Jak wybrać bimber - 5 czynników oceny

Ze względu na wzrost kosztów i spadek jakości sklepów monopolowych alkohol domowy zyskuje na popularności. Pierwszą rzeczą, która jest wymagana, jest bimber. Z różnych powodów nie każdy może gorzelnik; większość początkujących gorzelników kupuje urządzenia. Ten artykuł pomoże Ci wybrać odpowiednie urządzenie. Osobno rozważymy metody sprawdzania sprzedawców przed zakupem.

1. Funkcjonalność. Pierwsze i najważniejsze kryterium. W sprzedaży można znaleźć następujące rodzaje fotosów księżycowych:

Klasyczny gorzelnik - składa się z dwóch połączonych ze sobą części: kostki destylacyjnej i lodówki (cewki). Dla większości mieszkańców ten projekt kojarzy się jeszcze z bimberem, ponieważ ze względu na prostotę produkcji stał się powszechny, szczególnie na obszarach wiejskich.

Zasada działania: najpierw zacier w kostce jest podgrzewany do temperatury wrzenia alkoholu, następnie para jest chłodzona (skraplana) w cewce. Okazuje się, że destylat - bimber o maksymalnej sile 75-80 stopni na wylocie (w strumieniu). Ale nawet teoretycznie nie można uzyskać czystego alkoholu podczas destylacji; w napoju zawsze będą inne zanieczyszczenia. Z jednej strony jest dobry dla zachowania zapachu i smaku, z drugiej strony, wraz z „niezbędnymi” zanieczyszczeniami, szkodliwe substancje dostają się również do bimbru: alkohol metylowy, aceton, aldehyd octowy, oleje fuzlowe itp..

Zalety destylatora: niski koszt, łatwość montażu, destylacja i konserwacja. Klasyczny bimber nadal zachowuje aromat i smak surowców: zboża, owoców, jagód, lepiej niż inne wzory. Nadaje się do przygotowywania analogów takich napojów jak whisky, koniak, calvados, rum.

Wady: aby uzyskać normalną jakość, bimber należy destylować 2-3 razy z podziałem produkcji na frakcje - tak zwane „głowy”, „ciało” i „ogony”. Destylaty zbożowe i cukrowe są korzystnie dalej oczyszczane między destylacjami, na przykład węglem drzewnym. Wszystko to wymaga czasu i energii (do ogrzewania i chłodzenia).

Bimber z parowcem - Zwykły gorzelnik, w którym między nieruchomą kostką a cewką jest zainstalowany kolejny moduł - sukhoparnik (alias kookiknik). Jest to pusty pojemnik o określonej objętości, połączony z góry rurkami z cewką i sześcianem.

Zasada działania parowca polega na tym, że temperatura wrzenia alkoholu etylowego jest wyższa niż w przypadku wielu niebezpiecznych substancji. Teoretycznie, dostając się do przyssawki, kondensują się tam szkodliwe zanieczyszczenia, ale nie gotują się ponownie, ponieważ energia cieplna jest zużywana na odparowanie alkoholu etylowego.

W praktyce prikubnik nie odcina tylu szkodliwych substancji, jak mówią sprzedawcy. Mimo to bimber nadal z parowcem ma dwie zalety: ochronę przed zalewaniem (gorący zacier przedostający się do cewki podczas przegrzania) oraz zdolność aromatyzowania bimbru, na przykład skórką cytrynową (pomarańczową), jagodami i ziołami, po prostu przez umieszczenie tych substancji w parowniku. Reszta projektu nie różni się niczym od klasycznego gorzelnika.

Do ochrony przed zalewaniem i aromatyzacją wystarczy jedna uboga para. Zainstalowanie dwóch lub więcej kontenerów jest działaniem marketingowym i nie poprawia jakości. W niektórych przypadkach można zwiększyć wytrzymałość, ale to nie znaczy, że bimber stał się czystszy. Nawet jeśli podłączysz 12-20 puszek (takie modele pojawiły się w sprzedaży), pozostaną szkodliwe zanieczyszczenia. Bimber będzie silniejszy na wyjściu (wyższe stopnie), ale nie będzie czystszy.

Alambik - Jest to klasyczny gorzelnik (zwykle miedziany), w którym górna część kostki destylacyjnej wykonana jest w formie kopuły. Stosowany w tradycyjnej technologii do przygotowania koniaku i whisky. Pod względem jakości napoju nie ma przewagi nad innymi projektami, tylko modele miedziane lepiej zachowują organoleptyczne właściwości napoju.

Prawie wszystkie alambiki są wytwarzane ręcznie za granicą, więc ich koszt może być kilkakrotnie wyższy niż cena innych urządzeń. Zazwyczaj można kupić mini gorzelnię o wysokim stopniu automatyzacji za pieniądze wydane na alambik.

Zalety: dzięki pięknemu wyglądowi jest to najlepsza opcja dla bimberu jeszcze jako prezentu lub jako eksponat do dekoracji gorzelni, przestrzega się starożytnych tradycji.

Wady: bardzo wysoki koszt, po kilku destylacjach alambik zanika, tracąc swój pierwotny połysk.

Kolumna zacieru - bimber jeszcze w którym moduł chłodzący opary alkoholowe jest wykonany w postaci pionowej rury z chłodnicą zwrotną (chłodnicą zwrotną) zamontowaną na górze rozdzielającą ciecz na frakcje podczas destylacji. Można go stosować do przygotowywania dowolnych napojów: zarówno zwykłego bimberu cukrowego, jak i do „szlachetnych” destylatów (koniak, whisky, chachi), zachowując aromat.

Zalety: wszechstronność użytkowania, dobre czyszczenie ze szkodliwych zanieczyszczeń przy jednoczesnym zachowaniu aromatu surowców, średnia cena, względna łatwość użycia.

Wady: nie można uzyskać całego alkoholu zawartego w napoju bez pogorszenia, straty wynoszą 45-70% całkowitej objętości, czyli średnio 1 litr destylatu wysokiej jakości wyjdzie z 2 litrów absolutnego alkoholu w napoju. Projekt ma wymiary (wysokość), nie zawsze można zainstalować w mieszkaniu.

Kolumna destylacyjna - Jest to pionowy cylindryczny zbiornik wyposażony w urządzenia do wymiany ciepła i masy (płyty lub dysze) do rozdzielania cieczy na frakcje o bliskiej temperaturze wrzenia. W razie potrzeby można go użyć jako konwencjonalnej kolumny destylacyjnej lub fikcyjnej.

Destylacja oddziela szkodliwe zanieczyszczenia znacznie lepiej niż destylacja; teoretycznie można uzyskać czysty alkohol (bez zewnętrznego zapachu i smaku) o mocy do 96%, ale wynik w domowych kolumnach destylacyjnych jest zwykle skromniejszy.

Zalety kolumny destylacyjnej: jedyna szansa na jakościowe oddzielenie zanieczyszczeń, uzyskanie prawie czystego alkoholu z dowolnego zacieru. Nie wymaga podwójnej ani potrójnej destylacji. Podczas pracy nie ma specyficznego zapachu.

Wady: podczas rektyfikacji traci się aromat i smak surowca, kolumna jest bardziej skomplikowana niż konwencjonalne urządzenie do konserwacji i obsługi. Ze względu na duże wymiary wysokości mogą pojawić się problemy z odpowiednim miejscem do instalacji. Koszt sprzętu do destylacji (oprócz samej kolumny wymaga co najmniej czujników temperatury) jest zwykle wyższy niż w przypadku klasycznych destylatorów (z wyjątkiem alambików).

2. Objętość sześcianu, moc, wymiary. Parametry te zależą od tego, jak często planuje się prowadzić bimber. Ogólna zasada: ceteris paribus, im bardziej produktywny jest bimber, tym droższy, cięższy i bardziej wymiarowy.

Przede wszystkim musisz określić objętość kostki. Podczas destylacji dowolne urządzenie może wypełnić do 80% objętości. Na przykład, jeśli kostka ma 15 litrów, to ze względów bezpieczeństwa jednocześnie destyluje się nie więcej niż 12 litrów zacieru. Nie jest to tak małe, jak mogłoby się wydawać, ponieważ podzielenie zacieru na dwie destylacje jest o wiele bardziej praktyczne niż nabycie jednej dużej jednostki, szczególnie jeśli prowadzisz bimber nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu.

Pojemność chłodnicy powinna odpowiadać objętości kostki - być równoważna lub wyższa z marginesem, na wypadek, gdyby planowano w przyszłości podłączyć bardziej pojemną kostkę. Wydajność urządzenia należy uzyskać od producenta, który jest zainteresowany nie tylko liczbą litrów na godzinę, ale także maksymalną możliwą objętością podłączonej kostki, stopniami nagrzewania i zalecaną szybkością chłodzenia.

Kupując piwo lub kolumnę destylacyjną, należy pamiętać, że ich wysokość zwykle przekracza 1 metr. Biorąc pod uwagę fakt, że urządzenie musi być zainstalowane na kuchence, wolna wysokość do sufitu lub okapu może być niewystarczająca.

3. Materiał. Rzemieślnicy zrobili bimber z aluminium, ale nie jest to najbardziej odpowiedni materiał, ponieważ wpływa na smak i uwalnia szkodliwe substancje do napoju. Współcześni producenci używają dwóch obojętnych (nie reagujących z alkoholem) metali - stali nierdzewnej i miedzi.

Zaletą stali nierdzewnej jest niski koszt, długa żywotność i niezawodność urządzenia, która prawie nie wymaga konserwacji (tylko mycie i czyszczenie). Najważniejsze jest to, że stal nierdzewna jest zgodna z GOST dla przemysłu spożywczego. Ten dokument musi być pokazany przez sprzedawcę lub producenta. Grubość nie mniejsza niż 2 mm, w przeciwnym razie przy silnym ogrzewaniu zacier może się poparzyć.

Jedynym materiałem (innym niż szkło), który w żaden sposób nie wpływa na właściwości organoleptyczne destylatu, jest miedź. Ponadto, ze względu na wysoką przewodność cieplną, miedź szybko się nagrzewa i ochładza, co skraca czas poświęcony na destylację. Wadą jest to, że miedziane bimbery są droższe i są wykorzystywane do produkcji elitarnego alkoholu: whisky, koniaku, tequili, calvados.

Wszelkie zmętnienia smaków bimbru i smaków innych producentów w urządzeniach miedzianych pojawiają się tylko z powodu złej konserwacji urządzenia i nie są w żaden sposób związane z samym materiałem. Według GOST miedź może być wykorzystywana do produkcji alkoholu.

4. Cechy konstrukcyjne. W zależności od sytuacji upraszczają i komplikują proces parzenia domowego. Na przykład, jeśli wszystkie moduły urządzenia są składane, łatwiej je wyczyścić. Obecność zaworów spustowych na kostce i zbiorniku pary również ułatwia konserwację. Szyjka kostki destylacyjnej powinna być wystarczająco szeroka, aby można było łatwo opuścić rękę do środka, w przeciwnym razie usunięcie kamienia będzie problematyczne.

Jeśli urządzenie nie pasuje do wymiarów wysokości, możesz kupić kostkę z wbudowanymi elementami grzewczymi i nie wkładać do pieca, oszczędzając miejsce. Ale podczas destylacji element grzejny musi być zanurzony w zacieru, w przeciwnym razie wypali się. Jako bimber do dawania w przypadku problemów z zaopatrzeniem w wodę lepiej nadają się urządzenia, które nie wymagają bieżącej wody, takie jak na sprzedaż.

Każdy nowoczesny model musi być wyposażony w co najmniej jeden termometr, zgodnie z którym można nawigować, dzieląc destylat na frakcje.

Obecność automatyzacji z jednej strony upraszcza proces, z drugiej strony komplikuje konserwację, ponieważ nawet jeśli jeden sterownik ulegnie awarii, często całe urządzenie przestaje działać.

Jak kupić bimber

5. Weryfikacja dokumentów. Wybór odpowiedniego modelu to tylko połowa sukcesu, o wiele ważniejsze jest znalezienie normalnego sprzedawcy i sprawdzenie dokumentacji towaru. Jest to bardzo ważne, gdy kupujesz bimber jeszcze przez Internet, gdzie wielu dealerów chce czerpać zyski z niedoświadczonych bimbrowników.

Niestety przypadki oszustw i sprzedaży nieodpowiednich urządzeń o wątpliwej konstrukcji stały się powszechne. Recenzje na forach i porady mieszkających tam „specjalistów” są płatne w 90% przypadków, nie należy ich kierować.

Jeśli to możliwe, zdobądź bimber nadal w swojej wiosce w sklepie stacjonarnym, aby w razie problemów można było skonsultować się lub zwrócić towar. Ale często w Internecie wybiera się destylator lub kolumnę destylacyjną. W takim przypadku radzę zwrócić uwagę na następujące aspekty:

1. Sprawdź rejestrację sprzedawcy. Metodologia różni się w zależności od kraju. Na przykład w Rosji można sprawdzić OGRN (główny stanowy numer rejestracyjny) i OGRNIP (główny stanowy numer rejestracyjny) na stronie internetowej Federalnej Służby Podatkowej (FTS). Jeśli nie ma danych lub nie pokrywają się one z danymi w witrynie sprzedawcy, jesteś oszustem.
2. Wskazane jest, aby sprzedawca miał prawdziwy adres fizyczny, pod którym można go znaleźć. Bezpośredni numer telefonu miasta (nie 8800), pełne dane na stronie internetowej oraz dostępność usługi wsparcia, która szybko reaguje w wyznaczonym czasie, są pośrednim potwierdzeniem uczciwości.
3. Opis bimbru wciąż musi być kompletny: wszystkie szczegóły i jednostki są wymienione, nazwy materiałów, z których są wykonane, są wymienione, wszystkie cechy techniczne są podane liczbami lub zakresami w określonych warunkach pracy. Na pierwsze żądanie sprzedawca musi podać nazwę producenta sprzętu, jego adres fizyczny i dane kontaktowe.
4. Przeczytaj instrukcje i certyfikaty dla towarów. Na żądanie kupującego każdy normalny sklep udostępnia instrukcje w formie elektronicznej lub papierowej. Sam dokument powinien zawierać nie tylko pełne informacje o montażu i montażu, ale także opisy różnych trybów pracy, w tym środki bezpieczeństwa i zasady konserwacji sprzętu. Im bardziej wszystko jest pomalowane, tym lepiej. Osobnym rozdziałem są warunki serwisu gwarancyjnego. Należy również sprawdzić dostarczone certyfikaty jakości, w Rosji wystarczy wpisać numer na stronie internetowej „Ujednoliconego rejestru certyfikatów zgodności”. Tylko jeśli wszystkie dokumenty są normalne, możesz dokonać zakupu.