Wielostopniowa destylacja bimberu nadal (msd): cechy, zalety i wady

Ciecz gotująca się w słoikach jest zachwycająca, a siła w strumieniu wynoszącym 90% i więcej na pierwszym etapie zacieru pozwala uwierzyć w wyjątkową skuteczność wieloetapowych systemów destylacyjnych, tym bardziej, że trudno sobie wyobrazić prostszą i tańszą konstrukcję. Pozostaje tylko zrozumieć, dlaczego tak skuteczne rozwiązanie do otrzymywania czystego alkoholu nie jest stosowane w przemyśle, a zwolennicy destylacji domowej nadal poprawiają swoje nieporęczne i trudne do zarządzania kolumny.

System MSD to osobny moduł składający się z 1-2 suchych parowców (opcjonalnie) i 4-15 bełkotek, które są połączone szeregowo między kostką destylacyjną a lodówką bimbru.

Bubbler (zbiornik mokrej pary) - każdy hermetycznie zamknięty cylindryczny pojemnik z dwoma otworami w górnej części. Długą rurkę wkłada się do pierwszego otworu, który dochodzi prawie do dna zbiornika (pozostaje szczelina 2-4 cm). W drugim otworze rura jest znacznie krótsza i tylko nieznacznie penetruje pojemnik.

Sukhoparnik różni się od bełkotki tylko krótką rurką wlotową, która znajduje się w pobliżu pokrywki na tym samym poziomie co wylot.

W większości domowych, wieloetapowych systemów destylacyjnych, konwencjonalne dwu- i trzylitrowe puszki z metalowymi pokrywkami są używane jako suche parowce i bełkotki, w których otwory są wykonane wiertłem do średnicy rur zasilających i wyjściowych. Zaletą tego rozwiązania jest łatwość produkcji, a następnie uszczelnienie całego systemu. Ponadto, dzięki przezroczystości szkła, możesz zobaczyć, co dzieje się wewnątrz puszki. Schemat bubblera pokazano na zdjęciu..

Zasada działania parowca i bełkotu bimbru

Podgrzane pary zacieru przez długą rurkę spadają z kostki destylacyjnej na dno bełkotki, gdzie woda i niektóre inne zanieczyszczenia częściowo się kondensują, tworząc warstwę cieczy. Z kolei alkohol, pewna część wody i inne substancje lotne ponownie zamieniają się w stan gazowy i opuszczają puszkę przez rurkę wylotową barbotera. Stopniowo poziom cieczy podnosi się powyżej rury doprowadzającej parę. W rezultacie nowa para wodna pochodząca z kostki destylacyjnej najpierw przepływa przez warstwę cieczy, a dopiero potem unosi się.

W suchym zbiorniku pary opary alkoholu również częściowo się skraplają, ale z powodu krótkiej rurki zasilającej nie przechodzą one przez warstwę cieczy, dlatego stopień oczyszczania jest nieco gorszy, ale cały proces zajmuje mniej czasu niż w barbotażu. W większości wielostopniowych systemów destylacyjnych pojedynczy parowiec jest instalowany bezpośrednio za kostką destylacyjną, co chroni cały system przed zalewaniem (przedostanie się piany i ciekłego zacieru do kanału destylacyjnego).

MSD bimber

Działanie systemu MSD opiera się na częściowej kondensacji, w której tylko część pary mieszanki wieloskładnikowej przechodzi w stan ciekły, a reszta pary przesuwa się dalej przez rurociąg i przechodzi do następnego etapu (bełkot), gdzie również częściowo skrapla się.

Po podgrzaniu para z kostki destylacyjnej naprzemiennie wchodzi do każdego barbotera. Ostatecznie skoncentrowane opary alkoholu (zawierające minimum wody) dostają się do chłodnicy (zwykle cewki) aparatu, gdzie ostatecznie się skraplają, a powstały bardzo silny bimber (88-94 stopni) jest przenoszony do zbiornika odbiorczego.

Zwolennicy tej metody uważają, że dzięki wielostopniowej destylacji można uzyskać napój bez zanieczyszczeń - prawie czysty alkohol jak na kolumnie destylacyjnej, ponieważ wiele etapów skutecznie zatrzymuje szkodliwe substancje, a dobrze oczyszczone opary alkoholu wchodzą do cewki.

W rzeczywistości system MSD, jak każda inna metoda destylacji, nie pozwala całkowicie rozdzielić substancji o bliskich temperaturach wrzenia na osobne frakcje. Woda i niewielka część olejków fuzlowych pozostają w bełkach, podczas gdy najbardziej szkodliwe substancje (alkohol metylowy aceton, octowy aldehyd i inne) o niskiej temperaturze wrzenia należą do wyboru wraz z alkoholem.

Jak prowadzić bimber na aparacie MSD

W przypadku najbardziej kompetentnego holu „głowa” jest pobierana przy wyłączonym systemie MSD (para płynie z kostki bezpośrednio do lodówki), możesz zostawić tylko jeden parowiec, aby chronić go przed zalewaniem błota. W takim przypadku najbardziej szkodliwe substancje nie gromadzą się w barbotażach i nie przedostają się do destylatu z oparami alkoholu. Przed wybraniem „korpusu” (frakcji głównej) kadzia jest myta lub całkowicie wyłączana.

Siła „ciała” zależy od liczby barboterów w układzie (im więcej, tym silniejszy bimber na wyjściu).

„Ogony” zaczynają odbierać (lub kończyć destylację), gdy temperatura na wlocie do lodówki bimbru wciąż wzrasta do 84-85 ° C, ciecz w ostatnim puszce zaczyna się mętnieć, a siła destylatu w strumieniu maleje.

Uwaga! Jeśli przegapisz MSD, gdy zaczniesz zbierać „ogony” lub poprowadzisz go „do wody”, bimber okaże się znacznie bardziej szkodliwy niż w zwykłym aparacie, ponieważ szkodliwe substancje z dolnej pozostałości, które podczas klasycznej destylacji są determinowane przez zmętnienie lub niską granicę plastyczności, zostaną wybrane ( bimber zmienił kolor na biały lub nie pali się już w łyżce). Ze względu na cechy konstrukcyjne nawet bardzo szkodliwy bimber z MSD aparatu nadal pali się i nie zawsze jest mętny, dlatego do monitorowania wymagany jest licznik alkoholu.

W celu skutecznego działania układu na początkowym etapie destylacji (podczas gdy w brzegach nie ma warstwy cieczy pokrywającej wlot), do barboterów dodaje się zwykłą wodę. Czasami ostatnie 2-3 puszki są wypełnione bimberową substancją czyszczącą: sodą, solą (w celu obniżenia temperatury wrzenia), a nawet węglem, a termometr jest zainstalowany w ostatnim bąblu do kontrolowania temperatury. Najbardziej zaawansowani księżycowi rozdmuchują wentylatory wokół puszek w celu usunięcia ciepła, co sprzyja kondensacji.

Mity, wady i zalety systemów MSD

Mit nr 1. Dzięki wielostopniowej destylacji powstaje prawie czysty alkohol, ponieważ siła jest wyższa niż 90% - silny nie oznacza czystego, żaden system MSD nie może wypić drinka o temperaturze 96 stopni, zawsze jest co najmniej kilka stopni. Problem polega na tym, że w tych kilku stopniach zbierane są wszystkie szkodliwe substancje i prawie cała woda jest usuwana z roztworu, dzięki czemu zwiększa się siła.

Oznacza to, że w porównaniu z tradycyjnymi księżycami, systemy MSD nie mają zalet w zakresie czyszczenia produktu. Substancje szkodliwe pozostają w bimbru, ale w bardzo skoncentrowanej formie.

To zabawne, że picie bimbru o sile 88% i więcej jest prawie niemożliwe, więc woda usunięta za pomocą bąbelków jest dodawana ponownie, gdy napój jest rozcieńczony do dopuszczalnego poziomu 50-40%. Okazuje się, że poród Syzyfa.

Mit nr 2. W przypadku destylacji wielostopniowej nie trzeba wybierać „głowy” i „ogona” (w celu destylacji frakcyjnej) - rozdzielenie produkcji na frakcje jest konieczne nawet w przypadku kolumn destylacyjnych, nie ma wyjątków, różnica polega tylko na metodach selekcji.

Mit nr 3. Na MSD można uzyskać dobry bimber dla jednej destylacji - jeśli frakcje są poprawnie podzielone na frakcje, jedna destylacja zacieru na aparacie MSD da mierny napój, wskazane jest wykonanie 2-3 destylacji.

Wady systemu MSD

1. Oprócz zwiększonej mocy wyjściowej nie ma innych zalet w porównaniu z tradycyjnym bimbrusem.
2. Masywna konstrukcja. Jeśli kolumna destylacyjna ma całkowitą wysokość, aparat MSD zajmuje dużo miejsca.
3. Złożoność usługi. Po destylacji każdą puszkę należy otworzyć i umyć, co zajmuje dużo czasu. Pęcherzyki szklane są bardzo delikatne, istnieje ryzyko przypadkowego uszkodzenia jednej z puszek podczas procesu destylacji, co może spowodować poparzenie gorącą parą.
4. Przy niewłaściwym stosowaniu bimber z MSD jest znacznie bardziej szkodliwy niż przy klasycznej destylacji, ponieważ niebezpieczne substancje z dna dostają się do napoju.

Zaleta wielostopniowego aparatu destylacyjnego: bimber o wysokiej wytrzymałości. Pozostało znaleźć tę praktyczną aplikację.

Wnioski

Nie zakładaj, że wysoka wytrzymałość jest kluczem do czyszczenia. Sensowne jest używanie fotosów bimbrowych MSD tylko wtedy, gdy potrzebujesz bardzo silnego destylatu, który nie musi być rozcieńczany wodą, we wszystkich innych przypadkach można uzyskać klasyczną bimber jeszcze z jednym przyssawką i bez bąbelków.

Recenzja opracowana przez Alcofan.