Kontekst historyczny wprowadzenia zakazu w usa i zsrr

Pytanie o promowanie kultury trzeźwości wśród ludności zadawali przywódcy wielu krajów, w tym Irlandii, USA, carskiej Rosji i ZSRR. Konieczność wprowadzenia zakazu pojawia się zwykle w przypadkach, gdy większość pozycji dochodów budżetu państwa powstaje z wpływów ze sprzedaży napojów alkoholowych.

Wysoki poziom pijaństwa ludzi zapewnia budżet i wiele wydatków związanych z niską jakością wykonywania obowiązków, szalejącą przestępczością i spadkiem wskaźnika urodzeń. W Rosji poważnie rozważyli wprowadzenie zakazu po incydencie w 1905 r. Z powodu pijaństwa rezerwistów w wojnie z Japonią armia nie została zmobilizowana na czas.

1. Został oskarżony o poważną karę za pojawienie się w stanie nietrzeźwym, w tym zwolnienie z wojska..
2. Oficerowie, pod których dowództwem winni żołnierze podlegali surowym karom. Może to być grzywna, a nawet degradacja.

Do pracy z ludnością zorganizowano w sierpniu 1914 r unia miast. Jego celem była edukacja ludzi. Do czasu zakończenia wojny związek stał się dużą organizacją publiczną. Latem 1914 r. Piwo nie zostało jeszcze zakazane, aby nie wywołać zamieszek wśród ludności. Ale już w listopadzie tego samego roku uchwalono ustawę o znacznym wzroście kosztów spienionego napoju.

Od roku obowiązuje w Rosji Ustawa o zakazie spożycie alkoholu na mieszkańca zmniejszyło się 17 razy. Wydajność pracy wzrosła o 13%, a liczba nieobecności zmniejszyła się o połowę. Skala imperium zmniejszyła o połowę liczbę samobójstw i przestępstw. W tym samym czasie depozyty w kasach ludności wzrosły 3 razy. Negatywne aspekty księżyca i indywidualne naruszenia prawa były nieznaczne ze względu na wysoki poziom propagandy i wsparcia ze strony państwa.

Zakaz po rewolucji 1917 roku

Po lutowych wydarzeniach w kraju przypadki pogromów wina zaczęły być coraz częstsze. Nowy rząd, który wykorzystywał moc pijanego motłochu do własnych celów, nie potrzebował zamieszek niekontrolowanych elementów. W tej sytuacji magazyny wina były szczególnie niebezpieczne., na którym zgromadzono kilka milionów litrów alkoholu w latach wojny. Takie „dopingowanie” w warunkach anarchii może stać się okropną siłą w rękach ludzi zrozpaczonych. Następnie wydano pilne dekrety o potrzebie zaostrzenia ochrony takich magazynów. Następnie nowy rząd zaczął opracowywać projekty mające na celu przywrócenie zakazu w tym kraju.

Do listopada 1917 r pod uderzeniami rewolucji padły wszystkie szczegóły machiny państwowej: urządzenie, aparat, policja, system sądowy, prokuratura. Ale kultura edukacji trzeźwości została zachowana. Co więcej, jej propaganda była prowadzona w tych samych kierunkach, co za Mikołaja 2. Zwolnienie z prohibicji rozpoczęło się w 1925 r., Ale przesłanki tego były już w 1920 r..

Odrzucenie kultury wartości rodzinnych i duchowych na rzecz picia było podyktowane przez urzędników rządu radzieckiego. Ludzie po raz kolejny padli ofiarą intrygi mafii wewnętrznej i zewnętrznej, zainteresowani jedynie wzrostem swojego kapitału.

Zakaz w Ameryce

Powszechne powszechne pijaństwo wśród obywateli amerykańskich wymagało natychmiastowego i kategorycznego działania ze strony rządu. Zakaz w Ameryce został uchwalony w 1919 roku w formie 18. zmiany konstytucyjnej. Zakaz miał pozwolić społeczeństwu bronić się przed szkodliwym działaniem alkoholu..

Zakaz obejmował handel alkoholem, a nawet jego transport. Zwłaszcza zwolennicy prohibicji próbowali zakazać wszelkich wzmianek o alkoholu. Jedno ze społeczeństw nawet nalegało na konieczność przepisania Biblii, usuwając z niej wszelkie wzmianki o odurzających napojach. Ale standardy moralne zapisane w Konstytucji doprowadziły większość Amerykanów do postawienia się ponad prawem. Nielegalny handel alkoholem szybko stał się powszechny. Wzrost przestępczości zaczął się natychmiast, a mafia zaczęła zyskiwać na sile..

Dostęp do wysokiej jakości alkoholu, a nawet najwyższej jakości szkockiej whisky miał lekarzy i farmaceutów. Ale uzyskanie skromnych dawek alkoholu w aptekach na receptę nie wystarczało wielu osobom. Zamieszki częściej migały na ulicach, odbywały się demonstracje.

Zniesienie ustawy o zakazie zostało przyjęte w formie 21 poprawek do konstytucji 5 grudnia 1933 r. Ten dzień był obchodzony przez kraj jako jedno z wielkich świąt państwowych..

Suche prawo Gorbaczowa

W czasach Związku Radzieckiego statystyki dotyczące śmiertelności alkoholowej były surowo zabronione. Ogromne dochody budżetowe od 1960 do 1980 roku spowodowały śmiertelność na poziomie 47%. Co trzeci obywatel kraju zginął w wyniku nadużywania alkoholu, ale rząd wolał zachować informacje w tajemnicy niż podjąć działania w celu wprowadzenia polityki trzeźwości. Kraj był na skraju katastrofy, ale opracowanie sposobów zapobiegania temu zostało odłożone na czas nieokreślony.

Kiedy Breżniew znaczny wzrost cen wódki zapewnił budżetowi dodatkowe miliony. Alkoholizacja ludności przybrała formę katastrofy krajowej. Rozpoczął się projekt wprowadzenia zakazu. Ale proces zwolnił w związku ze śmiercią najwyższych urzędników w kraju.

Do władzy doszedł młody i niezwykle przedsiębiorczy polityk N.S. Gorbaczow. Uznał, że wysoka cena za baryłkę ropy pozwoli sowieckiej gospodarce porzucić „pijany budżet” bez żadnych szkód.

I tylko w 1985 r. Wraz z nadejściem Gorbaczowa Rozpoczęto wdrażanie tego rozporządzenia (zakazu). Miało być ostre wprowadzenie kampanii antyalkoholowej, ale wolał nie mówić w swoich przemówieniach o nadchodzących innowacjach polityków. 17 maja 1985 r. Wszystkie media w kraju zgłosiły podjęcie działań w celu zwalczania alkoholizmu i bimbru.

Prawo suchego Gorbaczowa zostało przychylnie przyjęte przez większość populacji, co potwierdzają dane z raportów. Nowa głowa kraju postanowiła przejść dalej: wydał dekret o zamknięciu ponad dwóch trzecich sklepów specjalizujących się w handlu alkoholem. Praca kół trzeźwości wśród kolektywów pracy została przywrócona. Ale wysokiej jakości propaganda antyalkoholowa, podnosząca nowe wartości i wyjaśniająca potrzebę zdrowego stylu życia, nie została przeprowadzona.

Negatywne aspekty zakazu

Okres obowiązywania Ustawy o zakazie w ZSRR, Pamiętam wiele z trzech kluczowych zmian w kraju:

1. W wyniku bezmyślnego niszczenia winnic na Kaukazie, Krymie i Mołdawii utracono unikalne odmiany winogron. Produkcja wysokiej jakości win z kolekcji została zniszczona.
2. Przedsiębiorczy obywatele zaczęli spekulować na temat sprzedaży alkoholi. Niestety, krajowi złodzieje, akcja Żelaznej Kurtyny nie pozwoliła im rozwinąć się w pełni. Ale nawet wpływy z miliardów wystarczyły, aby wejść w okres powszechnej prywatyzacji bez pustej kieszeni. Wśród zwykłych obywateli wódka stała się uniwersalnym środkiem płatniczym za towary lub usługi.
3. Obywatele, którzy nie chcą rozstać się ze zwykłym stylem życia, zamienili się w alkoholików, narkomanów. Zaczęli używać kleju, wody kolońskiej, płynu niezamarzającego i innych niebezpiecznych substancji. Coraz częstsze są przypadki zatrucia, w tym śmiertelne. Jednocześnie lekarze stwierdzili, że uzależnieni od alkoholu degradują się znacznie szybciej niż ci, którzy po prostu nadużywają alkoholu.

Wraz z gwałtownym skokiem przyrostu naturalnego w kraju, jest także szczyt masowego warzenia piwa w domu. Palny produkt został wyprodukowany w prawie każdym domu. Zwykli obywatele wytwarzali bimber z improwizowanych surowców. Nielegalna produkcja produktu naturalnego wywołała ostre oburzenie ze strony władz. Nałożono ograniczenia sprzedaży cukru. Zaczął wypuszczać kupony. Jednocześnie ludzie bliscy rządowi nie ograniczali się do regularnego spożywania wysokiej jakości alkoholu wyprodukowanego za granicą. Elity komunistyczne, aktywnie prowadząc ludzi do trzeźwości, ocenzurowały nawet większość filmów, odcinając od nich sceny alkoholem.

Konsekwencje zakazu

Józef Wissarionowicz Stalin doskonale zdawał sobie sprawę z masowej alkoholizacji ludności. Ale jednocześnie zrozumiał, że dla prostego człowieka picie mocnego drinka i zapominanie jest jedyną radością i sposobem na złagodzenie stresu. Wszystkie motywacje do prowadzenia trzeźwego stylu życia zostały usunięte: każdy ma taką samą pensję, jakość produkcji nie wpływa na wynagrodzenie. W ten sposób można było poddać ludzi. Trzeźwi obywatele zaczynają analizować sytuację, buntować się. Monopol na alkohol zapewniał stabilny dochód skarbowi państwa..

Przed uchyleniem ustawy o zakazie, Przeprowadzono dokładną analizę zmian w różnych obszarach stanu:

1. Przyjęcie Prohibicji pozwoliło wielu rodzinom zyskać zaufanie w przyszłość. Zmniejszyła się liczba pacjentów przyjętych do klinik z zaburzeniami psychicznymi. Na okres prohibicji w ZSRR 1985–1991 bunt porodowy.
2. Bez rekompensaty dochodów budżetowych po zakazie sprzedaży napojów alkoholowych Gorbaczow N.S. pozostawił gospodarkę kraju bez ochrony. Co USA z powodzeniem wykorzystało. Zawarli sojusz z Emiratami w celu obniżenia cen ropy. W tym czasie kraj był całkowicie zależny od produkcji importowanej. Skarb państwa zaczął się topić na naszych oczach. N. Ryżkow, wraz z podobnie myślącymi ludźmi, udało się przekonać Gorbaczowa do podpisania dekretu o legalizacji przemysłu alkoholowego w 1988 r..
3. Równolegle okazało się, że spekulanci w samym 1988 roku zarobili ponad 30 miliardów rubli na sprzedaży napojów alkoholowych. I to jest w okresie rządowych wydatków na rezerwy złota.

Kurs dotyczący „pijanego budżetu” w kraju nigdy nie został wybrany przez samych ludzi. Ułatwia to niekompetencja urzędników, którzy nie są w stanie uzupełnić budżetu bez zniszczenia zdrowia obywateli, bez korzystania ze słabości innych ludzi - machinacji lokalnej i zewnętrznej mafii, a także intryg innych państw. Wszystkie zakazy w naszym kraju zostały przyjęte z wielkim entuzjazmem, aktywnie wspierane przez ludzi.