Klub w hawanie

Od trzeciej dekady toczy się prawdziwa wojna o prawo do produkcji rumu Havana Club między dwoma największymi producentami alkoholu na świecie - Pernod Ricard i Bacardi. Stawki są poważne: pod względem sprzedaży napój ten wyprodukowany w kubańskiej firmie (której część należy do Pernod Ricard) zajmuje piąte miejsce na świecie. Tylko w 2015 roku francuska firma sprzedała 36 milionów litrów rumu Havana Club. Z drugiej strony Bacardi`s Havana Club stanowi około 30% amerykańskiego rynku rumu.

Tło historyczne. Jose Arecabale Aldama, rodowity Biskajski, nie miał jeszcze 16 lat, kiedy przybył na Kubę w 1863 roku. Krewni pomogli facetowi zdobyć urzędnika w dużym domu handlowym BEA. Młody człowiek był niezwykły ze względu na swoje niezwykłe umiejętności, a dziesięć lat później Julian Zulueta, markiz de Alava, zaprosił Arechabale do zostania jego przedstawicielem w portowym mieście Cardenas.

Dla młodego mężczyzny bez pieniędzy i kontaktów było to niespotykane szczęście. Jeden z najbogatszych i najbardziej wpływowych ludzi na wyspie, markiz posiadał ogromne plantacje trzciny cukrowej i cukrownie. W tym czasie lekki kubański rum, wykonany zgodnie z technologią opracowaną przez Facundo Bacardi, zyskał popularność w Europie i Ameryce. Zulueta, który miał ogromne zapasy melasy, postanowił zbudować gorzelnię w Cardenas. Arechabala zajmowała się budową, a następnie zakładaniem produkcji rumu.

Przez pięć lat don Jose prowadził przedsiębiorstwa Zulueta. Kiedy markiz zmarł w 1878 r., Arechabala na raty kupiła od spadkobierców gorzelnię i kilka cukrowni w pobliżu Cardenas. Don Jose nazwał swoją firmę zarejestrowaną 1 lutego 1880 roku na cześć swojej dalekiej ojczyzny - La Vizcaya.

Firma produkowała cukier, alkohol, rum, a następnie asortyment powiększył się o koniak i dżemy. Senor Arechabala przeprowadził oświetlenie gazowe w Cardenas, zbudował teatr. W tym celu miasto uznało go za honorowego obywatela..

Budowa fabryki i magazynów zbyt blisko portu była opłacalna zarówno z punktu widzenia logistyki, jak i niebezpieczna z powodu warunków klimatycznych. Dwa razy: w 1888 r. Iw 1933 r. Huragan całkowicie zniszczył wszystkie budynki przybrzeżne, powodując znaczne szkody dla firm. Jednak założyciel firmy i jego spadkobiercy pozostali lojalni wobec Cardenas, za każdym razem przywracając produkcję do poprzedniego miejsca..

W 1923 r. Firma, którą Don Jose przekształcił w Arechabala S.A., na krótko przed śmiercią, została odziedziczona przez jego dzieci (dwóch synów i trzy córki). Nowi właściciele posiadali nie mniej talent przedsiębiorczy niż ich ojciec, więc firma rozkwitała, eksportując swoje produkty do USA i Kanady.

Data urodzenia rumu Havana Club to 19 marca 1934 r. Tego dnia rodzina Arechabal otworzyła nową gorzelnię, która została zastąpiona zniszczoną przez huragan. Mimo że marka była całkowicie nowa, Havana Club był kwintesencją wszystkich doświadczeń zdobywanych przez gorzelników firmy przez pół wieku. Rok później w budynku Havana Office Arechabala S.A. otworzył bar, w którym można było spróbować markowego rumu.

Ani kryzys gospodarczy, a następnie spadek cen cukru, ani II wojna światowa nie zatrzymały rozwoju firmy. Podczas wojny produkowała paliwo z alkoholu, zapewniając im 60% potrzeb wyspy. W 1958 r. Arechabala wyprodukowała 6 milionów litrów alkoholi, prawie dwa razy tyle co Bacardi..

Ale rewolucja wybuchła, w 1959 r. Cała własność firmy została znacjonalizowana, a rodzina Arechabal opuściła wyspę. Nowy rząd zmienił nazwę na zakład w Cardenas: otrzymał nazwę rewolucyjnego Jose Antonio Echeverrii.

Do lat 90. XX wieku rum kubański był eksportowany głównie do krajów obozu socjalistycznego: rynek amerykański był dla niego zamknięty. Jednak w 1976 r. Rząd republiki ponownie zarejestrował markę Havana Club, ponieważ wygasła rejestracja w rodzinie Arechabal.
W 1994 r. Francuska firma Pernod Ricard zawarła umowę z Corporación Cuba Ron i nabyła 50% udziałów w spółce produkującej słynny rum. W tym samym roku rodzina Arechabal sprzedała prawa do znaku towarowego Havana Club i oryginalnej receptury napojów na Bacardi. Bacardi wydało swoją wersję w Puerto Rico.

Od tego czasu do dziś seria sporów między dwoma gigantami przemysłu alkoholowego nie zakończyła się. Kongres WTO, UE, USA zaangażowany w spory sądowe.

Wygląda na to, że konsumenci z tej wojny wygrali. Kubańska wersja rumu ma idealną jakość: tuż za nią stoi główny mikser przedsiębiorstwa „maestro ronero” Jose Navarro. Etykieta butelki z napojem ozdobiona jest dumnym napisem: „El ron de Cuba” (kubański rum). Etykieta na butelkę rumu wyprodukowaną w fabryce Bacardi jest nieco skromniejsza: sąd nakazał firmie wskazanie, że rum został wyprodukowany w Puerto Rico. Ale jest wykonany zgodnie z oryginalną recepturą stworzoną ponad 80 lat temu, w której prawdopodobnie istniały niuanse znane tylko rodzinie Arechabal.

Imiona dwóch kobiet są nierozerwalnie związane z historią rumu Havana Club. Jeden z nich jest pokazany na etykiecie. To Isabelle de Bobadilla, jedyna władczyni Kuby w historii wyspy..

Doña Isabelle mieszkała w pierwszej połowie XVI wieku. Była córką gubernatora Nikaragui i żoną słynnego konkwistadora Hernando de Soto, towarzysza broni Pizarro. Współcześni mówili o niej jako o bardzo pięknej i wykształconej damie. W 1537 r. Cesarz Karol V mianował męża gubernatorem Kuby. Ale de Soto zajmował to stanowisko tylko przez dwa lata, a następnie wyjechał do Ameryki Północnej z oficjalnym rozkazem nadającym swojej żonie uprawnienia gubernatora.

Przez pięć lat: od 1539 do 1544 r. - Don Isabel dowodził całym archipelagiem, a nawet dowodził garnizonem. Ale codziennie wspinała się na wieżę i długo spoglądała na horyzont w nadziei, że zobaczy biały żagiel.

Tymczasem de Soto badał ziemie Florydy, odkrył rzekę Missisipi, ale w 1543 zmarł na gorączkę. Członkowie jego ekspedycji, którzy przybyli do Meksyku, powiedzieli, że ich dowódca szuka źródła wiecznej młodości..

Zaledwie rok później smutne wieści dotarły na Kubę. Kiedy nowy gubernator przybył z Madrytu w 1544 roku, Don Isabelle przekazał mu sprawy i wrócił do Hiszpanii. Wypełniła swój obowiązek wobec męża; nie musiała żyć. Dwa lata później kobieta cicho umarła.

Minęło sto lat, a historia władcy wyspy w pamięci ludu przerodziła się w smutną legendę miłości i wierności. W XVII wieku jeden z gubernatorów Kuby rozkazał rzucić mosiężną posąg lorda de Bobadilli. Rzeźbiarz przedstawił ją w koronie, z gałązką palmową - symbolem pokoju i mądrości - w prawej ręce i krzyżem rycerskiego zakonu Calatrava - w lewej (dziadek doña Isabel był dowódcą tego zakonu).

Statua została podniesiona jako wiatrowskaz na najwyższej wieży twierdzy La Real Fuers. Kubańczycy nazywają tę rzeźbę Giraldilla (na cześć wieży Giralda w Sewilli), uważają ją za patronkę i obrońcę wyspy.

Inną kobietą, o której zawsze się pamięta, gdy na stole jest butelka rumu Havana Club, jest Carmela Arechabala lub po prostu Carmeline, córka założyciela firmy. Była piękna, dowcipna, wesoła i beztroska, miała wyśmienity smak, uwielbiała komfort i luksus. Jej styl życia wywarł na współczesnych wrażenie takie wrażenie, że przez prawie sto lat kubańskie wyrażenie „żyć jak Carmeline” oznacza „jak jazda na łyżwach na maśle”.

Rodzaje rumu Havana Club

Havana Club International S.A. i Perno Ricard wspólnie produkują następujące rodzaje rumu Havana Club:

• Havana Club Añejo Blanco - przezroczysty bezbarwny rum o sile 40%. Napój jest wytwarzany z alkoholu dojrzewającego w beczkach przez 18–24 miesięcy. Aromat rumu harmonijnie łączy nuty kakao, wanilii i wiśni. Smak - trochę ostry, ale zrównoważony, o lekkim smaku alkoholowym;
• Havana Club Añejo 3 años to jasny rum w kolorze słomy. Napój dojrzewa 3 lata w beczkach z białego dębu. Ma słodki smak waniliowo-karmelowy, w którym zgaduje się pół tony gruszki, banana i przypalonego dębu. Smak jest czekoladowo-waniliowy z nutą dymu. Na międzynarodowym londyńskim konkursie wina i napojów spirytusowych w 1996 r. Napój otrzymał srebrny medal;
• Havana Club Añejo Especial - złoty rum, który jest mieszanką podwójnie dojrzałego rumu (destylaty dojrzewa w nowych beczkach z białego dębu). Napój jest aromatyczny z przyprawami, kwiatami, wanilią i skórką pomarańczy, smak zawiera odcienie kremowego karmelu, cynamonu i tytoniu;
• Havana Club Añejo Reserva to bursztynowy rum, złożona mieszanka długoterminowych destylatów. Napój pachnie gruszką, tytoniem i karmelem, smak jest miękki, z ciepłym wykończeniem karmelowo-tytoniowym;
• Havana Club 7 años to siedmioletni rum. Napój mahoniowy ma aromat waniliowo-tytoniowy. Smak jest delikatny, z nutami wanilii, kakao i owoców tropikalnych;
• Havana Club Añejo 15 años, 15-letni rum o bogatym bursztynowym kolorze, emanuje aromatem świeżych owoców tropikalnych. Smak miodu śliwkowego łagodnie się rozwija, wzbogacony półtonami banana, gruszki i zamieniając się w długi owocowy posmak o delikatnej drzewnej kwasowości;
• Havana Club Cuban Barrel Proof to najwyższej jakości rum przyprawiony ciemnym bursztynem, który został wydany po raz pierwszy w 2004 roku. Sekret szczególnego smaku napoju polega na tym, że najpierw starzeje się go w starych beczkach przez kilka lat, a następnie wlewa do nowych. Nuty dębu, prażonego orzecha pekan (orzecha włoskiego) i słodkiego tytoniu miesza się z korzenno-karmelowym aromatem rumu. Smak jest karmelowo-kawowy z nutą przypraw i tytoniu. Rum pozostawia długie korzenno-kandyzowane wykończenie, zrównoważone lekką, ściągającą goryczą spalonego dębu. Podczas World Spirits Awards w San Francisco w 2009 r. Napój otrzymał złoty medal;
• Havana Club Selección de Maestros („wybór rzemieślników”) to ulepszona wersja rumu Cuban Barrel Proof. Najbardziej uhonorowani kupcy firmy, pod przewodnictwem Senora Navarro, skosztują rumu długoterminowej ekspozycji i wybiorą najlepszych. Następnie jest przechowywany w innych beczkach o specjalnie dobranym aromacie. Napój butelkowy dopiero po wielokrotnym spróbowaniu przez mistrzów - „Roneros”. Na Światowym Konkursie Spirytusowym 2014 w San Francisco rum ten otrzymał podwójny złoty medal;
• Havana Club Unión to wytrawny rum o głębokim czerwono-bursztynowym kolorze. „Maestro Ronero” Asbel Morales i słynny hawański sommelier Fernando Fernandez Milian stworzyli przepis z uwzględnieniem kubańskiej tradycji Sobremesy („nad stołem”). Polega na tym, że rum podaje się po obiedzie, kiedy wszyscy mężczyźni zapalają cygara. Napój jest aromatyczny z kawą, kokosem, owocami cytrusowymi, suszonymi owocami i lekko - dymem. Smak ujawnia waniliowo-czekoladowe odcienie z nutą suszonych owoców. Wykończenie jest długie, ciepłe;
• Havana Club Ritual Cubano to rumowo-bursztynowy rum o bardzo łagodnym smaku. Od 2012 roku napój produkowany jest wspólnie przez Havana Club International S.A. oraz Perno Ricard Hiszpania, specjalnie na sprzedaż w Hiszpanii;
• Havana Club Máximo Extra Añejo to wyjątkowo stary rum super-premium z ciemnego bursztynu. W aromacie odcienie suszonych owoców, świeżych gruszek i kokosa harmonizują z odcieniami drewna dębowego i dymu. Smak jest jedwabisty z nutą czekolady, wanilii i kandyzowanych owoców. Finisz jest ciepły, pikantny. Wydanie tego rumu rozpoczęło się w 2006 roku. Wlewa się go do ponumerowanych kryształowych karafek, które są wykonane ręcznie. Obieg napoju jest ograniczony: rocznie produkuje się 1000 butelek;
• Havana Club Solera San Cristobal to kolekcjonerski rum, wydany w 1999 roku w 480. rocznicę założenia stolicy Kuby (pierwotnie miasto nazywało się La Villa de San Cristobal de la Havana). Napój jest sprzedawany tylko w Hawanie.

Twierdza rumu Havana Club Barrel Proof i Havana Club Selección de Maestros - 45%, forteca innych odmian tej marki rumu - 40%.

Produkowane są cztery wersje bezalkoholowego koktajlu Havana Club Loco o mocy 5%: o smaku cytryny, różowego grejpfruta, mango i marakui. Firma Bacardi produkuje Havana Club Añejo Classico Portorykański rum - ciemny bursztyn w wieku 40% rumu.