee), na której znajdują się jasne i kolorowe butiki, dopóki nie jesteśmy zainteresowani, a następnie przy wejściu do starego miasta znajdują się dwa wspaniałe miejsca, które gościnnie otwierają drzwi miłośnikom piwa. Złoty Kocioł (Goldenen Kessel) i Pod klucz (Zum Schlussel). Pierwsza instytucja jest godna uwagi, ponieważ butelkuje się w niej najlepsze piwo Alt - Shumaсher.

I to nawet nie jest kwestia tradycji, wiesz! Właśnie w dłoni trzymamy szklankę z napojem, którą warto nazwać wielką literą - PIWO! W tym samym czasie pije się go powoli, popijając łykami, po czym sugeruje się, aby słuchać siebie, aby zrozumieć, czy piwo osiadło na twojej duszy, czy ... nie może tak być! Jedna szklanka, druga ... Palili, rozmawiali ... Trzeci kieliszek ... Być może trzeba iść dalej, choć oczywiście nie chcesz zostawiać takiego piwa. Ale musisz iść, ponieważ czekają na nas nowe wrażenia i odmiany ulubionego drinka.

Tak więc, powoli po wypiciu piwa już idąc przez Stare Miasto, rozglądamy się po leniwie zatłoczonych tłumach ludzi i przechodząc przez plac ratuszowy, widzimy symboliczne miejsce z przodu - piwo Yurigen (Urigen).

Jest tu dużo ludzi, stoliki po obu stronach ulicy są wypełnione miłośnikami i wielbicielami spienionego napoju, ponieważ to tutaj najlepsze piwo Dusselfdorf jest butelkowane.

W tym miejscu możesz naprawdę zacząć pić piwo, biorąc pod uwagę, że poprzednie kieliszki to tylko awaria. Lub wcale ich nie rozważać.

Rytuał picia piwa w stylu Düsseldorfu to całkowicie wyjątkowa akcja, która odbywa się w swobodnej i wymyślnej rozmowie między miłośnikami piwa, którzy stoją przy stolikach i patrzą po bokach, a czasami reagują na niegrzeczne żarty kelnerów. Jeśli na zewnątrz jest bardzo zimno, szczególnie osoby kochające ciepło próbują zająć miejsce w pobliżu grzejnika gazowego.

Jednocześnie proszę o wzięcie pod uwagę - nie ma tak wielu pustych miejsc, a jeśli nadal masz jedno z nich, staraj się go nie zgubić - pozwól iść na piwo do kasy i samoobsługi, ale drugi pozostaje w tym momencie przy stole.

Uwaga - musisz natychmiast zapłacić za pierwszą porcję piwa, a po opróżnieniu kieliszków będziesz cały czas przynosił nowe porcje, aż poprosisz o litość.

Oznacza to, że każda porcja zostanie oznaczona pociągnięciem na kartonowym stojaku, ofiara napoju zakończy się dopiero po przykryciu szkła tym kartonem. Ten gest jest uważany za przejaw zakończenia procedury..

Nawiasem mówiąc, oprócz piwa, od czasu do czasu są handlarze różnych przekąsek i przekąsek do piwa.

Szczególnie popularny jest obficie posypany bochenek mięso mielone - surowe! I nie należy go zginać z góry, ponieważ nawet delikatne młode panie w Düsseldorfie chętnie jedzą to mięso mielone z cebulą i papryką, solone obficie dłonią, jak małe dzieci. Ponieważ te mielone bułki są naprawdę smaczne.

Jako przystawkę do piwa możesz wziąć flentz (Flonz). Tak nazywa się tutaj czarny budyń. Jeśli położysz kawałek chleba, który jest bardziej obficie nasmarowany musztardą, a następnie posypiesz go świeżą cebulą, otrzymasz doskonałe danie na „przekąskę” i piwo.

Zawsze istnieje możliwość zakupu kilku kiełbas, dla których wystarczy przejść przez ulicę - na tacę uliczną. A gorąca bułka z kiełbasą (kiełbasa) również cieszy się powodzeniem.

Nie zdziw się, jeśli miejscowi chłopcy, wykazując się zręcznością kilkoma ćwiczeniami akrobatycznymi, pojawią się, by zażądać kilku monet - ponieważ zaoferowali ci widok.

Śpiewają: „Eene Penning för dä Radschlag!”, informując jednocześnie tych, którzy nie są świadomi, że takie tradycje w Dusseldorfie wymagają stałego przestrzegania. Jednak ci chłopcy nie są tak źle - ponieważ symbolem Düsseldorfu jest właśnie taki facet, który stoi do góry nogami, czyli robi koło.

Od takich dzieci, których sposób zarabiania pieniędzy i sztuczek dla gości, nawet na środku ulicy, pochodzi symbol miasta.

Więc szklanka jest pijana, kolejna, trzecia ... I zaczynasz szukać wzrokiem miejsca, w którym możesz przejść na emeryturę. Toaleta jest w środku. W drodze do niego masz okazję zobaczyć sprzęt do parzenia, spojrzeć na wszystkie sale, w których zgromadziło się wiele osób.

I po co się zdziwić, jeśli dzień roboczy bezpiecznie dobiegł końca, większość gości, podobnie jak właściciele miasta, chce pominąć kieliszek, na który spieszą się do pubu. Warto spojrzeć na tekturę, jeśli jeszcze nie wszystko jest zacienione, zawsze istnieje możliwość uzupełnienia tektury podczas kolacji.

I nie myśl, że nie jesteś już w stanie pić. To uczucie jest zwodnicze, czasem wydaje się, że tak - z nawyku.

Niedaleko jest Juride Killepitsch - Prawda, cudowna nazwa sklepu z winami. Tuż przy wejściu można kupić małą (30 ml) szklankę cudownego trunku, po czym znika nie tylko ciężar w żołądku, ale także stan łagodnego zatrucia spowodowanego piwem. To prawda, że ​​nie powinieneś angażować się w tego napoju - w nim, cokolwiek można powiedzieć, ale jest czterdzieści stopni!

Jeśli nadmiar chmielu nadal ekscytuje głowę i uczucia, możesz wybrać się na spacer nad Ren. Piękny deptak - nabrzeże Renu - Rheinuferpromenade znajdujący się na szczycie tunelu, w którym Niemcy prowadzili wszystkie pojazdy, które wcześniej zagracały nasyp.

Teraz spacerują pary z widokiem na rzekę - statki i piękne mosty, a także wieża telewizyjna, której wysokość wynosi 234 metry.

Jednak nie jest to nawet kwestia wysokości, ale fakt, że oprócz obrotowej restauracji panoramicznej na wieży godziny dziesiętne płoną kolorowymi światłami, licząc czas według specjalnego systemu, który trudno jest obliczyć bez specjalnego wykształcenia.

Następnie twoje oczy otworzą obszar Burgplatz z wieżą Schlossturm, która ma zakrzywioną iglicę. Jest zgięty, zgodnie z lokalną tradycją, ponieważ pewnego razu diabeł powiesił się na tej iglicy. Za wieżą znajduje się muzeum miejskie i sieć sklepów z pamiątkami.

Ale tym razem celem wizyty w Düsseldorfie nie są zabytki miasta, więc możesz nadal poznawać kulinarne uzależnienia od Düsseldorfu. Całe stare miasto do usług.

Tutaj w Altstadt można znaleźć wszystkie rodzaje kuchni - na każdy gust. Egzotyczne tajskie i wietnamskie, narodowe hiszpańskie, wiele włoskich restauracji.

Ale skoro jesteś w Niemczech, warto zatrzymać się w kuchni niemieckiej - kiedy nadarza się okazja!

Niemieckie jedzenie jest tak dobre dla żołądka, jak i trudne. Haxen (Schweinehaxe) z pyszną chrupiącą skórką - najlepsza przystawka do piwa, które nadal wlewa się do rzeki. Tradycyjna atmosfera pomaga siedzieć głośno, rozmawiać bez utraty głosu między sobą oraz z sąsiadami przy stole.

To prawda, że ​​jeśli jesteś zwolennikiem cichszych miejsc, możesz iść do restauracji przy promenadzie En de Canon, z pomalowaną zaprawą na szyldie i doskonałą kuchnią.

Jeśli jesteś zwolennikiem dań z ryb, Altstadt ma Fischhaus - ogromną restaurację rybną z bogatym wyborem owoców morza.

• Zakończenie wieczoru w Düsseldorfie najlepiej jest u Dr.Jazza., W klubie, w którym gra się najlepszą muzykę, gra się jazz i można zobaczyć wyjątkowe programy, których nie znajdziesz nigdzie indziej.
• Tutaj możesz wypić piwo Schlosser, ale w zespole jazzowym nie jest grzechem obalenie szklanki tequili. Nawiasem mówiąc, ten klub jest jednym z niewielu miejsc, w których nadal można palić..
• A to miasto jest po prostu usiane wieloma kawiarniami i restauracjami, których w samej części miasta jest ponad 250! Wiele z tych placówek znajduje się bliżej nabrzeża Renu, aby przyciągnąć więcej turystów, dzięki czemu obszar restauracji i barów otrzymał krajowy tytuł „najdłuższego baru na świecie”.
• I co bar w Niemczech może zrobić bez legendarnego niemieckiego piwa! Dlatego warto poświęcić osobną część swojej podróży na degustację tego chmielowego napoju i koniecznie spróbuj piwa Alt („Altbier” to stare piwo), ciemne piwo wytwarzane według starych receptur typowych dla Düsseldorfu i ziem jego dzielnicy. Nie pożałujesz!

W tym względzie trudno nawet powiedzieć, co lepiej zrobić na początek w Dusseldorfie: narzucanie spacerów w celu przyjemnej aklimatyzacji i adaptacji, relaks w przytulnych kawiarniach lub natychmiastowe zanurzenie się w kulturalnym otoczeniu miasta. Zarówno to, jak i inny zawód są dość interesujące ...

Altbir to najstarsza odmiana na świecie.

• Piwo Altbier to jedno z wielu niemieckich piw. Ma kolor miedziowo-czerwony, przezroczysty, tworzy stabilną piankę o aromatycznym smaku..
• Ojczyzną tego piwa był niemiecki region Rheinland (Nadrenia), położony w Nadrenii Północnej-Westfalii w północno-zachodniej części Niemiec, w pobliżu granicy Holandii.
• Najsłynniejsze piwa Altbier powstają w Dusseldorfie, stolicy Renu - Westfalii..
• „ALT” - oznacza „stary”, tak nazwany z nutą starego stylu warzenia. Altbir było jedynym piwem w Europie, dopóki nie zostało wynalezione w Bawarii w XVI wieku lager. Chociaż Altbir jest najstarszym piwem, taka nazwa pojawiła się dopiero w XIX wieku. Do tego czasu Altbir było po prostu nazywane piwem w Düsseldorfie..
• Mało kto wie, że w miejscu, w którym obecnie stoi Düsseldorf, znajdowało się jedno z najstarszych zamieszkałych miejsc na Ziemi. Wiadomo, że Neandertalczyk to przedmieście Dusseldorfu. To on nadał imię pierwszej osobie. Neandertalczycy chodzili po tych ziemiach 50–100 tysięcy lat temu..

Pierwsze pozostałości neandertalczyków odkryto w pobliżu Dusseldorfu w 1858 roku. Neandertalczycy raczej nie warzyli piwa, ale najwyraźniej ich następcy z plemion celtyckich i germańskich podczas neolitu warzonego z dzikich ziaren trzy tysiące lat temu..

Ponieważ altbir sięga tych dzikich plemion, można go uznać za najstarsze piwo na świecie..

Pomimo tak starożytnego pochodzenia altbier do dziś lubi pić w małych pubach i luksusowych barach w Dusseldorfie. Altbir nie jest pijany z dużych kubków lub szklanek, bierze się małe porcje - 200 gramów. Ale liczba porcji może być nieograniczona.

W „mieście piwa”, starym mieście, prawie w każdym domu znajduje się pub, a domy te stoją od 13-17 wieku. Istnieją obszary, w których na milę kwadratową znajduje się do 200 takich pubów. Stare miasto, Altstadt, jest często nazywane najdłuższym pubem na świecie..

Ma puby o tak interesujących nazwach jak Zum Uerige, Im Füchschen i Zum Schlüssel, co oznacza „w złym humorze”, „w małym lisa” i „w kluczu”. Najstarszym pubem jest Schumacher, nazwany na cześć założyciela Matthiasa Schumachera.

Obecnie udział piwa Altbier we wszystkich piwach produkowanych w Niemczech wynosi 2-3%. Ale w Dusseldorfie co drugie pijane piwo to piwo Altbier. Jest to głównie piwo z drewnianych beczek o sile 4,7-4,9 stopnia.

Piwo w Dusseldorfie

Stare »piwo alternatywne

Alt lub „stare” piwo to piwo górnej fermentacji przygotowane według starych receptur przy użyciu słodu jęczmiennego i pszennego. Ma kolor ciemnego bursztynu, smak jest gorzki, mocny, w stylu „rustykalnym”.

„Stare” piwo charakteryzuje się ekstraktem z brzeczki początkowej 11,5–12% i zawartością alkoholu 4,8–5,0% obj. Kolor - 30-38 sztuk. EMU, gorycz - 30-40 jednostek. gorycz (BE).

Browary produkujące to piwo znajdują się prawie wyłącznie w regionie Dolnego Renu, ale mimo to takie piwo jest konsumowane w całych Niemczech. W 1997 r. Spożycie Starego piwa w całkowitych obrotach wyniosło 3,2%, z czego 11,5% zostało wypitych w Nadrenii Północnej-Westfalii.

Zacier składa się z mieszanki różnych rodzajów słodu:

• 99% słodu lekkiego i 1% słodu spalonego;
• 90% słodu ciemnego i 10% słodu jasnego;
• 70% słodu wiedeńskiego, 20% słodu monachijskiego i 10% słodu pszenicznego (patrz sekcja 2.9.10).

Metody zacierania nie różnią się od metod konwencjonalnych, dawka stosowania chmielu jest podzielona na 3-5 porcji, zawsze narzucane są podwyższone wymagania dotyczące jakości chmielu.

Zwykle drożdże dodaje się w następujący sposób:

• Dodaje się 0,5 l drożdży / hl w temperaturze 12 ° С (maksymalna temperatura stosowania wynosi 16 ° С);
• zwykłą porcję drożdży wprowadza się w temperaturze 18 ° C (maksymalna temperatura stosowania wynosi 20 ° C).

Po schłodzeniu do 14–16 ° C część drożdży usuwa się i przetrzymuje w celu rozbicia diacetylu, a następnie piwo schładza się do 0 ° C i starzeje na zimno przez 1-2 tygodnie.

7.3.1.5 Piwo Kölsch

Kölsch jest kwaśnym lekkim piwem, które może być produkowane tylko w Kolonii (na mocy konwencji kolońskiej). Kelsh warzy się z ekstraktem z początkowej brzeczki wynoszącej 11,2-11,5%, kolor 7 ~ 10 jednostki EMU, gorycz 16–35 jednostek. gorycz (BE), a zawartość alkoholu 4,6-5,1% obj. W 1996 r. Średnie piwo Kölsch wyglądało następująco:

Ekstrakcja brzeczki	11,28%
Widoczny ekstrakt	2,27%
Rzeczywisty ekstrakt	4,01%
Zawartość alkoholu	3,74% masy.
Zawartość alkoholu	4,77% obj.
Ostateczny stopień fermentacji	80,6%
Wartość PH	4,44
Kolor	8 jednostek UGW
Ross & Clark Foam Resistance (R&C)	120 s

Piwo Kölsch zajmuje 2,1% niemieckiego rynku sprzedaży, ograniczając się wyłącznie do regionu wokół Kolonii.

Do jego przygotowania używa się głównie słodu wiedeńskiego z dodatkiem słodu pszenicznego w ilości do 20% w celu uzyskania pełnego i zaokrąglonego smaku. Zacieranie odbywa się metodą infuzji lub metodą pojedynczego spawania.

Główna fermentacja trwa 3-4 dni w temperaturze 14-18 ° C, a następnie młoda piwo schłodzono do 8-10 ° C i przepompowano z pewną zawartością pozostałościowego ekstraktu. Narażenie na zimno trwa:

• w temperaturach 4-5 ° C - przez 40-60 dni;
• w 0-1 ° C - przez 14-40 dni zgodnie ze wstępnym etapem dojrzewania.

Ale

Ale jest zbiorowym określeniem wielu angielskich rodzajów i rodzajów piwa (głównie ciemnych, ale w każdym razie zawsze jest to piwo o najwyższej fermentacji). Do produkcji piwa stosuje się dobrze rozpuszczony słód..

Brzeczkę przygotowuje się metodą infuzyjną, czasem metodami ze stopniowym podgrzewaniem wywarów lub z dodatkiem gorącej wody podczas zacierania.

Zwykle do produkcji piwa używa się niesłodowanych surowców, ale w przypadku niektórych rodzajów piwa stosuje się tylko te surowce, które są zgodne z niemiecką ustawą o czyszczeniu browarów.

Zawartość alkoholu w ale może wynosić od 3 do 10%, w zależności od tego jest określany jako „lekki”, „ciężki”, „eksportowy” lub „silny”.

Wiele specjalnych piw produkuje się w określonych momentach (np. W ciągu 1-2 miesięcy) z dodatkiem miodu, imbiru lub skórki pomarańczowej..

Podejmowane są również próby przywrócenia piwa znanego jako India Pale Ale („Indian Pale Ale”),który w oryginale został wykonany z dużą zawartością alkoholu i silnym chmieleniem - dzięki czemu miał wysoką trwałość i mógł przewozić przesyłki drogą morską przez długi czas.

• Piwo „Pale Ale” („Pale Ale”, „pale ale”) Jest miedziano-czerwonym ale, głównie z początkowym ekstraktem z brzeczki 11%, o zawartości alkoholu 4,5–5,0% obj. Kolor to 15-30 EMU, goryczka to 20-25 BE. Pale Ale zwykle trafia do sprzedaży w postaci piwa butelkowanego..
• Piwo Piwo Piwo („Bitter Ale”, „Bitter Ale”),wręcz przeciwnie, jest to ciemniejsze piwo kasztanowe z goryczką 25-40 BYU, o silnym chmieleniu i wytrawnym smaku.
• Zwykle trafia do sprzedaży jako piwo z beczki. Gorzkie piwo jest uważane za rodzaj podstawowy wśród wielu odmian piw o najwyższej fermentacji..
• Wyciąg z początkowej brzeczki wynosi od 9 do 13%, zawartość alkoholu wynosi od 4,0 do 5,5% objętościowych.

Łagodne piwo ale („Mild Ale”, „moderate ale”)- słodsze i ciemniejsze ale, ponieważ do jego produkcji stosuje się słód karmelowy z dodatkiem karmelizowanego cukru do bojlera brzeczki. Umiarkowany ale zwykle ma niższą zawartość alkoholu około 3,0-3,5% obj. Jego kolor jest bardzo wysoki (40-50 EMU), a goryczka chmielowa jest niska - około 20-25 BE.

W przeszłości „umiarkowane piwo” było rozumiane jako stosunkowo młode piwo, które nie zostało całkowicie sfermentowane, a spożywane w dużych ilościach przez osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną. Dzisiaj wolą rodzaje i odmiany, które są mniej słodkie, ale o wyższej zawartości alkoholu, takie jak Gorzki, Blady lub Lager..

Piwo Scotch Ale („Scotch Ale », „Szkockie ale”)wykonane przy użyciu aromatycznego słodu, w związku z którym posiada silny ton słodu. Jego kolor - 20–25 EMU, goryczka - 30–50 BE.

Nazwa „Szkockie Ale” jest czasami używana w celu określenia bardzo ciemnego i mocnego specjalnego piwa o smaku słodowym;

• „Heavy ale” z ekstraktem z brzeczki początkowej 8,5–9,5%;
• „Eksportuj piwo” z wyciągiem z brzeczki początkowej 10–11%.

Piwo „Brązowe Ale” („Brown Ale”, „Brown Ale”)to 14% słodu ale o zawartości alkoholu do 6% obj. Kolor - bardzo wysoki, 60-120 EMU, goryczka-20-35 BE.

Gruby

Stout ma kolor do 200 EMU i jest najlepiej fermentowanym czarnym piwem wykonanym z mieszanki bardzo dobrze rozpuszczonego jasnego słodu i 10-20% silnie zabarwionego słodu - takiego jak słód palony lub karmelowy.

Firma browarnicza Guinness, wciąż największy producent mocnego piwa, wykorzystuje do tego 10% prażonego jęczmienia. Szybkość stosowania drożdży jest bardzo wysoka, 600-700 g / hl (40-50 BE).

Ponadto do kotła dodaje się karmelizowany cukier.

Z powodu tych dodatków mocne piwo ma silny przypalony smak i wysoką gorycz. Produkowany przez firmę stout Guinnessa jest mniej słodki i nie ma w sobie resztkowej goryczy..

Ze względu na zastosowanie gazowego azotu do sprzedaży piwa w puszkach lub do napełniania beczek uzyskuje się bardzo dużą drobną pianę.

Inni producenci mocnego piwa również przeszli na stosowanie azotu do napełniania, więc Guinness nie ma już tutaj monopolistycznej pozycji..

Ekstrakt brzeczki początkowej w gotowej brzeczce wynosi 11%, zawartość alkoholu wynosi 4,5–5,0% obj.

Zatytułowany Sweet Stout („Sweet Stout”, „Sweet Stout”)rozumiem ten sam rodzaj piwa, co suchy, gruby. Wyciąg z początkowej brzeczki wynosi 10,5-11,5%, a zawartość alkoholu wynosi około 4% obj., Ale dzięki dodaniu laktozy i witamin smakuje łagodniej, nie tak ostro.

Porter

Porter to bardzo ciemne piwo. Kiedyś w Anglii tragarz był jednym z najpopularniejszych rodzajów piwa, ale teraz jest prawie całkowicie zastępowany przez piwo typu Stout („Stout”) i Bitter („Bitter”). Obecnie produkowany porter to ciemne (około 300 EMU) i gorzkie (około 40 BE) piwo z początkowym ekstraktem brzeczki 13-14% i zawartością alkoholu 4,5-5,0% obj..

Przez długi czas porter był produkowany jako bardzo mocne i ciemne piwo. Kilka browarów nadal produkuje małe ilości portera o 9% obj. alkohol.

Ponadto czasami, podobnie jak w przeszłości, do fermentacji stosuje się drożdże Brettanomyces z typowymi wydłużonymi komórkami, które nadają piwu owocowy smak.

Drożdże te działają bardzo wolno, ale przez lata pozostają opłacalne..

Belgijskie rodzaje piwa

Piwo belgijskie w swojej różnorodności smakowej jest kontrowersyjne i bardzo interesujące. Wiele rodzajów piwa fermentuje się przy użyciu specjalnych drożdży, a częściowo przy użyciu specjalnych drożdży fermentacyjnych, czasami stosuje się fermentację z udziałem bakterii kwasotwórczych. Kwasy powstałe podczas fermentacji są zagłuszane i można je wyczuć w osobliwym miękkim smaku.

Pod względem niezwykłych funkcji krótko rozważamy następujące typy.