Recenzja fotosów bimbrowych „pietrowicz” i „marusja” z pragmatekhnika
"Pragmatekhnik" to jedna z najstarszych firm na rynku bimberów o niezwykłym podejściu do biznesowej i artystycznej prezentacji swoich produktów..
Co może być prostszego niż destylator Pietrowicza? Jest to mały kawałek 150 mm rury ze stali nierdzewnej o średnicy 16 mm, w który z jednej strony wsunięty jest wlot pary, z drugiej strony przyspawany, a kształtka wsunięta z boku. Do tego dwa kawałki węża - silikon na wlocie i PCV na wylocie. W zestawie znajduje się również piękne pudełko i dodatki chemiczne do stworzenia 300 litrów surogatu w kolorze i smaku podobnym do koniaku.
Oczywiście do pracy osobno potrzebny będzie mały rondel i wiadro do schłodzenia „Pietrowicza” podczas pracy. Możesz sobie poradzić z własnym wyposażeniem kuchennym lub kupić specjalny zestaw od Pragmatrade lub dealerów firmy. Efektem końcowym jest coś, co wygląda jak latający spodek (patrz zdjęcie).
Według zapewnień producenta cudowna maszyna jest w stanie dostarczyć 1000 ml bimbru na godzinę. W praktyce jest to bardzo wątpliwe, nawet jeśli bimber na wyjściu jest bardzo gorący. Ale cena destylatora na poziomie dwóch butelek dobrej wódki urzeka, a nawet smaki w cenie! A pudełko pozwala na wykorzystanie nadal bimberu "Pietrowicz" jako prezentu. Ogólnie gwiazdy zbiegły się i destylator zaczął być sprzedawany.
Potem pojawiła się jego zmodyfikowana wersja - "Bez zmartwień", różniąca się od "Pietrowicza" jedynie obecnością bojlera elektrycznego włożonego do wieczka puszki..
Zwróć uwagę, że destylator stał się 2 razy dłuższy, a deklarowana pojemność jest 2,5 razy mniejsza.
Oczywiście modyfikacja jest już droższa, ale też w ładniejszym opakowaniu. A wachlarz smaków stał się szerszy. Bierzesz słabo rafinowany bimber cukrowy, dodajesz kilka kropel z zestawu i gotowe - brandy, rum, gin, tequila czy whisky gotowe!
Najważniejsze, że producent rzetelnie opisał parametry techniczne urządzenia..
Kolejnym krokiem w kierunku doskonałości i ekspansji rynku zbytu był model „Marusya 2”, który oznaczał powrót obietnic wydajności do 1000 ml / godz. I krótkiej destylatora 150 ml. W rzeczywistości okazało się, że ten sam "Pietrowicz" z zestawem młodego chemika w dodatku.
Ale „Marusya 23” ma już pojemność 3 litrów, jednak bardziej przypomina puszkę z farbą niż kostkę destylacyjną. A zbiornik wykonany jest z ocynowanej blachy, co potęguje wrażenie.
O sile tego alembika dość wymownie wskazuje instrukcja - która nie zaleca podnoszenia pojemnika za rączkę w przypadku wsypania do środka 2,5 litra zacieru..
Jakie są metody „Pietrowicz” i „Marusja”
Przede wszystkim ze względu na cechy konstrukcyjne destylatory te wytwarzają bimber bardzo niskiej jakości. Lodówka zanurzeniowa znajduje się w wiadrze, dzięki czemu bimber nie spływa swobodnie do pojemnika odbiorczego, ale gromadzi się i tworzy nadciśnienie w kostce.
W rezultacie temperatura wrzenia spada, parowanie zwalnia, ale energia gromadzi się. W pewnym momencie wtyczka jest wciskana w selektor, ciśnienie gwałtownie spada i następuje wybuchowe wrzenie. Para wraz ze sprayem i pianą trafia do lodówki i dalej do selekcji. Wyjście po pierwszej destylacji to klasyczny rustykalny mulisty.
Wydajność aparatu, biorąc pod uwagę wielkość lodówki, nie przekroczy 400 ml / godzinę dla pierwszej destylacji i 300-320 ml / godzinę dla drugiej. Bimber wyjdzie gorący. Takie przedstawienie sprawi, że każdy entuzjasta stanie się masochistą lub całkowicie obojętnym na destylację osoby.
Jeśli chodzi o najniższą cenę tych urządzeń, kilkakrotnie tańsze jest wykonanie lodówki zanurzeniowej za pomocą węża miechowego o długości kilku metrów. Po zwinięciu go w zwoju i zanurzeniu w wiadrze z wodą można uzyskać kilkakrotnie wyższą wydajność - ok. 1,5-2 l / h.
A jeśli dodasz trochę wyobraźni i kawałek rury kanalizacyjnej, możesz zrobić cewkę przepływową. Pod względem wydajności blokuje prawie każdą moc grzewczą dostępną w kuchni. Według jednego z naszych kolegów, który zmontował taką konstrukcję na własne potrzeby, koszt to 697 rubli. Tak więc ostatnia karta atutowa „Pietrowicza” bit.
W rzeczywistości cała linia "Pietrowicz" - "Marusja" to tylko pamiątki. Możesz sobie pozwolić, dobrze i pić wynikowy produkt - z wyjątkiem całkowitej beznadziejności.
Ale jest jeszcze jeden aspekt, starannie zamaskowany. Otrzymując bimber niskiej jakości i obecność zestawu do koniaku w prezencie, kupujący zaczyna go używać. Nie poprawia to jakości napoju - nie wytwarza koniaku ze złego destylatu, ale nadaje przyjemniejszy kolor i smak, maskuje smród gorzałki, skłaniając do dalszych eksperymentów.
Razem z próbnym zestawem smaków „Pietrowicz” kosztuje około 1200 rubli, „Marusja” i inne modele mniej niż 1500 rubli, a dowolny z licznych zestawów chemicznych - 700-750 rubli. Oto odpowiedź. Tanie urządzenia wytwarzające słabej jakości bimber z góry determinują zapotrzebowanie na i tak dość drogie smaki.
Tak pojawiają się mini fotosy bimber, mini BK i RK. Stąd narzucona klientom opinia, że wszelkie urządzenia do monitorowania i kontrolowania jakości produktów to zbędne nadwyżki, które można zastąpić dodatkami..
Wyniki
- Na bimbrowniach "Pietrowicz" i "Marusja" z Pragmatekhnika można dostać tylko destylat bardzo niskiej jakości, który jest niebezpieczny do picia. Wskazane jest kupowanie takich produktów wyłącznie jako pamiątki.
- Zawarte aromaty tylko maskują smak i zapach szkodliwych substancji, ale nie podnoszą jakości.
- Ze względu na cechy konstrukcyjne modernizacja tych destylatorów nie jest możliwa..
Przegląd przeprowadzony IgorGor.