Kodowanie metod alkoholizmu

Kodowanie na alkoholizm to grupa metod pozbycia się uzależnienia od alkoholu, koniecznie z wykorzystaniem sugestii. Niektórzy błędnie uważają takie metody za coś w rodzaju magii: jedno słowo od lekarza lub zastrzyk - a alkoholik porzuca nałóg..
Menu
W rzeczywistości kodowanie, jeśli jest wykonywane przez profesjonalistów, nie może być jednoetapowe: musi koniecznie obejmować etap przygotowawczy, na którym badane jest ciało pacjenta. Na podstawie uzyskanych wyników narkolog wybiera optymalną metodę leczenia.
Wszystkie metody kodowania alkoholu są podzielone na 3 kategorie:
- farmakologiczne (lecznicze);
- sprzęt komputerowy;
- psychoterapeutyczne.
Aby osiągnąć sukces, lekarze często konsekwentnie stosują kilka technik z różnych kategorii, np. Po hipnozie i psychoterapii pacjent może zostać poddany działaniu lasera lub prądu elektrycznego. Skuteczność leczenia zależy nie tylko od metody, ale także od chęci powrotu pacjenta do normalnego życia..
Dlatego kodują głównie tych, którzy przyznali się do choroby i dobrowolnie zwrócili się do narkologa. Z reguły zabieg jest zalecany tylko wtedy, gdy pacjent nie pije alkoholu przez 7-10 dni. Kodowanie wymuszone jest stosowane tylko w przypadkach, gdy zachowanie alkoholika zagraża bezpieczeństwu innych.
Farmakologiczne metody kodowania alkoholizmu
Większość leków używanych do kodowania alkoholizmu zawiera jedną z substancji czynnych:
- disulfiram;
- cyjanamid;
- naltrekson;
- acetylohomotauryna.
Podczas leczenia można przepisać leki przeciwdepresyjne. Należy zauważyć, że leki homeopatyczne („Proproten-100”, „Lachesis”) również zmniejszają apetyt na alkohol. Ale te fundusze są słabo zbadane i toksyczne, więc tylko kilku lekarzy praktykuje ich użycie. Leki homeopatyczne można przyjmować tylko pod nadzorem lekarza..
Preparaty na bazie disulfiramu
Disulfiram jest związkiem hamującym wytwarzanie enzymu dehydrogenazy aldehydu octowego w wątrobie. Enzym ten jest odpowiedzialny za neutralizację aldehydu octowego, silnej toksyny wytwarzanej podczas rozpadu etanolu..
Ze względu na brak enzymu neutralizującego przy spożyciu najmniejszej dawki alkoholu w organizmie gromadzi się aldehyd octowy, powodując silnego długotrwałego kaca, któremu towarzyszą bóle głowy, nudności, wymioty, dreszcze i napady tachykardii. Przy znacznym zatruciu możliwe są bóle w klatce piersiowej, gwałtowny spadek ciśnienia krwi, utrata przytomności, a nawet zapadnięcie w śpiączkę.
Narkolog wykonujący zabieg musi przebadać zakodowanego pacjenta na obecność alkoholu. Nieprzyjemne objawy pojawiają się natychmiast. W rezultacie osoba rozwija uporczywą niechęć do jakiejkolwiek żywności zawierającej etanol. Dlatego kodowanie od alkoholu za pomocą narkotyków opartych na disulfiramie nazywane jest awersyjną terapią lekową (w tłumaczeniu z łaciny aversio oznacza „wstręt”).
Najpopularniejsze leki disulfiramowe to:
- „Disulfiram” (analogi - „Antabuse”, „Teturam”, „Abstinil”);
- Esperal to dobrze oczyszczony francuski disulfiram. Lek lepiej się wchłania, ma mniej skutków ubocznych niż klasyczny „Disulfiram”;
- Lidevin - disulfiram z witaminami;
- „Tetlong-250” - działa dłużej niż zwykły „Disulfiram”.
Cechy przyjmowania leków z disulfiramem
Stosuje się preparaty z disulfiramem:
- doustnie w postaci tabletek. Czas działania tabletki „Disulfiram” to 48 godzin. Lek ma wyraźny gruczołowy smak, więc nie będzie można go dodać do jedzenia pacjenta bez jego wiedzy;
- do wstrzykiwań. Na opakowaniu produktu zawsze jest napisane, do jakich zastrzyków jest przeznaczony: dożylne, domięśniowe czy podskórne. Najskuteczniejsze są zastrzyki dożylne, zwane również zastrzykami do wątroby. Standardowy czas kodowania takim wtryskiem to rok, ale można go wydłużyć nawet do 3 lat. Domięśniowo (głównie w pośladki) lek wstrzykuje się w postaci żelu. Gromadzi się w tkankach i jest stopniowo wchłaniany. Okres ważności to 5-9 miesięcy. Delikatniejsze wstrzyknięcia są podskórne, zwykle wykonuje się je pod łopatką;
- w postaci implantów kapsułkowych. Kapsułkę zazwyczaj wszczepia się pod łopatkę, aby pacjent nie mógł samodzielnie usunąć implantu. Zawartość kapsułki przedostaje się do krwiobiegu, utrzymując stały poziom disulfiramu. Czas trwania implantu - od 3 miesięcy do 5 lat (dane dla „Esperal”).
Przeciwwskazania do przyjmowania środków za pomocą disulfiramu:
- choroba wątroby i nerek;
- choroby układu sercowo-naczyniowego;
- choroba umysłowa;
- Ciąża i laktacja;
- wiek do 18 lat.
Główną zaletą metody jest jej wysoka skuteczność. Pacjent wie, że przyjęcie dowolnej dawki alkoholu może skończyć się katastrofą. Przed kodowaniem pacjent musi przedstawić pokwitowanie, że zna konsekwencje picia.
Wada metody: organizm czasami boleśnie reaguje nawet na całkowicie niewinne produkty zawierające etanol: kefir, kwas chlebowy, cukierki z nadzieniem likierowym. Nie możesz brać leków na alkohol.
Preparat cyjanamidowy
Jedynym produktem cyjanamidowym na rynku rosyjskim jest hiszpański lek Kolme. Służy do rozwijania niechęci do alkoholu.
Lek jest dostępny w postaci roztworu doustnego. Nie ma smaku, nie ma skutków ubocznych. Kolme różni się od leków z disulfiramem łagodniejszym, ale i słabszym działaniem: niechęć do alkoholu pojawia się w ciągu godziny po zażyciu leku i utrzymuje się 12 godzin.
Przeciwwskazania, zalety i wady „Kolme” są takie same jak dla leków z disulfiramem.
Preparaty na bazie naltreksonu
Jedną z głównych przyczyn alkoholizmu jest czerpanie przyjemności z alkoholu. Kiedy etanol dostaje się do krwiobiegu, organizm uwalnia „hormony szczęścia” - endorfiny. Naukowcy odkryli, że substancja, naltrekson, blokuje w mózgu receptory odpowiedzialne za produkcję endorfin podczas picia alkoholu. W związku z tym pacjent przestaje odczuwać euforię ze stanu odurzenia, nie musi pić.
Najbardziej znane leki z naltreksonem:
- Naltrekson;
- Antaxon;
- Prodexon;
- „Vivitrol”.
- Leki są produkowane:
- w tabletach;
- w proszkach, z których sporządza się roztwory do wstrzykiwań domięśniowych;
- w postaci implantów kapsułkowych.
Jeśli zażyjesz jedną tabletkę codziennie przez 12 tygodni, ochota na alkohol zniknie na następne sześć miesięcy. Czas trwania implantów to 1-5 miesięcy (w zależności od dawki).
Zaleta metody: łagodniejszy wpływ na organizm niż przy terapii awersyjnej, brak intoksykacji w przypadku „załamania” pacjenta.
Przeciwwskazania do przyjmowania leków z naltreksonem:
- ciężka choroba wątroby (zapalenie wątroby, niewydolność wątroby);
- choroba umysłowa
- przyjmowanie narkotycznych środków przeciwbólowych;
- obecność objawów odstawienia;
- Ciąża i laktacja;
- wiek do 18 lat.
Wady metody:
- pacjent przestaje reagować nie tylko na alkohol, ale także na opiaty. Dlatego na 1–2 dni przed operacją w znieczuleniu ogólnym należy odstawić leki;
- pomimo braku pozytywnej reakcji na alkohol, wpływ środowiska pozostaje. Tylko siła woli jest w stanie powstrzymać pacjenta przed piciem „dla towarzystwa”, choć bez przyjemności. Ponieważ prawdopodobieństwo załamania jest wystarczająco wysokie, pacjent potrzebuje dodatkowych sesji psychoterapeutycznych..
Preparaty z acetylohomotauryną
Na bazie acetylohomotauryny wytwarzają:
- Akamprosat;
- „Kampral”.
Fundusze te łagodzą pękanie, ponieważ przyczyniają się do szybkiej neutralizacji aldehydu octowego. Leki klasyfikowane są jako psychotropowe: oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy, przyczyniając się do odstawienia alkoholu. Leki są wskazane dla pacjentów skłonnych do długotrwałego upijania się podczas psychoterapeutycznego kodowania alkoholu.
Przeciwwskazania:
- ciężkie choroby wątroby, nerek i śledziony;
- Ciąża i laktacja;
- wiek do 18 lat i powyżej 60 lat;
- indywidualna nietolerancja.
Leki są dostępne w tabletkach, okres leczenia wynosi 12 miesięcy, dawkowanie uzależnione jest od wagi pacjenta:
- poniżej 60 kg - 2 razy, 2 tabletki dziennie;
- powyżej 60 kg - 3 razy po 2 tabletki dziennie.
Zalety i wady są takie same, jak w przypadku leków zawierających naltrekson..
Metody kodowania sprzętu alkoholowego
Metody sprzętowe opierają się na technologiach wpływania na określone części mózgu, które są odpowiedzialne za występowanie uzależnienia od alkoholu. Aby to zrobić, użyj:
- urządzenia do elektrostymulacji;
- urządzenia do magnetycznej laserowej terapii kwantowej.
Istnieje wiele technik kodowania sprzętowego. Nasilenie porażenia prądem elektrycznym waha się od łagodnego (z przezczaszkową stymulacją elektryczną) do bardzo znaczącego w przypadku terapii elektrowstrząsami, która jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Magnetyczne urządzenia laserowe mogą być używane zarówno oddzielnie, jak i po urządzeniach do elektrostymulacji.
Przeciwwskazania:
- stosowanie rozruszników serca;
- choroba umysłowa;
- Ciąża i laktacja;
- wiek do 18 lat.
Zaletą metody jest skuteczność i bezpieczeństwo..
Wada: nawyk picia alkoholu zostaje „wymazany” z mózgu pacjenta. Ale w poprzednim środowisku pacjent może się uwolnić. Dlatego kodowanie sprzętowe jest zwykle przeprowadzane po sesjach psychoterapeutycznych..
Psychoterapeutyczne metody kodowania alkoholizmu
Najbardziej znaną psychoterapeutyczną metodą kodowania jest metoda Dowżenki. Polega na połączeniu płytkiej hipnozy i psychoterapii. Narkolog może skorzystać z jednej z dwóch opcji:
- bodziec negatywny - wprowadzenie do mózgu pacjenta idei, że alkoholizm prowadzi do śmierci;
- pozytywna zachęta - opisująca korzyści płynące ze zdrowego stylu życia.
Inne metody autora zostały opracowane przy użyciu głębszej hipnozy..
Zaletą psychoterapii jest jej skuteczność i brak przeciwwskazań. Pacjenci mogą nawet spożywać piwo bezalkoholowe o mocy do 0,5%.
Ale nieudolne stosowanie technik psychoterapeutycznych czasami prowadzi do głębokiej depresji, załamań, a nawet śmierci pacjenta..

Co zrobić, jeśli pacjent się uwolni
Alkoholik nie powinien pić alkoholu, w przeciwnym razie możliwy jest nawrót. Jeśli pacjent zacznie pić po zakodowaniu, konieczna jest natychmiastowa wizyta u lekarza. Jest to szczególnie niebezpieczne, gdy pacjenci próbują samodzielnie usunąć wszczepione kapsułki. W żadnym wypadku nie należy tego robić. Tylko narkolog ma prawo decydować o dalszym leczeniu: czy potrzebne jest dekodowanie (zwłaszcza przy stosowaniu leków), jakie procedury należy przepisać.
Każde kodowanie ma limit czasowy. Na koniec lepiej nie polegać na własnej sile woli, ale skonsultować się z narkologiem.
Uwaga! Samoleczenie może być niebezpieczne, skonsultuj się z lekarzem.