Wino khvanchkara - arcydzieło gruzińskiego wina

Khvanchkara - To jedno z najbardziej znanych win gruzińskich. Należy do kategorii naturalnego czerwonego półsłodkiego.

Wyżej wymienione wino jest produkowane z winogron rosnących w wyraźnie ograniczonym, w tym na gruzińskim ustawodawstwie, naturalnym terroirie położonym na prawym brzegu rzeki Rioni, w pobliżu wsi Khvanchkara (dystrykt Ambrolaur, region historyczny Racha).

Przegląd + jak wybrać

Według wiarygodnego oświadczenia lokalnych winiarzy winogrona, które dojrzewają nawet po przeciwnej stronie rzeki, zawierają niewystarczającą ilość cukru.

W historii tego napoju były dwa ważne momenty, które umieściły go w czołówce gruzińskiego przemysłu winiarskiego.

Pierwszy z nich był nieoczekiwaną sensacją, wyprodukowaną w 1907 r. Przez domowe wino książąt Libanu i Dmitrija Kipianiego, niemal żartobliwie zaprezentowane na międzynarodowej wystawie przemysłu belgijskiego pod patronatem królewskim.

Drugim momentem była szczególna uwaga poświęcona temu samemu lokalnemu winu, które w tym czasie nosiło nazwę Kipianevskoe, od towarzysza Stalina. Nawiasem mówiąc, to Soso Dzhugashvili odegrał bezpośrednią lub pośrednią rolę w przysłonięciu „szlachetnego” źródła napoju i zmianie nazwy na Khvanchkara.

Produkcja Khvanchkara

Do przygotowania napoju, którym jesteśmy zainteresowani, stosuje się raczej rzadkie lokalne odmiany winogron: Alexandrouli i Mujuretuli (teoretycznie dopuszcza się obecność do 10% Sapiravi w winie, ale szanujący się producent nigdy nie pochyli się nad taką przekleństwem).

Khvanchkara jest produkowana przy użyciu technologii Racha-Lechum charakterystycznej dla północno-zachodniej Gruzji. Polega na fermentacji moszczu winogronowego bez usuwania miazgi (redlin, nasion, skórki itp.), A następnie przerywaniu procesu fermentacji przez obniżenie temperatury.

W ten sposób zauważono obserwację miejscowych chłopów, którzy zauważyli, że młode wino staje się słodsze pod wpływem nagłych mrozów..

Gotowy napój jest pasteryzowany przed butelkowaniem, co nieznacznie zmniejsza jego pierwotny smak, zdradzając w zamian stabilność niezbędną do transportu.

Opis napoju Khvanchkara

Oprócz powyższych cech planu geograficznego i technologicznego Khvanchkara powinna mieć pewne obowiązkowe właściwości chemiczne i spełniać szereg parametrów organoleptycznych:

1. Twierdza - 10,5-12 stopni;
2. Zawartość cukru - 3-5%;
3. Kolor - od ciemnego rubinu do rubinowego fioletu;
4. Zapach - są nuty malin, jeżyn, fiołków górskich i czerwonej aksamitnej róży;
5. Smak - nasycony, cały, zaokrąglony, z nutami malin, jeżyn, suszonych owoców i możliwym runem migdałów;
6. Wykończenie jest długie, ostre.

Jak iz tym, co piją Khvanchkar

Duma winiarzy Rachin może i powinna być pijana z klasycznych kieliszków do czerwonego wina. Temperatura proponowanego napoju powinna wynosić 12-14 ° C.

Różne dania mięsne mogą służyć jako przystawka do wina, szczególnie te związane z gruzińską kuchnią..

Jednak będzie o wiele bardziej kompetentny, aby towarzyszyć głównej uczcie suchymi winami stołowymi i zapisać Khvanchkar na deser: owoce, orzechy, kościelne lub miękkie sery.

Główni producenci

Dochodzimy do bardzo delikatnego momentu. Faktem jest, że nawet w najbardziej udanych latach zbiory zebrane w apelacji określonej przez gruzińskie prawo mogą wyprodukować nie więcej niż dziesięć tysięcy butelek wina. Ponadto, zgodnie z tymi samymi przepisami, napój powinien być wytwarzany albo w samym terroir, albo w jego bezpośrednim sąsiedztwie.

W Gruzji są tylko cztery zakłady, które spełniają wszystkie niezbędne wymagania: najstarsza roślina w regionie Khvanchkara, położona w wiosce o tej samej nazwie, a także przedsiębiorstwa Ambrolauri, Chrebalo i Bougeuli, położone w sąsiednich miejscowościach (chociaż ta ostatnia została zbudowana na lewym brzegu Rioni, ale mniej surowców przetworzonych zakupionych na przeciwległym brzegu rzeki). Ponadto w strefie mikrozbioru odpowiedniej do uprawy winogron winogronowych można uzyskać pożądane wino w małych prywatnych gospodarstwach. Według osób kompetentnych winiarze z wioski Chorjo należą do mistrzostw w tym zakresie..

Musimy zatem dojść do rozczarowującego wniosku o faktycznej niedostępności prawdziwej Khvanchkary w szerokiej sprzedaży..

Jednocześnie w asortymencie wszystkich mniej lub bardziej poważnych supermarketów wino o tej samej nazwie, produkowane przez tak znane gruzińskie firmy, jak Chateau Mukhrani, Georgian Wine House, Telavi Wine Cellar, GWS, Badagoni itp., Jest dość szeroko reprezentowane..

Chociaż zdolności produkcyjne wszystkich tych przedsiębiorstw znajdują się w środkowej lub wschodniej Gruzji, zakłada się, że produkowana przez nich Khvanchkara zawiera winogrona odmian Alexandrouli i Mujuretuli uprawianych w winnicach należących do konkretnej firmy z „właściwej” mikrozonu.

Przeciętny kupujący może wyrazić tylko słowo w powyższym zestawieniu. Jedyną rzeczą, której możesz być pewien, kupując takie wino, jest jakość napoju, który może nie być w pełni autentyczny Khvanchkara.

Jak odróżnić fałszywkę

Wybierając zasłużone wino Rachin, należy kierować się następującymi zasadami:

1. Idealnie wybierz produkty z winnic Khvanchkara, Ambrolauri, Chrebalo i Bougeuli;
2. Czytając etykiety, przede wszystkim spójrz na region pochodzenia i skład napoju (niektórzy rzemieślnicy ludowi nie wahają się, że oferowane przez nich wino jest wytwarzane z winogron Khvanchkara);
3. Zwróć uwagę na butelkę - powinna być wysokiej jakości, ale jednocześnie nie powinna być rozbudowana;
4. Pamiętaj, że prawdziwy napój tej klasy nie będzie kosztował mniej niż czterdzieści dolarów.
5. Rubinowy kolor Khvanchkara musi być ciemny i nasycony;
6. Nuty tarta obecne w posmaku napoju nie powinny być zastępowane kwasowością;
7. Cóż, i masz nadzieję, że alkohol sam rozpozna i podejmie odpowiednie kroki.

Im bardziej interesująca i długa jest historia wina, tym bardziej udany i popularny jest. Należą do nich gruzińskie czerwone półsłodkie wino Khvanchkara.

Wśród wielu win gruzińskich co roku odbywa się pewna konkurencja. Dzięki selekcji naturalnej tylko kilka wybranych jest przypisanych do rynku wina. Większość obszarów turystycznych, zwłaszcza ośrodek Surami w Gruzji, traktuje gości wysokiej jakości winami.

Historia

Historia tego wina jest dość długa i interesująca. Jeden jest związany z gruzińskimi przywódcami politycznymi przez książąt Libanu i Dmitrija Kipianiego.

Przez kilka lat książęta wytwarzali wino Khvanchkar, które sami czcili. W 1907 r. Książęta uznali, że ich wino zasługuje na szeroką dystrybucję, i przywieźli je do Belgii..

Gruzińscy książęta nie liczyli na wielkie pochwały wyrafinowanych Europejczyków z różnych potraw, ale ich wino pogrążyło się w szoku. Jeszcze nie próbowałeś takiego słodkiego drinka w Europie..

Ku wielkiemu zdziwieniu książąt odkrywców Khvanchkar otrzymał złoty medal na wystawie wina, nagrodę główną i token króla Belgii Leopolda II.

Surowce

Czerwone wino Khvanchkar jest wytwarzane z dwóch różnych odmian winogron: Mujuretuli i Alexandrouli. Uprawiają go w gruzińskim regionie Racha, który jest uważany za jedno z najstarszych miejsc, w których zaczęli uprawiać winogrona i wytwarzać wino.

Racha słynie z najszerszego wyboru oryginalnych i unikalnych win, których surowce rosną tylko na jej terytorium, jak na przykład Alexandrouli.

Nazwa winogrono Alexandrouli jest pochodną nazwy Alexander, co z kolei oznacza „obrońca, niezwyciężony”.

Miejscowi twierdzą, że odmiana winogron Alexandrouli chroni miejscową ludność Rachi przed biedą i głodem.

Dzięki tym winogronom w regionie Racha zawsze jest praca dla winiarzy..

Tak więc wino Khvanchkara zyskało światowe uznanie. Oficjalnie rząd mógł zalegalizować gruziński znak towarowy Khvanchkar dopiero w 2012 r.

Rząd Gruzji uchwalił ustawę stwierdzającą, że terytorium Rachi o nazwie Khvanchkara jest uznawane za apelację (terytorium z wyraźnie określonymi oficjalnymi granicami, na których znajduje się unikalny ekosystem).

Tylko tam mogą oficjalnie zrobić wino o tej samej nazwie Khvanchkar.

Technologia produkcji

Technologia produkcji tego rodzaju wina dla odkrywców została zainspirowana przez samą naturę. Winiarze zauważyli kiedyś, że po małych mrozach, które zdarzają się dość często w regionach Rachi, wino nabiera niezwykłego smaku.

Pomimo postępów w produkcji wina, technologia wytwarzania wina Khvanchkar pozostała niezmieniona przez lata.

Technologia wytwarzania wina Khvanchkar opiera się na tak zwanej metodzie zimnej fermentacji. Winogrona są kruszone i dzielone na dwa składniki: brzeczkę (płyn, wyciśnięty sok z jagód) i miąższ (ciasto, pozostające po wyciśnięciu soku z jagód).

Brzeczka i miazga są wysyłane do specjalnych glinianych dzbanków w celu fermentacji z wąską szyjką (qvevri) i uszczelniane woskiem. Dzbanek jest zakopany w ziemi na samej szyi.

W nocy w regionach Gruzji jest raczej chłodno, czasem zdarzają się przymrozki. Dlatego proces fermentacji wina nie jest aktywny, stale zatrzymuje się lub zwalnia. W rezultacie nadmiar cukru pozostaje w winie, którego nie wykorzystano podczas fermentacji. To on nadaje winu charakterystyczny smak.

Po zakończeniu procesu fermentacji wino wlewa się do nierdzewnych pojemników i przechowuje w temperaturze zero stopni. Aby zachować biologiczną stabilność produktu winnego, technolodzy stosują metodę pasteryzacji butelek do pakowania.

W Racha, w fortecy Mindatsikhe, wśród winiarzy jest bardzo znana atrakcja. W skałach wykopany jest gigantyczny gliniany dzban qvevri. Mówi się, że podczas jego działania zawarto w nim do 800 dekalitrów wina..

Charakterystyka wina

Khvanchkara to półsłodkie czerwone wino. Jego smak jest bogaty, aksamitny. Smak truskawek i suszonych owoców jest ostry. Pewna kwaskowość posmaku przypomina smak czerwonych jagód (jarzębina, czerwona porzeczka, malina). Eksperci rozpoznają nuty karmelowe i granatowe w winie.

Aromat wina Khvanchkar to wykwintny bukiet jeżyn, malin, truskawek z subtelnymi nutami prażonych migdałów. Ma jasny rubinowy kolor, który wygląda bardzo naturalnie..

Wino zawiera 11% alkoholu. Zawiera cukier w ilości 30-40 gramów na litr produktu. Kwasowość miareczkowa (miareczkowanie - proces ilościowego oznaczania substancji w cieczy) wynosi 5,5 - 6,5 gramów na litr.

Kombinacje gastronomiczne wina Khvanchkar

To wino najlepiej nadaje się do lekkich deserów. Jest często stosowany jako dodatek do miękkich serów. Optymalna temperatura do serwowania wina wynosi około 12-14 stopni.

Trochę o tytule

Jednym z największych koneserów wina Khvanchkar był Stalin. To on stał się założycielem współczesnej nazwy tego wina.

Stalin bardzo lubił ten rodzaj wina, ale nie mógł sobie pozwolić na picie alkoholu, nazwanego na cześć książąt gruzińskich. W końcu pierwotna nazwa wina to Kipianivskoe.

Pod wpływem Stalina producenci nadali winu nazwę na cześć regionu, w którym jest produkowany..

Stalin nazwał Khvanchkar napojem o kobiecej duszy. Przypuszczalnie przyczyną tego był jego znajomość w Gruzji ze swoją przyszłą żoną Kato Svanidze, co zbiegło się z pierwszą degustacją wina.

Trudno jest ocenić, ile naprawdę jest wina Khvanchkar dla kobiet. Po spróbowaniu napoju i zamknięciu oczu na chwilę zanurzysz się w jego bogatą historię i wyjątkowy smak ojczyzny, który przyniesie Ci nuty suszonych owoców, migdałów i dojrzałych dzikich jagód.

Khvanchkara: ulubione gruzińskie wino Stalina

Alkohol od dawna jest wskaźnikiem stabilności i sukcesu państwa. Każdy szanujący się kraj już dawno nabył własną specjalną markę wódki, w produkcji której żaden inny naród nie może go wyprzedzić. W Gruzji jest to Khvanchkara - duma i wizytówka gruzińskiego winiarstwa.

Funkcja

Khvanchkara - wino pochodzi ze słonecznej Gruzji. Produkcja tej odmiany od dawna ma swoje własne standardy, które lokalni winiarze bezwzględnie honorują..

Półsłodki czerwony napój wytwarzany jest z dwóch odmian winogron: Mujuretuli i Alexandrouli. Warto zauważyć, że druga klasa rośnie tylko w regionie Gruzji zwanym Racha.

Możesz uprawiać różnorodność w innych częściach świata, ale natychmiast ogłasza protest: zmienia smak, aromat, a zatem cechy produktu z niego wykonanego. Winogrona Alexandrouli są wierne swojemu klimatowi, glebie i powietrzu, ponieważ winiarze są wierni przepisowi Khvanchkar.

Tylko w ojczystej ziemi rośnie odmiana winogron najwyższej jakości. Khvanchkara - napój o wyraźnych wymaganiach dotyczących smaku jagód.

Półsłodka czerwona Khvanchkara Ma siłę 10,5-12 stopni, a cukier zawiera od 3 do 5%. Napój wygląda spektakularnie jak żaden inny.

Bogaty rubinowy kolor rzuca na słońce fioletowe odcienie, bawiąc się krawędziami szkła. Bukiet napoju jest solidny: czerwone jagody w połączeniu z granatem, malinami i truskawkami.

Smak jest bogaty w odcienie prażonych migdałów. Jeżyny, Suszone Owoce i Fioletowe Niuanse.

Historia wina Khvanchkar

W Gruzji jest wiele wspaniałych win. Ale dokładnie KHVANCHKARA uważane za jedno z najbardziej znanych win poza Gruzją. Dzisiaj „Khvanchkara” znajduje się na liście najlepszych win na świecie ze względu na jej doskonałe właściwości organoleptyczne (określające jakość produktów na podstawie percepcji zmysłów - wzroku, zapachu, słuchu, dotyku, smaku).

Ojczyzną tego naturalnie półsłodkiego czerwonego wina jest region Racha-Lechkhumi. Wino produkowane było tu od dawna do lokalnej konsumpcji. A wino zyskało światowe uznanie na początku XX wieku..

W 1907 r Książęta Levan i Dmitry Kipiani postanowił anonimowo przedstawić to wino ogółowi społeczeństwa na belgijskim konkursie. Tam Khvanchkara niespodziewanie zdobyła najwyższą nagrodę. Otrzymała nie tylko nagrodę główną, ale także złoty medal, a także odznakę króla Belgii Leopolda II.

Od tego momentu zaczęli nazywać wino „Kipianevsky” (imieniem braci-książąt), a Gruzja znalazła się na liście krajów, których wina zasługują na uwagę.

W 1932 r. Z Stalin Nazwa napoju została zmieniona. Józef Wissarionowicz uważał, że nie można nazywać swojego ulubionego wina imieniem wrogów klasowych.

A wino nazwano „Khvanchkara” na cześć regionu (mikrozone), w którym zostało wyprodukowane.

Khvanchkara to mała wioska położona w strefie mikrozonu rosnących dwóch odmian winogron - Alexandrouli i Mujuretuli - z których produkuje się to wino.

Region RACHA - miejsce narodzin wielu rodzimych i rzadkich odmian winogron dzisiaj.

Na przykład obecnie jest bardzo mało winogron odmiany Mujuretuli, a odmiana Aleksandrouli rośnie tylko w tym regionie i nigdzie indziej.

Liczne eksperymenty potwierdziły, że Aleksandrouli traci wiele swoich właściwości, gdy jest uprawiany w innych regionach Gruzji, dlatego prawdziwy Khvanchkara może pochodzić tylko z Rachi, a ponadto z mikrozonu Khvanchkar.

Na smak winogron wpływ mają cechy składu i sposób ogrzewania gleby, czas trwania i specyfika procesu wegetatywnego. Ponadto technologia wytwarzania tego wina różni się od tradycyjnej.

Ponieważ wczesne przymrozki są charakterystyczne dla górskiego regionu Racha, przerywają proces fermentacji brzeczki, w wyniku czego zmniejsza się zawartość wody i rośnie ilość cukru, a wino zyskuje szczególny smak i właściwości wysokiej jakości.

Winiarze z Rachi zauważyli kiedyś, że kiedy nagłe mrozy przerywają proces fermentacji brzeczki, napój okazuje się bardzo osobliwy. W rezultacie metoda zaczęła być stosowana. W regionie Racha z reguły dość niskie temperatury nocne, dzięki czemu lokalne wino w procesie produkcyjnym nie ma czasu na całkowitą fermentację.

Fermentacja soku winogronowego, z którego nie usunięto miazgi, jest nadal przeprowadzana w specjalnych dzbankach zwanych „qvevri” przy użyciu naturalnych drożdży. Po zakończeniu procesu fermentacji napój jest przechowywany w temperaturze nie wyższej niż 4-5 ° C, aż nadejdzie czas, kiedy nadejdzie czas na jego butelkowanie.

To tradycyjne nazywa się metodę wytwarzania wina Racha-Lechkhumsky.

Roczny zbiór odmian, z których produkuje się Khvanchkara, nie przekracza 800 ton, jego produkcji nie można nazwać produkcją masową, więc prawdziwe wino nie może w żadnym wypadku kosztować mniej niż 15-20 USD za butelkę. Chociaż na rynkach pojawiło się wiele podróbek, które nie są prawdziwą Khvanchkara i nie są tanie.

To półsłodkie czerwone wino otrzymywane w procesie naturalnej fermentacji ma doskonały bogaty smak, charakterystyczny aromat i aksamitny smak, w którym oprócz winogron wyczuwalne są nuty kwiatów i innych jagód, maliny są szczególnie wyraźnie „słyszalne”. Luksusowy ciemny rubinowy kolor uzupełnia entuzjastyczne wrażenie, jakie Khvanchkara robi na prawdziwych smakoszy wina.

Wino „Khvanchkara” znane jest z wyjątkowych właściwości smakowych. Charakterystyczną cechą Khvanchkara jest jego bogaty rubinowy kolor (czasem fioletowy), silny aromat z nutami fiołków, róż, malin i czerwonych jagód, a także przyjemny, cierpki, aksamitny smak, w którym słychać odcienie malin. Siła wina wynosi 10,5-12% obrotów, cukier 3-5%, a miareczkowalna kwasowość 6-7 g / l.

Na przykład ostry ser z niebieską pleśnią, a także wyrafinowane białe mięso, dziczyzna, drób zacienią jego smak. To wino jest uważane za deser, więc idealnie harmonizuje z owocami, orzechami, słodyczami.

W Gruzji „Khvanchkaru” podaje się z wieloma daniami narodowymi, które wyróżniają się zwiększoną pikantnością, a także winem deserowym na słodycze i owoce.

Należy pamiętać, że to wino nie ma kategorycznego zastosowania do żadnego rodzaju ryb..

W styczniu 2012 r. Rząd gruziński uzyskał uznanie prawa do marki Khvanchkara. Ustawa Gruzji „O kontrolowanych regionach pochodzenia win” z 2010 r. Nazwa „Khvanchkara” znajduje się na liście nazw Gruzji i nie może być stosowana przez producentów wina spoza określonego regionu geograficznego.

Appelason (fr. Appellation) - dosłownie przetłumaczone „imię” - w winiarstwie jest to termin, który obejmuje zestaw wymagań dla określonego wina produkowanego pod określoną nazwą. Wymagania te są następujące: winogrona do wina muszą być uprawiane, a wino musi być produkowane na określonym geograficznie ograniczonym terytorium, z własnym ustalonym ekosystemem (w wąskim znaczeniu tego słowa, nazwa oznacza kawałek terytorium); przy produkcji wina można stosować wyłącznie określone winogrona do tego określenia; przy produkcji wina można stosować wyłącznie metody uprawy winogron i produkcji wina ustanowione dla tej nazwy, w tym rodzaj gleby, na której rosną winogrona, wiek winorośli, rodzaj wina i technologię jego produkcji itp .; ilość zbiorów na hektar winnicy nie może przekroczyć maksymalnego poziomu ustalonego dla tej nazwy; moc wina nie może być niższa niż ustalone minimum i wyższa niż maksimum.

Wino Khvanchkara - napój bogów

Gruzińskie wino Khvanchkara ma bogatą i bogatą historię. Być może właśnie to nadaje całemu napojowi szczególny smak, co jest tak cenione przez smakoszy z całego świata, ponieważ eksperci twierdzą, że tylko prawdziwa jakość może przetrwać stulecia i pozostać niezrównana i znacząca.

Historia życia

Historia tego napoju jest nie tylko imponująca - jego fabuła przypomina nieco legendę lub bajkę, której głównymi bohaterami są Dmitry i Levan Kipiani. Rozpoczęli produkcję gruzińskiego wina w swojej posiadłości w 1907 roku.

Już wtedy docenili wyśmienity smak tego napoju, dlatego postanowili podzielić się z kimś znaczącym odkryciem. W ten sposób udali się do Belgii, aby pokazać wyrafinowanym Europejczykom, co reprezentuje gruzińskie wino Khvanchkara..

Oczywiście ten napój został doceniony przez wielkich degustatorów i otrzymał złoty medal.

Można powiedzieć, że był to pierwszy triumf gruzińskiej produkcji wina, ale jeszcze przed tym momentem czerwone wino Khvanchkara było niezwykle udane ze względu na jego smak.

Racha to najstarszy region Gruzji, w którym uprawia się najlepsze winogrona i produkuje doskonałe wino. Warto zauważyć, że lokalni winiarze nadal produkują wino, stosując tradycyjne technologie produkcji..

Gruzińskie wino „Khvanchkara”: charakterystyczne właściwości

Dziś ta marka jest perłą gruzińskiego przemysłu winiarskiego. Półsłodkie wino naturalne jest dumą Gruzji i całego narodu. Ten produkt wielokrotnie brał udział w wielu międzynarodowych konkursach, dzięki czemu stał się niezastąpionym liderem i zdobywcą nagród..

Ciemny rubinowy kolor mieni się soczystymi odcieniami, które doskonale charakteryzują łagodne gruzińskie słońce. Patrząc na to, jak wino gra w szklance, możesz szczegółowo wyobrazić sobie cały proces dojrzewania i przetwarzania winogron, w wyniku którego każdy może cieszyć się wyśmienitym smakiem tego napoju.

Ciekawostka: Józef Stalin naprawdę docenił gruzińskie wino Khvanchkar, które po raz kolejny potwierdza jakość i wartość tego napoju.

Sprawdzona jakość

Khvanchkara - półsłodkie czerwone wino.

Wyjątkowość smaku i właściwości aromatycznych wynika przede wszystkim z harmonijnego połączenia warunków wzrostu pierwszorzędnych odmian winogron, składu gleby, czynników klimatycznych oraz pracowitości plantatorów, którzy dokładnie monitorują proces dojrzewania. Ponadto na szczególną uwagę zasługuje gruzińska technologia produkcji wina, która ma swoje korzenie w odległej przeszłości..

Warto zauważyć, że wielu ekspertów i degustatorów twierdzi, że smak tego napoju stopniowo ujawnia bardzo niezwykłe nuty malinowe. Wino gruzińskie ma bardzo kolorowy i charakterystyczny smak i aromat, którego nie można pomylić z żadną inną odmianą..

Oczywiście jest to rodzaj symbolu Gruzji, który jest bezpośrednio związany z historią państwa. Unikalna technologia produkcji nie ma odpowiedników na całym świecie. Winnice znajdujące się w regionie Racha mają specjalny klimat, który pozwala im uprawiać najlepsze winogrona i produkować doskonałe wino.

Niemniej jednak sama technologia produkcji zasługuje na szczególną uwagę..

Funkcje produkcyjne

Gruzińskie wino Khvanchkara uzyskuje się w wyniku naturalnej fermentacji moszczu winogronowego. Proces ten odbywa się w wyspecjalizowanych dzbankach (qvevri). Niepowtarzalny smak i właściwości aromatyczne są uwarunkowane naturalnymi warunkami, które wyróżniają gruzińską Rachę.

Właśnie dlatego, że na terytorium Wielkiego Kaukazu temperatura w nocy jest dość niska, wino nie ma czasu na pełną fermentację. W rezultacie cukier resztkowy ma bezpośredni wpływ nie tylko na smak napoju, ale także na jego siłę.

Kolejny interesujący fakt: dopiero w 2012 r. Rząd Gruzji był w stanie oficjalnie uznać nazwę handlową „Khvanchkara”. Ponadto terytorium, na którym rosną winnice i powstaje najsmaczniejsze wino gruzińskie, nazywa się apelacją, co z kolei oznacza, że ​​można tu wytwarzać tylko ten napój.

Połączenie z naczyniami

Gruzińskie wino Khvanchkara, którego recenzje elokwentnie świadczą o jakości tego napoju, dobrze komponuje się z wykwintnym smakiem białego mięsa, w harmonii z dziczyzną i drobiem.

Ponadto często podaje się go z orzechami i suszonymi owocami, serem twardym i owocami..

Nie zapominaj, że Khvanchkara (wino), którego cena przyjemnie zaskoczy prawdziwych smakoszy, jest odmianą deserową, co oznacza, że ​​ten napój pasuje do różnych słodyczy.

Bogatego i cierpkiego smaku gruzińskiego wina z winogron nie można pomylić z żadnym innym napojem. Ciepły aromat, w którym wyraźnie wyczuwalne są nuty winogronowe i malinowe, płynnie przechodzi w kolorowy smak z lekkimi drzewnymi obrzękami.

Koszt wina i jak odróżnić podróbkę

Perłą gruzińskiego winiarstwa jest Khvanchkara. Wino, którego cena waha się między 1000 a 1500 rubli, często znajduje się w sklepach, dlatego warto zidentyfikować kilka czynników, które pomogą odróżnić podróbkę od oryginału:

1. Etykieta Nie ufaj inskrypcji, która mówi, że wino zostało wykonane z odmiany winorośli Khvanchkara. Ten napój jest wytwarzany z Mujuretuli i Alexandrouli.
2. Cena Prawdziwe gruzińskie wino nie będzie tanie. Na szczęście jakość determinuje również odpowiedni koszt, dzięki czemu możesz bezpiecznie przejść obok atrakcyjnych cen z obojętnym wyglądem.

Ponadto wskazane jest zwrócenie uwagi na kształt butelki i samą etykietę. Ślady kleju, nierówne krawędzie i szczeliny - wszystko to może wskazywać na niecertyfikowany produkt i powiedzieć, że to tylko podróbka.

Stalinowskie marki „Khvanchkara” i „Kvindzmarauli”

Wspomnienia Włodzimierza Dergaczowa.

Od lat studenckich nie jestem obojętny na gruzińskie wina. Kiedy akademik Iwan Pietrowski był rektorem Moskiewskiego Uniwersytetu Łomonosowa, nie wprowadził zakazu w placówce oświatowej.

Tsinandali, Mukuzani z doliny Alazani i bułgarskie wina czerwone w trzylitrowych plecionych butelkach „Gamza” i „Melnik” sprzedawano w stołówce profesorskiej i delikatesach uniwersyteckich za śmiesznie nowoczesną cenę.

A także jugosłowiański „Vinyak”, który za komunistów nazywany był koniakiem, jednak na prośbę Francji zabroniono używania tej nazwy do serbskiego napoju.

Gruzińskie wino „doprowadzało szalonego” Roosevelta, ale Sir Churchill wolał whisky.

Kiedy otyły angielski premier został zapytany, dlaczego rano nie biega, odpowiedział: „Boję się rozlać szklankę whisky”. To prawda, że ​​miarka whisky to tylko 100 gramów.

Gruzja jako miska obfitości jest pełna żyznych dolin z kwitnącymi ogrodami i winnicami. Czysta krystaliczna woda wypływa ze stoków górskich. Niebo wysyła łagodne słońce i ulewne deszcze. Tutaj rodzą się „Khvanchkara” i „Kindzmarauli”.

Nawet historia przyjęcia chrześcijaństwa wiąże się z winem. Święta Dziewica Nino przybyła do gruzińskich ziem z krzyżem winnym.

Naturalne półsłodkie gruzińskie wino czerwone o ciemnozłotym kolorze Khvanchkara wykonane z winogron Alexandrouli i Mujuretuli. Wino jest fermentowane w mikrostrefie Khvanchkara (gmina Racha-Ambrolauri, region Racha). Sposób wytwarzania wina wiąże się z przerwaniem fermentacji moszczu winogronowego. Ze względu na niskie temperatury u podnóża Wielkiego Kaukazu, gdzie znajduje się Racha, winogrona nasycone cukrem nie są w pełni sfermentowane, a cukier pozostaje w winie Od 2012 r. Gruzja zyskała uznanie prawa do marki Khvanchkara. Prawo Gruzji „O kontrolowanych regionach pochodzenia win” nie może używać nazwy Khvanchkara przez producentów wina spoza określonego regionu geograficznego, a wino produkowane pod marką „Khvanchkara” od 1932 r. Jest uważane za ulubiony napój Józefa Stalina. Istnieje historia związana z nazwą napoju tarta. Mówią, że przywódca narodu radzieckiego, miłośnik tego wina, wymyślił nową nazwę. W młodszych latach działalności rewolucyjnej Stalin musiał ukryć się w Rachie przed tajną policją carską, gdzie nie tylko skosztował lokalnego czerwonego wina, ale także spotkał się z Kato Svanidze, który później został jego żoną. Wino pierwotnie nazywało się „Kipianevsky” na cześć gruzińskich braci książąt Lewana i Dmitrija Kipianiego. Przywieźli wino na międzynarodową wystawę w Belgii, gdzie zdobył Grand Prix i złoty medal, ale przywódca narodu radzieckiego nie mógł pić wina nazwanego na cześć książąt. Wino zostało nazwane na cześć regionu, w którym jest produkowane KHVANCHKARA - „wino wszystkich win” w Związku Radzieckim, kosztowało 3 ruble 20 kopiejek, ale praktycznie nie było dostępne do sprzedaży. Wino sprawiło, że Gruzja zyskała chwałę, a fałszerzom sporo pieniędzy. Dzisiaj gruziński Wine House oferuje butelkę Khvanchkary 2013 za 42 euro.

Pomnik wina Khvanchkar w mieście Ambrolauri (region Racha).

Aby zadowolić przywódcę narodu radzieckiego, najlepsi producenci wina w Gruzji, korzystając z najstarszej technologii Kachetii, wynalezionej w 1942 r. naturalne półsłodkie wino „Kindzmarauli”. Napój ten został wyprodukowany z winogron lokalnej odmiany Saperavi o niskiej wydajności. Smak napoju stał się nasycony i ospały. Wino Stalin lubił to. Saperavi na to wino jest zbierane na ograniczonym terytorium w Kakheti w dolinie Alazani w pobliżu miejscowości Kindzmarauli. Dolina ma korzystne cechy klimatyczne i wyjątkową glebę. Kiedy dopływ Duruji wpada do rzeki Alazani, lokalne piaszczyste gleby. I każdego roku, wraz ze wzrostem wód gruntowych, ich żyzność jest napędzana przez aluwialne aluwia, a zasiana powierzchnia winogron na wino Kindzmarauli wynosi zaledwie 120 hektarów. Dlatego autentyczne wino z tego mikrozonu jest niezwykle trudne do znalezienia. Obecny Kindzmarauli jest rzadkością. W 2012 r. Rząd gruziński uzyskał również uznanie prawa do marki Kindzmarauli Ważnym znakiem wskazującym, że masz prawdziwe gruzińskie wino, jest cena towaru. „Khvanchkara” i „Kindzmarauli” nigdy nie będą tanie, ponieważ winogrona użyte do produkcji tych win są uprawiane na bardzo ograniczonym obszarze.

Odwiedziliśmy Winiarnia Adjar „Adzharis Tskhali”, w którym produkowane jest rzadkie i ekskluzywne wino Chhaveri oraz oryginalne odmiany chachi starzone na kawie i jagodach. Tutaj butelka „Khvanchkara” kosztuje 20 euro, a „Kindzmarauli” - 10 euro.
Nadmierne picie jest szkodliwe dla zdrowia. Dlatego wypij gruzińską czarną herbatę z rynku Batumi (Ajarian, mocne, 2 szklanki GEL) lub zamów chaczapuri z gruzińskim napojem „Tarhun”, obserwując proces przygotowania przez szklankę.

Wciąż pamiętam z czasów studenckich, kiedy po raz pierwszy odwiedziłem Tbilisi, jakość półpublicznego wyżywienia. Dzięki prywatnym stosunkom kapitalistycznym turystyka gastronomiczna zyskała nowy oddech. Moi koledzy, bez względu na wygląd instytucji, byli zadowoleni z jedzenia w restauracjach, kawiarniach i barach w Batumi.

Pride of Georgia

Wino Khvanchkara to legendarne wino i duma Gruzji, jeden z jej symboli i talizmanów.

Na początku XX wieku książęta Kipiani produkowali wino w swojej rodzinnej posiadłości, które było tak dobre, że Levan i Dmitry postanowili poddać swoje dzieło europejskim koneserom wina na proces.

Na międzynarodowej wystawie w Belgii wino Khvanchkar otrzymało złoty medal, zostało zwycięzcą i zostało uhonorowane specjalnym zaszczytem - odznaką króla Belgii Leopolda II.

Do produkcji wina Khvanchkar używa się tylko dwóch winogron: Alexandrouli i Mujuretuli, dojrzewających w regionie zwanym Racha, jednym z siedmiu mikrozonów słynnej Doliny Alazani (kalorizator).

Przepis na niesamowity smak wina Khvanchkar polega na tym, że proces fermentacji moszczu winogronowego zostaje na pewien czas zawieszony pod wpływem niskich temperatur. Faktem jest, że taką technologię spowodowała sama natura regionu, w którym w nocy gwałtownie spadła temperatura.

A winiarze zauważyli, że otrzymane w ten sposób wino ma niezwykły aromat i bogaty smak. Nic dziwnego, że wino Khvanchkar nazywa się „półsłodkie”.

Historia nazwy wina jest interesująca, z którą bezpośrednio związany jest Joseph Dzhugashvili, który był niezwykłym kochankiem i koneserem wina. Początkowo wino to było znane pod nazwą handlową „Kipianevskoe” po imieniu właścicieli. Ale jak przywódca komunistyczny mógł pozwolić sobie na miłość do wina nazwanego na cześć książąt? Musiałem zmienić nazwę Kipianevskoe na Khvanchkara, na nazwę regionu produkującego.

Zawartość kaloryczna wina Khvanchkar

Wartość kaloryczna wina Khvanchkar wynosi 83 kcal na 100 gramów produktu.

Skład wina

Skład chemiczny wina Khvanchkar obejmuje: witaminy B2 i PP, a także potas, wapń, magnez, żelazo, fosfor i sód.

W gotowaniu

Wino Khvanchkara ma rubinowy kolor, mówią, że gdy podnosisz kieliszek wina Khvanchkar, jasny kwiat płonie w dłoni.

Smak wina jest bogaty, pełny, z wyraźnymi tonami jagodowymi, w których dominują smaki truskawek i malin. Smak prażonych migdałów jest długo pamiętany (kalorizer).

Uważa się, że wino Khvanchkara ma kobiecą duszę, co oznacza, że ​​nie każdy może w pełni zrozumieć smak tego napoju..

Wino Khvanchkara zawartość składników odżywczych

Być może wspaniały półsłodki czerwony wino Khvanchkara lub jak brzmi nazwa napoju po gruzińsku, możesz spokojnie nazwać go tym samym znaczącym symbolem Gruzji, co hymn lub flaga republiki.

Produkują słynne wino z nie mniej popularnych i znanych odmian gruzińskich winogron w kręgach winnych - Mujuretuli, a także Alexandrouli.

Wino Khvanchkara wyróżnia się charakterystycznym i niepodobnym do innych ciemnych rubinów kolorem, a także smakiem i aromatem.

Profesjonalni degustatorzy twierdzą, że w smaku wina Khvanchkar, jagoda z reguły zgaduje nuty malinowe. Harmonijny smak wina Khvanchkar dobrze komponuje się z wykwintnymi produktami kulinarnymi wykonanymi z białego mięsa, a także drobiu lub dziczyzny.

Ponadto wino Khvanchkar jest podawane jako napój deserowy w towarzystwie sera, a także orzechów, suszonych owoców i słodyczy. Wyraźny i niepowtarzalny smak wina Khvanchkar zostaje natychmiast zapamiętany.

Historycy i bliscy Stalina twierdzili, że to wino Khvanchkara uważał potężny Sekretarz Generalny ZSRR za swój ulubiony napój.

Warto zauważyć, że wino Khvanchkar jest naprawdę wyjątkowym i starożytnym napojem. Najsłynniejsze gruzińskie wino produkowane jest na terenie mikrozonu Khvanchkara, który należy do regionu Racha, specjalnie przeznaczonego na potrzeby produkcji wina.

Uważamy, że staje się jasne, że słynne wino Khvanchkar otrzymało swoją pierwotną nazwę na cześć miejsca, w którym po raz pierwszy wyprodukowano ten szlachetny napój. Warto zauważyć, że metoda produkcji wina Khvanchkar skłoniła naturę do gruzińskich winiarzy.

Cała technologia produkcji win półsłodkich opiera się na naturalnym procesie fermentacji moszczu winogronowego. Wino Khvanchkara powstaje w wyniku fermentacji soku winogronowego wraz z miąższem w specjalnych gruzińskich dzbankach zwanych qvevri.

Warto zauważyć, że wino Khvanchkara otrzymuje swój oryginalny smak, a także wyróżniające się cechy konsumenckie, ze względu na warunki klimatyczne panujące w regionie Racha.

Ponieważ klimat u podnóża Wielkiego Kaukazu charakteryzuje się niskimi temperaturami nocnymi, wino Khvanchkar nie ma czasu na pełną fermentację.

Dlatego napój zawiera tak zwany cukier resztkowy, który ma bezpośredni wpływ na smak, a także na moc napoju.

Warto zauważyć, że dopiero w 2012 r. Rząd gruziński był w stanie uzyskać uznanie znaku towarowego Khvanchkar. Ponadto w Gruzji przyjęto ustawę stwierdzającą, że obszar produkcji wina Khvanchkara jest uznawany za nazwę krajową.

Oznacza to, że tylko na terytorium określonym przez gruzińskie prawo można produkować prawdziwe wino Khvanchkara.

Arcydzieło produkcji wina

Wino Hvanchkara jest jednym z arcydzieł bogatej odmiany gruzińskiego winiarstwa.

Historia jego powstania związana jest z gruzińskimi książętami Libanem i Dmitrijem Kipianim, którzy przez długi czas pracowali nad produkcją napoju, w 1907 roku zaryzykowali zaprezentowanie swojej pracy szerokiej publiczności na międzynarodowej wystawie w Belgii. Ryzyko było uzasadnione, ponieważ wino Khvanchkar, które pojawiło się na rynku światowym, natychmiast się zachwiało, zdobywając złoty medal.

Nie mniej interesująca jest historia nazwy wina Khvanchkar, która wiąże się z imieniem Josepha Stalina - prawdziwego konesera i znawcy win gruzińskich.

Początkowo napój został nazwany na cześć jego twórców, ale przywódca polityczny nie mógł sobie pozwolić na delektowanie się winem, które nosi imię jego wrogów klasowych, dlatego postanowiono zmienić nazwę Kipianevskoe na Khvanchkara.

Pojawienie się nowej nazwy wiązało się ze wsią w regionie Racha, w której Józef Wissarionowicz spotkał się z żoną.

Prawdziwe wino Khvanchkar jest produkowane tylko w jednym regionie o nazwie Racha, położonym w dzielnicy Racha-Ambrolauri, w której znajduje się wiele autochtonicznych odmian winogron. Do jego produkcji wykorzystano mieszankę dwóch odmian winogron - Alexandrouli i Mujuretuli.

Te odmiany najlepiej ujawnić wyłącznie w mikrozonie Khvanchkara, tracąc swój niepowtarzalny smak w przypadku uprawy w innych regionach.

Nawiasem mówiąc, unikalne winogrona Alexandrouli są uprawiane wyłącznie w regionie Racha, ponieważ w innych miejscach winnice nie dały pożądanego rezultatu.

Wino Khvanchkara jest ucieleśnieniem najlepszych tradycji gruzińskiego winiarstwa. Jego produkcja oparta jest na starej technologii Racha-Lechum, która obejmuje zbiór winogron przy szczytowej zawartości cukru co najmniej 22%, zwykle w październiku.

Fermentacja odbywa się w tradycyjnym qvevri w optymalnej temperaturze 22–32oC. Wyjątkowość tej metody polega na tym, że fermentacja brzeczki zostaje przerwana przez obniżenie temperatury do 2-3 ° C, w wyniku czego w winie powstaje cukier resztkowy i nie ma już powodu, aby dodawać cukier.

Stabilizacja uzyskanego napoju o sile 10,5-12% zachodzi metodą pasteryzacji butelek.

Produkcja wina Khvanchkar wynosi około 10 tysięcy rocznie. butelki, ale popyt na nie jest tak duży, że często znaleziono podróbkę, więc w 2012 r. rząd Gruzji oficjalnie zabezpieczył markę, a nazwa wina zaczęła być kontrolowana przez pochodzenie.

Niełatwo jest opisać naturę niedoścignionego bukietu wina Khvanchkar, ponieważ wszystko zostało dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, a jego cechy organoleptyczne są po prostu wyjątkowe. Tylko intensywny ciemny rubinowy kolor z nutami dojrzałych wiśni natychmiast hipnotyzuje.

Zanim wypijesz łyk, możesz poczuć jego wyjątkowy aromat z nutami kwiatowymi, a aksamitny i cierpki smak wzbogacony jest delikatnymi odcieniami malin.

Niezrównane dane smakowe po raz kolejny dowodzą, że wino Khvanchkar na próżno nie podbiło serc nawet najbardziej surowych krytyków, stając się jednym z symboli i skarbów Gruzji.